Ik probeer weer uit te slapen, maar staat Rebecca daar wel weer aan mijn deur om 11u? Ik ga met Rebecca en Piet naar het strand in Dubai vandaag en het wordt snel kouder dus we moeten op tijd vertrekken. Onderweg kan ik een paar leuke kiekjes maken van Dubai, maar ik moet hier zeker nog een keer terugkomen! Het is hier inderdaad wel één grote bouwwerf....Zo rond elven gaan we naar Dubai, arriveren rond kwart voor twaalf en eten snel in de 'Hot Chili's'. We gaan naar het strand en zoeken ons een plaats. Veel westerlingen hier precies en mannen van langs hier, vrouwen enkel aangekleed, geen strandkledij! We besluiten een duik te nemen in het water, wat er goed uitziet maar enorm zout smaakt. Het duurt echter niet lang of Rebecca wordt gebeten door een kwal en we zitten al snel terug op het strand. Citroen te smeren om de brandende beet. Uiteindelijk liggen we een hele namiddag in de halve zon, want het is hier wel 39 graden maar er is flink wat wind en door het opwaaiende zand is er niet zo veel zon. En is er ook niet zo n goed uitzicht. We keren huiswaarts en er wordt beslist een cinemake te doen maar ik schrijf liever een beetje op mijn blog....
Na ons uitstapje van gisterenavond slapen we uit, het is niet evident want de vliegtuigen sheren hier vlak boven onze huizen... en ook de temperatuur loopt vandaag op tot 35 graden en dat is duidelijk te voelen al 's morgens vroeg. Rebecca maakt me wakker om 10 (!) uur om naar de winkel te gaan waar ze vegetarische brol verkopen. ik sta op een hallf uur later en kruipt ze toch wel nie zelf in bed zeker? Zo rond half drie gaan we dan naar An die een mexicaans feestje heeft voorbereid voor een paar (de leuke) collega's. Tegen half acht hebben we nog een patient die zou gaan binnenkomen en ik ga mee. Een koliek, een gekende patient en we pompen de maag leeg doen bloedonderzoek en wachten af. Van het ene feestje naar het andere... Piet en Zoe zijn gevraagd bij Warren, een Brit die hier verderop woont, voor een bbq. Piet vraagt ons (Rebecca en ikzelf) mee en we gaan dus naar de bbq. Van daar recht het bed in...
De dag begint met de Examination rooms. Ik probeer Maktum uit te leggen dat het belangrijk is om alles op tijd aan te vullen en dat er van alles voldoende moet zijn en hoe hij moet kuisen. Voor ons lijkt het allemaal heel eenvoudig maar voor die mannen hier precies nie... Een hij goed op weg is help ik Mieke met ons prematuur veulen, eerst bloed afnemen, volledig wassen, droogwrijven, nieuwe catheter, plasma en vochten we doen hem een t shirt aan omdat hij koud heeft en zeker nu hij gewassen is... Ondertussen krijgen we een ander veulen binnen die verstoten is door zijn moeder en dus geen melk heeft. We steken hem een maagsonde en geven melk, een bijkomend probleem is dat hij die blijkbaar niet goed kan binnenhouden... tegen dan is het al middag. we hebben lunch op de kliniek met alle collega s en daarna ga ik met Mieke voor een 'outside call'. Mohammed ik weet nie wa, heeft een veulen op zijn 'farm' dat plasma nodig heeft. We trekken dus de woestijn in eerst over de weg maar uiteindelijk ook echt in het zand! funfunfun! Uiteindelijk blijkt dat Mr. M. ik weet nie wa al met zijn paard naar Dubai is getrokken omdat ze koliek had en zijn wij dus 3 uur voor niks onder weg geweest en is het al zes uur... Maar ondertussen heb ik toch een beetje van de woestijn gezien.
Ik ga na het werk nog met An naar de Carrefour in Dubai waar we inkopen doen. Op de parking hier staan ook allemaal indiers die vragen of ze de auto moeten wassen. Een grappig zicht lijkt het , maar het is ook functioneel want in Dubai worden boetes gegeven voor vuile auto s. Het is ook fascinerend hoeveel verschillende mensen hier rondlopen. Gesluierd, volledig, ogen bloot, of ook zonder. Maar wel altijd met de schouders bedekt. De mannen wagen zich heel soms al aan een korte broek... Het weekend is hier vrijdag en zaterdag dus gaan we vanavond een stapje zetten. We gaan naar het Rock Bottom cafe in Dubai. Wanneer we naar Dubai rijden eerst tanken, en alweer indiers, om te tanken.... We komen in het Rock bottom cafe en er is een nieuwe band, blijkbaar worden hier altijd optredens gegeven en hebben ze een nieuwe band. Geene vette.... Ma soit, we bijten door en dan om 12u is er een Dj, lijkt nog mee te vallen, wordt beter en we hebben nog wel plezier, zeker als de dames gratis champagne krijgen en die aan mij doorspelen... we rekken het uiteindelijk tot 3uur, want dat is sluitingstijd
De eerste echte werkdag en het gaat al een beetje mis wanneer ik mijn wekker een uur te vroeg laat afgaan. Ik heb vannacht nog met Fre gebeld en pas dan mijn klok verzet maar een uur te weinig waardoor ik dus om halfzeven aan het werk was in plaats van half acht... Maar geen paniek, Piet start al om half zes met de grooms, allen indiers of pakistani die hier de stallen kuisen, voederen en helpen paarden vasthouden en zo .. Ik krijg een briefing van wat er werd besproken met de sultan over het werk dat ik zou gaan doen. Het wordt dus als volgt: ik moet proberen de 'examination rooms' te organiseren zodat er makkelijker kan in gewerkt worden. Hiervoor krijg ik een groom die dus voor mij zal werken werken, en ik moet hem leren hoe hij nu precies moet alles ontsmetten ed. Ook het labo kan efficienter en goedkoper draaien want de prijs voor een labo onderzoek ligt hier veel te laag. Als ik beter toestellen vindt, kan ik die aanprijzen... En uiteindelijk zal ik moeten gaan bepalen welk toestel wordt aangekocht voor de sterilisatie, wassen en desinfecteren van al het medisch materiaal. Ik Kijk ook al direct met mieke in de operatiezaal. De toestellen die ze hier willen zijn te groot om in de voorbereidingsruimte te passen en dus vraagt Mieke mijn idee over de eventuele verbouwingen... En dan begint het echte werk, ik begin met de onderzoeksruimten op te kuisen en een beetje te herschikken. en dan het labo toc al een beetje op te kuisen. Tussendoor is er natuurlijk ook tijd voor medische zaken zoal gastroscopie en echografie. Iedereen gaat hier 's avonds nog naar het Belgian beer cafe in Dubai, maar ik skip vanwege de vermoeidheid door de reis...
zo rond twaalf uur in slaap gevallen op het vliegtuig. ik zat naast een madammeke uit gent dus da was babbelen geblazen! En dan eindelijk slapen. Ma nie voor lang, rond 3 uur stonden ze daar al met het 'ontbijt' te leuren. het lijkt onaannemelijk vroeg maar hier is het 3 uur later dus amper zes uur en we zouden landen om 8 uur. Inderdaad om vijf voor acht landen we op Dubai Airport, "the weather is sunny, and the temperature is 28°C". Oei, 20 graden meer dan bij ons dus. Ja, het scheelt meer dan een veste! Op het eerste zicht lijkt dit een ordinaire luchthaven zoals alle andere maar eenmaal in de vertrekhal komt de weelde je al tegemoet. Palmbomen en goud steken hier de ogen uit! en wat heel grappig lijkt zijn de arabieren in hun witte gewaden die hier ook het uniform lijken van de security. Aan de paspoortcontrole vreemd genoeg ook vrouwen. In het zwart en liefst gesluierd. Als ik zeg dat ik hier niet op hotel kom vragen ze promt mijn telefoonnummer. Gelukkig zeg ik niet dat ik hier kom werken want daar is blijkbaar een vergunning voor nodig.
Eenmaal buiten staan de taxi s je al op te wachten. Met de taxi wordt ik naar Sharjah airport gebracht en het kost mij amper 12,5 euro. Hier in Sharjah wordt ik opgehaald door Piet, die ook op de kliniek werkt. nog geen tien minuten later zijn we er. Eerst bagage afzetten op de compound. Villadorp op het domein van de sultan. Hiernaast ligt de kliniek 'The Sarjah equine Hospital" en even verderop de club "The sarjah equestrian club". Dan gaan we naar de kliniek waar ik Mieke ontmoet en krijg een rondleiding op de kliniek. het is hier groot. Heel groot... En alles is goed voorzien van verassend moderne uitrusting.
De grote dag is aangebroken. De laatste hand wordt gelegd aan de voorbereidingen en eindelijk koffers gepakt. Rond drie uur vertrekken we richting Zaventem om er voor de files en zeker op tijd te geraken. Een klein uur later arriveren we op Brussels airport. Het inchecken gebeurd tegenwoordig heel vlot en volledig automatisch. Zelfs de reispas kan door de gleuf :) Zo hebben we nog tijd voor een panini en een drankje met zicht op de landingsbaan. Uiteindelijk is het dan zover; het afscheid valt aan de Douane. En om 18u moet ik aan de gate zijn om op te stijgen om 18u40. En klein uur later landen we op London heathrow, vergeleken met London is Brussel een bushokje! Hier is het dan een kleine twee uur wachten voor de vlucht naar Dubai maar het duurt al meer dan een kwartier om tot aan de gate te geraken, zelfs met een shuttle! En dan richting United arab emirates....
