S'morgens de vlaamse cyclocrosscupmanche van Assenede nog gewonnnen, een paar uur later aan de start van de plaatselijke Maldegemse parkcross een organisatie van lrc

En/of de beentjes verzuurd waren...zonder verkenning startte ik rustig aan. Logier ( die s'morgens ook al gereden had) nam de start voor zijn rekening gevolgd door Mario Geirnaert,

Bart Pattyn en mezelf. Al snel konden we ons met vier afscheiden vooraan. Op een intervalomloop is het vooral zaak om goed te dosseren. Iets voor halfwedstrijd nam ik het heft in

handen, enkel de voor mij onbekende Bart Pattyn hield me in het vizier. De kloof was een tiental seconden maar ik voelde mijn benen ontploffen door de inspanningen vroeger op de

dag. Ik wachtte op Pattyn en liet hem het kopwerk opknappen. Bij het ingaan van de laatste ronde en net voor de eerste zandstrook nam ik de leiding, ik fietste er gezwind door en de

finale kloof was er. Op mijn  lauweren kon ik echter niet rusten want diene Pattyn kan toch wel een stukje fietsen mijn gedacht.

Ik won voor de 11de keer in het Maldegemse park een veldrit en was daar uiteindelijk heel erg blij mij

De vele Maldegemse veldritkenners die me aanmoedigden wil ik van hieruit bedanken 

28-01-2019 om 12:00 geschreven door Mario

Vandaag de finale manche van de vlaamse cyclocrosscup in Assenede. De overvloedige regenval had niet veel impakt op een omloop die me goed ligt

Ik won er voor vandaag reeds 10 maal. Grootste concurrenten voor de overwinning waren Christophe Logier en waal Georges Hauterat.

De opening lieten we over aan Tom Dhooge, daarna nam eerst Logier en later Hauterat over. Ik bestudeerde alles rustig vanuit het wiel en wachtte af

Op een bepaald moment moest Hauterat plots lossen en dat was voor mij het sein om de koppositie over te nemen van een zeer sterk fietsende Logier

In een mum van tijd verzamelde ik 25" voorsprong. Op automatische piloot reed ik de wedstrijd uit, toen al met mijn gedachten bij de Maldegemse parkcross

iets later op de middag waar ik ook zou rijden.

Ik won de wedstrijd en het regelmatigheidscriterium voor de 14e maal

Logier was tweede op 11", Hauterat 3e op 1'48"

28-01-2019 om 11:42 geschreven door Mario

De Oedelemse grond ligt me bijzonder goed, ik won er in het verleden al mijn wedstrijden die ik er reed.

Ik won 1x de wegwedstrijd bij de elite z/c, en 3x de veldrit op en rond het plaatselijke voetbalterrein

Met volle moed vertrok ik  kort voor de middag naar het op amper op 5 km gelegen terrein

De avond voordien was ik nog eens met de wegfiets gaan kijken en de omloop was kurkdroog.

Het vriesweer en de dooi die begon zorgden er echter voor dat er een modderlaagje ontstond waar enkel de

behendigsten onder ons zich op thuisvoelden.

Gewoontegetrouw was het Logier die de debatten opende, ik volgde in 4e stelling maar had wonderwel terug niet

zo'n goed gevoel. Toch kwam ik na een val van Logier op de eerste gladde strook plots aan de leiding en na één ronde

had ik al een voorsprong van 15"

Halfwedstrijd was die uitgegroeid tot 26" op eerste achtervolger Kurt Vanhaverbeke die in de opening kettingproblemen

ondervonden had. Plots voelde ik me zwakker en zwakker worden, ik moest me reppen tot de allerlaatste ronde om een

kloof te behouden van 15" wat finaal voldoende bleek voor een deugdoende 2de overwinning op 4 wedstrijden in 2019

Na de wedstrijd had ik terug last van de luchtwegen en s'avonds bij het afprinten van de hartslagzone's werd duidelijk waar

het schoentje voor een zoveelste keer knelde. Mijn gemiddelde hartslag was 105 en mijn maximum 119, waarden die bij

een normale sterveling al bereikt worden als ze naar een erotische film op tv kijken

Bij mij is de oorzaak de slechte luchtkwaliteit. Niettegenstaande het koud was en er een open lucht te zien was had weerman

Frank Deboosere  er de avond voordien voor gewaarschuwd...en /of hij gelijk had

                          

                                                                       

                             

21-01-2019 om 09:50 geschreven door Mario

Mater na enkele dagen regenen,  ja dan wist ik het al....echte cross uit de oude doos zoals ik ze graag heb

Niettegenstaande ik pas uit een rustperiode kom was het afwachten hoe mijn lichaam zou reageren na een

week trainingen op de weg. Het was al van in 2014 geleden dat ik nog eens 5 dagen na elkaar op de fiets zat

Ik startte op mijn tempo en liet Logier en consoorten hun ding doen. Na enkele honderden meters voelde ik het

dat ik terug mijn normale niveau had. Ik had geen enkele moeite om constant 400 watt te  duwen

Nog voor het ingaan van de tweede ronde reed ik aan de leiding op het loodzware parcours. Logier klampte nog

een paar honderd meter aan maar hij moest een versnelling lager schakelen waardoor ik  vertrokken was voor een deugddoende

solotocht. Marc Geirnaert werd tweede op 1'15, Vanhaverbeke Kurt vervolledigde het podium.

Een eerste overwinning in 2019, mijn jaar is nu al geslaagd want reeds 37 van de 38 jaar dat ik fiets win ik ieder jaar wedstrijden !!!
Iets om te koesteren en dankbaar voor te zijn

14-01-2019 om 00:00 geschreven door Mario

Balegem, dààr moet je als jongere zeker rijden om alle knepen van het veldritvlak onder de knieën te krijgen. Boudreau en Logier waren op papier de sterkste tegenstanders

al mag je nooit iemand van de iets lagere gecatalogeerden op voorhand schrappen. Tom D'hooge nam zoals dikwijls een kanonstart. Na een halve ronde moesten we een

eerste keer de kuil van Balegem induiken, dus nam ik net voor de duik de koppositie over. Boudreau zat in mijn zog maar na één afdaling zonder in de remmen te gaan

was er al meteen een kloofje. Met de glimlach aanschouwde ik dit gebeuren maar wel beseffend dat je daar nooit op je lauweren mag rusten. Het gevaar schuilt achter iedere

hoek

Ik nam me voor om perfectie te benaderen op een omloop die ik centimeter na centimeter verkend had, iets wat me lukte, de fiets deed wat ik wou.

Na alle veldwerk had ik 20" voorsprong op man in topvorm Canadees Marc Boudreau en 2'08 op Tom D'hooge

Bjorn Rondelez won bij de jongste masters ( zie foto)

                                   

                                   

25-12-2018 om 13:03 geschreven door Mario

Ik moet de naam Zarren nog maar horen en ik krijg al tintelingen in mijn benen

Wat de inrichter dààr neerzet grenst aan het perfectionisme wat veldrijden betreft

De regenval de afgelopen dagen kwam daarbij nog eens als een Godsgeschenk

Dhooge en Logier waren de kopstarters, de eerste bocht viel Dhooge, de tweede bocht viel Logier...

Daar zat ik dan aan de leiding zonder één pedaalstoot te doen

Omdat de omloop één en al techniek en kracht vergde maalde ik er niet om. Na de eerste technische strook,

de glibberige flankjes aan het plaatselijke voetbalterrein, keek ik achterom en ik zag al meteen een kloof

van 15".  Zalig toch.....ik genoot 45' lang van wat me voor de wielen geschoven werd.

Ik won de wedstrijd met 1'29" voorsprong op de Canadees Marc Boudreau, Peter Ballet was knap derde

Mijn cijfers zijn zéér sterk, ik won voor de derde maal op rij in Zarren ( 3e organisatie), won 7 van de 8 crosscup-manche's dit seizoen

meteen goed voor een 165ste cyclocrosscup overwinning waardoor  mijn zegeteller nu schittert  op 550
  
 
   
 

09-12-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Watripont, reeds weken stond die wedstrijd met rood in mn agenda aangestipt.  Ik weet uit ervaring dat die streek gelegen is op lekkere gele kleigrond,

als er daar dan een klein beetje nattigheid op valt krijgen we echte cross. Niettegenstaande inrichter Julien Pélagie genoodzaakt was

om naar een andere locatie uit te wijken wist ik dat een kenner als hij er  een mooie omloop zou uittekenen.

Op een weideflank konden we ons nog eens echt uitleven, wat een verschil met de vorige lrc cross.

Een rustige start ( als 9de ) liet ik niet aan mn hart komen, zonder inspanning te leveren zat ik plots in het wiel van de koploper. Toen wist ik al dat ik over

een normale dag beschikte. Even liet ik de concurrentie geloven dat ze goed waren en liet ze maar begaan. Halverwege de tweede ronde sprong ik over de balkjes

in een oplopend stuk en trok een eerste keer goed door. Niemand volgde.........

Een makkelijke zege volgde en mijn doel, afscheid nemen van mijn 10de wereldkampioenentrui in schoonheid was een feit.

Ik neem niet deel aan de titelstrijd morgen omdat ik mijn zoon wil aanmoedigen op de Belgische titelstrijd in Lille, dààr gaat niets boven.

Een gelukkige Lammie senior verliet het idyllische Watripont met luid knallende muziek uit de autoboxen........zalig toch

Ik ben nu 53 maar geniet als nooit tevoor van een overwinningen die belange niet meer hoeven 

26-11-2018 om 11:11 geschreven door Mario

De veldrit van Brakel-Elst staat nu echt niet bovenaan mijn verlanglijstje, nogthans is het één van de allermooiste omlopen die we voor de wielen geschoven krijgen,

het is een beetje boven mijn mogelijkheden. Vorig jaar veroverde ik er wel een 15de provinciale veldrittitel na een intense strijd met Marnik De Waele maar daarmee

stop mijn goed-nieuws show aldaar.

De moral zit echter zeer hoog want ik won de afgelopen maanden bijna alle manche's van de vlaamse cyclocrosscup ( 5 op 6 )

De afwezigheid van Belgisch kampioen Guido Verhaegen gaf me nog een extra boost.

Het was de waal Georges Hauterat die felst uit de startblokken schoot, gevolgd door mezelf en Chistophe Logier

Voor die laatste ging het te traag, hij nam de koppositie over, ik zag dit graag gebeuren

Al snel moest Hauterat passen en zat ik in een spreekwoordelijke zetel te fietsen. Logier was zeer sterk op deze klimwedstrijd maar pakte het niet slim aan

Hij bleef maar beuken omdat Hauterat aandrong en ik het vertikte om over te nemen. Ik had namelijk allang gevoeld waar ik in de finale ronde moest toeslaan.

Zo gezegd, zo gedaan....net voor de gevaarlijke afdaling nam ik de kop en iets verder op de lange weideklim nam ik voor het eerst in de wedstrijd de leiding, ik

schakelde twee tandjes groter en weg was ik 

Definitief en netjes gepland waardoor ik toch wel zeer trots met 15" voorsprong de wedstrijd won op Logier en 45" op Hauterat.

Bij deze vul ik één van de weinige hiaten op in mijn erelijst want ik won er nog nooit

Niettegenstaande we nog maar half november zijn besef ik dat ik met 12 overwinningen nu al terug van een topjaar mag spreken

Deze week wordt ik 53 jaar, ik rij niet meer zo snel als voorheen maar wedstrijdtijden leren me dat ik toch nog steeds tweede zou rijden bij de 35 jaar jongere junioren

En of ik daar fier op ben.....

12-11-2018 om 10:12 geschreven door Mario

Op vrijdag ging ik de omloop op de Poelberg in Tielt verkennen met de wegfiets en toen wist ik het al, als de pijn aan de ribben

zou meevallen dan zou ik de te kloppen man zijn op zo'n zalige omloop.

Een dikke pluim voor de organisatie is hier zeker op zijn plaats.

Dhooge,  Houwen en De Keerle waren de sterkste openers vandaag, ik voelde aan dat het tempo hoger kon en na één ronde nam ik

het heft in handen. Ik reed een 15 tal seconden weg van Houwen maar toen sloeg het noodlot toe, mijn achterwiel begaf het en

een fietswissel zorgde ervoor dat ik terug in het achtervolgende groepje terecht kwam waar Logier een sterke indruk naliet.

Ik keek even de kat uit de boom en in een gevaarlijke afdaling vertrok ik een tweede keer, deze keer sloeg ik een definitieve kloof

Logier bleef knap tweede op 30", Houwen vervolledigde het podium en werd westvlaams master kampioen op 41"

In het Vlaamse cyclocrosscup klassement doe ik het bijna perfect, ik won tot nu toe 4 van de 5 manche's, dezelfde cijfers als mijn zoon Laudelino

En of we daar fier op zijn.....


                                  

       

05-11-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Als de vlaamse cyclocrosscup al twintig jaar lang uw hoofdoel is weet iedereen dat ik telkens er een manche plaatsvind ik voor de volle 100% gemotiveerd ben

Vamiddag was het op schiervelde te doen, op en rond de terreinen  van SK Roeselare. Ik reed er de voorbije jaren ook al bij de lrc nevenbond en won al mijn

wedstrijden op dit parcours. Zeer mooie technische omloop op mijn lijf gesneden.

Ik nam de verplichte kopstart want meteen moesten we een technische strook afwerken waar enkel de eersten konden blijven fietsen.

Dirk De Keerle volgde me met Tom Dhooge in zijn spoor. Mijn grootste opponent voor de overwinning was Hauterat Georges die de verre verplaatsing vanuit de

Walen er voor over had. Hij kwam pas als elfde de eerste hindernis ingedraaid, voor mij het sein om à bloc te rijden van in de openingsfase

Dhooge klampte een paar rondjes aan maar moest dan passen. Ik had een mooie voorsprong van 30" maar maakte veel te veel fouten en kwam zelfs eenmaal

zwaar ten val waarbij ik 2 ribben kneusde. Daardoor was ik uit mijn ritme en kwam sympathieke Georges plots in mijn zog te zitten. We gingen met twee koplopers

de finale ronde in op het scherpst van de snee. Georges maakte een stuurfout en belande in het decor waardoor ik plots de ruimte kreeg om een derde overwinning

op vier manche's binnen te rijven.

Dhooge werd knap derde voor een verrassende Rudi Wille

Bjorn Rondelez won bij de masters B ( onderste foto)

      

22-10-2018 om 00:00 geschreven door Mario

De tweede manche van de vlaamse cyclocrosscup was meteen ook een tweede seizoensdoel.  De eerste won ik in Knesselare

Dus moest ik mijn leiderspositie verdedigen. Op zaterdag reed ik een veldritje in Zele met de handrem op want op mijn

leeftijd moet je echt wel beginnen keuze's maken.

De overeenkomst met mijn vorige sponsor werd stopgezet dus rij ik nu als een vrij renner rond en mag ik de kledij aantrekken die

ik zelf verkies. Onderhandelingen zijn lopende maar ik ga geen overhaaste beslissingen nemen.

Een prachtomloop en dito organisatie net buiten mijn dorp waar ik woon was voldoende om de focus optimaal te krijgen

Tom Dhooge nam de kopstart gevolgd door mezelf, Ballet, De Keerle en Logier. Na één ronde net voor de zandstrook nam ik de

leiding over en knalde meteen door het mulle zand, een kloofje van 25 meter was meteen het begin van een solotocht

Makkelijk was het niet want er zat veel wind, eerste achtervolger Peter Ballet bleef me steeds in zijn vizier houden.

Na 46' was de beloning nog zo groot, ik genoot met volle teugen.

Nog mooier werd mijn dag toen even later ook Laudelino een zoveelste overwinning behaalde bij de amateurs

Foto's: Romina Teirlinck 

            Mario De Poortere

            Lindsey Dysserinck

08-10-2018 om 00:00 geschreven door Mario

17-09-2018 om 00:00 geschreven door Mario

19-08-2018 om 09:25 geschreven door Mario

Als afsluiter van het lrc seizoen zakken we traditiegetrouw af naar de terreinen van het diepvriesbedrijf Ardo. Katleen Fraeye en haar man Dirk Dekeerle zijn daar beiden tewerkgesteld

en staan dan ook als kenners op de eerste rij om een parcours uit te tekenen om U tegen te zeggen. Wat merk je toch het verschil als mensen met echte kennis hun schouders eronder steken

Ik verloor er nog nooit dus was het vandaag mijn motivatie om die reeks verder te zetten.

Met Raes, Logier, Appeltans, Ballet, Gyselink en De Waele is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Allen hebben ze me dit seizoen al eens  het vuur aan de schenen gelegd

Logier opende maar na 30 sec waren we hem vooraan kwijt, Patrick Raes nam zijn koppositie over. Na tweehonderd meter veldwerk waren we al met ons tweeën afgescheiden van de rest

Ik gunde Patrick zijn moment van glorie, het ging er redelijk snel aan toe maar hij kon het strakke tempo niet volhouden. Ik nam het commando over net voor een technische passage in een

modderstrook en plaatste een versnelling. Met de vormcurve die ik heb had ik meteen een kloof en ik bouwde die moeiteloos verder uit gedurende de wedstrijd.

Ik won uiteindelijk een 33ste keer dit veldritseizoen, Raes toch knap 2de voor Peter Ballet

Bij deze sluit ik een succesvol lrc seizoen 2017/2018 af, twee renners verdeelden de buit. Raes won 5 keer, ik 24 keer, daarenboven won ik alle kampioenschappen

Het mooiste aan de sport is dat je ieder seizoen terug van nul moet beginnen en het telkens terug afwachten is welk niveau je zal halen

Er volgen nu 150 dagen rust 

Tot slot wil ik al mijn vrienden renners, het bestuur van lrc, de vele supporters en mijn familie bedanken, jullie zorgen ervoor dat ik deze mooie sport kan blijven uitoefenen op

een voor mij nog aanvaardbaar niveau

12-02-2018 om 00:00 geschreven door Mario

In de laatste competitieweken van dit seizoen moest ik mij traditiegetrouw verplaatsen naar de verre westhoek

De conditie is nog steeds uitmuntend maar ik ben het een beetje beu aan het worden, net als ieder jaar moet ik dan iets zoeken dat me nog kan oppeppen

Vandaag nam ik me voor om eens als allerlaatste te starten, kwestie van mezelf wat druk op te leggen en zodoende toch nog een beetje motivatie te vinden

Zogezegd zogedaan......Tot mijn grote verbazing liep ik na 25 seconden wedstrijd al in tweede positie, ik wou het niet zo snel in de hand nemen  en remde wat af

Christophe Logier was de enige renner die ik nog voor me zag. Geert Bultynck volgde in mijn spoor maar blaasde zijn motor op, toch eindigde Geert

finaal knap als 6de.  Na anderhalve ronde moest er terug gelopen worden, zonder het te beseffen liep ik alleen aan de leiding. Ik deed gewoon verder op

automatische piloot.  De vele aanmoedigingen staken me een hart onder de riem en dit dreef mijn motivatie terug op

Ik genoot plots terug van mijn zegetocht en daar was het hem voor mij om te doen.

Logier hield knap stand als 2de,  Peter Ballet eindigde als derde

Een 32ste seizoensoverwinning.  

Ik tel nu vooral af naar het einde (25 feb) want ik heb 150 dagen complete rust gepland als beloning

Dit wordt ZALIG genieten want in niets doen ben ik nog beter !!!

04-02-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Zondag 28 januari stond al sinds begin september 2017 met een dikke rode stift aangekruisd.

Die dag moest de kers op de taart gezet worden van een topseizoen, het wereldkampioenschap lrc stond op het programma in mijn eigen woonplaats Maldegem

Dat net die dag in de voormiddag de finale van de vlaamse cyclocrosscup plaatsvond in Assenede nam ik er maar bij

Ik heb dit seizoen al meermaals bewezen dat ik twee wedstrijden op enkele uren perfect aankan.

Assenede was een makkie, ik hoefde nooit volluit te gaan om een 159 ste manche van de VCC te winnen, méér zelfs, door een sterk seizoen bij wbv  behaalde ik

vandaag een 13de eindzege in dit regelmatigheidscriterium, sommigen noemen me zelfs mister VCC 

2 uur later moest ik echter al netjes gepakt en gezakt klaar staan aan de start van het WK lrc.

De fietsen moesten gepoetst worden, de podiumceremonie afgewerkt worden, de auto terug laden met al het materiaal en de verplaatsing maken

Toen ik in Maldegem aankwam kon ik terug beginnen uitpakken, materiaal klaarzetten met andere banden, andere kledij aantrekken ed

15' voor de start was ik klaar, ik voelde me vermoeid en vreesde dat ik teveel hooi op mijn vork nam vandaag.

Ik startte echter goed en tot mijn verbazing was ik toch redelijk goed hersteld. Ik had niets meer gegeten sinds 8u s'morgens dus was het afwachtern....

Na enkele hindernissen nam ik de koppositie over van Patrick Raes en Francis Appelthans, Logier volgde iets verder maar ik reed mijn eigen wedstrijd

Raes moest bij de eerste hindernissen een kloofje laten en kreeg het nooit meer dicht. Hij bleef wel een tijdje aandringen maar ik had alles onder controle

Gesteund door een massa supporters, jong en oud genoot ik 40' lang van mijn zegetocht. Enkel pech kon mij van een 9de WK titel houden. Uiteraard zijn de 3

UCI titels bij de masters het mooist maar het is en blijft toch altijd de hoogst haalbare onderscheiding die een renner kan behalen in onze sport

Met 20" voorsprong won ik voor Raes, Logier behaalde de derde podiumplaats

Dit was goed voor een 31ste seizoensoverwinning

29-01-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Niettegenstaande ik van overwinning naar overwinning rij heb ook ik wel eens een dipje. Ik zit momenteel aan 70 wedstrijden aan één stuk sinds begin mei

dus moet ik mij niet schamen dat ik eens oververmoeid ben. Gelukkig was ik na 4 dagen rust terug 'den ouwen' en stond ik met een goed gevoel aan de

start rond de voetbalterreinen van Oedelem. Ik had alle voorgaande edities gewonnen dus zal het parcours mij wel liggen

Appelthans die er een sport van maakt om als eerste te starten en Logier die daarna overneemt dat zijn dingen die ik graag zie gebeuren. Ik hou me meestal altijd

lekker op de tweede rij en geniet van hun geploeter. Raes was de eerste die zich niet kon inhouden en na een halve ronde nam hij het commando over van het kopduo.

Ik volgde gezwind, bij de eerste passage over de technische grachtjes maakte Patrick ( Raes) een stuurfoutje en kreeg ik dus een kloofje cadeau. Ik nam me voor

om niet te versnellen want ik wist niet hoe mijn benen zouden reageren na die rustperiode en bleef rustig rijden. Tot mijn verbazing vergrote de kloof.

Raes viel snel terug  en het was Logier die terug zeer sterk voor de dag kwam en als eerste achtervolger reed.  Ik had zowat mijn aanknopingspunten om mijn

voorsprong te aanschouwen, ik probeerde die gewoon te consolideren op 30" en moest daarvoor nooit in de rode zone rijden.

Tevreden met een 3de zege in de openingsmaand van 2018

Volgende week is er het WK in het park van Maldegem ( mijn woonplaats). Zonder pech maak ik een grote kans om mijn titel te verlengen

maar deze kwelduivel speelt uiteraard ook mee.

Mijn topseizoen valt niet met deze zege maar het zou zeer zuur zijn om hem af te moeten geven, en ja......het zou de kers op de taart zijn

Allen naar het park van Maldegem zondag as om 14u start, Laudelino rijdt om 14u45

21-01-2018 om 12:33 geschreven door Mario

De Aldariekskes....ja een naam die klinkt in lrc rangen, en dan weet je meteen dat de organisatie top zal zijn

De omloop van 'Danny en vrienden' was om duimen en vingers van af te likken, zalig gewoon.

Door wat materiaalproblemen net voor de start was ik te laat voor de opstelling en stond ik pas op de derde

startrij. Toen ik mijn fiets nog snel controleerde aan die start merkte ik op dat mijn luchtventiel van mijn achtertube

nog openstond, ik probeerde dit te sluiten met mn handschoenen aan maar ik liet ongewild kostabare lucht uit mijn tube...

Ik stond daar mooi met amper 1 Barr druk, nu ja ik kon niet anders dan starten. Uiteraard wachten de toppers niet op

Lammens wat hun goed recht is. Ik moest heel dikwijls in de remmen om de tube er niet af te rijden of een doorstamp te geven

op de vele gevaarlijke punten. Na een volle ronde extra voorzichtigheid in te lassen kwam ik vooraan aansluiten bij Logier en Raes.

Door het hoge technische gehalte van de omloop voelde ik meteen dat ik sneller kon dus nam ik het heft in handen.

Logier haakte als eerste af, Raes deed dit later maar bleef sterk van zich afbijten

Mede doordat ik niet voluit kon gaan was de kloof nooit groter dan 25". Ik maakte me echter geen zorgen en moest enkel maken dat ik

foutloos bleef

Ik won mijn tweede wedstrijd in het prille jaar, één uur later deed Laudelino mij na en zegevierde ook

Na zijn dipje werkten we specifiek om snel terug op topniveau te komen, en of hij top is !!!

Laat het WK in Maldegem maar komen............(28 januari)


                                                              

                                                                     

                                                                     

15-01-2018 om 19:22 geschreven door Mario

Ingooigem, organisatie van familie Baelen, Pedro en  wijlen Carmelino waar ik vroeger nog mee gereden heb. Pedro heb ik zelfs nog in mijn team Pizza Italia

ondergebracht. Een kenner die instaat voor het parcours aldaar en dat was er aan te zien. Zeer mooi, heel veel weg, loopstroken, technische- en recuperatiestroken

Kortom iets om duimen en vingers van af te likken. De dag voordien reed ik in Gullegem met de handrem op om vandaag fris aan de start te komen, maar.......

Na 2 ronden viel ik en bezeerde mijn schouderblad mijn onderbeen en bovenbeen...Ik reed de wedstrijd wel uit maar de pijn was s'avonds niet te harden.

Met een grote knobbel op mijn sleutelbeen en benen die niet om aan te zien waren nam ik de start van dit BK. Uiteraard met hele grote vraagtekens in mn achterhoofd

Appelthans opende zeer sterk maar al snel nam Logier over, ik liet dit rustig gebeuren want had me voorgenomen om op zo'n zware omloop de eerste 2 ronden de kat

uit de boom te kijken. Mijn planneke klopte, Logier verzwakte en ik kwam aansluiten vooraan, terwijl Appelthans moest afhaken. Ik had echter niet het super-gevoel

en voelde me niet hersteld van mijn zware val dag voordien. Na één rondje in het wiel gezeten te hebben van de koploper nam ik over net voor de aanvang van de

lange loopstrook. De kloof maken was niet moeilijk maar het een nog een halve cross uithouden tegen een verbazend sterke Logier was niet zo evident. Mijn maximum

voorsprong was 25", méér kon ik niet bijeen rijden maar dit bleek voldoende voor een 12de tricolore trui. Ik was er uitermate blij mee....

Dit seizoen nog 2 doelen, de vlaamse cyclocrosscup winnen is een makkie ( moet enkel nog starten in laatste manche) en het WK winnen in eigen Maldegem.

Ja, ik ging me geen doelen meer opleggen maar blijkbaar is dit sterker dan mezelf

Na  één weekend in 2018 is jaar nu al geslaagd, terug een jaarke in de Belgische driekleur rondrijden.........ZALIG !!!
                             

08-01-2018 om 20:45 geschreven door Mario

Het was al jaren geleden dat wij nog eens in Moerbeke aan veldrijden gedaan hadden. In een ver verleden legde ik er mannen als Paul Herygers, Wim De Vos

en andere  Peter Willemsens het vuur aan de schenen in de plaatselijke A-cross, tot de laatste ronde streed ik er voor de overwinning maar moest finaal met

een 5de plaats tevreden zijn

Vandaag was het grondgebied Koewacht waar de plaatselijke organistor alles in het werk stelde om er iets moois van te maken

De start was amper 200m lang, ik draaide in het zog van Christophe Logier het maisveld in en merkte al snel dat draaien en keren niet echt de hebbeding zijn

van Logier. Op een parcours die grotendeels bestond uit single-track besliste ik maar om hem zo snel als mogelijk voorbij te steken. Topper Raes zat niet meteen

in het spoor en dus was het gas open.....

Ik was sterk en liep gestaag uit tot 30", dan temporiseerde ik.

Toen de zege voor het grijpen lag reed ik achteraan lek. De tube raakte mn remblokken en ik moest  een halve ronde met een geblokkeerd achterwiel rijden vooralleer

ik kozn wisselen. Tweede renner in koers Eddy Gyselinck volgde plots op 15". Ik moest echter bekomen van de zware inspanning, in de slotronde naderde Eddy nog

tot op 25 meter maar ik hield nog net stand voor een historische overwinning

Historisch ? Inderdaad....door deze 535ste overwinning ben ik nu Belgisch recordhouder aantal zege's allertijden

Roger De Vlaeminck, Eddy Merckx, Ludo Giesberts, Guy Smet, Patrick Cocquyt, Mario Willems om er maar enkele te noemen moeten het onderspit delven

En of ik daar fier op ben.........

Tot slot wil ik al mijn supporters bedanken om me iedere veldrit weer massaal aan te moedigen, jullie zijn kenners !!!!

Ook mijn gezin, mijn ouders die er dagdagelijks voor me zijn mag ik niet vergeten

Ook de vele duizenden volgers van mijn blog.......DANK 

Aan ieder een gezond 2018 toegewenst

31-12-2017 om 00:00 geschreven door Mario