het verwondert waarschijnlijk al lang niemand meer maar alweer begint de dag met een aantal gastroscopieen. Bij wijze van cariatie, hebben we vandaag ook een rhinoscopie. Ik heb vandaag ook een afspraak met vertegenwoordigers van verschillende firma's in verband met de installatie van onze sterilisatie apparatuur. Verder kan ik mijn dag gerust vullen met het verder opstellen van de inventaris en begin ik ook met het controleren van de outside call boxen. Dit zijn de boxen die we gebruiken wanneer we een oproep krijgen van buiten de kliniek. We hebben een aatal boxen, specifiek voor bepaalde oproepen. Ondertussen heeft blijkbaar iedereen een beetje een eigen box, wat veel materiaal vereist, en niet echt efficient is. Bedoeling is dan ook deze te suprimeren en terug enkel de vastgestelde boxen te gebruiken. Ondertussen komt Liesbeth mij vragen of ik een manier weet om een onderscheid te maken tussen urine en baarmoederspoeling. Ze heeft namelijk een patient die al 7 jaar met pyometra staat. (baarmoederontsteking) Vorige week heeft ze die gespoeld en 5 liter pus afgehaald. Ondertussen spoelt ze die elke dag en bij controle met de ultrasound denkt ze een verbinding gezien te hebben tussen de blaas en de baarmoeder... Het vocht dat ze bij heeft is afkomtig uit de baarmoeder maar nu wil ze weten of het eventueel urine kan zijn die via die verbinding daar terechtgekomen zou zijn... Ik vraag naar de kleu en de geur. Het is een geel vocht maar zonder geur. Is er al een dipstick op uitgevoerd? JA, En wat is het resultaat hiervan? rbc, wbc en veel eiwitten aanwezig. DIt is voor mij al een indicatie om te denken dat dit geen urine is aangezien het paard verder geen symptomen heeft van nierproblemen en urine dus normaal geen witte of rode bloedcellen bevat en zeker ook geen eiwit. We doen ook nog een test op creatinine en wanneer deze volledig normaal blijk wordt het alsmaar duidelijker. Ik vraag ook of het staal al microscopisch is bekeken om te zien of er kristallen aanwezig zijn. En neen, dit is nog niet gebeurd dus ik besluit het maar zelf te doen. Ook hier wijst niks er op dat het om urine zou kunnen gaan dus besluit ik dat het om barmoederspoeling gaat...
Gelukkig is het vandaag een beetje een rustige dag, het weekend hangt namelijk nog een beetje in de kleren...; We beginnen alweer met een aantal gastroscopieen en een aantal bloedonderzoeken. Nadien vraagt Mieke mij of ik het eventueel zou zien zitten om een inventaris op te maken van alles wat in de storage zit. En misschien ook een beetje de storage te herschikken want het ligt er maar slordig bij. Uiteraard begin ik hier aan maar al snel blijkt dat dit niet zomaar op 5 minuutjes zal gedaan zijn. In de namiddag ga ik met Piet nog een keer terug naar ikea om een quotation te vragen van de rekken die we er vorige week hebben gevonden voor de ander storage. Het blijkt dat we goed geteld hebben de vorige keer, want het bedrag was practisch gelijk aan onze ruwe schatting! Terwijl we dan toch in Festival city zijn, gaan we ook nog een keer langs de Hyperpanda, een supermarkt vergelijkbaar met de carrefour, waar we op zoek gaan naar een diepvries om het plasma in te vriezen. Er is hier maar een model en ook hier vragen we een quatation van. Ondertussen kunnen we nog snel wat inkopen doen en daarna keren we snel terug richting SEH ;)
Het is al vroeg weer dag wanneer om acht uur de wekker afloopt tijdens het weekend. Maar het is natuurlijk niet voor niks. Vandaag staat een weekend Oman op het programma.Zoe werd uitgenodigd via Matt, haar date van eerder deze week en ik ben meegevraagd. Dus waarom niet? Cairin brengt ons tot aan de luchthaven van Sharjah, waar we een taxi nemen naar de corniche van Sharjah.Hier hebben we afgesproken met Matt en Sharene. Het is mij hier ook meteen duidelijk dat Sharjah toch meer te bieden heeft dan enkel SEH, ook al heb ik er nog niks van gezien.Ook hier is eer een impressionante skyline te zien en dit smaakt naar meer, hopelijk komt het er nog een keer van We vertrekken van hier naar Ajman, waar er met andere mensen is afgesproken. Uiteindelijk wordt het een groep van 13, die op vrijdag de 13de gaat kamperen. De groep is heel verscheiden, en blijkbaar is er niemand die elkaar kent, het enige aanknopingspunt is de wonderers club.
Van zodra iedereen present is worden de kaarten bovengehaald en de reisroute besproken. Het eerste deel van de toch bestaat uit zo n 2 uur rijden tot we de eerste bergen zien. Een klein half uur later zijn we aan de grens met Oman. Aan de grenspost hebben moeten we onze paspoorten laten afstempelen, wat heel goed van pas komt. De huidige stempel op mijn paspoort is namelijk maar voor een maand geldig en aangezien ik hier langer blijf, zou ik deze tocht toch moeten maken hebben.Het weekendje komt dus goed van pas.
Eens in Oman rijden we langs de kliffen, de zee gaat hier namelijk onmiddellijk over in bergen. Na nog een stevige rit door de bergen belanden we op zo n goeie 2000 meter hoogte in een prachtig berglandschap. Volgens een van de reisgezellen is er op een van deze bergen een stairway to heaven te vinden. We laten de auto s achter en zetten de tocht te voet voort. Uiteindelijk zullen we nog anderhalf uur bergop afleggen voor we de top bereiken en dan tot de constatatie komen dat we eigenlijk niet staan waar we verwacht hadden te staan. Maar het uitzicht hier is echt adembenemend!Nadat alle mogelijke beelden zijn vastgelegd keren we terug naar de auto en bespreken kort waar we zullen overnachten. Het is ondertussen namelijk al vier uur in de namiddag en dus hebben we maar anderhalf uur meer te gaan voor zonsondergang. Het plan is te kamperen op het strand in een baai enkele kilometers verderop. We rijden langs de bergen verder het massief in, met accacia forestsin het dal en moeten een berge over zien te geraken om in de baai te komen.
Eens we de baai inrijden en we het strand betreden is de ontgoocheling groot wanneer de geur van algen en vis ons allen bedwelmd. Er wordt dan ook beslist terug te keren en te overnachten in het accacia woud. We zijn er nog net op tijd om de tenten op te slaan en hout te sprokkelen voor het kampvuur. De duisternis valt al snel en er wordt gegeten en gedronken rond het kampvuur.
Wanneer we de volgende ochtend gewekt worden door het geluid van wel honderd mekkerende berggeiten, is dit niet voor iedereen even aangenaam. Maar eens iedereen door het ochtendhumeur heen is, breken we ons tentenkamp op en vertrekken. Het is de bedoeling om op de terugweg nog een boottocht te doen in de Arabische golf. En inderdaad onderweg stoppen we aan een kleine haven waar deze boottochten vetrekken.De prijs is amper 100 dhm per persoon, wat overeenkomt met 20 euro. En dit voor 4 uur. Ook hier is het zicht absoluut prachtig! We maken een tocht tussen de eilanden en bergen, tot aan het eiland waar ooit de eerste telegraafboodschap werd verstuurd. Hier maken we een stop en is er mogelijkheid tot snorkelen.En daarna keren we terug naar de haven.Wat ook heel leuk was aan deze boottocht is dat we op verschillende plaatsen dolfijnen hebben gezien
Na de trip keren we terug huiswaarts, langs de grens van Oman, waar ik dus een nieuwe stempel krijg in mijn paspoort voor een volgende 30 dagen J
Alweer een dag in het Sarjah equine hospital.... Clyde is sinds gisteren naar huis vertrokken, nadat ik hem nog geleerd heb om Start & Go pellets te eten, een startvoeder voor veulens. Nu eet hij de pellets, aangevuld met melk. Vandaag hebben we een operatie op het programma staan. Altijd interessant, en ik ga dus mee in het ok. Met de camera in de aanslag en natuurlijk ook wel om een handje toe te steken en iets te leren :). We voeren vandaag een operatie uit bij een paard die tijdens het racen storende geluiden maakt bij het ademhalen. Het is een operatie waar eigenlijk niet zo veel aan te zien is, aangezien de inciscie zo klein mogelijk wordt gehouden. Maar ik kan hier wel helpen om de endoscoop in de neus te begeleiden, zodat we een duidelijk beeld krijgen van hoe de binnenkant er uitziet... De stembanden worden verauwd. En dit dient allemaal heel nauwkeurig gevolgd en gecontroleerd te worden door middel van de endoscoop. Ik heb hier natuurlijk ook enkele leuke foto's van kunnen trekken :) We moeten ook nog terug naar het veulen waar we vorige week plasm hebben gegeven, het is namelijk zo dat na een week de immuniteit op een laagtepunt komt te staan en door het geven van plasma krijgt deze weer een boost zodat de veulens gedurende langere tijd beschermd zijn. 's Avonds hebben we plannen voor een barbeque. Deirdre heeft de namiddag vrij dus zij doet de inkopen voor ons allemaal. Wanneer we thuiskomen moeten we enkel nog de auto laden. inderdaad de auto laden, want de bbq gaat door in de woestijn! We rijden hier een tiental minuten vandaan en we zitten al volop in de verlaten woestijn. Met de fourwheeldrive rijden we door het zand, over de heuvels tot we een geschikte plaats vinden om onze bbq te installeren. we maken het niet te laat want om 12u moet Cairin al terug om de laatste medicaties te geven voor vandaag. Eens hij vertrokken is, ruimen we ook alles op en vertrekken we huiswaarts.
Ik verzorg vandaag samen met cairin de beenwonde van het paard dat door de omheining is gelopen. Het is een diepe wonde, frontaal th van de borst. We hebben al een hele weg afgelegd, van een vuile en etterende wonde naar wat het nu is, niet meer afgedekt en schoon. Er zit wel nog veel littekenweefsel op. Nu spoelen we de wonde dagelijks en ontsmetten met povidineoplossing. We proberen ondertussen om de wonde te curetteren zodat alle overtollig en necrotisch weefsel kan verwijderd worden. Nadien brengt een van de vertegenwoordigers ons naar het Dubai Falcon Hospital in dubai, om er een kijkje te nemen naar een van de toestellen die hij mij hier heeft komen voorstellen. We hebben enige tijd rondgereden en Mieke wist blijkbaar beter de wag dan de man zelf, maar we zijn er geraakt. Het is een heel goed uitgerust en modern hospitaal gebleken en de vogels waren echt impressionant. De man toont ons eerst de toestellen waarvoor we uiteindelijk toch zijn gekomen en we vragen dan beleefd maar toch zeker om een korte rondleiding in de kliniek. Het is bijna onvoorstelbaar hoe klein alles hier is in vergelijking met wat wij hebben voor de paarden. Maar alles is hier evenzeer aanwezig en blijkbaar zijn er ook wel vrij veel patienten. Het was hier zeker de moeite een bezoekje te brengen! In de namiddag loop ik nog een keer langs in het breeding centre en collecteer daar een hengst :) S avonds gaan we met mieke op stap naar Karama, een soort van Soek, waar we allerlei goedkope T-shirts kunnen vinden die ofwel nep zijn ofwel van de boot gevallen... Langs elke winkel die je passert staat er minstens één persoon je binnen te roepen op 'copy watches' te kopen. Wij komen vooral voor de kledij en ik koop er uiteindelijk een paar t shirts, en vraag natuurlijk naar een goede prijs... Nadien hebben we nog een missie... Zoe heeft een date met Matt in het Belgian beer cafe. We gaan haar dan ook een beetje subtiel gaan bespioneren. op het eerste zicht vinden we ze nie maar uiteindlijk valt ons oog toch op een gezellig keuvelend koppeltje op het terras... We trakteren ze een belgisch biertje maar houden voor de rest beleefd afstand... ;)
Vandaag is het de dag van de ritjes.. maar natuurlijk is er eerst nog Clyde, hij drink al goed uit de kom en hij mag drinken zoveel hij wil. Vanaf vandaag neem ik hem mee voor een wandelingetje in de voor - en in de namiddag. In de voormiddag ga ik dan met Piet naar Dubai, naar het Dubai Health Centre, waar ons chirurgisch materiaal momenteel wordt gesteriliseerd. Onderweg passeren we langs Al awir om likstenen met koper additief op te pikken, blijkt dat de veterinary pharmacy die niet hebben en ze sturen ons terug naar een klein winkeltje waar enkel paardenvoer wordt verkocht op de baan naar Al Kawaneej. We moeten hiervoor wel een eind terugkeren... Maar idd ze hebben hier de likstenen die we nodig hebben. Ik heb nog een afspraak met de vertegenwoordige van belimed in de voormiddag die heel bereidwillig is om de voor ons gepaste apparatuur uit te kiezen en ons zelfs wil helpen aan een volledig plan van hoe ons stereilisatielokaal er zal gaan uitzien. ik vraag hem dan ook meteen maar een offerte voor de voorbereidende werken. Hij belooft mij een prijs op te maken voor het gehele project! Interessant... 's Namiddags komt een tweede vertegenwoordiger, van Gettinge, een uur te vroeg maar goed... Ik leg hem uit wat de bedoeling is en ook hij wil eventueel een totaalproject opstellen, maar komt hiervoor nog terug met een van zijn ingenieurs... Ik weet niet of dit bij ons allemaal zo vlot zou gaan... dan rest er mij nog wat tijd in de namiddag en ik loop vlug een keer binnen in het breeding centre en Ann laat er mij nog een hengst collecteren. Het is best wel een gevaarlijke bezigheid lijkt mij zo... ik zou hier niet graag zo een opgewonden hengst over mij krijgen... Maar na amper twee minuten is het al weer voorbij...
We hebben het veulen de bijnaam 'Clyde' gegeven. Naar analogie met, jawel, Bonnie & Clyde. Hoe we hierop gekomen zijn is vrij eenvoudig, bij zijn aankomst hier op de kliniek kwam het arme schaap (of veulen) hier toe met een shetlandpony, die toen al kleiner was dan hijzelf btw. Hij was verstoten door zijn moeder die na de partus een mastitis had opgelopen en hem dus niet wou laten drinken, het was ook haar eerste veulen dus echt veel moedergevoelens waren er niet. na twee dagen probeerde ze hem tegen de muur te gooien... Op de stal daar vonden ze het te zielig om hem allen te laten staan en besloten ze hem maar bij pony bonnie te zetten, het bleek een ideale partner voor hem te zijn... en zo.... Ze kwamen als duo hier op de kliniek toe, maar van zodra de kleine Clyde de uier begon te zoeken was de liefde snel over en dus stuurden we bonnie naar huis. Nu het weekend voorbij is probeer ik de kleine clyde nog een keer zelfstandig te laten drinken uit de kom. En ja, het lukt, en dus geef ik hem vanaf nu melk uit de kom. We starten met 600ml, en zolang hij alles binnenhoudt is er geen probleem. Ik maak steeds 1L en nu giet ik die volledig in de komen kan hij naar hartenlust drinken. Tegen het eind van de dag geraken we al aan 800ml. We maken nog een wandelingetje en daarna hebben we alweer een gastroscopie. Tussendoor bekijk ik verder de dossier voor het aanschaffen van de sterilisatie en wasapparatuur. Ik bel hiervoor ook een aantal firma s op om een afspraak te maken zodat ze kunnen langskomen om offertes te maken. Er passeert hier ook nog toevallig een vertegenwoordiger die blijkbaar alles in huis heeft. Hij begint met voorstellen te doen over vaccins en ik vertel hem dat we eigenlijk vooral op zoek zijn naar labuitrusting en rarara, hier heeft hij toch ook wel van alles voor zeker? We maken dan ook meteen een nieuwe afspraak om specifieke producten te bespreken. Exotica, het paard uit walker van gistern stelt het vrij goed, ze is wel nog heel pijnlijk in de hoef maar wanneer we de bandage verwijderen blijkt dat de wonde proper is en dat de bloeding niet is herbegonnen.
In het buitenland komt er altijd een dag waarop men 'den toerist' uithangt. Wel voor ons is het vandaag die dag. We gaan naar Dubai en maken een rit met de Dubai Tour Bus. Deze trip geeft een beeld van de bezienswaardigheden en trekpleisters in Dubai. Er zijn twee routes, de rode route die je door het oude stadsgedeelte brengt, en de blauwe route die je langs jumeira beach door de nieuwe stad tot op de palm brengt. De bussen vertrekken aan het wafi center, waar we gisteren nog waren voor ons piercingavontuur :) We beslissen om de rode route eerst te doen. En eens we aan het Dubai museum komen, stappen we af. We bezoeken het museum, wat een duidelijker beeld moet geven van Dubai door de jaren heen, van een piepkleine middeleeuwse nederzetting tot de wereldstad die het nu is. Een tweede halte lossen we in langs de kade van de baai waar een cruise ons door de baai een moet leiden om de stad van op het water te bewonderen. eens bij het vertrekpunt aangekomen blijkt echter dat we nog anderhalf uur zouden moeten wachten op de boot en besluiten dan ook de eerstvolgende bus terug te nemen. Tot slot houden we nog halt aan burjuman, een van de eerste shopping malls in Dubai en gekend voor zijn groot assortiment aan grote merken. We vinden hier ook een Diesel shop en natuurlijk kan ik het niet laten en koop ik een paar schoenen . We vinden hier ook een Eitisalat verdeler en dus kan ik mij eidelijk een lokale gsm kaart kopen. Ondertussen is het bijna vier uur en we nemen hier nog een snelle hap. Om kwart voor vijf spoeden we ons naar de bus want die sopt met rijden om vijf uur. De bus brengt ons nog door Karama en stopt uiteindelijk terug aan Wafi. We hebben dus geen tijd meer over om vandaag ook de blauwe route te doen, maar het ticket is wel 24 uur geldig, hopelijk zullen we deze trip morgennamiddag kunnen maken.... we keren dus terug huiswaarts en ondertussen krijgen we telefoon van Rebecca die helemaal in paniek is omdat een van de paarden bij haar op de farm met haar voet tsueen de walker is blijven steken en blijkbaar een heel stuk van haar hoef is kwijtgespeeld. Hierbij zijn ook grote venen in de hoef afgescheurd en het bloed stroomt er blijkbaar langs alle kanten... Ze belt terug dat het echt niet goed gaat en dat Mieke er ondertussen is en dat ze mogelijk een gebroken been heeft en... en .... We komen uiteindelijk aan op de kliniek. Er kunnen duidelijk nog wat helpende handen bij. we zijn met z'n drieen dus dat scheelt al heel wat. De X-ray s hebben aangetoond dat er toch geen breuken zijn. Da' s toch al iets. Maar het bloed blijft stromen. Onze eerste bekommernis is nu het bloeden te stelpen. Cairan probeert de venen af te klemmen, maar dit lukt niet. Het is zo pijnlijk en de venen zijn te ruw afgescheurd om met een klem te kunnen grijpen. We denken over een alternatief. Hoe kunnen we het bloed stelpen? Ijs? Veroorzaak wel vasoconstrictie, maar niet snel genoeg en moeilijk aan te brengen op deze plaats. Uiteindelijk komen we uit bij vloeibare stikstof... het lijkt ons het proberen waard. We deppen compressen in vloeibare stikstof en appliceren die tegen de hoef. Opnieuw en opnieuw. Het lijkt te lukken... Het bloeden stopt en tenslotten brengen we een bandage aan en kan het paard op stal.
Een hele week gaat het hier al over piercings, Zoe en Rebecca willen hun tong laten piercen en zo proberen mij er van te overtuigen het ook te doen.... Is het gelukt? ........ We vertrekken dus eigenlijk al vrij vroeg, namelijk om halfnegen (achtenalf) richting Dubai. Daar hebben we een afspraak in het 'De Paris Medical center'. Een private kliniek, waar vooral plastiche chirurgie wordt toegepast en dus ook piercings worden gestoken. Het is echter niet zo eenvoudig om daar te geraken. We geraken tot in de juiste wijk maar dan.... uiteindelijk, vijf telefoontjes en tien keer misrijden en terugkeren; met als gevolg anderhalf uur vertraging later zijn we er. Het ziet er hier maar een beetje raar uit ma kom. We vragen naar de piercings. 400 UED. en de man toont ons de piercings. Volgens Piet zijn ze hier allemaal te kort en we besluiten dan ook op zoek te gaan naar langere exemplaren. Hopla, weer den auto in, richting Jumeira beach. we rijden rond en bellen naar een andere piercing studio. Maar die blijkt gesloten. We eten in Chili s en uiteindelijk belanden we in Wafi shopping Mall waar we peircings vinden, maar geen lange... een hele dag om zeep voor niks dus. het is uiteindelijk drie uur gepasseerd als we terugkeren naar De Paris en de piercings laten steken. Details zal ik hier mss niet van geven maar later eventueel vertellen... Daarna komen we gewoon naar huis en houden het een beetje rustig om onnodige zwellingen te vermijden.
Geen werkdag vandaag, de eerste dag van het verlengde weekend. Het prikt een beetje in de oogjes als de leuke vliegtuigjes die hier iedere dag en nacht kortelings overvliegen mij wekken om 10uur. Maar niet getreurd, we zijn vandaag uitgenodigd bij Mieke op de boot om een tochtje te maken op het water in Umm Al Quwain. We hebben hier jetskies, waveboards... en zon, veeeel zon. Ik prefereer op het dek te blijven ;) en te genieten van de zon, wat mij tegen het eind van de avond een paar flink rode schouders oplevert! We kijken nog eventjes rond naar de boot van Sjeik Mohammed die te koop ligt en houden nog een kleine fotostop bij zijn oldtimer, waar hij met moeite uitkan;) Wanneer we naar huis gaan zijn we allemaal bekaf, waardoor we eigenlijk niet veel meer uitsteken en vroeg naar bed gaan. Tomorrow is another day
het lijkt wel de dag van de veulens vandaag :) het begint zoals ondertussen al een hele week met de dagelijkse sondevoeding van het premature veulen en zijn wandeling. Ondertussen hebben we een volgende patient; een 3 maanden oud veulen met koorts. We doen een volledig klinisch onderzoek een bloedanalyse en een gastroscopie. op de gastroscopie zien we nu al reeds beginnende maagulcers.. Ik doe tussendoor nog een beetje opzoekingswerk voor de installatie van de washer, desinfector en en sterilisatietoestellen. Hier kruipt toch behoorlijk wat tijd in, technische specificaties, vergelijken, de juiste capaciteit zoeken, vertegenwoordigers bellen,...; In de namiddag volgt er dan een uitstap die ik al van thuis had voorzien; Ikea in Dubai Uiteindelijk blijkt dat de collectie er identiek is als die bij ons natuurlijk. Zelfs een beetje ontchogelend als blijkt dat er hier in de foodshop geen kannelbullar te verkrijgen zijn.. echt flauw! We maken de dag compleet en eindigen met big fun in een beachclub in Dubai; Barasti. Precies zoals het hoort: aan het strand, palmbomen, bars overal, een zwembad, een grote bbq en op de achtergrond de wolkenkrabbers van Dubai city! Big fun, dat wel, maar ook weer maar tot drie uur want dan sluit alles hier...
Ik stel voor om een wandeling te maken met de kleine vandaag, het kan hem alleen maar deugd doen denk ik zo... en inderdaad, hij lijkt het wel graag te doen. Eigenlijk gebeurd er niet zo veel vandaag, een gewone werkdag. We vervangen de verbanden op de hoofdwonde, doen een paar echo s en ik geef het veulen drie keer eten vandaag... In de namiddag is er dan voor het eerst een beetje tijd om te zonnen :) en ja, het zonneke kan toch deugd doen :) ' s avonds vindt ik eindelijk de tijd om te studeren. Zo passeert de tijd ook en doe ik iets nuttigs, toch?
Vandaag proberen we het over een andere boeg te gooien... De maagsonde is vannacht grotendeels losgekomen en moeten we of direct een nieuwe steken of proberen om zonder de sonde verder te gaan. We maken de melk en we laten het veulen zelf drin ken uit de kom. Het verloopt redelijk zolang ik mijn vinger in de melk kan steken zodat hij iets heeft om aan te zuigen. Maar bij de tweede voederbeurt om 11 uur gaat het al veel minder vlot. Hij lijkt helemaal geen zin te hebben om zelf te drinken. Uiteindelijk proberen we om 14 uur nog een keer met de fles, iets wat we liever vermijden omdat het toch veel vlotter gaat uit de kom, normaal gezien toch... Uit de fles drinkt hij goed en zelfs heel gulzig, waardoor hij weer melk uit zijn neus opgeeft. De maagsonde moet er dus terug in... Ondertussen krijgen we eeen paard binnen met een lelijke hoofdwonde juist tussen de oren, met een bloedende neus. We spoelen eers de wonde die wel diep is maar toch proper en we doen een endoscopie van de neus. Er is duidelijk bloed aanwezig afkomstig uit de linker frontale sinus. Een RX wordt genomen en die bevestigd het vermoeden van een sinusfractuur... We kunnen hier niks aan doen maar het paard blijft toch hier tot het weekend zodat we de hoofdwonde kunnen verzorgen. Ik ga met Mieke naar Al Awir, Het is al de tweede keer vandaag dat ze voor hetzelfde paard rijdt, we bellen om de juiste weg te vragen en volgens de eigenaar zitten we op een volledig verkeerde route. We keer s namiddags terug en uiteindelijk blijkt dat we gewoon aan het andere uiteinde van de straat stonden... Die arabieren en organiseren, het is ook niet de ideale combinatie! We vinden dus de stalling waar we moeten zijn en op amper tien minuten zijn we er al weer weg... zo passeert de dag natuurlijk vlug :)
De dag begint zoals hij al een hele week begint, melkske maken, spuitje vullen en ondertussen al 500ml via de sonde in de maag van ons veulentje krijgen. Hij weegt ondertussen zo n 36 kg.
We doen de rounds en alweer staat er een gastroscopie op het programma. Tegen dat we klaar zijn met de gastroscopie staat er buiten al een merrie te wachten met een veulen waarvan het oog wazig is. We denken eerst aan een Rhodococcus infectie, maar eigenlijk is het veulen hier nog te jong voor. We doen voor de zekerheid toch een volledig bloedonderzoek, een fluorescinetest van het oog en ook een echografie van de thorax en boven het oog. Het bloedonderzoek is normaal, het oog is niet beschadigd, de thorax in orde en op de echo zien we een sluier in het oog.. Niks dat op Rhodococcus wijst dus... Mieke neemt contact op met een DVM uit de buurt die gespecialiseerd is in ophtalmologie en het blijkt een zeldzame aandoening te zijn... interessant!... We krijgen hier ook bezoek van een vertegenwoordiger in toestellen voor identificatie en resistentiegevoeligheid voor antibiotica van bacterieën.. Ik wordt gevraagd hier me te spreken en te zeggen of dit een goed toestel zou zijn... Ik krijg een hele uitleg en de man stelt voor om eens een kijkje te gaan nemen in de Falcon clinic en Equine hospital in Dubai... Ik breng verslag uit aan Mieke en ze vindt dat ik zeker een keer moet gaan kijken daar... K zal die man dan ook maar nog een keer contacteren :) In de namiddag hebben we nog een arthroscopie op het programma staan en ik vraag om te gaan in de operatiezaal om hiervan foto s te schieten.. Uiteindelijk wordt het een twee uur durende operatie....
Als het even kan doen we er vandaag nog een paar graden bij... het is nu echt te warm om buiten te komen! Vandaag is vooral een werkdag, geen feestjes, geen strand en geen bbq. Maar de dag is al even snel gevuld! We beginnen met het kleine zorgenkindje melk te geven, nog steeds via de sonde. Gelukkig regruteert hij al geen melk meer, en dat is toch al een goed teken. We hebben vandaag alweer een aantal gastroscopiëen op het programma staan. Maagulcers zijn hier echtr schering en inslag bij de arabs! Ik ga ook snel even langs in het semenlab om te zien hoe An nu eigenlijk het sperma collecteert en invriest. Ondertussen vraagt Mieke mij te bekijken of het mogelijk zou zijn de medische verslagen via dictafoon op te nemen zodat ik die dan zou kunnen uittypen. De dictafoons zijn er al en ik bekijk dus snel de handleiding en bezorg elkeen een dictafoon mét de handleiding :) De kleine heeft ondertussen weer melk nodig... Nu ik min of meer verantwoordelijk ben voor het labo, moet er toch een beetje gekuist worden! Ik kan mij hier dan ook een hele namiddag bezighouden met alles uit te zoeken en de kasten volgens logische orde te vullen en ondertussen de vliegesch.... van de kasten afwassen. En 's avonds is dan mijn eerste avond hier met de cursus economie open ...
Ik probeer weer uit te slapen, maar staat Rebecca daar wel weer aan mijn deur om 11u? Ik ga met Rebecca en Piet naar het strand in Dubai vandaag en het wordt snel kouder dus we moeten op tijd vertrekken. Onderweg kan ik een paar leuke kiekjes maken van Dubai, maar ik moet hier zeker nog een keer terugkomen! Het is hier inderdaad wel één grote bouwwerf....Zo rond elven gaan we naar Dubai, arriveren rond kwart voor twaalf en eten snel in de 'Hot Chili's'. We gaan naar het strand en zoeken ons een plaats. Veel westerlingen hier precies en mannen van langs hier, vrouwen enkel aangekleed, geen strandkledij! We besluiten een duik te nemen in het water, wat er goed uitziet maar enorm zout smaakt. Het duurt echter niet lang of Rebecca wordt gebeten door een kwal en we zitten al snel terug op het strand. Citroen te smeren om de brandende beet. Uiteindelijk liggen we een hele namiddag in de halve zon, want het is hier wel 39 graden maar er is flink wat wind en door het opwaaiende zand is er niet zo veel zon. En is er ook niet zo n goed uitzicht. We keren huiswaarts en er wordt beslist een cinemake te doen maar ik schrijf liever een beetje op mijn blog....
Na ons uitstapje van gisterenavond slapen we uit, het is niet evident want de vliegtuigen sheren hier vlak boven onze huizen... en ook de temperatuur loopt vandaag op tot 35 graden en dat is duidelijk te voelen al 's morgens vroeg. Rebecca maakt me wakker om 10 (!) uur om naar de winkel te gaan waar ze vegetarische brol verkopen. ik sta op een hallf uur later en kruipt ze toch wel nie zelf in bed zeker? Zo rond half drie gaan we dan naar An die een mexicaans feestje heeft voorbereid voor een paar (de leuke) collega's. Tegen half acht hebben we nog een patient die zou gaan binnenkomen en ik ga mee. Een koliek, een gekende patient en we pompen de maag leeg doen bloedonderzoek en wachten af. Van het ene feestje naar het andere... Piet en Zoe zijn gevraagd bij Warren, een Brit die hier verderop woont, voor een bbq. Piet vraagt ons (Rebecca en ikzelf) mee en we gaan dus naar de bbq. Van daar recht het bed in...
De dag begint met de Examination rooms. Ik probeer Maktum uit te leggen dat het belangrijk is om alles op tijd aan te vullen en dat er van alles voldoende moet zijn en hoe hij moet kuisen. Voor ons lijkt het allemaal heel eenvoudig maar voor die mannen hier precies nie... Een hij goed op weg is help ik Mieke met ons prematuur veulen, eerst bloed afnemen, volledig wassen, droogwrijven, nieuwe catheter, plasma en vochten we doen hem een t shirt aan omdat hij koud heeft en zeker nu hij gewassen is... Ondertussen krijgen we een ander veulen binnen die verstoten is door zijn moeder en dus geen melk heeft. We steken hem een maagsonde en geven melk, een bijkomend probleem is dat hij die blijkbaar niet goed kan binnenhouden... tegen dan is het al middag. we hebben lunch op de kliniek met alle collega s en daarna ga ik met Mieke voor een 'outside call'. Mohammed ik weet nie wa, heeft een veulen op zijn 'farm' dat plasma nodig heeft. We trekken dus de woestijn in eerst over de weg maar uiteindelijk ook echt in het zand! funfunfun! Uiteindelijk blijkt dat Mr. M. ik weet nie wa al met zijn paard naar Dubai is getrokken omdat ze koliek had en zijn wij dus 3 uur voor niks onder weg geweest en is het al zes uur... Maar ondertussen heb ik toch een beetje van de woestijn gezien.
Ik ga na het werk nog met An naar de Carrefour in Dubai waar we inkopen doen. Op de parking hier staan ook allemaal indiers die vragen of ze de auto moeten wassen. Een grappig zicht lijkt het , maar het is ook functioneel want in Dubai worden boetes gegeven voor vuile auto s. Het is ook fascinerend hoeveel verschillende mensen hier rondlopen. Gesluierd, volledig, ogen bloot, of ook zonder. Maar wel altijd met de schouders bedekt. De mannen wagen zich heel soms al aan een korte broek... Het weekend is hier vrijdag en zaterdag dus gaan we vanavond een stapje zetten. We gaan naar het Rock Bottom cafe in Dubai. Wanneer we naar Dubai rijden eerst tanken, en alweer indiers, om te tanken.... We komen in het Rock bottom cafe en er is een nieuwe band, blijkbaar worden hier altijd optredens gegeven en hebben ze een nieuwe band. Geene vette.... Ma soit, we bijten door en dan om 12u is er een Dj, lijkt nog mee te vallen, wordt beter en we hebben nog wel plezier, zeker als de dames gratis champagne krijgen en die aan mij doorspelen... we rekken het uiteindelijk tot 3uur, want dat is sluitingstijd
De eerste echte werkdag en het gaat al een beetje mis wanneer ik mijn wekker een uur te vroeg laat afgaan. Ik heb vannacht nog met Fre gebeld en pas dan mijn klok verzet maar een uur te weinig waardoor ik dus om halfzeven aan het werk was in plaats van half acht... Maar geen paniek, Piet start al om half zes met de grooms, allen indiers of pakistani die hier de stallen kuisen, voederen en helpen paarden vasthouden en zo .. Ik krijg een briefing van wat er werd besproken met de sultan over het werk dat ik zou gaan doen. Het wordt dus als volgt: ik moet proberen de 'examination rooms' te organiseren zodat er makkelijker kan in gewerkt worden. Hiervoor krijg ik een groom die dus voor mij zal werken werken, en ik moet hem leren hoe hij nu precies moet alles ontsmetten ed. Ook het labo kan efficienter en goedkoper draaien want de prijs voor een labo onderzoek ligt hier veel te laag. Als ik beter toestellen vindt, kan ik die aanprijzen... En uiteindelijk zal ik moeten gaan bepalen welk toestel wordt aangekocht voor de sterilisatie, wassen en desinfecteren van al het medisch materiaal. Ik Kijk ook al direct met mieke in de operatiezaal. De toestellen die ze hier willen zijn te groot om in de voorbereidingsruimte te passen en dus vraagt Mieke mijn idee over de eventuele verbouwingen... En dan begint het echte werk, ik begin met de onderzoeksruimten op te kuisen en een beetje te herschikken. en dan het labo toc al een beetje op te kuisen. Tussendoor is er natuurlijk ook tijd voor medische zaken zoal gastroscopie en echografie. Iedereen gaat hier 's avonds nog naar het Belgian beer cafe in Dubai, maar ik skip vanwege de vermoeidheid door de reis...
zo rond twaalf uur in slaap gevallen op het vliegtuig. ik zat naast een madammeke uit gent dus da was babbelen geblazen! En dan eindelijk slapen. Ma nie voor lang, rond 3 uur stonden ze daar al met het 'ontbijt' te leuren. het lijkt onaannemelijk vroeg maar hier is het 3 uur later dus amper zes uur en we zouden landen om 8 uur. Inderdaad om vijf voor acht landen we op Dubai Airport, "the weather is sunny, and the temperature is 28°C". Oei, 20 graden meer dan bij ons dus. Ja, het scheelt meer dan een veste! Op het eerste zicht lijkt dit een ordinaire luchthaven zoals alle andere maar eenmaal in de vertrekhal komt de weelde je al tegemoet. Palmbomen en goud steken hier de ogen uit! en wat heel grappig lijkt zijn de arabieren in hun witte gewaden die hier ook het uniform lijken van de security. Aan de paspoortcontrole vreemd genoeg ook vrouwen. In het zwart en liefst gesluierd. Als ik zeg dat ik hier niet op hotel kom vragen ze promt mijn telefoonnummer. Gelukkig zeg ik niet dat ik hier kom werken want daar is blijkbaar een vergunning voor nodig.
Eenmaal buiten staan de taxi s je al op te wachten. Met de taxi wordt ik naar Sharjah airport gebracht en het kost mij amper 12,5 euro. Hier in Sharjah wordt ik opgehaald door Piet, die ook op de kliniek werkt. nog geen tien minuten later zijn we er. Eerst bagage afzetten op de compound. Villadorp op het domein van de sultan. Hiernaast ligt de kliniek 'The Sarjah equine Hospital" en even verderop de club "The sarjah equestrian club". Dan gaan we naar de kliniek waar ik Mieke ontmoet en krijg een rondleiding op de kliniek. het is hier groot. Heel groot... En alles is goed voorzien van verassend moderne uitrusting.
. We vinden hier ook een Eitisalat verdeler en dus kan ik mij eidelijk een lokale gsm kaart kopen. Ondertussen is het bijna vier uur en we nemen hier nog een snelle hap. Om kwart voor vijf spoeden we ons naar de bus want die sopt met rijden om vijf uur. De bus brengt ons nog door Karama en stopt uiteindelijk terug aan Wafi. We hebben dus geen tijd meer over om vandaag ook de blauwe route te doen, maar het ticket is wel 24 uur geldig, hopelijk zullen we deze trip morgennamiddag kunnen maken.... we keren dus terug huiswaarts en ondertussen krijgen we telefoon van Rebecca die helemaal in paniek is omdat een van de paarden bij haar op de farm met haar voet tsueen de walker is blijven steken en blijkbaar een heel stuk van haar hoef is kwijtgespeeld. Hierbij zijn ook grote venen in de hoef afgescheurd en het bloed stroomt er blijkbaar langs alle kanten... Ze belt terug dat het echt niet goed gaat en dat Mieke er ondertussen is en dat ze mogelijk een gebroken been heeft en... en .... We komen uiteindelijk aan op de kliniek. Er kunnen duidelijk nog wat helpende handen bij. we zijn met z'n drieen dus dat scheelt al heel wat. De X-ray s hebben aangetoond dat er toch geen breuken zijn. Da' s toch al iets. Maar het bloed blijft stromen. Onze eerste bekommernis is nu het bloeden te stelpen. Cairan probeert de venen af te klemmen, maar dit lukt niet. Het is zo pijnlijk en de venen zijn te ruw afgescheurd om met een klem te kunnen grijpen. We denken over een alternatief. Hoe kunnen we het bloed stelpen? Ijs? Veroorzaak wel vasoconstrictie, maar niet snel genoeg en moeilijk aan te brengen op deze plaats. Uiteindelijk komen we uit bij vloeibare stikstof... het lijkt ons het proberen waard. We deppen compressen in vloeibare stikstof en appliceren die tegen de hoef. Opnieuw en opnieuw. Het lijkt te lukken... Het bloeden stopt en tenslotten brengen we een bandage aan en kan het paard op stal. 
We kijken nog eventjes rond naar de boot van Sjeik Mohammed die te koop ligt en houden nog een kleine fotostop bij zijn oldtimer, waar hij met moeite uitkan;)
