Ik ben Leen Heylen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Léén..
Ik ben een vrouw en woon in Lima / Nijlen (Peru / Belgium) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 21/03/1989 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: CHIRO, Taibo.
Ik zit dus voor een jaartje in Peru om hier wat cultuur op te doen en te leren leven zoals de mensen hier. Ik zit hier b
Hola ! Voila se... Na mijn even tussen verslagje van de bijna 7 maand zet ik nu mijn verslagje van de voorbije 2 weken er weer op ! Enjoy !
Maandag 17 maart
Maandag is het met mijn knie enkel en alleen maar erger en dus bel ik mijn mama om te vragen waar ze is en ze antwoord : Waar ben jij ? Ik eum gewoon rustig thuis en dan aha ok ☺. Ze was net opweg naar huis en ging met mij naar de dokter gaan. Maar er was iets gebeurd in het restaurant waardoor ze dus niet kon meegaan en we zouden later gaan. Later kwam Sara langs want ze belde wenened. Problemen met haar school en familie. Later op de avond ging ik toch niet naar de dokter want hij had geen spreekuur. S avonds gingen we dan nog naar Josabeth om over de problemen te praten. Daarna naar huis. De volgende dag werd ik vroeg wakker want ik kon niet slapen van de pijn. Ik heb hele dag met Belgie zitten praten want ik kon niet echt bewegen. Om 4 uur gingen we dan naar de dokter. Het nieuws kwam erop neer dat ik eerst moet proberen met pilletjes en een zalf maar t waarschijnlijk niet ga helpen en dus een operatie ga hebben. Daarna naar huis en nog wat tv gekeken. Ik was echt keimoe en was heel stil en toen mn papa thuis kwam maakte hij zich zorgen want ik was veel te stil. Ik besloot dan om te gaan slapen om 9 uur en om half 10 kwam mn papa toch even checken of alles nog steeds inorde was want hij maakte zich toch wel zorgen. ( Schattig nee ? ) De volgende dag stond ik op om naar mijn univ te belle nom te vragen hoe t zat met mijn horario en wanneer ik zou beginnen. Daarna kwam Sara nog langs mij thuis. We babbelden wat en keken naar de fotos van de reis. Daarna vertrok ze naar huis om te vragen of ze mee naar t strand mocht. Want in haar familie had ze toch problemen met haar familie en wou daar niet de hele tijd bij zijn. En t was geen probleem. Ze had trouwens de dag ervoor te horen gekregen dat ze gaat veranderen van familie. En er zijn veel problemen en dus is het ook wel beter. Sara mocht dus mee. Samuel kwam ook nog langs om zijn fotos van de reis te geven. En we babbelden nog wat en deden wat onozel. Later vertrokken we dus naar t strand. De volgende morgend om 7 uur opstaan want we vertrokken naar Pisco en Ica. In Pisco zijn we naar t strand geweest en hebben we gegeten. Later nog naar een ander strand , haven , en ook winkeltjes Jippie, weer kadotjes gekocht voor mijn zusjes en natuurlijk ook voor mezelf. Daarna gingen we naar huis en deden we eigenlijk niet. We bekeken de fotos van de reis en babbelden nog wat. Om 12 uur kreeg ik n sms van ons mama met gelukkige verjaardag en kreeg ik kusjes en knuffels van mijn mama en mn zus , Sara en dan vrienden van mama en papa en van Carla en Myriam De papa was al gaan slapen. En ik kreeg ook nog kadotjes : Oorbellen , een sjakos en een keileuk Tshirt. Daarna besloten we om te gaan slapen maar 1e maakte ik nog een blad voor mijn papa om te zeggen dat hij me moest laten slapen als verjaardagskado. Wat hij dus ook deed en blijkbaar is hij de kamer binnengekomen om iets uit Sophias zak te halen en vroeg Sophia wat hij kwam doen maar hij antwoorde heel stil dat ze moest zwijgen want ik wou lang slapen ☺. En morgen is er iets te doen , een concert van Belgische maar ik heb zo een gevoel dat t niet waar is. Ik weet niet waarom maar heb echt een idee date r iets anders aan de hand is , maar dat zullen we dus morgen avond wel zien. Vandaag heb ik niet veel gedaan Een rustige maar heel toffe verjaardag met een telefoontje van het thuisfront en vele smsjes ( dankje om aan me te denken. ) En met een hele lekker chocolade tart. NJAMIE ☺. Dan heb ik Playstation gespeeld met Diego en daarna Monopoly met Sophia , Sara en Diego. Om dan daarna te gaan slapen. Een rustig maar heel leuke verjaardag. De volgende dag opgestaan en naar het strand geweest met bijna iedereen. Daar wat liggen zonnen en wat naar de zee geweest , rustig wat in de zee staan en wat onozel doen met Sara. Voorderest babbelen met mijn papa over Ijsland en Belgie. En hij maar vragen stellen over hoever het is van de luchthaven en dat ik dan een plannetje moet maken want dan kan hij naar ons thuis komen... Hij ziet het echt al volledig zitten en dan wil hij daarna met mij naar Ijsland gaan om Sara te bezoeken... Maar Peruvianen zeggen wel veel dus waarschijnlijk moet ik daar heel lang op wachten. Haha. S avonds dan naar de mis met mijn mama , ze vroeg het zo lief of ik en Sara mee wilden gaan. En daarna naar het concert geweest , jaja het was toch wel het koor van Edegem. Ik vond het echt ongelofelijk raar , maar het was echt wel mooi. Natuurlijk moest ik van mijn mama iets gaan zeggen en stiekem wou ik dat helemaal niet. Daarna nog lekkere hamburgers gegeten en dan nog een stukje van mijn lekkere taart ( hihi ). Omdan nog een filmke te gaan zien en te gaan slapen. Zondag gingen we gewoon naar het strand en leerde Sara mij armbandjes maken. En dan gingen we film kijken tot Sophia binnenkwam om te zeggen dat we bijna gingen vertrekken dus begonnen we in te pakken en vertrokken we naar huis. Mijn zussen gingen dan nog naar de cinema maar had niet veel zin dus bleef ik thuis en bestelde ik pizza en ging ik tv kijken en daarna slapen.
Maandag 24 maart Ik bel naar mijn univ maar ze nemen niet op dus kan ik niet gaan voor mijn uurrooster en dus blijf ik maar thuis en doe ik eigenlijk niets. Dinsdag ga ik met Sara naar AFS en daarna naar huis om s avonds naar de cinema te gaan met Deisy en Giselle , onze nieuwe vriendinnen die we leren kennen hebben in Huaraz. Het was echt een leuke avond , lachen en onozel doen en dan tijd om naar huis te vertrekken. Thuis gekomen ga ik slapen. Ik sta op en ik doe niets in de voormiddag want er is niemand thuis. In de namiddag gaan we nog maar eens terug naar AFS want ben iets vergeten te vragen , uiteindelijk zitten we 3 uur in AFS want Sara wou toch ook over haar problemen van de familie en haar school praten. Daarna gaan we nog snel langs Jockey Plaza om ons geld te gaan halen in de bank en dan gaan we naar huis, ik kijk nog een film met mijn zussen en dan ga ik slapen. Donderdag gaan we naar Sara haar tandarts maar de tandarts is er niet dus gaan we naar de massage , te zalig en het hier goedkoop en t is vele beter voor mijn rug want blijkbaar zit die helemaal vast door stress, vraag met niet vanwaar ik stress heb ... ☺. Daarna ga ik naar huis en kijk ik tv met mijn mama en papa. En ik ga nog eens vroeg slapen. Vrijdag begin ik mijn computer inorde te maken , de fotos dus allemaal mooi per map zetten en ik begin mijn kamer nog eens op te ruimen zodat ik ze in het weekend nog eens kan kuisen. Daarna ga ik naar Plaza Vea om mijn fotos te laten printen. Normaal zou ik s avonds naar Giselle thuis gaan om films te gaan zien maar ik was enorm moe en de volgende dag hadden we AFS meeting dus ben ik maar thuis gebleven. Toen ik sliep werd ik opeens wakker van een aardschok, Carla kwam mijn kamer ingelopen , ze heeft namelijk ongelooooofelijk veel schrik van aardbevingen... Daarna ga ik terug slapen maar de volgende morgend is er nog een heverige aardschok. Ik ben helemaal alleen thuis want Carla is op school en ik word eventjes heel bang. Ik loop dan maar naar beneden , naar buiten want ik dacht toch wel dat dat het beste was. Er waren vele spullen naar beneden gevallen uit de kasten maar niks gebroken , dus dat was dan alweer iets positiefs. Dan vertrek ik dus naar het AFS kantoor want daar hadden we met zijn allen afgesproken. We gaan dan naar Plaza San Miguel om de andere AFSers op te pikken omdan naar een andere plaats te gaan om te babbelen over vanalles vooral voor de nieuwe meisjes. Twee nieuwe meisjes , eentje van Thailand die hier voor een jaar is en eentje van Zwitserland die een half jaar komt werken. De thaise is een beetje stilletjes maar Nora is echt een toffe. We babbelen wat over de regels van AFS en over onze eigen ervaringen tot hier toe en daarna gaan we naar huis. Thuis gekomen praat ik met Carla over de aardbevingen en maak ik iets om te eten want nu we alleen thuis waren... Ik kijk een film en ik ga mijn fotos ophalen en begin mijn kamer vol te plakken met fotos en andere spullen. Carla gaat s avonds uit maar ik blijf thuis want met mijn knie kan ik niet zoveel doen dus kijk ik een filmke en ga ik slapen al heb ik echt wel schrik voor een aardbeving maar Carla had me nu wel gezegd wat ik zou moeten doen, je moet blijkbaar altijd in een deuropening gaan staan omdat de deuren het sterkst zijn. Dus ik moest Ginger en Fiona ( de kleine hondjes die mij nu eindelijk ook graag hebben ) nemen en dan naar de buitendeur lopen en daar blijven staan. Ik hoor Carla thuiskomen en voel me toch een beetje veiliger. Zondag ging Carla dan naar het strand maar had afgesproken met Sara om haar fotos in orde te brengen en om haar lekkere chocolade cake te eten. Jippie. Sara kwam dus naar mij thuis en we babbelden wat , deden de fotos en zette muziek op haar Ipod , gingen wat in het parkje liggen en daarna vertrok Sara naar huis en begon ik mijn kamer te kuisen tot grote verbazing van Sophia en Carla die thuis kwamen. We aten nog Chifa en keken even samen tv en daarna ging ik nog een film zien want Carla en Sophia hadden schoolwerk te doen.
Zo weer 2 weken om te lezen, 2 terug normale en misschien toch soms een beetje saaie weken omdat ik niet zoveel kan doen met mijn knie... Maar ik voel me hier nog steeds super goed en heb een geweldige tijd ! Ik mis jullie wel maar toch wil ik zeker nog niet terugkomen , ik hou van Peru en van mijn familie en vrienden hier...
Hoe omschrijf je bijna 7 maanden in een andere land als het voor jou nog maar net 1 week lijkt ...
Hola a todos ! Estoy ahora en mi cuarto y tengo nada para hacer entonces... voy a escribir...
Ik zit hier nu bijna 7 maanden en die zijn voorbij gevlogen... Het lijkt of ik ben nog maar net vertrokken...
** Op 5 september 2007 stond ik daar , heel vroeg , in de luchthaven van Zaventem met ons Lies , ons mama , Fran en ons papa. Iets ervoor had ik afscheid genomen van ons Els , ons Moeke , mijn huisje en ons Pavarotti. Daar ging ik dan een jaartje weg uit mijn huisje , uit mijn familie om een nieuwe thuis , een nieuwe familie te ontmoeten en te gaan leven in een andere cultuur , een ander land , een ander milieu ... Op naar het verre Peru , het verre Lima. Al vond ik het niet al te leuk in Lima terecht te komen, keek ik er toch naar uit om mijn familie te zien. Je krijgt wel een papier en ik had al eens gebabbeld met Sophia maar toch kan je je er niet veel van voorstellen. Je vertrekt naar iets onbekends dat nu na 7 maand iets ongelofelijks bekend geworden is. Het is mijn familie , mijn mama , mijn papa en mijn zussen, niet iedereen verstaat dit altijd even goed maar voor mij is dit zeker ook mij echte familie , misschien hebben we niet hetzelfde bloed maar toch hebben we een band die ik nooit zal kwijtgeraken. Ik zit hier nu bijna 7 maand en binnen 4 maand vertrek ik naar Belgie terug. Het doet raar , de tijd gaat veel te snel ... Ik wil echt nog niet terugkomen , natuurlijk mis ik Belgie wel een beetje maar toch hou ik van Peru en weet ik dat het veel langer zal duren voor ik hier nog eens terug zal zijn en waarschijnlijk nooit meer voor een jaar. Je verlaat Belgie met in je achterhoofd : binnen een jaartje sta ik hier terug , en het is niet gemakkelijk om je thuis een jaartje achter laten. Maar deze thuis ga ik veel langer moeten achterlaten en dat maakt het eens zo moeilijk om afscheid te nemen. Je neemt in je AFSjaar ongelofelijk vaak afscheid. Je neemt afscheid in Belgie, verschillende keren van verschillenden mensen... Je neemt afscheid vlak voor je vertrekt , je neemt deels ook afscheid van je landgenoten in het begin van je jaar , je neemt afscheid van de mensen die hier zijn voor een half jaar en op het einde van het jaar neem je afscheid van je peruaanse vrienden , je mede-afsers , de belgische afsers en het moeilijkste van al , je familie. Het is allemaal niet gemakkelijk maar toch maakt het je wel sterker , daar ben ik zeker van.
*De ervaring* Na 18 uren vliegen kwamen we dan aan in Lima , de hoofdstad van het nog onbekende Inca-Land. Ik kwam dus aan in mijn thuisland. Daar verbleven we met alle afsers ( 52 waarvan 21 Vlamingen ) voor 1 dag. De dag erop vertrokken we om onze familie te zien. Na veel vertraging kwamen we dan aan , daar stonden mijn mama en Sophia mij op te wachten , door de vertraging moest alles vrij snel gaan want Sophia had een belangrijke meeting. Dus reed ik met mijn mama naar huis waar mijn papa en Carla thuis waren. De rit naar huis verliep vrij stil want mijn mama kent misschien 5 woorden Engels en ik 5 woorden Spaans... Maar mijn papa kende dan alweer wat meer Engels en dat was toch gemakkelijker. De eerste keer dat ik Carla zag , verliep al vrij stroef... Ik voelde dat zij er niet echt achterstond maar ik dacht : het komt wel goed. Later kwam ook Dante naar het huis en Patty , de 3e zus. Zij begon uitgebreid te vertellen en vroeg mij vanalles en vertaalde alles voor mijn mama en papa. Het was geweldig om er te zijn maar ik miste Belgie. Uiteindelijk ging ik heel vroeg slapen want ik was ongelofelijk moe... Dit duurde wel een tijdje, t vroeg gaan slapen en vroeg wakker worden MAAR eens ik het bed gewoon was en me wat meer thuis voelde ging het laat gaan slapen en laat opstaan weer terug zoals in Belgie , ter spijt van mijn papa . Ik herinner met het allemaal nog of het was gisteren. Ondertussen is er al zoveel gebeurd , ik ben naar Amerika geweest , heb gereisd , heb 2 weken in een ander gezin geleefd op een meer peruanse manier, heb hele toffe momenten gehad maar ook moeielijke momenten , ben van univ veranderd heb een hechte band met Sara en Samuel opgebouwd , heb afscheid genomen van Flo en Marianne , wat niet zo gemakkelijk was , 2 vrienden zien vertrekken en zo kan ik nog uren doorgaan... Maar het belangrijkste is voor mij toch wel dat ik mij echt thuis voel in mijn familie en ik de taal beheers. Ik kan nu rustig gesprekjes en discusies voeren met mijn mama en papa en ook met de zussen. En de band met Carla is uiteindelijk dus toch beter geworden , Sophia is nog steeds even gek , en wordt gekker met de dag denk ik altijd, Patty is vrij rustig maar het is een lieveke. Ik weet dat ik heel veel geluk heb met mijn familie en het zal voor eeuwig mijn familie zijn ! Het is misschien niet de familie die ik verwacht had in Peru maar het is een super familie en ik kan er allemaal gelukkig met zijn want het is niet iedereen gegeven om in dezelfde familie te blijven , een heel jaar ! De ervaring met mijn familie en de universiteit en de verschillende nationaliteiten en de cultuur is een geweldige ervaring maar de ervaring met AFS is niet altijd even goed. AFS Peru werkt niet altijd even goed. We hebben in het begin heel veel pech gehad met onze presidenten , een wissel van presidente maakt het niet makkelijker maar ondertussen hebben we dan toch een goede president die dan misschien eindelijk toch wel eens iets doet met ons. Het AFS bureau waren in het begin ook niet mijn beste vrienden maar ondertussen gaan we er vaak op bezoek om dingen te vragen en krijg je er toch meer respect voor. Juan Avalos is de slechtse nog niet , zoals gisteren hebben we er 2.5 uur gezeten om over de problemen van Sara te babbelen , hij was heel rustig en probeerde zo goed mogelijk te helpen en luisterde aandachtig. Het leek wel meer of hij was een vriend dan iemand van het AFS bureau maar Lizbeth is toch niet steeds de gemakkelijkste , ik en Sara noemen haar wel eens 'de boze heks' , zij beslist uitendelijk alles maar Juan Avalos moet altijd het slechte niews doorgeven ... Beetje hypocriet nee ? Maar wij weten wel beter... Al bij al is AFS er dan toch op vooruit aan t gaan voor ons. Je moet jezelf een beetje open stellen en af en toe een langs gaan op het bureau kan nooit geen kwaad. Ik heb al gemerkt dat er dan sneller eens iets kan gebeuren dat je eigenlijk niet mag doen... :) ( Beetje stout maar ik ben hier maar 1 jaar en wil zoveel mogelijk doen ) Maar alles bij elkaar blijft het een geweldige ervaring !
*Peru* Peru is een land met ongelofelijk veel historie... Het is een prachtig land met zo veel verschillende types van leefgewoonten. Je hebt er de kust , de bergen en de jungle... Het is een land met zoveel dingen om te zien en ik zal het nooit allemaal kunnen zien maar ik probeer zoveel mogelijk te zien ! Het weer in Peru is ook ongelofelijk verschillend , in de bergen is het IJSKOUD en in het Noorden aan de kust is het veel te warm. In de jungle regent het en ook in het zuiden is er ongelofelijk veel regen. Lima is dan weer een stad met een normale tempratuur maar bijna nooit blauwe hemel ( al heb ik geluk dat je het in La Molina net iets vaker ziet :D ). Peru heeft zoveel te bieden , zoveel te geven en ik wil er zoveel mogelijk van mee genieten ! De reis die ik gemaakt heb met Sara en Samuel was wonderlijk mooi , ik heb er nog steeds geen woorden voor , in 8 dagen zoveel verschillende 'soorten land' gezien... Zoveel verschillende culturen , zoveel nieuwe mensen leren kennen... Want reizen geeft een band , je reist met mensen die je niet kent en toch lijkt het na 2 dagen of je kent elkaar al jaren... Ook de band met Samuel en Sara wordt enkel maar sterker en sterker... Vrienden voor het leven kan je ze zeker wel noemen. Voor mij was Huaraz een wonderlijke ervaring , de mensen in de bergen zijn echt nog veel authentieker dan de mensen in Lima , de echte Peruaanse cultuur leeft er nog veel meer , de typische dames in hun typische peruaanse kleren , de wonderlijke natuur , de bergen , meren , ruines , ... Het is gewoon wonderlijk mooi om zoiets te zien... ( Ik hou mijn hartje vast voor Cuzco en Machu Pichu ). Daarna naar Trujillo , voor mij was dit iets minder , het is er woestijn en het is al veel verder gevorderd in het moderne cultuur ( leuk om een jaar te wonen maar om te reizen zijn er leukere plekken ). Daarna naar Chachapoyas... Onbekender in Peru maar ZEKER de moeite waard om naar toe te gaan. Het is een rustig dorpje en een zalige omgeving. Ook weer veel minder modern en zoveel dingen om te zien , ik had spijt dat we niet zoveel tijd hadden daar. ( Maw als ik terug ben , ga ik nog eens terug :) ). Daarna terug naar de realiteit : Lima. Want eerlijk , de reis was voor mij een fantasie , hoeveel verschillen ik gezien heb en hoeveel wondermooie dingen , het is te mooi om waar te zijn. Maar toch was ik blij om thuis te komen , toen ik in de taxi zat voelde ik me echt thuis komen en wou ik naar mijn huisje ! Er valt nog veel te bezoeken en te zien in Peru en ik voel dat het me enkel maar meer en meer doet houden van dit geweldig land.
* De kleine dingen waar ik van hou* ~ De maan die anders staat dan in Belgie ~ De rustige buurten in Lima ( volgens mij vind je die hier meer dan in Brussel ) ~ De warmte van de mensen ~ De openheid van de mensen ~ De genegenheid van iedereen ~ De verschillende culturen in Peru ~ Wanneer de lucht blauw is , de mooie wolken ~ Het strand met de oceaan met ongelofelijke golven ~ Zonsondergang aan het strand ~ Regen in Peru ~ Sterren aan het strand, wondermooie sterrenhemel ~ Het 's avonds samen tv-kijken ~ Het ETEN in Peru :D ~ De openheid van mijn familie voor mij cultuur ~ De helpende hand van mijn papa tegen de armoede in Peru ~ Mijn mama met haar kleine kadotjes die voor mij de wereld betekenen ! ~ Sophia en haar gekheid ~ Sara die met kleine dingen mij zo blij kan maken ~ Samuel die mij doet lachen zelfs als ik verdrietig ben ~ Zelfs de gekke , rare peruanen ( waar ik soms ook wel zot van word ) ~ De peruaanse tijd ( altijd te laat komen , dat doe ik in Belgie ook maar hier is 30 minuten niets ( sorry voor volgend jaar al :D )) ~ Een knuffel uit het niets
~ ... ik kan zo nog wel even doorgaan maar ik ga toch maar even stoppen
* Wist je dat :
~ Ik nooit zal vergeten dat ik deze kans gekregen heb omdat jullie ( mama en papa ) dit voor mij gedaan hebben , jullie hebben mijn droom laten uitkomen , mij het jaar van mijn leven laten leven en mij een andere cultuur leren kennen... Hiervoor zal ik jullie eeuwig dankbaar blijven ! Dankjewel voor deze ongelofelijk mooie , onvergetelijke ervaring ! ( weet maar dat ik het erg aprecieer )! ~ Ik Belgie wel mis maar het leven in Peru wel leuk vind ~ Ze hier cavia eten ( maar ik dit niet wil proeven uit respect voor Igor :D ) ~ De 2 hondjes hier thuis eindelijk gewoon zijn aan mij en nu zelfs bij mij slapen ~ Ik hou van post uit Belgie ~ Peruanen dus steeds te laat komen ~ Ze altijd alles op de laatste moment beslissen ~ Lima zijn voor- en nadelen heeft ~ Iedereen hier een bijnaam heeft ~ Je de mama en papa van je vrienden : tia y tio noemt ( tante en nonkel ) ~ Je zelfs sommige van je leerkrachten een kus of knuffel geeft ( zo ook de dokter ) ~ Je normaal als je verjaart s morgens een ei op je kop krijgt ~ Ze in hier elke provincie andere feestdagen hebben en er in de bergen veel meer zijn dan aan de kust ~ Ik Inca Kola nog steeds lekker vind ~ Er hier veel lekkere , typische gerechten zijn maar toch ook vieze :D ~ De chocolade hier echt niet lekker is ( ik mis mijn CHOCOLADE !! ) ~ Peruanen zijn eerlijk en dat kan soms grof overkomen ( bv bij de bijnamen : dikke , dunne , chinees , buitenlander , ... ) ~ Lima veel te groot is en ander Belgen zichzelf verliezen in Lima waardoor ik dus een uur rondloop om ze te vinden en ze dan 5 minuten te zien ( NOEMI :D ) ~ Het leven hier veel rustiger is ~ Mensen hier vaak veel te vroeg opstaan ~ Het uitgaansleven hier anders is ~ Ik nog steeds geen Salsa kan ~ De dokters hier nog niet zo slecht zijn ~ ...
Ok ik ga ophouden want moet nog even babbelen met mijn mama over het weekend ! In elk geval Een dikke kus en knuffel vanuit het WARME PERU Bruine , Dikkere , LimaLeen :D !
Ok eerst en vooral : Merci voor de gelukkige verjaardag. Zusjes , mama het was echt keileuk dat jullie gebeld hebben , vond da echt super leuk !
Maar ik zet dit bericht eigenlijk om te vertellen :
De FOTO'S van de REIS staan ONLINE
( er staan ook foto's van dit lang weekend en van mn verjaardag maar er komen er nog meer van via de camera van mn papa en mijn eigen camera. )
( de foto's staan niet altijd allemaal op volgorde omdat mijn internet opeens uitviel en alles verandert was en ik dus nog een deel foto's moest opladen terwijl de andere al wel opgeladen waren , sorry hiervoor maar ik hoop dat jullie erdoor de titels toch aan uit kunnen. )
Zoals ik dus zei ga ik vandaag proberen mijn blog te schrijven maar er gaat wat tijd inkruipen denk ik.
De week begon zoals steeds weer op een maandag, dit keer maandag 3 maart 2008. Op deze maandag zou ik normaal zielig alleen thuis gezeten hebben want Sara en Samuel begonnen met school maar dit werd een weekje verlaat. Wat heel leuk was voor mij want dan konden we samen naar AFS gaan en moest ik t niet alleen doen. We gingen dus naar AFS om toestemming te vragen over de reis en daarna gingen we eten in de Mc Donalds, een lekkere Mc Flurry ! We kochten onze tickets voor donderdagavond en we gingen naar huis. De volgende dag stond k vroeg op om met Sara nr de tandarts te gaan in Jesus Maria daarna gingen we nr Molina Plaza om de ingredienten te kopen om pannenkoeken te maken met Sam en Sara. Maar de mama stond er op dat we eerst mee gingen eten voor middagmaal. Dus aten we eerst nog een beetje mee en gingen we wat rusten. Later op de dag bakten we dan de pannenkoeken, t was super leuk en ook echt lekker ! Daarna gingen Samuel en Sara naar huis en ik keek tv met Sophia en mn mama. Woensdag waste ik mijn kleren ( jaja ik doe t nu zelf :D ) en pakte ik mijn spullen in om de volgende dag te vertrekken aan ons groot avontuur. S avonds sprak ik nog af met Chepar en Sara in Jockey Plaza. Donderdag ging ik weer mee met Sara voor haar tandarts maar die was er niet. We besloten dan maar om ons eens te laten verwennen en gingen naar de massage. Ik maakte verder mijn zak, gingen dingen kopen voor op de bus en ik keek nog een aflevering van Prison Break om dan afscheid te nemen van de mama en papa en Sophia om dan te vertrekken op reis. Vrijdag kwamen we om 6 uur aan in Huaraz... Het was er SUPER KOUD, echt koud... brrrrr... We zochten een hotel , deden andere ( WARME ) kleren aan en gingen ontbijten om daarna op tour te vertrekken naar de Ruines van Chavin. Eerst kwamen we nog voorbij een meer : Laguna Querococha dat gelegen is op een hoogte van 3980 meter. De plaatselijke bevolking zat er ook met hun lama's en alpaca's om foto's mee te trekken. Het kost bijna niets , je helpt die mensen en je hebt een mooie foto... Dus we maakten wel wat foto's. Het meer was echt prachtig... Tussen de bergen en de bergen met sneeuw, echt een onbeschrijfelijk gevoel. Daarna gingen we eten en later naar de Ruines van Chavin. Het was echt prachtig, gewoon die cultuur , hoe die mensen die dingen maakten en wat er allemaal achterzat. Prachtig om te weten , prachtig om te zien. De zon kwam er nu ook een beetje door en dan was t best wel vrij tot zeer warm en konden al die lagen van kleren uitgedaan worden. ( Het weer in de bergen kan snel veranderen... dat weten we dan ook alweer. ) We gaan terug naar Huaraz en zoeken een restaurantje om te eten en kruipen daarna in ons bedje want moe na de busreis en de trip. Zaterdag gaan we alweer op een trip en dus om 7 uur opstaan om te ontbijten en ons busticket te kopen. Ik krijg nog een berichtje van Roel dat hij is aangekomen en ook op een tour gaat. Wij stappen in de bus en de gids is echt ongelofelijk stom. Maar ja... we overleven het wel. Deze tour brengt ons naar een van de bekendste meren in Peru : Laguna llaganuco. Onderweg stoppen we nog op verschillende plaatsen waar we foto's kunnen nemen en van het uitzicht kunnen genieten. Bij de eerste stop, stopt er ook nog een andere bus en wie komt daar uitgestap : Roel en Julian ( Duitser van Chimbote ). Maar we zien elkaar maar even want moeten alweer verder. Het landschap is ongelofelijk mooi. Het is iets heel speciaal, Huaraz wordt dan ook voor niets "Zwitserland van Peru" genoemd. Groen , bergen , sneeuw op de bergen , ongelofelijk mooi. We stoppen ook nog in een klein dorpje waar er een speciaal soort ijs bestond. En je kon er ook weer herinneringen kopen ( Sara kocht weer ongelofelijk veel dingen). Dan reden we verder en we reden het Nationaal Park binnen om dan eindelijk bij het meer aan te komen. Daar werd ik helemaal verwonderd. Echt prachtig , zo tussen de bergen met sneeuw. En helder groenblauw water, echt super mooi! We gingen dan ook in een bootje op het meer en nog wat rondwandelen. Daarna gaan we eten en nog wat andere kleine dorpjes bezoeken. Ondertussen leren we in de bus alweer andere mensen kennen. Een koppel van Argentinie, een koppel van Lima me nen toffe kerel, ne Zwitser ( die al in Azie , Afrika , Europa heeft gereisd en nu dus in Zuid Amerika aan t reizen was voor 10 maanden ) , en dan nog 2 meisjes van Lima. Later op de avond gingen we dan uit met de 2 meisjes en de zwitser en Roel en Julian. Er waren ook nog 2 vrienden van die meisjes bij. Daarna gingen we dus slapen. En op zondag zijn we gewoon naar de markt geweest en geluncht met de meisjes en s avonds nog even afgesproken met Roel en Julian om daarna te vertrekken richting Trujillo met de bus.
Maandag 10 maart kwamen we dus aan in Trujillo en zochten we een hostel, wat dit keer wat langer duurder dan in Huaraz. Maar we hebben er dan een gevonden en vertrokken naar de ruines van Chan Chan. En het was verdomme WARM in Trujillo , zo n 40 graden en dat is serieuze verandering met Huaraz waar t mss 5 graden was. De ruines waren heel interesant maar mooi vond ik het niet echt. Daarna gingen we naar Huanchaco , het strand van Trujillo en het was er de max. We hebben er de hele dag doorgebracht, we lieten allemaal een trenca zetten ( een gekeleurd ding in je haar ) en ik liet er ook mijn dreadlocks zetten. Daarna gingen we terug naar Trujillo waar we zelf ons avondeten kookten in het hostel. We gingen slapen want de volgende dag zouden we nog naar andere ruines gaan. Maar s morgends belde Josabeth, we moesten terugkeren van onze reis. Want de studenten in Chimbote zouden kwaad zijn op ons omdat wij mogen reizen onder t school en zij niet... Blijkbaar mochten de studenten in Chimbote opeens niet meer reizen en die hadden da al 3 maand geleden aan AFS gevraagd en toestemming gekregen! Dus het was de fout van AFS en wij hadden volledige toestemming en we gingen dus niet terugkeren. Uiteindelijk mochten we dan toch blijven en was er geen probleem maar we hadden dus geen tijd meer om naar de ruines te gaan want we vertrokken naar Chimbote in de namiddag. In Chimbote aangekomen gingen we naar t centrum en waren we de hele dag bij Roel want Lore en Tine hadden een bijeenkomst van AFS. We sliepen in het huis van Lore en s avonds gingen we nog iets eten met Lore. De volgende dag gingen we naar de Plaza. Ik was heel blij "mijn familie" daar nog eens te zien. Voel me dr toch steeds nog wel een beetje thuis hoor. Daarna vertrokken we terug naar Trujillo om de bus naar Chachapoyas te nemen. We kwamen om 5 uur s morgends aan in Chachapoyas en zochten een hostel. Daar sliepen we eerst nog een uurtje om dan te ontbijten en een tour te beginnen. We gingen naar Kuelap, de Machu Pichu van het noorden. Het is 2 maal groter dan Machu Pichu maar er moet nog een groot deel gerestoreerd worden en het is helemaal niet zo bekend wat het nog mooier maakt omdat het er niet vol touristen loopt! Het was 3 uur van Chachapoyas en dus lang in de combi maar ik sliep in e combi en als ik wakker was genoot ik van het landschap. ( Papa jij zou nog al schrik hebbebn ! ). De wegen in de bergen zijn echt levensgevaarlijk! Er is geen 'omheining' en een smal weggetje met een diepe ravijn ernaast ! Ongelofelijk gevaarlijk en dan ben ik toch wel blij dat k af n toe slaap. :). Dan stopten we in een klein dorpje waar we wanneer we terugkeerde gingen eten. Dan aangekomen bovenaan de berg kon de kleine wandeling beginnen richting de Ruines. Het was alweer een wonderlijk gevoel om zoiets te kunnen zien. Het is echt ongelofelijk mooi om te zien hoe de mensen dat allemaal bouwden. Een echt kunst ! De uitzichten dat je daar verkrijgt waren echt super sjik , mooi , wonderlijk ... Het was echt de moeite ! (( Om even wat meer uitleg te geven : Kuelap is de oude woonplaats van de chachapoyas bevolking, deze bevolking leefde voor de Inca's maar ze kwamen in een oorlog terecht waardoor er vele doden vielen en er vele mensen gevlucht waren. Je kan dan ook inca aspecten terug vinden in Kuelap. Hierna werd Kuelap dus verlaten en helemaal overgroeid met planten en bomen. Later werd het terug gevonden maar de mensen durfden er niet binnengaan omdat ze dachten dat t behekst zou zijn. Ze gingen dus naar een dichtbij gelegen dorpje en hier was er een man die wel de moed had om eens binnen te gaan. Hij ontdekte deze wondermooie plaats en reisde naar Lima om het in een krant te registreren. Zo werd Kuelap weer ontdekt. )) Daarna vertrokken we terug met de combi naar het dorpje om te gaan eten en daarna terug naar Chachapoyas te vertrekken. We gingen daar iets eten en kropen ons bed in want we hadden net ontdekt dat de volgende dag de tour om half 6 vertrok ! We stonden dus heel vroeg op om onze zakken te pakken ( we namen die mee want we zouden onderweg stoppen om onze bus naasr Lima te nemen ) en daarna vertrokken we richting een klein dorpje waar we ontbeten. Daarna vertrokken we naar onze eerste bestemming , Karaija. Alweer de bergen in en dus weer een gevaarlijke weg maar alweer sliep ik bijna heel de weg :). Daarna begonnen we aan een helse klim in de bergen omdan uiteindelijk bij onze echte bestemming aan te komen. Een begraafplaats in de bergen , tegen de rotsen. Het zijn eigenlijk een soort van sarcophagen die zo'n 2.5 tot 3 meter hoog zijn. Er zijn er nog zo'n 30 aantal in tact , al de andere zijn leeggeroofd of kapotgeslagen. Ook liggen er gewoon beenderen en schedels waar je maar kijken wil. Het is echt iets unieks in Peru, het is heel interesant om te zien en om die historie te horen. ( En heb serieus respect voor die mensen die die doden naar boven moesten dragen want het is niet gemakkelijk om die berg op te klimmen ). Daarna dalen we de berg dus terug af en vertrekken we richting de grotten. Maar eerst gaan we nog naar t zelfde dorpje om te eten. We krijgen allemaal een paar botten , waar ik uiteindelijk heel blij om ben want het is er serieus slijkerig. Maar de grot was echt imens groot. Op weg naar de grot moesten we wandelen tussen de velden met de koeien en het was aan t regenen en ik voelde me even echt helemaal thuis... Voelde toch even goed :). Daarna dus de grotten in. Het waren druipsteengrotten en er waren 6 verschillende zalen met steendruipfiguren. Die worden dus allemaal natuurlijk "gemaakt" door water dat naar beneden valt en met een speciale chemische ontwikkeling figuren maakt waar je je fantasie in kan laten losgaan en discusieren met de andere welke figuren het zijn :). Het was echt wel geweldig mooi om te zien. Maar zonder licht was het toch maar ongelofelijk donker. En Samuel moest heel de tijd leiden van de gids : Samuel rechts , links , rechtdoor , stop, blijven wandelen... Best grappig... Op de terugweg heb ik het dan maar even overgenomen om te leiden zodat Samuel de oude dames kon helpen met door de grotten te lopen. En dan normaal gezien terug om onze bus naar Lima te halen MAAR er was een brug ingezakt en we konden dus niet terug richting Chachapoyas. We bleven dus een nachtje in het dorpje om de volgende dag via een loopbrug naar Chachapoyas terug te keren en daarna naar Lima. De gids hielp ons echt heel goed om een hostel te vinden , avondeten en ontbijt en vervoer de volgende dag. We waren blij dat we niet alleen waren. Die dag was er ook nog een hollands koppel en hun dochter mee en die hebben ons dus hele dag vergezeld en ik kon nog eens veel nederlands praten. Gelukkige ik :D. En dus de volgende dag vertrokken we met 2 taxi's richting Chachapoyas. Met taxi tot op een gegeven punt waar we dan aan deen afdaling konden beginnen. ( We wilden avontuur , we hebben het gekregen ). MAar was heel blij dat k uit de taxi was want die mens reed echt gevaaaarlijk en dan op zo n smal weggetje met zand en regen waardoor die auto begon te slippen. Geweldig hoor was echt blij dat k er uit was ! We vertrokken dus aan de afdaling en het was niet al te gemakkelijk op Allstars ( mn volgende reis naar Peru zal ik zeker berg-stap-schoenen meenemen ). Het begon dan ook nog te regenen waardoor het zand helemaal slijk werd en ik dus heel de tijd uitschoof en 2 keer gevallen ben , maar Sara zelfs 3 keer ( haha ). Uiteindelijk kwamen we dus aan bij de brug en aan de overkant stonden 2 taxi's te wachten om ons naar het hostel te brengen. Daar aangekomen kregen we voor 20 soles toch een kamer en konden we douchen en andere kleren aandoen. Daarna gingenwe lunchen met onze vrienden en daarna nog even naar een internetcafe en souveniertjes kopen. Daarna gingen we onze zakken halen , namen we afscheid van onze vrienden en vertrokken we richting het busstation waar we de bus richting Lima namen. Normaal 20 uur in de bus maar onderweg 2 keer gestopt , eerst een half uur en een half uur later 2 uur omdat er rotsblokken naar beneden gevallen waren ! Geweldig toch , die wegen in Peru. Uiteindelijk dus 24 uur onderweg geweest richting Lima en ik was heel blij om in Lima aan te komen. Ik voel me er nu toch echt wel thuis want had echt het gevoel om thuis te komen en dat is wel leuk. Ook heel blij om in mijn eigen huisje te komen. Enkel nog wachten tot de mama en de papa thuiskomen want die heb ik toch wel gemist , mijn mama het hardste van allemaal , ze is toch zo geweldig !
Zo... Weer al een hele boel om te lezen nu. Ik heb erg genoten van de reis , iets anders zien dan Lima en vele toffe mensen leren kennen en 8 dagen met Sam en Sara... Het was echt geweldig. Nu begint de univ terug en ben ik terug in het gewonen leven terecht gekomen. Ik kijk wel uit om daar de univ te gaan ook !
Hou jullie goed daar in t verre , koude (?) Belgie.
Een dikke knuffel en Kus De kleinsten Heylen ! Xxx
Ik ga snel even enkel zeggen dat t verslag van vandaag er pas morgen zal komen. Vandaag gerust , mn kleren gewassen , kamer wat opgeruimd ( ze hebben ze geschilderd toen k weg was en dus was t een beetje een rommel ). Met andere woorden ik heb echt gn tijd gehad voor mij blog maar morgen probeer ik t zeker in orde te brengen. Een ding : Ik ben blij om weer thuis te zijn , heb mijn huisje hier toch wel gemist en mijn mama en papa. Echt vreemd gevoel , ik begin dubbel te missen. Mama en papa in Belgie en in Peru... Kga blij zijn mn mama morgen te zien :) Jippie. ( Maar geen stress jullie worden ook nog steeds gemist ! )
Slaapwel en Goede Morgend
Kus en Knuffel De kleinsten Heylen !
Het leven in Peru bevalt me wel , al zijn sommige Peruanen toch echt wel dom :D
Rechter kant : LINKS : Foto's DEEL 2 ( kan gn foto's meer uploaden bij de oude site, dus een nieuwe )
Buenas, Q tal , Como estas ? Drie dingen die je hier heel veel hoort en van iedereen... Op straat , vrienden van mama en papa , gewoon vrienden... Het is echt iets typisch... Zoals je bij ons gewoon Hey zegt, vraag je hier altyd ook nog hoe het gaat en er wordt niet verwacht dat je er op antwoord. Het is gewoon iets typisch... Ik heb de voorbije 2 weken een zalige tijd gehad in Lima... Vreemd genoeg... Spijtig genoeg viel onze reis in het water... Maar dat lossen we wel weer op... Vanaf nu kan ik normaal mijn blog terug bijhouden en dus elke zondagavond om de 2 weken staat er een nieuw verslagje op... Soms kan t ook maandag zijn als ik tot maandag aan t strand zit.
Veel leesplezier :)
Maandag 18 februari
Ik ga met Samuel en Sara naar AFS om t vragen of alles ok is voor de reis. Juan Avalos en Lizbeth zijn er niet dus moeten we t stellen met de meneer die het administratieve werk doet. We komen dus niet veel verder maar hij zegt dat als we de toestemming van onze ouders hebben ( op papier van de ouders in Belgie , via telefoon van ouders hier ). Daarna gaan we elks naar ons eigen huis en jippie mijn mama is thuis. Al snel krijg ik een dikke knuffel en kus en moet ik een hele uitleg doen over Chimbote... Alles vertellen wat er gebeurd is. Daarna neem ik een douche en ga ik tv kijken met mijn mama en papa. Ook aan mijn papa moet ik alles vertellen... En dan eet ik lekker eten van Dorita... Njamie... Niet moeilijk dat ik hier zo dik wordt, t eten is hier echt veel te lekker om op dieet te gaan, dieet zal zijn voor in Belgie... Haha... Verwacht maar n hele andere persoon terug in Belgie... Daarna kijk ik nog wat Prison Break ( jaja ik heb n nieuwe verslaving :D ) en dan is t tijd om te slapen. Dinsdag ga ik dan met Sara naar Polvos Azules en later komt Samuel ook nog. Ik koop er mijn fototoestel en nog wat andere kleine spullen , Samuel koopt er zijn trekkersrugzak. S avonds gaan we dan nog naar de cinema met Chepar ( In Lima is het disndag maar 8.5 soles ipv 16 soles voor de cinema ). Daarna ga we naar huis en ga ik slapen. Woensdag ga ik met Sara nr Chepar thuis en daarna gaan we naar Miraflores omdat Sara en Chepar een piercing gaan laten zetten ( in hun oor , voor Chepar al de 3e ) voorderest doe ik deze dag niet echt iets. De volgende dag komt Sara naar mij thuis en gaan we een pakketje voor haar kleine broer verzenden in SerPost. Daarna liggen we hele namiddag lui op mijn bed te wezen om muziek te downloaden die we op onze Ipod willen. Daarna eten we nog bij ons thuis en dan kijk ik tv met mijn mama en papa. Dan zijn we alweer vrijdag. Ik zit heel de tijd thuis, heb niet veel zin om me te verplaatsen ... tot opeens mijn mama vraagt of ik meega naar t strand. Ik maak HEEL snel mijn zak en opweg naar t strand. In de auto met Carla , 3 vriendinnen , mn mama en Dorita. Aangekomen op t strand kijk ik tv met mijn mama en schrijf ik nog wat in mijn blog en lees ik een boek en daarna besluit ik maar om te gaan slapen. Zaterdag zijn mijn papa , Patty en haar 6 vriendinnen ook toegekomen. Nu is er dus wel voldoende volk in het huis. Om kwart voor negen staat mijn papa in mijn kamer om me wakker te maken want Sara zou naar t strand komen maar ze komt uiteindelijk toch niet want de mama heeft vanalles geregeld. Dan blijf ik nog even in mijn bedje liggen maar 10 minuten later staat mijn papa er weer , ik moet opstaan want hij wil met mij met de quad gaan rijden. Ik besluit dus maar op een douche te nemen want anders geraak ik nooit wakker. Ik ga met mn papa op de quad en later neem ik nog fotos van het huis, zodat jullie eindelijk eens kunnen zien hoe t er daar uitziet. ( Sorry voor de vertraging met fotos maar ik heb n probleem met het downloaden... er is iets mis met die website denk ik... dus ga wss een nieuwe fotowebsite zoeken.). Daarna komt er nog bezoek van mijn mama en papa. Vrienden van in het oude strandhuis. Ze hebben 2 kinderen , een jongen van 11 en een meisje van 13. We gaan dan maar naar t strand en zwemmen in de zee... Waar er ongelofelijk grote golven zijn. Ik amuseer me super en het was echt een leuke dag. Daarna eten we zoals elk weekend aan t strand bqq. Daarna kijken we nog naar de zonsondergang en beslissen we om naar Asia te gaan. Dat is een strandgebied iets verderop met winkels en restaurants. Er is zon boulevard waar je kan rondwandelen en er zijn dan vele promotiestunts. Ik vind het heel gezellig en babbel heel de tijd met mijn papa en mama en de vrienden. We eten samen nog een sandwich en als dessert krijg ikv van mijn papa een chocoladefondue... NJAMIE. Lekker met aardbeien en bananen en lekker melkchocolade... Was echt super lekker. Daarna gaan we naar huis en kruip ik in mijn bedje. S nachts word ik wakker en er ligt nog iemand in mijn kamer... Ik wees dus maar stil maar vond t toch raar. Maar s morgends bleek het dat t Patty was. S morgends laat opgestaan en dan zet ik mijn fotos op de pc. Daarna gaan we naar t strand daar converseer ik wat met mama en papa en daarna gaan we naar de zee. Daar doe ik onozel met mijn papa en houden we een watergevecht waar mijn mama ook in betrokken wordt want ik schuil mij achter haar :D dus wordt zij ook nat maar ja... We lachen daar een beetje meer maar iets later lig ik toch wel in het water want mijn papa smijt mij in de zee. Daarna luisteren we muziek en lees ik nog wat in mijn boek. Daarna ga ik terug naar de zee want het is veeel te warm en daarna wandel ik met mijn mama en de vriendin en dochter langs de zee ... Gezellig en mooi. Dan ga ik nog wat zwemmen in t zwembad en daarna wat liggen rusten op de luchtmatras maar besluit dan toch maar om te douchen want anders val ik in t slaap. Daarna is t eten klaar. Na het eten is er een lekker dessert, een chocolade taart. Njamie. Daarna voer ik een discusie met mijn papa over huisdieren en laat ik fotos kijken van mijn familie , ons huis , de dieren... aan de vrienden van mama en papa en aan mijn papa. Ik check even mijn email en dan vertrekken de vrienden van mn papa naar huis. Wij gaan anticuchos eten ( die lekker koeienharten, da is echt MEGA lekker , deimt ik ga t eten missen ). Dat is dus gewoon vlees op een satestokje. En heeeeeel lekker. Als dessert zijn er picarones... Smaakt naar smoutenbollen maar het is in een circkel en met honing.
Maandag 25 februari
S morgens sta ik heel vroeg op want k vertrek terug naar La Molina. We ruimen nog wat op , ontbijten... en vertrekken richting thuis. Dan ga ik met Sara naar Jockey om kleren te komen om te sporten. Daarna gaan we haar inschrijven voor de gym en checken we welke films ze spelen want we willen dinsdag film gaan zien. We eten ook nog een pizza in Pizza Hut. Dan ga ik naar huis en kijk ik nog tv. Dinsdag gaan we naar AFS maar het is te laat want Sara heeft afgesproken met een vriendin. Ik ga dus mee en we eten een hele lekkere Banana Split. Het meisje was Sara haar oude buurmeisje. Ze is maar 13 maar was echt volwassen , wat niet normaal is hier in Peru. Het was echt gezellig maar we moesten vroeg terug door want we gaan nog naar de cinema met Robert en Samuel. We kijken Sweeney Todd, ne goeie maar vreemde film. Dan ga ik slapen want ben moe. Woensdag sta ik weer vroeg op want ik ga Lore en haar mama en papa uitwuiven. Ze was in Lima omdat haar broer uit te wuiven die terug naar Chile vertrekt. Kwas heel blij om Lore te zien en zeker ook om haar mama en papa te zien was echt super. En de mama zei nog maar eens dat k zeker terug moest komen nr Chimbote en ik wil da ook dus kga da ook echt echt wel doen. Dan ging ik nog naar de luchthaven om mijn pakketjes te checken van Belgie... maar ze kunnen niks doen. Toevallig kwamen we Filip , nen belg diene in Arequipa woont tegen dus babbelen we daar nog even mee. Daarna naar AFS maar die gaan net ALLEMAAL eten... stomme mensen toch. Maar er was iemand van AFS Vlaanderen in t kantoor... tof om Nederlands te spreken en die vroeg hoe ik AFS vond... dus kon ik mn uitleg eens doen e... Dan ben k naar huis gegaan. Op de bus naar huis was er nen mens en diene maakte heel de tijd grapjes met mensen en toen wij opstapten natuurlijk met ons... Denk zeker een kwartier of langer... Geweldig hoor... Alle mensen keihard naar ons kijken en lachen met ons. Maar uiteindelijk was t echt wel grappig. S avonds zijn we naar t concert van Ana en Samuel gegaan en da was echt SUPER. Het was echt geweldig... Echt super zalig Donderdag slaap ik HEEL lang... ik ruim mn kamer op en in de namiddag komen Sara en Samuel naar mij thuis om t nieuwe reisplan op te stelen en daarna eten we fruit met ijs. Kei gezellig over mij in t parkje. Daarna gaan ze terug naar huis en ik kijk teven met mama en papa en eet ne steak met rijst. NJAMIE. Daarna luister ik muziek en download ik fotos. Daarna ga ik slapen. Vrijdag vertrekken we naar t strand, eerst gaan we wat rondwandelen in Asia en dan gaan we naar t huisje. Sara gaat ook mee... Super leuk dus want dan heb ik iemand om vanalles mee te doen. Ze is echt overwelmd door t huis. Ze vindt het super. We gaan wat fietsen, we kijken tv en gaan slapen. Zaterdag komt mijn papa Sara heel vroeg wakker maken want ze had beloofd mee te gaan fietsen en ja...Ik ben dus ook wakker en sta dus ook maar op. Na t fietsen gaan ze nog met de quad rijden. En daarna gaan we kayaken in t meer, kei leuk en we zwemmen ook nog. Echt wel leuk. Dan gingen we wat zonnen en muziek luisteren en wat praten... Lui wezen dus... Daarna eten we, en man t was lekker. Daarna gaan we naar een motorcross kijken en later gaan we naar Asia... Maar eerst lezen we nog kaarten om te weten of er iemand verliefd is op u o niet... Best wel grappig maar gezellig. Dan thuis gekomen checken we onze email en Dorita komt heel stil vragen of ze die van haar ook mag checken. Dan wilden we eigenlijk gaan slapen maar Sophia en Carla zijn nog in die kamer. Dus we praten nog wat... T is echt gezellig en tof dat Carla ook echt een conversatie voert. Dan gaan we toch maar slapen . T was al 1 uur dus ja... Zondag maakte mijn papa ons weer vroeg wakker om te gaan wandelen op het strand... Was wel heel gezellig. Daarna heeft Sara wat armbandjes gemaakt en ik mijn blog getypt. Daarna heb ik wat in mn boek gelezen en zijn we gaan wandelen. Daarna was het etenstijd... En natuurlijk : barbeque... Sara had een grote smile op haar gezicht, ze eet nooit zo lekker in haar huis en zag daar echt naar uit. Was wel schattig. Haha. Daarna nog lang met mijn mama gebabbeld en dan gaan wandelen. Dan Desprate Housewives gezien en dan naar huis vertrokken. Nu zit ik thuis tv te kijken en dus verder mijn blog te schrijven.
Yah pues... Ahora saben como esta conmigo... Todo bien , me encanta mi vida aca, espero que puedo viajar el viernes y despues regreso a la universidad... Es muy bueno para mi... ( Ah no te olvides... Mi cumpleanos estan el 21 DE MARZO !!!!!! ) Mi direciones : Leen Heylen ( Villanueva ) Los Cipreces 245 La Remanzo , La Molina Lima , Lima
Hola !
. Ik herinner met het allemaal nog of het was gisteren. Ondertussen is er al zoveel gebeurd , ik ben naar Amerika geweest , heb gereisd , heb 2 weken in een ander gezin geleefd op een meer peruanse manier, heb hele toffe momenten gehad maar ook moeielijke momenten , ben van univ veranderd heb een hechte band met Sara en Samuel opgebouwd , heb afscheid genomen van Flo en Marianne , wat niet zo gemakkelijk was , 2 vrienden zien vertrekken en zo kan ik nog uren doorgaan... Maar het belangrijkste is voor mij toch wel dat ik mij echt thuis voel in mijn familie en ik de taal beheers. Ik kan nu rustig gesprekjes en discusies voeren met mijn mama en papa en ook met de zussen. En de band met Carla is uiteindelijk dus toch beter geworden , Sophia is nog steeds even gek , en wordt gekker met de dag denk ik altijd, Patty is vrij rustig maar het is een lieveke. 
