Morgen ga ik eventjes terug naar mijn oude stek. Ik ben gevraagd als meter van "Toeka". Als oud-leerkracht neem ik die taak graag op samen met mijn directeur als peter. We zien uit naar het geboortefeestje van Toeka.
En ik ga ook terug naar school maar dan als leerling. Neen, neen geen Engelse les.... Daar heb ik niet echt zin in. Ik koos voor mode en ging gisteren aan de slag in de eerste les. Patronen tekenen... Mijn eerste werk wordt een schoudertas en daarna maak ik een barbecueschort.
Als oma kijk je uit naar de momenten dat de kleinkinderen afkomen. Zo hadden wij hier sedert donderdagavond Fiona en de mama op bezoek. Deze namiddag kwamen dan ook Veerle, Jeroen en Pepijn op bezoek. En druk dat het hier werd... En oma had nu twee kleinkinderen rond zich... Opa maakte enkele kiekjes van de intieme kennismaking van Fiona met haar neefje Pepijn.
Voor het eerst na zovele jaren wordt het morgen niet mijn eerste schooldag. Aan al mijn vroegere collega's wens ik een goede start en een mooi schooljaar.
Ondertussen zijn we reeds een week verder, maar het weekend van 22 - 23 augustus 2009 zullen we niet zo vlug vergeten. Een tijdje terug vertelde ik over mijn dromen waarin mijn ex-collega's de acteurs waren. Wel, nu heb ik zelf een rol gekregen in een film. De premiere zal te zien zijn volgend jaar in het voorjaar; Waar en wanneer deel ik dan ten gepaste tijde mee. Ik kan jullie wel al enkele romantische beelden van het eind van de film laten zien.
hierbij een paar foto"s van onze herschilderde kelder. Eerste foto waren de muren reeds herschilderd maar de vloer nog niet. Andere foto's tonen het bekomen resultaat.
jullie zullen het geloven of niet, maar hoe meer 1 september nadert, hoe meer ik droom over school. Neen, geen echte angstdromen, maar toch. Zo moest ik vorige nacht voor mijn laatste schooljaar verhuizen naar Elverdinge! Leuk is natuurlijk anders. En wie gaf er daar zowaar een afscheidsfeestje voor mij? Ja mijn ex-collega's... Dat zijn trouwens ook steeds de terugkerende acteurs in mijn dromen. Zij hebben het trouwens verder geschopt dan ikzelf. Ik ben maar schilder in mijn nieuw leven en zij zijn acteurs!
Sedert ik op mijn brugpensioen ben, ben ik gepromoveerd tot schilder. Eerst heb ik de ramen, voordeur en garagepoort geschilderd bij mijn dochter. Daarna ben ik gestart in mijn eigen kelder. Morgen krijgt het tweede deel van de vloer nog de twee laatste verflagen. En vorige week ging ik de afsluiting rond het huis van mijn schoonmoeder helpen witten. Het is wel allemaal pro deo want tijdens mijn brugpensioen mag ik niets bij verdienen. Het bijzonderste is dat ik telkens blij ben als de karwei af is en ik fier mag zijn op het resultaat. Trouwens binnen een paar dagen mag je een foto verwachten van mijn afgewerkte kelder.
Gisterenmorgen brak ik mijn warterreservoir van mijn nog geen twee maanden oud strijkijzer! nu dacht ik vooraleer de kelder weer in te duiken een nieuw te halen of te bestellen. .Is de winkel waar ik het kocht nu toevallig deze week niet gesloten zeker??? Gelukkig heb ik het oude reservoir wat kunnen samenplakken zodanig dat ik toch mijn strijk zal kunnen doen! Ja en nu weer de kelder in! de muren zijn af en André heeft zaterdag de oude verf van de betonvloer afgeschuurd. Nu kan ik beginnen met nieuwe lagen erop te zetten. Het wordt eerst een primer en daarna nog twee lagen met de nodige tijd ertussen Het zal dus wel einde week worden eer het klusje klaar is. als we al geluk hebben want we kunnen de vloer ook niet ineens doen daar er wat materiaal in de kelder is blijven staan.
Dit weekend is Fiona alleen op bezoek bij oma en opa en straks bij mams en paps, voor de eerste keer. Gisterenavond bracht ik haar mee van Gent en deze nacht sliep ze hier. Toen ze hier aankwam heeft ze nog veel gespeeld. Ik heb haar wel wat moeten troosten eer ze sliep. Maar deze nacht heb ik ze niet gehoord. Nu slaapt ze nog maar ik zal toch blij zijn als ze wakker is.
Ik heb zelf geen recente foto van Fiona. Wie haar in actie wil zien kan kijken op www.2becomes3.be. Meteen verneem je dan ook het leuke nieuws dat ons te wachten staat.
We konden het toch niet laten om vandaag op bezoek te gaan naar Gent. We moesten toch zien hoe Fiona haar Amerikaans avontuur overleefd had. Heel goed me dunkt. Ze was eerst wat verlegen maar na haar fruitpap kwam ze goed op dreef. Spelen met de bal met opa, mama en nonkel Bart. Aan haar eigen dikke buik en dan aan oma's dikke buik voelen...Daarna wandelden we samen naar de Bourgoyen. En stappen dat ze deed. Daarna was het keitjes rapen. In de cafetaria amuseerde Fiona zich goed samen met oma. Ja, Fiona is al geen baby meer. Het is al een echte peuter met deugnietoogjes.,Zo vlug gaat dat.
Ik schrijf daarjuist een heel stukje over "de smaak te pakken" en ik ben het weer kwijt... Dus waarvan had ik de smaak te pakken? Wel van het schilderen. Na twee dagen schilderen in Bavikhove ben ik vandaag aan de slag gegaan in onze kelder. De muren kunnen na 30 jaar dat we hier wonen wel eens een likje verf gebruiken. En rekjes die 33 jaar oud zijn (gisteren waren wij 33 jaar getrouwd) zijn vandaag verhuisd naar het containerpark. Met de kelder ben ik natuurlijk nog niet helemaal klaar. Volgende week wordt dus een schilderweek en een opruimweek want ondertussen wordt ook eens grondig bekeken wat we nog gebruiken en wat weg mag...Dit was een van de werkjes die reeds enkele jaren op mijn programma stond. het werd tenslotte : "Als ik gestopt ben met werken zal ik me eens moeten bezighouden in de kelder". Zo beloofd, zo gedaan.... Later volgt ook nog de garage, het tuinhuis... Dus vervelen doe ik me nog niet en tevens is er momenteel ook veel oogstwerk in de tuin.
JA ja ik kan weer foto's toevoegen... Eigenlijk kon ik er steeds toevoegen en iedereen kon ze zien behalve ik. Dat komt er van als je bij een computer ergens een toets indrukt maar je hebt het niet beseft... Je moet dan leven met het resultaat. maar nu eerst en vooral de beloofde foto van de lachende Pepijn.
Van Fiona kan ik geen recente foto opzetten want ik heb haar nog niet in levende lijve gezien sedert haar terugkomst uit Amerika. Misschien trekken we morgen naar Gent. "Durven jullie wel," zei Annelies " met die Mexicaanse griep...". Ze zijn pas terug van donderdag laatst. Ik weet het niet ... mijn hart kittelt nochtans om hen terug te zien.
Gisteren en vandaag moest ik op Pepijn passen. Vandaag was hij heel wat vrolijker dan gisteren maar ja, het ventje begint al last te krijgen van duwende tandjes. Toch viel het allemaal heel goed mee want ik ben er in geslaagd tijdens zijn tukskes 2 ramen, de voordeur en de garagepoort in een ander kleur te zetten. André zei gisteren:"Ik geloof dat oma moe is van de oppas maar 't was dus niet alleen daarvan.Ik zou een fotootje van de lachende Pepijn toevoegen maar jammergenoeg lukt het me momenteel niet om foto's aan mijn blog toe te voegen...
Gisterenavond ging er in Boezinge een fata-morgana door ter gelegenheid van de kermis. Alle verenigingen die wilden konden meedoen. Ook wij van KVLV schreven in samen met de LG. De opdrachten werden eind juni uitgeloot. Alle opdrachten stonden in teken van de kermis. Wij hadden het Luna-park. We moesten minstens 20 verschillende speelgoedkraantjes verzamelen wat ons goed gelukt is. De mannen moesten met een echte kraan een GSM, een uurwerk, een snoepje en een knuffel kunnen opnemen, wat hun ook lukte. Alle verenigingen hebben hun beste beentje voorgezet. Sfeerbeelden kunt u zien op Boezinge blogt.
Deze namiddag fietsten we naar Beselare. De heksenstoet ging er uit en het was heel lang geleden dat we die nog zagen.Ik denk van de tijd dat onze kinderen nog klein waren. Bravo voor alle mensen die zich inzetten om dergelijke folklore te behouden. Het was mooi en de zon was van de partij.
Vandaag, 21 juli, onze nationale feestdag besloten we een uitstapje te doen in eigen land. Bart stippelde een weg uit in het Meetjesland. Het werd een prachtige dag. We startten in het bos van Maldegem. Maar kwamen zeer gevarieerde streken tegen: bossen, veldwegen, langs het water van het Schipdonkkanaal. Het is de streek waar ik 5 jaar van mijn jonge leven doormaakte. Ik studeerde voor onderwijzeres aan de normaalschool van Eeklo: de hoofdstad van het Meetjesland. Maar dat is ook ver het enige wat ik er toen echt leerde kennen. We maakten wel eens een studiedag door in het Leen (waar we vandaag ook door fietsten). En ook in het het krekengebied deden we wel eens wetenschappelijk onderzoek. Daar kwamen we vandaag niet maar dat staat zeker ook nog eens op mijn verlanglijstje voor een daguitstap want ik vond dat toen ook een mooie streek. Vandaag kwamen we wel langs de tuinen van Adegem. Ik bezocht die vroeger reeds met een dagreis van KVLV, doch ik kon het niet nalaten om nog eens naar de sappige verhalen en rijmpjes van de Heer Van Landschoot te luisteren. Als besluit kan ik zeggen : het was een gevarieerde, sportieve dag. Het werd in de laatste kilometers van de 44 km lange fietstocht zelfs spurten om het onweer voor te zijn. Ik moet zeggen dat het ons gelukt is om de auto droog te bereiken. Dezelfde auto kreeg wel een ferme spoeling op de A19 tussen Menen en Wervik.
Hierbij twee foto's van Fiona. Eentje van een maand of zo geleden en eentje van in Amerika
