Na mijn overwinning gisteren in Lichtervelde stond er s'avonds een vrijgezellenfeestje op het programma. Ik lag pas om 3u in bed en dacht in de verste verte niet aan het BK die enkele uren later moest gereden worden. Na 6 uurtjes slapen stond ik met kleine oogjes op, ik zag mn sporttas klaarstaan, veel keuze had ik niet

Aalter is een omloop op en rond de plaatselijke voetbalvelden waarvoor  inrichter en parcoursbouwer Gorik De Dobbelaere alle credits verdiend, iets op mijn maat geschreven

Stiekem had ik dus wel een beetje hoop om podium te kunnen rijden.

Elite z/c Mario Willems is echter buiten-categorie maar die had te weinig wedstrijden gereden om kans te maken op de Belgische titel

Wereldkampioen Benny De Bock nam de leiding, ik volgde makkelijk in zijn zog.  In de openingsfase was het één lang lint van 33 deelnemers

Na één ronde was het nog enkel Willems die aanhaakte, we waren dus met drie koplopers. Ik zag mijn podium al voor de ogen

Willems wist dat De Bock en ik voor de titel reden en moeide zich niet met de debatten en koos voor een aanval  op het stuk langsheen de autostrade Aalter-Brussel. De Bock liet hem rijden, ik kon daarmee leven

Mario reed de ganse wedstrijd een 15 tal seconden voor ons, ik zag alles gebeuren lekker in een zetel in Benny's spoor. 

Op de omloop lagen op twee plaatsen 2 balken waar ik al fietsend oversprong. Benny bleef het tempo hoog houden zodat ik nooit op kop aan de balkenpartijen kon beginnen. Ik maakte me alles behalve druk want ik moest enkel zorgen dat ik de laatste ronde wel op kop aan deze hindernissen zat. Toen gebeurde iets wat ik niet ingecalculeerd had. In de voorlaatste ronde maakte ik een uitschuiver in een gladde haarspeldbocht waardoor ik plots op een achterstand van 10" moest toekijken. Verbazingwekkend reed ik in een mum van tijd dicht de kloof dicht op de huidige wereldkampioen, uiteraard mede door het jumpen over de balken.

Maar.....aan mijn hoogste hartslag fietsend was er plots de bel voor de laatste ronde. En ik moest dan nog mijn plannetje uitvoeren... proberen de kop nemen en een kloof slaan aan mijn geliefde balken

De adrenaline stroomde door mijn aderen en gaf me vleugels. De laatste ronde was mijn ronde, ik deed wat ik vooraf gepland had. Vooruitgestuwd door vele supporters  reed ik een kloof van 15m bijeen, normaal altijd voldoende maar op 500m voor de aankomst voelde  ik plots mijn benen ontploffen.

Ik werd in de laatste bocht nog onvrijwillig gehinderd door twee gedubbelden en moest daardoor extra meters maken in de buitenbocht waardoor De Bock plots naast mij de laatste rechte lijn aansneed. Schouder aan schouder naar de looppiste waar een laatste rechte lijn van 150m de ultieme beloning kon verwezenlijken. Ik nam  nog een drietal meter bij het opspringen van het verhoogje aan de  looppiste maar ik verzuurde volledig de laatste 50m. Mijn voorsprong slonk zienderogen maar ik hield nog net enkele centimeter over op de streep. 1 fietslengte voorbij de meet ( zie foto) zou het zelfs De Bock zijn die won

Een dikke pluim voor de aankomstrechters van LRC die het juiste oordeel velden ten nadele van een zwaar ontgoochelde wereldkampioen.

Willems won uiteindelijk de wedstrijd maar ik won voor de 13e keer een nationale driekleur

Pechvogel van de dag Bart Pattyn ( kettingbreuk) was nog knap 3e

Mijn zoon Laudelino had minder moeite met zijn tegenstanders. Hij reed een solo van 45' en won met 58" voorsprong op elite z/c Tim De Schuyter en won zijn 3e driekleur uit zijn carriere

18-11-2019 om 00:00 geschreven door Mario

De derde manche van de vlaamse cyclocrosscup werd gehouden in het Westvlaamse Lichtervelde op een omloop die ik graag fiets

Waal Georges Hauterat kwam vanuit Luik om zijn leidersplaats in het klassement te verdedigen.

Het was echter de sterk fietsende Christophe Logier die de eerste 4 ronden voor zijn rekening nam. Ik volgde makkelijk in zijn zog

en zag dat Georges regelmatig aan de spreekwoordelijke rekker hing. Ik bleef kalm tot op 3 rondjes voor het einde, blijven wachten had geen

zin vond ik.

Na een half ronde doortrekken had ik een voorsprong van 25" op Christophe. Hauterat was ten val gekomen en was niet meer te bespeuren in

de lussenpartij.

De laatste ronde deed ik het kalm aan met de wedstrijd van morgen ( BK Aalter ) in het achterhoofd.

Hauterat kwam nog sterk terug en beide achtervolgers moesten nog diep gaan om hun ereplaats op het podium veilig te stellen

Dit zorgde ervoor dat ze finaal in mijn zog stranden na hun eindsprint

Deze overwinning was mijn 177ste in de vlaamse cyclocrosscup

Ik werd ook de nieuwe leider na 3 manche's met één puntje voorsprong op mijn Waalse vriend Hauterat

16-11-2019 om 00:00 geschreven door Mario

We zijn nu enkele weekjes bezig aan het nieuwe veldritseizoen en vandaag kregen we de eerste moddercross

voor de wielen geschoven in Zele

Ook al hoeft het voor mij allemaal niet meer toch krijg ik nog steeds kippenvel van een overwinning

Het is leuk als je beloond wordt voor uw aanpak en voorbereiding

Na 2 tweede plaatsen was het vandaag BINGO in Zele

Reeds na een halve ronde reed ik alleen aan de leiding.  Favoriet De Bock ( die nog geen cross verloor dit seizoen)  kon niet volgen en dat gaf me

vleugels

Ik haalde het makkelijk voor de verassende Bart Pattyn en De Bock

Zoon Laudelino deed nog sterker en won 2 dagen na elkaar in Zele

De Lammie's zijn back is het minste wat we daar kunnen aan vastknopen

07-10-2019 om 00:00 geschreven door Mario

13-06-2019 om 12:09 geschreven door Mario

De Ardocross van veldritfamilie Dekeerle was dit jaar aan zijn 10e editie toe

Dat het kenners zijn bewijzen ze jaarlijks met een prachtomloop die me op het lijf geschreven is. Een bedje van regen zorgt er voor een machtige veldritmix

Het doel van de dag was uiteraard ook vandaag winnen zodat ik ALLE editie's op mijn naam geschreven zou hebben.

Makkelijk werd het deze keer echter niet. Kurt Vanhaverbeke toonde zich in de eerste koershelft mijn evenknie, doch hij kende heel wat materiaalproblemen

zodat hij uiteindelijk niet kon wedijveren voor de zege. Een verrassende Mario Geirnaert deed dit wel, tot 3 maal toe kwam hij me terughalen nadat ik een kloof had

geslagen. Iets wat me dit seizoen geen enkele keer was overkomen. Ik panikeerde echter nooit en zette me enkele rondjes in het wiel van mijn naamgenoot om

zijn zwakke plaatsen te ontdekken. Ik kon echter terug niet wegrijden zodat een lange eindsprint het verdict moest vellen. Ik trok op 400m van de streep keihard door in

de laatste technische passage en de twee fietsen die ik daar nam verspilde ik niet meer.

Daardoor eindig ik een zoveelste prachtseizoen met een overwinning en een kloeke 10 op 10 in Ardooie 

Samen met mijn zoon wonnen we 33 wedstrijden van de 62 die we reden. Slechts 3 weekends op 6 maaden brachten we géén bloemen mee naar huis

Voor mij is de 14e eindzege in de vlaamse cyclocrosscup een absoluut hoogtepunt. Ik won 8 manche's van de 11 en werd 3 maal tweede

Nu tijd voor rust, geen 150 dagen zoals vorig jaar want ik ga eens iets speciaals plannen om nog sterker voor de dag te komen vanaf september  

11-02-2019 om 19:42 geschreven door Mario

In de maand september als de nieuwe veldritkalender uitkomt kleur ik jaarlijks een aantal veldritten aan met een dikke rode stift. Dikkebus is er één van

Waarom? Omdat dit gewoon een prachtomloop is met alles erop en eraan. Het was vandaag de 6de editie aldaar en ik won alle voorafgaanden.

Techniek, ploeteren, lopen en  snelheid op de weg, alles  zit erin. Als het de dagen ervoor dan nog eens regent weet iedere kenner genoeg....BAM

Ik won, op één na, alle wedstrijden die ik reed in 2019 dus wou ik dat lijstje wel  verder aandikken

Mario Geirnaert, Kurt Vanhoorebeke en Christophe Logier (die wortels heeft in het Ieperse) hadden geen zin om verstandig te openen, ze vlogen erin als was

de aankomst na één ronde. Ik had me op zo'n oerlastige omloop voorgenomen om traag te starten. Geirnaert zijn liedje was vooraan snel uitgezongen, Logier sukkelde

met zijn versnellingsapparaat en Vanhoorebeke kwam ten val net toen ik het commando na een halve ronde had overgenomen. Daar zat ik dan....ongewild in ronde 1

alleen aan de leiding. Ik liet me niet opjagen en bleef aan lage hartslag mijn wedstrijd afwerken ( gemid 122) . Enkel Vanhoorebeke bleef op een 20tal seconden hangen

zodat ik er nooit echt een volledige gezondheidswandeling kon van maken.

Toch zat ik al na twee ronden met de parkcross van Maldegem in mijn hoofd. Die wil ik woensdag graag voor een 12de keer winnen.

Op rezerve won ik nog eens Dikkebus, de 31ste overwinning dit veldritseizoen van vader & zoon Lammens

Kurt eindigde knap 2de op 10", Christophe had méér dan 2' achterstand en werd derde

03-02-2019 om 12:57 geschreven door Mario

S'morgens de vlaamse cyclocrosscupmanche van Assenede nog gewonnnen, een paar uur later aan de start van de plaatselijke Maldegemse parkcross een organisatie van lrc

En/of de beentjes verzuurd waren...zonder verkenning startte ik rustig aan. Logier ( die s'morgens ook al gereden had) nam de start voor zijn rekening gevolgd door Mario Geirnaert,

Bart Pattyn en mezelf. Al snel konden we ons met vier afscheiden vooraan. Op een intervalomloop is het vooral zaak om goed te dosseren. Iets voor halfwedstrijd nam ik het heft in

handen, enkel de voor mij onbekende Bart Pattyn hield me in het vizier. De kloof was een tiental seconden maar ik voelde mijn benen ontploffen door de inspanningen vroeger op de

dag. Ik wachtte op Pattyn en liet hem het kopwerk opknappen. Bij het ingaan van de laatste ronde en net voor de eerste zandstrook nam ik de leiding, ik fietste er gezwind door en de

finale kloof was er. Op mijn  lauweren kon ik echter niet rusten want diene Pattyn kan toch wel een stukje fietsen mijn gedacht.

Ik won voor de 11de keer in het Maldegemse park een veldrit en was daar uiteindelijk heel erg blij mij

De vele Maldegemse veldritkenners die me aanmoedigden wil ik van hieruit bedanken 

28-01-2019 om 12:00 geschreven door Mario

Vandaag de finale manche van de vlaamse cyclocrosscup in Assenede. De overvloedige regenval had niet veel impakt op een omloop die me goed ligt

Ik won er voor vandaag reeds 10 maal. Grootste concurrenten voor de overwinning waren Christophe Logier en waal Georges Hauterat.

De opening lieten we over aan Tom Dhooge, daarna nam eerst Logier en later Hauterat over. Ik bestudeerde alles rustig vanuit het wiel en wachtte af

Op een bepaald moment moest Hauterat plots lossen en dat was voor mij het sein om de koppositie over te nemen van een zeer sterk fietsende Logier

In een mum van tijd verzamelde ik 25" voorsprong. Op automatische piloot reed ik de wedstrijd uit, toen al met mijn gedachten bij de Maldegemse parkcross

iets later op de middag waar ik ook zou rijden.

Ik won de wedstrijd en het regelmatigheidscriterium voor de 14e maal

Logier was tweede op 11", Hauterat 3e op 1'48"

28-01-2019 om 11:42 geschreven door Mario

De Oedelemse grond ligt me bijzonder goed, ik won er in het verleden al mijn wedstrijden die ik er reed.

Ik won 1x de wegwedstrijd bij de elite z/c, en 3x de veldrit op en rond het plaatselijke voetbalterrein

Met volle moed vertrok ik  kort voor de middag naar het op amper op 5 km gelegen terrein

De avond voordien was ik nog eens met de wegfiets gaan kijken en de omloop was kurkdroog.

Het vriesweer en de dooi die begon zorgden er echter voor dat er een modderlaagje ontstond waar enkel de

behendigsten onder ons zich op thuisvoelden.

Gewoontegetrouw was het Logier die de debatten opende, ik volgde in 4e stelling maar had wonderwel terug niet

zo'n goed gevoel. Toch kwam ik na een val van Logier op de eerste gladde strook plots aan de leiding en na één ronde

had ik al een voorsprong van 15"

Halfwedstrijd was die uitgegroeid tot 26" op eerste achtervolger Kurt Vanhaverbeke die in de opening kettingproblemen

ondervonden had. Plots voelde ik me zwakker en zwakker worden, ik moest me reppen tot de allerlaatste ronde om een

kloof te behouden van 15" wat finaal voldoende bleek voor een deugdoende 2de overwinning op 4 wedstrijden in 2019

Na de wedstrijd had ik terug last van de luchtwegen en s'avonds bij het afprinten van de hartslagzone's werd duidelijk waar

het schoentje voor een zoveelste keer knelde. Mijn gemiddelde hartslag was 105 en mijn maximum 119, waarden die bij

een normale sterveling al bereikt worden als ze naar een erotische film op tv kijken

Bij mij is de oorzaak de slechte luchtkwaliteit. Niettegenstaande het koud was en er een open lucht te zien was had weerman

Frank Deboosere  er de avond voordien voor gewaarschuwd...en /of hij gelijk had

                          

                                                                       

                             

21-01-2019 om 09:50 geschreven door Mario

Mater na enkele dagen regenen,  ja dan wist ik het al....echte cross uit de oude doos zoals ik ze graag heb

Niettegenstaande ik pas uit een rustperiode kom was het afwachten hoe mijn lichaam zou reageren na een

week trainingen op de weg. Het was al van in 2014 geleden dat ik nog eens 5 dagen na elkaar op de fiets zat

Ik startte op mijn tempo en liet Logier en consoorten hun ding doen. Na enkele honderden meters voelde ik het

dat ik terug mijn normale niveau had. Ik had geen enkele moeite om constant 400 watt te  duwen

Nog voor het ingaan van de tweede ronde reed ik aan de leiding op het loodzware parcours. Logier klampte nog

een paar honderd meter aan maar hij moest een versnelling lager schakelen waardoor ik  vertrokken was voor een deugddoende

solotocht. Marc Geirnaert werd tweede op 1'15, Vanhaverbeke Kurt vervolledigde het podium.

Een eerste overwinning in 2019, mijn jaar is nu al geslaagd want reeds 37 van de 38 jaar dat ik fiets win ik ieder jaar wedstrijden !!!
Iets om te koesteren en dankbaar voor te zijn

14-01-2019 om 00:00 geschreven door Mario

Balegem, dààr moet je als jongere zeker rijden om alle knepen van het veldritvlak onder de knieën te krijgen. Boudreau en Logier waren op papier de sterkste tegenstanders

al mag je nooit iemand van de iets lagere gecatalogeerden op voorhand schrappen. Tom D'hooge nam zoals dikwijls een kanonstart. Na een halve ronde moesten we een

eerste keer de kuil van Balegem induiken, dus nam ik net voor de duik de koppositie over. Boudreau zat in mijn zog maar na één afdaling zonder in de remmen te gaan

was er al meteen een kloofje. Met de glimlach aanschouwde ik dit gebeuren maar wel beseffend dat je daar nooit op je lauweren mag rusten. Het gevaar schuilt achter iedere

hoek

Ik nam me voor om perfectie te benaderen op een omloop die ik centimeter na centimeter verkend had, iets wat me lukte, de fiets deed wat ik wou.

Na alle veldwerk had ik 20" voorsprong op man in topvorm Canadees Marc Boudreau en 2'08 op Tom D'hooge

Bjorn Rondelez won bij de jongste masters ( zie foto)

                                   

                                   

25-12-2018 om 13:03 geschreven door Mario

Ik moet de naam Zarren nog maar horen en ik krijg al tintelingen in mijn benen

Wat de inrichter dààr neerzet grenst aan het perfectionisme wat veldrijden betreft

De regenval de afgelopen dagen kwam daarbij nog eens als een Godsgeschenk

Dhooge en Logier waren de kopstarters, de eerste bocht viel Dhooge, de tweede bocht viel Logier...

Daar zat ik dan aan de leiding zonder één pedaalstoot te doen

Omdat de omloop één en al techniek en kracht vergde maalde ik er niet om. Na de eerste technische strook,

de glibberige flankjes aan het plaatselijke voetbalterrein, keek ik achterom en ik zag al meteen een kloof

van 15".  Zalig toch.....ik genoot 45' lang van wat me voor de wielen geschoven werd.

Ik won de wedstrijd met 1'29" voorsprong op de Canadees Marc Boudreau, Peter Ballet was knap derde

Mijn cijfers zijn zéér sterk, ik won voor de derde maal op rij in Zarren ( 3e organisatie), won 7 van de 8 crosscup-manche's dit seizoen

meteen goed voor een 165ste cyclocrosscup overwinning waardoor  mijn zegeteller nu schittert  op 550
  
 
   
 

09-12-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Watripont, reeds weken stond die wedstrijd met rood in mn agenda aangestipt.  Ik weet uit ervaring dat die streek gelegen is op lekkere gele kleigrond,

als er daar dan een klein beetje nattigheid op valt krijgen we echte cross. Niettegenstaande inrichter Julien Pélagie genoodzaakt was

om naar een andere locatie uit te wijken wist ik dat een kenner als hij er  een mooie omloop zou uittekenen.

Op een weideflank konden we ons nog eens echt uitleven, wat een verschil met de vorige lrc cross.

Een rustige start ( als 9de ) liet ik niet aan mn hart komen, zonder inspanning te leveren zat ik plots in het wiel van de koploper. Toen wist ik al dat ik over

een normale dag beschikte. Even liet ik de concurrentie geloven dat ze goed waren en liet ze maar begaan. Halverwege de tweede ronde sprong ik over de balkjes

in een oplopend stuk en trok een eerste keer goed door. Niemand volgde.........

Een makkelijke zege volgde en mijn doel, afscheid nemen van mijn 10de wereldkampioenentrui in schoonheid was een feit.

Ik neem niet deel aan de titelstrijd morgen omdat ik mijn zoon wil aanmoedigen op de Belgische titelstrijd in Lille, dààr gaat niets boven.

Een gelukkige Lammie senior verliet het idyllische Watripont met luid knallende muziek uit de autoboxen........zalig toch

Ik ben nu 53 maar geniet als nooit tevoor van een overwinningen die belange niet meer hoeven 

26-11-2018 om 11:11 geschreven door Mario

De veldrit van Brakel-Elst staat nu echt niet bovenaan mijn verlanglijstje, nogthans is het één van de allermooiste omlopen die we voor de wielen geschoven krijgen,

het is een beetje boven mijn mogelijkheden. Vorig jaar veroverde ik er wel een 15de provinciale veldrittitel na een intense strijd met Marnik De Waele maar daarmee

stop mijn goed-nieuws show aldaar.

De moral zit echter zeer hoog want ik won de afgelopen maanden bijna alle manche's van de vlaamse cyclocrosscup ( 5 op 6 )

De afwezigheid van Belgisch kampioen Guido Verhaegen gaf me nog een extra boost.

Het was de waal Georges Hauterat die felst uit de startblokken schoot, gevolgd door mezelf en Chistophe Logier

Voor die laatste ging het te traag, hij nam de koppositie over, ik zag dit graag gebeuren

Al snel moest Hauterat passen en zat ik in een spreekwoordelijke zetel te fietsen. Logier was zeer sterk op deze klimwedstrijd maar pakte het niet slim aan

Hij bleef maar beuken omdat Hauterat aandrong en ik het vertikte om over te nemen. Ik had namelijk allang gevoeld waar ik in de finale ronde moest toeslaan.

Zo gezegd, zo gedaan....net voor de gevaarlijke afdaling nam ik de kop en iets verder op de lange weideklim nam ik voor het eerst in de wedstrijd de leiding, ik

schakelde twee tandjes groter en weg was ik 

Definitief en netjes gepland waardoor ik toch wel zeer trots met 15" voorsprong de wedstrijd won op Logier en 45" op Hauterat.

Bij deze vul ik één van de weinige hiaten op in mijn erelijst want ik won er nog nooit

Niettegenstaande we nog maar half november zijn besef ik dat ik met 12 overwinningen nu al terug van een topjaar mag spreken

Deze week wordt ik 53 jaar, ik rij niet meer zo snel als voorheen maar wedstrijdtijden leren me dat ik toch nog steeds tweede zou rijden bij de 35 jaar jongere junioren

En of ik daar fier op ben.....

12-11-2018 om 10:12 geschreven door Mario

Op vrijdag ging ik de omloop op de Poelberg in Tielt verkennen met de wegfiets en toen wist ik het al, als de pijn aan de ribben

zou meevallen dan zou ik de te kloppen man zijn op zo'n zalige omloop.

Een dikke pluim voor de organisatie is hier zeker op zijn plaats.

Dhooge,  Houwen en De Keerle waren de sterkste openers vandaag, ik voelde aan dat het tempo hoger kon en na één ronde nam ik

het heft in handen. Ik reed een 15 tal seconden weg van Houwen maar toen sloeg het noodlot toe, mijn achterwiel begaf het en

een fietswissel zorgde ervoor dat ik terug in het achtervolgende groepje terecht kwam waar Logier een sterke indruk naliet.

Ik keek even de kat uit de boom en in een gevaarlijke afdaling vertrok ik een tweede keer, deze keer sloeg ik een definitieve kloof

Logier bleef knap tweede op 30", Houwen vervolledigde het podium en werd westvlaams master kampioen op 41"

In het Vlaamse cyclocrosscup klassement doe ik het bijna perfect, ik won tot nu toe 4 van de 5 manche's, dezelfde cijfers als mijn zoon Laudelino

En of we daar fier op zijn.....


                                  

       

05-11-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Als de vlaamse cyclocrosscup al twintig jaar lang uw hoofdoel is weet iedereen dat ik telkens er een manche plaatsvind ik voor de volle 100% gemotiveerd ben

Vamiddag was het op schiervelde te doen, op en rond de terreinen  van SK Roeselare. Ik reed er de voorbije jaren ook al bij de lrc nevenbond en won al mijn

wedstrijden op dit parcours. Zeer mooie technische omloop op mijn lijf gesneden.

Ik nam de verplichte kopstart want meteen moesten we een technische strook afwerken waar enkel de eersten konden blijven fietsen.

Dirk De Keerle volgde me met Tom Dhooge in zijn spoor. Mijn grootste opponent voor de overwinning was Hauterat Georges die de verre verplaatsing vanuit de

Walen er voor over had. Hij kwam pas als elfde de eerste hindernis ingedraaid, voor mij het sein om à bloc te rijden van in de openingsfase

Dhooge klampte een paar rondjes aan maar moest dan passen. Ik had een mooie voorsprong van 30" maar maakte veel te veel fouten en kwam zelfs eenmaal

zwaar ten val waarbij ik 2 ribben kneusde. Daardoor was ik uit mijn ritme en kwam sympathieke Georges plots in mijn zog te zitten. We gingen met twee koplopers

de finale ronde in op het scherpst van de snee. Georges maakte een stuurfout en belande in het decor waardoor ik plots de ruimte kreeg om een derde overwinning

op vier manche's binnen te rijven.

Dhooge werd knap derde voor een verrassende Rudi Wille

Bjorn Rondelez won bij de masters B ( onderste foto)

      

22-10-2018 om 00:00 geschreven door Mario

De tweede manche van de vlaamse cyclocrosscup was meteen ook een tweede seizoensdoel.  De eerste won ik in Knesselare

Dus moest ik mijn leiderspositie verdedigen. Op zaterdag reed ik een veldritje in Zele met de handrem op want op mijn

leeftijd moet je echt wel beginnen keuze's maken.

De overeenkomst met mijn vorige sponsor werd stopgezet dus rij ik nu als een vrij renner rond en mag ik de kledij aantrekken die

ik zelf verkies. Onderhandelingen zijn lopende maar ik ga geen overhaaste beslissingen nemen.

Een prachtomloop en dito organisatie net buiten mijn dorp waar ik woon was voldoende om de focus optimaal te krijgen

Tom Dhooge nam de kopstart gevolgd door mezelf, Ballet, De Keerle en Logier. Na één ronde net voor de zandstrook nam ik de

leiding over en knalde meteen door het mulle zand, een kloofje van 25 meter was meteen het begin van een solotocht

Makkelijk was het niet want er zat veel wind, eerste achtervolger Peter Ballet bleef me steeds in zijn vizier houden.

Na 46' was de beloning nog zo groot, ik genoot met volle teugen.

Nog mooier werd mijn dag toen even later ook Laudelino een zoveelste overwinning behaalde bij de amateurs

Foto's: Romina Teirlinck 

            Mario De Poortere

            Lindsey Dysserinck

08-10-2018 om 00:00 geschreven door Mario

17-09-2018 om 00:00 geschreven door Mario

19-08-2018 om 09:25 geschreven door Mario

Als afsluiter van het lrc seizoen zakken we traditiegetrouw af naar de terreinen van het diepvriesbedrijf Ardo. Katleen Fraeye en haar man Dirk Dekeerle zijn daar beiden tewerkgesteld

en staan dan ook als kenners op de eerste rij om een parcours uit te tekenen om U tegen te zeggen. Wat merk je toch het verschil als mensen met echte kennis hun schouders eronder steken

Ik verloor er nog nooit dus was het vandaag mijn motivatie om die reeks verder te zetten.

Met Raes, Logier, Appeltans, Ballet, Gyselink en De Waele is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Allen hebben ze me dit seizoen al eens  het vuur aan de schenen gelegd

Logier opende maar na 30 sec waren we hem vooraan kwijt, Patrick Raes nam zijn koppositie over. Na tweehonderd meter veldwerk waren we al met ons tweeën afgescheiden van de rest

Ik gunde Patrick zijn moment van glorie, het ging er redelijk snel aan toe maar hij kon het strakke tempo niet volhouden. Ik nam het commando over net voor een technische passage in een

modderstrook en plaatste een versnelling. Met de vormcurve die ik heb had ik meteen een kloof en ik bouwde die moeiteloos verder uit gedurende de wedstrijd.

Ik won uiteindelijk een 33ste keer dit veldritseizoen, Raes toch knap 2de voor Peter Ballet

Bij deze sluit ik een succesvol lrc seizoen 2017/2018 af, twee renners verdeelden de buit. Raes won 5 keer, ik 24 keer, daarenboven won ik alle kampioenschappen

Het mooiste aan de sport is dat je ieder seizoen terug van nul moet beginnen en het telkens terug afwachten is welk niveau je zal halen

Er volgen nu 150 dagen rust 

Tot slot wil ik al mijn vrienden renners, het bestuur van lrc, de vele supporters en mijn familie bedanken, jullie zorgen ervoor dat ik deze mooie sport kan blijven uitoefenen op

een voor mij nog aanvaardbaar niveau

12-02-2018 om 00:00 geschreven door Mario