Winter-straatfeest in de Karl Gehrigstrasse : iedereen doet mee !
De datum wordt al van lang tevoren afgesproken en ook de 3 buitenlandse families doen hun best om aanwezig te zijn op het beruchte straatfeest hier bij ons. Zelfs de Duitsers die voor 2 jaar in Shangai verblijven waren erbij ! Voor ons de eerste keer , maar volgend jaar doen we zeker weer mee ! In de lente en de zomer leven wij hier veel "op straat" en dus staat de winter hier in schril contrast tegenover ... de buurvrouwen missen de vele praatjes en de "neuer wein" en de mannen hun pintje . Gisterenavond werd er "gegrilld" en genoten van de witte Glühwein en gezellig bijgekletst met iedereen : echt fijn ! Hierbij enkele sfeerbeelden
Marshmallows smaken heerlijk na het bbq-en : smelten op je tong !
Birgit en Tom Chow , hij is net terug uit Shangai van de avond tevoren !
Lars en zijn buddy Paul
Stokbrood - in de letterlijke zin !
Kurt zijn Duits gaat met rasse schreden vooruit dankzij de praatjes met de buurvrouwen !
Sinds kort weet Lars dat hij "Vanden Broecke" heet en dat vindt hij bijzonder grappig , zijn persoonlijk uitspraak luidt alsvolgt : "Appeboeke" Dat z'n papa eigenlijk "Kurt" heet zoals dat hij "Lars" heet is helemaal spannend en ook "Ann Ziccardi" kan hij in zijn klein wereldje moeilijk plaatsen precies .
Wanneer we de kerstversiering installeerden stond Lars op de eerste rij . Hij zou de kaarsen op de adventskrans van 's morgens vroeg al aansteken maar we hebben hem toch kunnen doen begrijpen dat de kaarsjes pas aangestoken worden wanneer het donker wordt buiten. En wanneer hij zich dat realiseert , gaat hij onmiddellijk op zoek naar "de maan" , dat is zijn grote ontdekking sinds een maandje. Hij vindt het absoluut fascinerend die maan !
Het tellen van 1-10 gebeurt regelmatig in de 2 talen waar hij in ondergedompeld wordt, maar hij is sterker van 5-10 dan in de eerste serie van 1-5 ... vreemd kereltje met nog vreemdere kronkels af en toe ...
Wat hij ook erg leuk vindt is in zijn eigen bedje duiken , gelukkig komt hij er zelf nog niet uit ... nog een klein stukje comfort van mama en papa!
Lars had zijn laarsje gezet voor de Sint en kijk nu toch eens wat die Goede Heilige Man allemaal gebracht heeft :
3 puzzels ,chocolade en mandarijntjes en het paard van de Sint heeft de suikerklontjes en de wortel opgegeten ...
Met Jeannine en Manfred op de kerstmarkt te Heidelberg : Duitse kerstsfeer ...
Eén van de favoriete bezigheden van Lars de laatste tijd : tekenen en kleuren ... zelfs in zijn pyjama !
Sandhausen - nog een laatste kermis op de agenda !
Nog maar eens een uitstapje met de Fam Ebbinghaus waartoe Anne & Lea behoren , u wel bekend ondertussen . Na wat lokale proeverijen , tot aan de echte attracties gekomen , zie hieronder het resultaat !
Hij had hier nog niet opgezeten in zijn leventje ... maar hij zag het al helemaal zitten van bij het begin !
Jammer dat hier geen geluid bij is ... ze gillen van plezier die rakkers !
Hij lijkt hier wat dromerig maar van die 3 ronden heeft hij maximaal genoten , geloof me !
Dat daar een helling ingebouwd was , vond onze kleine chauffeur mega de max !
Wat doen jullie dit WE ? , vraagt Birgit op donderdag aan me , terwijl we naar goede gewoonte wat staan te kletsen op straat . Zouden jullie het leuk vinden naar het "Luisenpark" te gaan ? OK , afgesproken , zaterdag na Lars zijn slaapje wij daar naartoe. Meer dan de moeite ! 42 Ha groot ... je kan er de hele dag in rondkuieren , echt zalig. Onze Lars heeft naar hartelust kunnen "loopfietsen" en diertjes gekeken en in de speeltuinen zijn hartje verloren , véél te véél om op te noemen ! Wij hebben 100-uit gekletst over vanalles en nogwat en nadien zijn we gezellig thuis bij hen uitgenodigd om mee pizza te eten , rustig onder ons , geen stress. Onze Lars kent daar ook al goed zijn weg binnen omdat hij Hannes en Lisa , de 2 kids van Birgit & Guido , ook erg goed kent nu ... na meer dan 1 jaar hier . De 2 jonge katjes die ze hebben trekken ook de aandacht natuurlijk , alhoewel nooit erg lang bij Lars. Het was een reuze idee om samen erop uit te gaan en pizza te eten ... voor herhaling vatbaar.
Prachtige herfstkleuren ... onder een heerlijke laatherfstzonnetje !
Lars kijkt eigenlijk naar de ooievaars die Birgit , onze allertofste overbuurvrouw, hem toont !
Birgit en Lars voeren als team "kraanmaneuvers" uit !
Lars zijn oma & nonno zijn "op vakantie geweest" in Duitsland ... eerst om mama haar verjaardag mee te vieren en daarna , op terugreis van Italië naar Wilrijk , om nog gezellig een weekje door te brengen en Ann wat door de sleur te helpen van de maand afwezigheid van Kurt . DANK hiervoor ! Gelukkig was er een Duitse feestdag tussendoor en zo hadden we een lang weekend samen om rustig wat shopping te doen , samen te gaan zwemmen , ingewikkelde films te bekijken , enz. ... Oma belooft een spoedcursus Duits te gaan volgen om onze Lars wat meer te kunnen begrijpen wanneer hij dan op zijn beurt op logement gaat in nov. ; het is nodig want zijn woordenschat is meer doorspekt met Duitse woorden dan met Nederlandse op 't moment. Gelukkig hebben ze ook wat tijd gehad om de leuke shoppingstad Mannheim te bezoeken en wat aan cultuur te doen links en rechts en een paar gemoedelijke boswandelingen te doen ... dat ging pakken vlotter met nonno zijn nieuwe wandelschoenen " van bij 't Amerikoantje"... Het was snel om en hopelijk komt volgende keer toch tante Ornella mee ... want onze kleine kadee had zijn Italiaans al wat geoefend en kon : "Ciao Ciao Zia " zeggen.
Sulle spalle dal nonno ... always fun !
Oma raapt appels ...en Lars eet ze op !
Nieuwe gewoonte : 's avonds nog wat lectuur doornemen in het grote bed ...
Mama " en plein form" tijdens de " ladies bowling " van de Karl Gehrigstrasse ...
Het is weer eens hoog tijd om wat nieuws op onze blog te schrijven want nu is het echt vééééééééééééééééééél te lang geleden . Maar hoe komt dat eigenlijk ? Wel, de verklaring voor deze lange pauze volgt hierna :
Van 14-28 aug hebben Kurt en ik ons quasi in quarantaine teruggetrokken in ons nieuw huis om dat volledig in een nieuw kleurtje te steken ( voor diegenen die dat nog niet wisten ) We zijn in onze opzet geslaagd , dankzij onze naaste familie die zich allen weer van hun SUPER-MEGA-WAANZINNIG-BESCHIKBARE kant hebben getoond om onze dierbare kleine Lars op te vangen tijdens deze 14 dagen afzondering.
Hiervoor onze oprechte 1000 x DANKUWEL aan iedereen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
We beloven nog niet wanneer , maar daar zal nog wel een klein feestje voor georganiseerd worden , wanneer we dan ook nog eens verhuisd zijn.
Onze kleine spruit is in liefdevolle handen geweest in die laatste 2 weken van aug , maar wanneer we terug in Duitsland arriveerden , was hij toch wel erg blij zijn 2 beste vriendinnetjes uit de straat terug te zien Lea & Anne.
Wijzelf hebben amper tijd gekregen om onze auto uit te laden en ons wat te verfrissen, want de Poolse buren hadden speciaal op ons gewacht om te BBQen , stel je voor !
Aan pivo & vodka geen gebrek en de poolse bloedworst smaakt ook zeker niet slecht .
De eerste werkweek van sept viel erg zwaar voor ons beiden Kurt een belangrijke workshop en ik een nieuwe baas . Hij beweert zelf uit het BBC tijdperk te zijn ( Born Before Computer ) dus heb ik wel best wat vraagjes te beantwoorden als je weet dat het hoofdkwartier aaneenhangt van Outlook op zn best
We zijn ondertussen 2,5 week verder en hebben onze slaap wat ingehaald en zijn innerlijk wat tot rust gekomen maar toch valt het vertrek voor Kurt naar Armenie wat snel na de vakantie die eigenlijk een werkvakantie was enfin , we weten dat het voor ons is en dat zalft de wonden een beetje dan toch.
Eindelijk nog eens tijd gemaakt voor wat meer verhaal uit 'onze heimat...' De hitte van Juli hebben we overleefd , onze Lars heeft leren slapen zonder slaapzak gezien zijn gemiddelde kamertemperatuur 27 C bedroeg. De meest verfrissende momenten hebben we in de fantastische buitenzwembaden gekend , we proberen ze allemaal uit hier in de buurt. De glijbanen spreken onze kleine rakker enorm aan en nu hij zijn eigen krokodil mee in het water kan nemen is het hek van de dam . Alle kindjes zijn jaloers van zijn opblaasbare krokodil. Wanneer deze op het droge is , maakt ze deel uit van onze woonkamerversiering, samen met een pluche die nog steeds haar vaste stek in de zetel heeft en door al onze bezoekers erg geliefd is. Het outdoor-leven draait op volle toeren hier in onze straat en onze zoon vertoeft dan ook meer in de tuin van de overburen waar hij al quasi deel uitmaakt van het gezin met zijn geliefkoosde Lea en Anne. Door het vele contact met zijn Duitse vriendjes gaat zijn taal met rasse schreden vooruit en worden er ook nu in het Duits 3woorden-zinnetjes gemaakt.
Wanneer hij noch mehr zegt , had hij nog graag een extra portie van iets gekregen, en als hij verlangt dat je mee gaat spelen zal hij komm mal mit zeggen om je mee te tronen naar waar hij wil
Ondertussen gaat onze peuter ook op t potje in de kribbe en krijgt daar dan een stempel voor waar hij best fier op is natuurlijk. Thuis lukt het ook goed maar hij verlangt soms ook dat wij ons dat tegelijkertijd op de pot zetten
Gisteren hebben we een leuke uitstap naar Heidelberg-stad gemaakt en door met trein en tram te gaan werd het best avontuurlijk voor Lea en Lars.
Langs de oevers van de Neckar hebben ze fantastisch kunnen spelen terwijl wij genoten van een heerlijke cappuccino . Langs het water is er dan ook altijd wat te zien : boten , eenden ,ganzen , roeiers, gewoon leuk.
Ze zijn echt onafscheidelijk de laatste dagen , dat wordt nog lasting later wanneer er echt afscheid moet genomen worden.
