Laat ik beginnen met te zeggen dat ik nog leef!!Jeuh!!! Ik weet eigenlijk niet wat ik eerst moet vertellen, na deze eerste rit van 110 km, omdat er zoveel door me heen is gegaan. Goh, ik weet wel dat ik deze rit aan verschillende mensen wil opdragen: 1. Aan alle mensen die in mijn leven al zijn heengegaan, jongens in dit leven loont het echt de moeite om verder te gaan. 2. Aan onze 2 kapoentjes:Victor en Gaston... Julie zijn schatten! 3. Aan mijn 4 schatten van kinderen... I love you all
Chapeau aan ons Jessy en de Maarten, hoe jullie het klaarspeelden om deze rit met fietskar met een kasseiblokske in genaamd Victor, uit te rijden... Echt het is me een raadsel ..chapeau!!!
Hopelijk lukt het ons nu om wat sfeerbeelden door te sturen en de grafieken, gisteren lukte het niet, ja speelgoed is soms moeilijk te hanteren(smile)
