06-10-2021 om 17:56 geschreven door Mario

     

                                           

02-10-2021 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag in het zonovergoten Wingene- Sint Jan de eerste veldrit van het nieuwe seizoen bij de lrc  bond.

20 wedstrijden staan momenteel op de kalender ingepland, hopelijk kunnen deze allemaal doorgaan

Het was een stoffige bedoening vanmiddag, net als vorig jaar heel veel draaien en keren en een 8 tal balkjes die

de meeste renners al jumpend konden nemen. Ik stond als allerlaatste geloot dus makkelijk was de openingsfase alvast niet

Doordat ik sinds vandaag bij de E reeks moet rijden ( volgens leeftijd) mocht ik niet meer in de Belgische kampioenentrui

starten. Rudi Wille is de BK van deze reeks. Rudi was zeer goed gestart samen met Dirk De Keerle en Theo David.

De Keerle en David namen de balkjes al lopend waardoor Wille en ikzelf na een tweetal ronden alleen voorop reden

Wille die terugkeert na een zware knieblessure reed een sterke wedstrijd en bleef de volledige wedstrijd aanklampen.

In de finale ronde versnelde ik want een sprint is toch altijd een beetje afwachten. Rudi moest 25" toegeven en mijn eerste veldrit-

overwinning bij lrc in dit nieuwe seizoen was een feit.

Laudelino deed dit in zijn tricolore oufit netjes over bij de B categorie

De Lammie's dus tevreden naar huis

27-09-2021 om 16:22 geschreven door Mario

Het fort van Koningshooikt is gebouwd in 1908 als pantserfort ter bescherming van de procvincie Antwerpen.

Het wordt nu nog hoofdzakelijk gebruikt door de visfanaten en de motocrossers die hun trainingen kunnen afhaspelen

Jaarlijks organiseert wielerbond vlaanderen er een veldritnamiddag.

Omdat mijn zoon er in de namiddag ook reed besliste ik om er ook een rugnummer op te spelden. Koningshooikt is niet echt mijn ding, vandaar

De omloop was echter voor 75% gewijzigd en het lag wel in mijn mogelijkheden. Toppers als Dirk Mertens en Guido Verhaegen waren natuurlijk

de absolute favorieten vanmiddag. Verhaegen opende zoals gebruikelijk zeer sterk gevolg de Mertens en mezelf.

Reeds in de eerste ronde moest Dirk een gaatje laten en hij gaf me niet een sterke indruk vandaag. Ik stak hem voorbij en hij volgde niet.

Verhaegen reed in de openingsfase ( 2 ronden) zo'n 5 seconden voor me uit. Ik had het gevoel dat ik er makkelijk heen kon rijden maar

enkele stuurfoutjes lieten dit niet meteen toe. Toen ik de omloop volledig onder de knie had sloot ik aan bij de Europese kampioen 2021

Hij drong me meteen de kop op maar ik vond dit niet zo erg want ik had nog overschot. Mertens zat al vlug op 30" dus zou het een tweestrijd

worden voor de overwinning. De laatste ronde werd het een tactisch steekspel, Guido wou me kwijt en plaatste een verschroeiende demarrage

die ik makkelijk kon beantwoorden. Om de wedstrijd te winnen moest je als eerste aan de laatste klim kunnen beginnen, iets wat me lukte.

Achteraf vertelde Guido me dat hij niet wist dat het aankomst was...jammer voor hem maar is een kostelijk foutje door hem gemaakt.

Ik nam de finale korte klim als eerste en eenmaal boven lag de eindstreep op 100m dus een koud kunstje.

Mertens eindigde als derde

Heel trots op mezelf want het was 4 jaar geleden dat ik Guido Verhaegen nog eens kon kloppen, dit gebeurde toen op de cross van Lokeren 

Deze overwinning zal mijn moraal toch wel een extra boost geven naar de toekomst toe

19-09-2021 om 00:00 geschreven door Mario

Het veldritseizoen begint voor de Oostvlaamse veldrijders al meer dan een decennia lang in Knesselare.

Op en rond de voetbalterreinen van de plaatselijke voetbalclub bouwen de organisatoren er jaarlijks een vooral technisch parcours uit

Reeds 10 keer kon ik hier in mijn carriere al het bloemenmeisje kussen, vandaag was de 11e keer.

Waal Georges Hauterat was op papier de belangrijkste tegenstander, hij had in de Antwerpse openingscrossen al laten ziet dat hij in goede

doen was.

Hauterat nam de kopstart gevolgd door Tom Dhooge, Eddy Gyselinck mezelf en Theo David.

Ik had me voorgenomen om rustig de kat uit de boom te kijken en zodoende Hauterat zijn stuurmanskunsten te bestuderen.

De tweede ronde was het Gyselinck die het commando nam nu gevolgd door mezelf en Hauterat, de anderen moesten een kloof laten

en zagen we niet meer terug. Toen ik opmerkte dat Gyselinck verzwakte en Hauterat in m'n zog bleef vond ik het in ronde 3 welletjes geweest

Ik plaatste een splijtende demarrage net voor het speeltuin-gedeelte en niemand kon m'n wiel houden. Meter voor meter liep ik verder uit.

Hauterat bleef nog een beetje tegenspartelen maar zijn achterstand bedroeg op het eind toch een kleine 40".

Gyselinck werd knap derde.

18-09-2021 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag geen veldrit in Wiekevorst omdat ik koos voor het provinciaal kampioenschap lwu te Nazareth

De laatste maand ben reed ik telkens 2 wedstrijden per weekend en merkte ik op dat mn tweede dag de beste is

Na mijn overwinning gisteren in Beveren-Ijzer lag de lat vandaag terug hoog, enkel de provinciale kampioenentrui

omgorden was vandaag goed genoeg.

Dat dit moeilijke koersen om rijden zijn wist ik maar al te goed, het is altijd een koers in de koers.

De Oost vlamingen laten elkaar voor geen vin los. De benen waren goed maar niemand liet me wegrijden, dit is koers

natuurlijk.

Rudy Van De Velde en Patrick Bobelijn lieten ze wel wegrijden, voor mij was dit geen probleem want deze renners dongen

niet mee voor de titel.

De laatste ronde was het vooral opletten dat Dirk Roobroek mij niet zou verassen, Peter Ballet was de topsprinter van onze groep

die ik moest zien voor te blijven.

Rudy Bertier trok de finale sprint aan met Ballet en mezelf in zijn zog, op 300m van de streep zette Ballet aan, ik zat mooi in het zog

en kon hem op 100m vlot remonteren.

Daardoor behaalde ik mijn 18e provinciale kampioenentrui uit mn carriere

Een super weekend dus, focus gaat nu volledig naar het veldrijden




                                 

12-09-2021 om 00:00 geschreven door Mario

11-09-2021 om 00:00 geschreven door Mario

Gewoontegetrouw in de weken net voor het veldritseizoen rij ik terug twee wedstrijden in het weekend, normaal doe ik

dit nooit in de zomermaanden omdat de topconditie er pas later mag komen.

Deze keer reed ik een wedstrijd bij de OVWF wielerbond in de westhoek, meer bepaald in het mooie en heuvelachtige

Sint Jan ter biezen.

Ik won in 2002 bij deze bond in Vinkt -Deinze en in 2004 in Wulvergem.

Nogthans had ik er een zware feestnacht opzitten en lag pas om 3u onder de lakens met toch wel een

hoog alcoholgehalte in het bloed.

Uit ervaring weet ik dat dit zelfs eens goed is. De categorie B & B+ ( waar ik in rijdt) vertrokken samen. De wedstrijd gelde

eveneens mee voor het West vlaams kampioenschap waarvoor ik als Oost vlaming niet in aanmerking kwam

Eén voor één lieten de B+ de B renners wegrijden, niemand reageerde tot we enkel nog met onze reeks overbleven.

Infeite is dit ook de eerlijkste manier van koersen. Na enkele speldenprikken demarreerde ik net voor een nogal degelijk klimmetje

Er werd geaarzeld en dit was voor mij het sein om door te trekken. Ik zocht de juiste cadans en hartslag op, na de klim had ik

al een kloof van 30".

De benen voelden super aan en ik dacht " dan doe ik maar alleen verder", uiteraard makkelijker gezegd dan gedaan want er stond een

stevige wind die niet mijn bondgenoot zou zijn. Na een volledige ronde alleen te rijden zag ik op het lange stuk weg niemand meer achterop

komen, voor me zag ik plots Pedro Michels en Stefan Verrest opduiken. 10' later vervoegde ik de twee B renners.

Verrest moest een paar ronden verder lossen op de klim, ex ploegmaat Michels ondersteunde mijn vlucht en zo werd het al bij al gewoon

kilometers afmalen tot het einde.

Blij en zeer voldaan won ik de wedstrijd. Ik ben waar ik moet staan, laat de cross maar komen 

29-08-2021 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag streek het lwu peleton neer in het schilderachtige Westerozebeke, de omloop werd aangepast en de klim na de aankomst moest plaats maken voor een lange

brede baan van een tweetal kilometer waarna we al glooiend tussen de maisvelden onze weg richting aankomstzone zochten.

Het was eindelijk nog een zonnig koersweer, iets waar ik me altijd goed in voel.

Deze keer een mooi peleton renners met al snel 3 categorieën tesaam.

Een pak schermutselingen deden zich voor in de eerste koershelft maar alles bleef samen. Ik zette me dan maar eens een half rondje aan de leiding op den boord om

mijn motor beetje op te warmen want ik had iets in mn gedachten

Bij het ingaan van de laatste ronde van 4,5km waren enkele renners ervan onder gemuisd.

Dagvergunning Dion Soetaert reed een 300 tal meter voor  het verbrokkelde peleton uit, hoog alarm vond ik. Ik demareerde op het stuk brede baan waar op het eind vals plat

was. Ik overroulde enkele renners die hun poging de kloof te overbruggen niet konden aanhouden en reed in één ruk naar de sterk fietsende Soetaert ( zie foto 2)

Ik liet hem aanklampen want samen waren we sterker tegen een aanstormend peleton D renners. Op 500 van de meet kon ik hem nog eens de leiding opdringen en toen wist

ik het al....mijn snelle eindjump zou me de overwinning moeten opleveren.

Deze overwinning is vooral goed voor de moral want ik kan meer dan alleen maar in de wielen zitten en sluipschutter spelen op het eind.

Ex prof Marc Assez (in mn zog op foto 1) werd op een tiental seconden nog derde

Steeds meer en meer gaan mijn gedachten nu naar het komende cyclo-crossseizoen.

                 

               



                                                                                       

14-08-2021 om 00:00 geschreven door Mario

             

               

                                                                       

                                                             

07-08-2021 om 00:00 geschreven door Mario

EINDELIJK  !!!!!!!!!!!!!!

Beste vrienden en vriendinnen.....

Na 265 dagen inactiviteit door al dat corona-gedoe heb ik noodgedwongen heel veel kilometers gemaald en nagedacht.

Ik ben een competitiebeest en heb dus wel een moeilijke periode doorgemaakt om dagdagelijkse fietstochten te moeten plannen

zonder een einde te zien aan die donkere tunnel

De oneindige aantallen trainingskilometers waarbij ik niets dan vetten verbrandde hebben me ertoe aangezet om deze ingeslagen weg

verder te bewandelen. Ik paste mijn voedingsgewoonten aan en de kilo's vlogen eraf. Het resultaat is, ook al zeg ik het zelf verbluffend.

Ik verloor niet minder dan 9,3 kg en zit nu aan een gewicht die schommelt rond de 70kg. Uiteraard heeft dit een positieve invloed op het fietsen

Ik was dan ook zeer benieuwd hoe het me zou vergaan in de eerste wegwedstrijden.  De elite z/c wedstrijd in Zomergem reed ik moeiteloos uit

in het peleton met een gemiddelde van 44,6km/u, dit gaf me zeer veel vertrouwen

Daarna reed ik hoofdzakelijk bij de goed gestructureerde lwu nevenbond mijn wedstrijden. Naast 4 tweede plaatsen ( telkens na Patrick Bobelijn)

kon ik vandaag te Spiere-Helkijn eindelijk nog eens met de bloemen zwaaien, het was 17 maanden geleden, voor mij een eeuwigheid

De eerste ronden counterde ik een aanval van topper Benny Vanholsbeke en we bleven de volledige wedstrijd voorop op de toch wel selectieve omloop

Op het eind mochten we onder ons twee uitmaken wie de winnaar werdt

Spiere-Helkijn is me goed gezind want ik won er in mijn beste  liefhebbersperiode ooit eens drie keer op twee maanden tijd. Dat jaar won ik 7 van de 21 wegwedstrijden

als voorbereiding op het cyclo-cross seizoen.

Dat seizoen zit er ook nu terug zeer snel aan te komen, dit is dus vanaf nu nog mijn grootste doel om naartoe te werken.

Ik hoop bij deze dat jullie terug de weg naar mijn persoonlijk webstekje terug gevonden zullen hebben en ook uitkijken naar

de verhalen achter iedere overwinning.

Mijn overwinningsteller staat ondertussen op....564, tijd dus om andere doelen te stellen

MISTER 600 zou niet misstaan denk ik dan 

Volgen jullie mee?

Groetjes en hou julie vooral gezond wat dit gaat boven alles

Mario ( alias Lammie)


                                   


 
                                   

21-07-2021 om 00:00 geschreven door Mario

Beste vrienden en vriendinnen.....de drank en het vele eten is ondertussen uit het lijf gezweet. 2019 was een sportief topjaar, ik probeer alvast deze lijn door te trekken

2020 is  zeer goed begonnen want zowel Laudelino ( Zelzate) als ikzelf stonden al met de bloemen te zwaaien

Ingooigem, een inrichting van de familie Baelen dus je weet het wel, toporganisatie met topomloop.

Nadat ik 6 dagen van de fiets gebleven was reed ik vandaag mijn 2e wedstrijd, het gevoel was meteen goed en na een halve ronde nam ik de leiding over van 

Geirnaert Mario. Pattyn was in de fout gegaan en daardoor zat ik zonder het eigenlijk te willen op kop te rijden. Omdat ik merkte dat de onklopbare Mario Willems

problemen had met de glibberige omloop aarzelde ik niet en trok door. Geirnaert kwam nog één keer terug op het licht oplopend stuk weg maar hij moest ook mij 

finaal laten rijden op de technische stukken.

De voorlaatste ronde kwam Willems nog sterk opzetten maar ik had nog iets over in de tank en kom hem nog afhouden voor een prachtige eerste overwinning in 2020

Meteen ook een mooie binnenkomer voor mijn nieuwe sponsor Bakkerij Lanckriet ( Eeklo)

                                                      

                                                        

05-01-2020 om 00:00 geschreven door Mario

De veldrit van Balegem was mijn laatste doel van het jaar....Na het Belgische kampioenschap lrc kon ik vandaag terug een trui

bemachtigen, die van allerbeste veldrijder uit Oost vlaanderen. De laatste weken wordt ik steeds beter en beter en kom nu echt

wel heel dichtbij mn topconditie aangeleund

Ik startte moedwillig zeer langzaam terwijl mijn concurrenten voor de titel Logier ( zie foto 1) en d'Hooghe meteen volle gas gaven

Na een halve ronde kwamen we de eerste keer de gevaarlijke kuilen van 'de berg' in Balegem tegen. Na de eerste kuil zat ik al meteen

in tweede positie na de ongenaakbare Guido Verhaegen.

Tot half wedstrijd kon ik deze plaats behouden maar toen moest ik ook mijn meerdere erkennen in Benny Van Staeyen

Ik eindigde tenslotte 3e wat mijn slechtste plaats ooit is aldaar. Een knappe 3e plaats op amper 40" van de winnaar

Als beloning kreeg ik de Oostvlaamse leeuwentrui omgord, mijn 17e uit mijn carriere ( foto 3), allen bij wbv

Eddy Gyselinck werd knap 2e voor Tom d'Hooghe ( zie foto2)

Met deze 10de overwinning sluit ik 2019 af, nogmaals een boerejaar terwijl het allemaal echt niet meer hoeft.

Belgisch en Oostvlaams- kampioen, beter kan gewoonweg niet.

Oooh ja.......mijn volgende doel is het WK in Dour op 14 januari 2020, tis maar dat jullie het weten ;-)

                                                    

                                                   

                                                   

23-12-2019 om 14:43 geschreven door Mario

Na mijn overwinning gisteren in Lichtervelde stond er s'avonds een vrijgezellenfeestje op het programma. Ik lag pas om 3u in bed en dacht in de verste verte niet aan het BK die enkele uren later moest gereden worden. Na 6 uurtjes slapen stond ik met kleine oogjes op, ik zag mn sporttas klaarstaan, veel keuze had ik niet

Aalter is een omloop op en rond de plaatselijke voetbalvelden waarvoor  inrichter en parcoursbouwer Gorik De Dobbelaere alle credits verdiend, iets op mijn maat geschreven

Stiekem had ik dus wel een beetje hoop om podium te kunnen rijden.

Elite z/c Mario Willems is echter buiten-categorie maar die had te weinig wedstrijden gereden om kans te maken op de Belgische titel

Wereldkampioen Benny De Bock nam de leiding, ik volgde makkelijk in zijn zog.  In de openingsfase was het één lang lint van 33 deelnemers

Na één ronde was het nog enkel Willems die aanhaakte, we waren dus met drie koplopers. Ik zag mijn podium al voor de ogen

Willems wist dat De Bock en ik voor de titel reden en moeide zich niet met de debatten en koos voor een aanval  op het stuk langsheen de autostrade Aalter-Brussel. De Bock liet hem rijden, ik kon daarmee leven

Mario reed de ganse wedstrijd een 15 tal seconden voor ons, ik zag alles gebeuren lekker in een zetel in Benny's spoor. 

Op de omloop lagen op twee plaatsen 2 balken waar ik al fietsend oversprong. Benny bleef het tempo hoog houden zodat ik nooit op kop aan de balkenpartijen kon beginnen. Ik maakte me alles behalve druk want ik moest enkel zorgen dat ik de laatste ronde wel op kop aan deze hindernissen zat. Toen gebeurde iets wat ik niet ingecalculeerd had. In de voorlaatste ronde maakte ik een uitschuiver in een gladde haarspeldbocht waardoor ik plots op een achterstand van 10" moest toekijken. Verbazingwekkend reed ik in een mum van tijd dicht de kloof dicht op de huidige wereldkampioen, uiteraard mede door het jumpen over de balken.

Maar.....aan mijn hoogste hartslag fietsend was er plots de bel voor de laatste ronde. En ik moest dan nog mijn plannetje uitvoeren... proberen de kop nemen en een kloof slaan aan mijn geliefde balken

De adrenaline stroomde door mijn aderen en gaf me vleugels. De laatste ronde was mijn ronde, ik deed wat ik vooraf gepland had. Vooruitgestuwd door vele supporters  reed ik een kloof van 15m bijeen, normaal altijd voldoende maar op 500m voor de aankomst voelde  ik plots mijn benen ontploffen.

Ik werd in de laatste bocht nog onvrijwillig gehinderd door twee gedubbelden en moest daardoor extra meters maken in de buitenbocht waardoor De Bock plots naast mij de laatste rechte lijn aansneed. Schouder aan schouder naar de looppiste waar een laatste rechte lijn van 150m de ultieme beloning kon verwezenlijken. Ik nam  nog een drietal meter bij het opspringen van het verhoogje aan de  looppiste maar ik verzuurde volledig de laatste 50m. Mijn voorsprong slonk zienderogen maar ik hield nog net enkele centimeter over op de streep. 1 fietslengte voorbij de meet ( zie foto) zou het zelfs De Bock zijn die won

Een dikke pluim voor de aankomstrechters van LRC die het juiste oordeel velden ten nadele van een zwaar ontgoochelde wereldkampioen.

Willems won uiteindelijk de wedstrijd maar ik won voor de 13e keer een nationale driekleur

Pechvogel van de dag Bart Pattyn ( kettingbreuk) was nog knap 3e

Mijn zoon Laudelino had minder moeite met zijn tegenstanders. Hij reed een solo van 45' en won met 58" voorsprong op elite z/c Tim De Schuyter en won zijn 3e driekleur uit zijn carriere

18-11-2019 om 00:00 geschreven door Mario

De derde manche van de vlaamse cyclocrosscup werd gehouden in het Westvlaamse Lichtervelde op een omloop die ik graag fiets

Waal Georges Hauterat kwam vanuit Luik om zijn leidersplaats in het klassement te verdedigen.

Het was echter de sterk fietsende Christophe Logier die de eerste 4 ronden voor zijn rekening nam. Ik volgde makkelijk in zijn zog

en zag dat Georges regelmatig aan de spreekwoordelijke rekker hing. Ik bleef kalm tot op 3 rondjes voor het einde, blijven wachten had geen

zin vond ik.

Na een half ronde doortrekken had ik een voorsprong van 25" op Christophe. Hauterat was ten val gekomen en was niet meer te bespeuren in

de lussenpartij.

De laatste ronde deed ik het kalm aan met de wedstrijd van morgen ( BK Aalter ) in het achterhoofd.

Hauterat kwam nog sterk terug en beide achtervolgers moesten nog diep gaan om hun ereplaats op het podium veilig te stellen

Dit zorgde ervoor dat ze finaal in mijn zog stranden na hun eindsprint

Deze overwinning was mijn 177ste in de vlaamse cyclocrosscup

Ik werd ook de nieuwe leider na 3 manche's met één puntje voorsprong op mijn Waalse vriend Hauterat

16-11-2019 om 00:00 geschreven door Mario

We zijn nu enkele weekjes bezig aan het nieuwe veldritseizoen en vandaag kregen we de eerste moddercross

voor de wielen geschoven in Zele

Ook al hoeft het voor mij allemaal niet meer toch krijg ik nog steeds kippenvel van een overwinning

Het is leuk als je beloond wordt voor uw aanpak en voorbereiding

Na 2 tweede plaatsen was het vandaag BINGO in Zele

Reeds na een halve ronde reed ik alleen aan de leiding.  Favoriet De Bock ( die nog geen cross verloor dit seizoen)  kon niet volgen en dat gaf me

vleugels

Ik haalde het makkelijk voor de verassende Bart Pattyn en De Bock

Zoon Laudelino deed nog sterker en won 2 dagen na elkaar in Zele

De Lammie's zijn back is het minste wat we daar kunnen aan vastknopen

07-10-2019 om 00:00 geschreven door Mario

13-06-2019 om 12:09 geschreven door Mario

De Ardocross van veldritfamilie Dekeerle was dit jaar aan zijn 10e editie toe

Dat het kenners zijn bewijzen ze jaarlijks met een prachtomloop die me op het lijf geschreven is. Een bedje van regen zorgt er voor een machtige veldritmix

Het doel van de dag was uiteraard ook vandaag winnen zodat ik ALLE editie's op mijn naam geschreven zou hebben.

Makkelijk werd het deze keer echter niet. Kurt Vanhaverbeke toonde zich in de eerste koershelft mijn evenknie, doch hij kende heel wat materiaalproblemen

zodat hij uiteindelijk niet kon wedijveren voor de zege. Een verrassende Mario Geirnaert deed dit wel, tot 3 maal toe kwam hij me terughalen nadat ik een kloof had

geslagen. Iets wat me dit seizoen geen enkele keer was overkomen. Ik panikeerde echter nooit en zette me enkele rondjes in het wiel van mijn naamgenoot om

zijn zwakke plaatsen te ontdekken. Ik kon echter terug niet wegrijden zodat een lange eindsprint het verdict moest vellen. Ik trok op 400m van de streep keihard door in

de laatste technische passage en de twee fietsen die ik daar nam verspilde ik niet meer.

Daardoor eindig ik een zoveelste prachtseizoen met een overwinning en een kloeke 10 op 10 in Ardooie 

Samen met mijn zoon wonnen we 33 wedstrijden van de 62 die we reden. Slechts 3 weekends op 6 maaden brachten we géén bloemen mee naar huis

Voor mij is de 14e eindzege in de vlaamse cyclocrosscup een absoluut hoogtepunt. Ik won 8 manche's van de 11 en werd 3 maal tweede

Nu tijd voor rust, geen 150 dagen zoals vorig jaar want ik ga eens iets speciaals plannen om nog sterker voor de dag te komen vanaf september  

11-02-2019 om 19:42 geschreven door Mario

In de maand september als de nieuwe veldritkalender uitkomt kleur ik jaarlijks een aantal veldritten aan met een dikke rode stift. Dikkebus is er één van

Waarom? Omdat dit gewoon een prachtomloop is met alles erop en eraan. Het was vandaag de 6de editie aldaar en ik won alle voorafgaanden.

Techniek, ploeteren, lopen en  snelheid op de weg, alles  zit erin. Als het de dagen ervoor dan nog eens regent weet iedere kenner genoeg....BAM

Ik won, op één na, alle wedstrijden die ik reed in 2019 dus wou ik dat lijstje wel  verder aandikken

Mario Geirnaert, Kurt Vanhoorebeke en Christophe Logier (die wortels heeft in het Ieperse) hadden geen zin om verstandig te openen, ze vlogen erin als was

de aankomst na één ronde. Ik had me op zo'n oerlastige omloop voorgenomen om traag te starten. Geirnaert zijn liedje was vooraan snel uitgezongen, Logier sukkelde

met zijn versnellingsapparaat en Vanhoorebeke kwam ten val net toen ik het commando na een halve ronde had overgenomen. Daar zat ik dan....ongewild in ronde 1

alleen aan de leiding. Ik liet me niet opjagen en bleef aan lage hartslag mijn wedstrijd afwerken ( gemid 122) . Enkel Vanhoorebeke bleef op een 20tal seconden hangen

zodat ik er nooit echt een volledige gezondheidswandeling kon van maken.

Toch zat ik al na twee ronden met de parkcross van Maldegem in mijn hoofd. Die wil ik woensdag graag voor een 12de keer winnen.

Op rezerve won ik nog eens Dikkebus, de 31ste overwinning dit veldritseizoen van vader & zoon Lammens

Kurt eindigde knap 2de op 10", Christophe had méér dan 2' achterstand en werd derde

03-02-2019 om 12:57 geschreven door Mario

S'morgens de vlaamse cyclocrosscupmanche van Assenede nog gewonnnen, een paar uur later aan de start van de plaatselijke Maldegemse parkcross een organisatie van lrc

En/of de beentjes verzuurd waren...zonder verkenning startte ik rustig aan. Logier ( die s'morgens ook al gereden had) nam de start voor zijn rekening gevolgd door Mario Geirnaert,

Bart Pattyn en mezelf. Al snel konden we ons met vier afscheiden vooraan. Op een intervalomloop is het vooral zaak om goed te dosseren. Iets voor halfwedstrijd nam ik het heft in

handen, enkel de voor mij onbekende Bart Pattyn hield me in het vizier. De kloof was een tiental seconden maar ik voelde mijn benen ontploffen door de inspanningen vroeger op de

dag. Ik wachtte op Pattyn en liet hem het kopwerk opknappen. Bij het ingaan van de laatste ronde en net voor de eerste zandstrook nam ik de leiding, ik fietste er gezwind door en de

finale kloof was er. Op mijn  lauweren kon ik echter niet rusten want diene Pattyn kan toch wel een stukje fietsen mijn gedacht.

Ik won voor de 11de keer in het Maldegemse park een veldrit en was daar uiteindelijk heel erg blij mij

De vele Maldegemse veldritkenners die me aanmoedigden wil ik van hieruit bedanken 

28-01-2019 om 12:00 geschreven door Mario