Op vrijdag ging ik de omloop op de Poelberg in Tielt verkennen met de wegfiets en toen wist ik het al, als de pijn aan de ribben

zou meevallen dan zou ik de te kloppen man zijn op zo'n zalige omloop.

Een dikke pluim voor de organisatie is hier zeker op zijn plaats.

Dhooge,  Houwen en De Keerle waren de sterkste openers vandaag, ik voelde aan dat het tempo hoger kon en na één ronde nam ik

het heft in handen. Ik reed een 15 tal seconden weg van Houwen maar toen sloeg het noodlot toe, mijn achterwiel begaf het en

een fietswissel zorgde ervoor dat ik terug in het achtervolgende groepje terecht kwam waar Logier een sterke indruk naliet.

Ik keek even de kat uit de boom en in een gevaarlijke afdaling vertrok ik een tweede keer, deze keer sloeg ik een definitieve kloof

Logier bleef knap tweede op 30", Houwen vervolledigde het podium en werd westvlaams master kampioen op 41"

In het Vlaamse cyclocrosscup klassement doe ik het bijna perfect, ik won tot nu toe 4 van de 5 manche's, dezelfde cijfers als mijn zoon Laudelino

En of we daar fier op zijn.....


                                  

       

05-11-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Als de vlaamse cyclocrosscup al twintig jaar lang uw hoofdoel is weet iedereen dat ik telkens er een manche plaatsvind ik voor de volle 100% gemotiveerd ben

Vamiddag was het op schiervelde te doen, op en rond de terreinen  van SK Roeselare. Ik reed er de voorbije jaren ook al bij de lrc nevenbond en won al mijn

wedstrijden op dit parcours. Zeer mooie technische omloop op mijn lijf gesneden.

Ik nam de verplichte kopstart want meteen moesten we een technische strook afwerken waar enkel de eersten konden blijven fietsen.

Dirk De Keerle volgde me met Tom Dhooge in zijn spoor. Mijn grootste opponent voor de overwinning was Hauterat Georges die de verre verplaatsing vanuit de

Walen er voor over had. Hij kwam pas als elfde de eerste hindernis ingedraaid, voor mij het sein om à bloc te rijden van in de openingsfase

Dhooge klampte een paar rondjes aan maar moest dan passen. Ik had een mooie voorsprong van 30" maar maakte veel te veel fouten en kwam zelfs eenmaal

zwaar ten val waarbij ik 2 ribben kneusde. Daardoor was ik uit mijn ritme en kwam sympathieke Georges plots in mijn zog te zitten. We gingen met twee koplopers

de finale ronde in op het scherpst van de snee. Georges maakte een stuurfout en belande in het decor waardoor ik plots de ruimte kreeg om een derde overwinning

op vier manche's binnen te rijven.

Dhooge werd knap derde voor een verrassende Rudi Wille

Bjorn Rondelez won bij de masters B ( onderste foto)

      

22-10-2018 om 00:00 geschreven door Mario

De tweede manche van de vlaamse cyclocrosscup was meteen ook een tweede seizoensdoel.  De eerste won ik in Knesselare

Dus moest ik mijn leiderspositie verdedigen. Op zaterdag reed ik een veldritje in Zele met de handrem op want op mijn

leeftijd moet je echt wel beginnen keuze's maken.

De overeenkomst met mijn vorige sponsor werd stopgezet dus rij ik nu als een vrij renner rond en mag ik de kledij aantrekken die

ik zelf verkies. Onderhandelingen zijn lopende maar ik ga geen overhaaste beslissingen nemen.

Een prachtomloop en dito organisatie net buiten mijn dorp waar ik woon was voldoende om de focus optimaal te krijgen

Tom Dhooge nam de kopstart gevolgd door mezelf, Ballet, De Keerle en Logier. Na één ronde net voor de zandstrook nam ik de

leiding over en knalde meteen door het mulle zand, een kloofje van 25 meter was meteen het begin van een solotocht

Makkelijk was het niet want er zat veel wind, eerste achtervolger Peter Ballet bleef me steeds in zijn vizier houden.

Na 46' was de beloning nog zo groot, ik genoot met volle teugen.

Nog mooier werd mijn dag toen even later ook Laudelino een zoveelste overwinning behaalde bij de amateurs

Foto's: Romina Teirlinck 

            Mario De Poortere

            Lindsey Dysserinck

08-10-2018 om 00:00 geschreven door Mario

17-09-2018 om 00:00 geschreven door Mario

19-08-2018 om 09:25 geschreven door Mario

Als afsluiter van het lrc seizoen zakken we traditiegetrouw af naar de terreinen van het diepvriesbedrijf Ardo. Katleen Fraeye en haar man Dirk Dekeerle zijn daar beiden tewerkgesteld

en staan dan ook als kenners op de eerste rij om een parcours uit te tekenen om U tegen te zeggen. Wat merk je toch het verschil als mensen met echte kennis hun schouders eronder steken

Ik verloor er nog nooit dus was het vandaag mijn motivatie om die reeks verder te zetten.

Met Raes, Logier, Appeltans, Ballet, Gyselink en De Waele is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Allen hebben ze me dit seizoen al eens  het vuur aan de schenen gelegd

Logier opende maar na 30 sec waren we hem vooraan kwijt, Patrick Raes nam zijn koppositie over. Na tweehonderd meter veldwerk waren we al met ons tweeën afgescheiden van de rest

Ik gunde Patrick zijn moment van glorie, het ging er redelijk snel aan toe maar hij kon het strakke tempo niet volhouden. Ik nam het commando over net voor een technische passage in een

modderstrook en plaatste een versnelling. Met de vormcurve die ik heb had ik meteen een kloof en ik bouwde die moeiteloos verder uit gedurende de wedstrijd.

Ik won uiteindelijk een 33ste keer dit veldritseizoen, Raes toch knap 2de voor Peter Ballet

Bij deze sluit ik een succesvol lrc seizoen 2017/2018 af, twee renners verdeelden de buit. Raes won 5 keer, ik 24 keer, daarenboven won ik alle kampioenschappen

Het mooiste aan de sport is dat je ieder seizoen terug van nul moet beginnen en het telkens terug afwachten is welk niveau je zal halen

Er volgen nu 150 dagen rust 

Tot slot wil ik al mijn vrienden renners, het bestuur van lrc, de vele supporters en mijn familie bedanken, jullie zorgen ervoor dat ik deze mooie sport kan blijven uitoefenen op

een voor mij nog aanvaardbaar niveau

12-02-2018 om 00:00 geschreven door Mario

In de laatste competitieweken van dit seizoen moest ik mij traditiegetrouw verplaatsen naar de verre westhoek

De conditie is nog steeds uitmuntend maar ik ben het een beetje beu aan het worden, net als ieder jaar moet ik dan iets zoeken dat me nog kan oppeppen

Vandaag nam ik me voor om eens als allerlaatste te starten, kwestie van mezelf wat druk op te leggen en zodoende toch nog een beetje motivatie te vinden

Zogezegd zogedaan......Tot mijn grote verbazing liep ik na 25 seconden wedstrijd al in tweede positie, ik wou het niet zo snel in de hand nemen  en remde wat af

Christophe Logier was de enige renner die ik nog voor me zag. Geert Bultynck volgde in mijn spoor maar blaasde zijn motor op, toch eindigde Geert

finaal knap als 6de.  Na anderhalve ronde moest er terug gelopen worden, zonder het te beseffen liep ik alleen aan de leiding. Ik deed gewoon verder op

automatische piloot.  De vele aanmoedigingen staken me een hart onder de riem en dit dreef mijn motivatie terug op

Ik genoot plots terug van mijn zegetocht en daar was het hem voor mij om te doen.

Logier hield knap stand als 2de,  Peter Ballet eindigde als derde

Een 32ste seizoensoverwinning.  

Ik tel nu vooral af naar het einde (25 feb) want ik heb 150 dagen complete rust gepland als beloning

Dit wordt ZALIG genieten want in niets doen ben ik nog beter !!!

04-02-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Zondag 28 januari stond al sinds begin september 2017 met een dikke rode stift aangekruisd.

Die dag moest de kers op de taart gezet worden van een topseizoen, het wereldkampioenschap lrc stond op het programma in mijn eigen woonplaats Maldegem

Dat net die dag in de voormiddag de finale van de vlaamse cyclocrosscup plaatsvond in Assenede nam ik er maar bij

Ik heb dit seizoen al meermaals bewezen dat ik twee wedstrijden op enkele uren perfect aankan.

Assenede was een makkie, ik hoefde nooit volluit te gaan om een 159 ste manche van de VCC te winnen, méér zelfs, door een sterk seizoen bij wbv  behaalde ik

vandaag een 13de eindzege in dit regelmatigheidscriterium, sommigen noemen me zelfs mister VCC 

2 uur later moest ik echter al netjes gepakt en gezakt klaar staan aan de start van het WK lrc.

De fietsen moesten gepoetst worden, de podiumceremonie afgewerkt worden, de auto terug laden met al het materiaal en de verplaatsing maken

Toen ik in Maldegem aankwam kon ik terug beginnen uitpakken, materiaal klaarzetten met andere banden, andere kledij aantrekken ed

15' voor de start was ik klaar, ik voelde me vermoeid en vreesde dat ik teveel hooi op mijn vork nam vandaag.

Ik startte echter goed en tot mijn verbazing was ik toch redelijk goed hersteld. Ik had niets meer gegeten sinds 8u s'morgens dus was het afwachtern....

Na enkele hindernissen nam ik de koppositie over van Patrick Raes en Francis Appelthans, Logier volgde iets verder maar ik reed mijn eigen wedstrijd

Raes moest bij de eerste hindernissen een kloofje laten en kreeg het nooit meer dicht. Hij bleef wel een tijdje aandringen maar ik had alles onder controle

Gesteund door een massa supporters, jong en oud genoot ik 40' lang van mijn zegetocht. Enkel pech kon mij van een 9de WK titel houden. Uiteraard zijn de 3

UCI titels bij de masters het mooist maar het is en blijft toch altijd de hoogst haalbare onderscheiding die een renner kan behalen in onze sport

Met 20" voorsprong won ik voor Raes, Logier behaalde de derde podiumplaats

Dit was goed voor een 31ste seizoensoverwinning

29-01-2018 om 00:00 geschreven door Mario

Niettegenstaande ik van overwinning naar overwinning rij heb ook ik wel eens een dipje. Ik zit momenteel aan 70 wedstrijden aan één stuk sinds begin mei

dus moet ik mij niet schamen dat ik eens oververmoeid ben. Gelukkig was ik na 4 dagen rust terug 'den ouwen' en stond ik met een goed gevoel aan de

start rond de voetbalterreinen van Oedelem. Ik had alle voorgaande edities gewonnen dus zal het parcours mij wel liggen

Appelthans die er een sport van maakt om als eerste te starten en Logier die daarna overneemt dat zijn dingen die ik graag zie gebeuren. Ik hou me meestal altijd

lekker op de tweede rij en geniet van hun geploeter. Raes was de eerste die zich niet kon inhouden en na een halve ronde nam hij het commando over van het kopduo.

Ik volgde gezwind, bij de eerste passage over de technische grachtjes maakte Patrick ( Raes) een stuurfoutje en kreeg ik dus een kloofje cadeau. Ik nam me voor

om niet te versnellen want ik wist niet hoe mijn benen zouden reageren na die rustperiode en bleef rustig rijden. Tot mijn verbazing vergrote de kloof.

Raes viel snel terug  en het was Logier die terug zeer sterk voor de dag kwam en als eerste achtervolger reed.  Ik had zowat mijn aanknopingspunten om mijn

voorsprong te aanschouwen, ik probeerde die gewoon te consolideren op 30" en moest daarvoor nooit in de rode zone rijden.

Tevreden met een 3de zege in de openingsmaand van 2018

Volgende week is er het WK in het park van Maldegem ( mijn woonplaats). Zonder pech maak ik een grote kans om mijn titel te verlengen

maar deze kwelduivel speelt uiteraard ook mee.

Mijn topseizoen valt niet met deze zege maar het zou zeer zuur zijn om hem af te moeten geven, en ja......het zou de kers op de taart zijn

Allen naar het park van Maldegem zondag as om 14u start, Laudelino rijdt om 14u45

21-01-2018 om 12:33 geschreven door Mario

De Aldariekskes....ja een naam die klinkt in lrc rangen, en dan weet je meteen dat de organisatie top zal zijn

De omloop van 'Danny en vrienden' was om duimen en vingers van af te likken, zalig gewoon.

Door wat materiaalproblemen net voor de start was ik te laat voor de opstelling en stond ik pas op de derde

startrij. Toen ik mijn fiets nog snel controleerde aan die start merkte ik op dat mijn luchtventiel van mijn achtertube

nog openstond, ik probeerde dit te sluiten met mn handschoenen aan maar ik liet ongewild kostabare lucht uit mijn tube...

Ik stond daar mooi met amper 1 Barr druk, nu ja ik kon niet anders dan starten. Uiteraard wachten de toppers niet op

Lammens wat hun goed recht is. Ik moest heel dikwijls in de remmen om de tube er niet af te rijden of een doorstamp te geven

op de vele gevaarlijke punten. Na een volle ronde extra voorzichtigheid in te lassen kwam ik vooraan aansluiten bij Logier en Raes.

Door het hoge technische gehalte van de omloop voelde ik meteen dat ik sneller kon dus nam ik het heft in handen.

Logier haakte als eerste af, Raes deed dit later maar bleef sterk van zich afbijten

Mede doordat ik niet voluit kon gaan was de kloof nooit groter dan 25". Ik maakte me echter geen zorgen en moest enkel maken dat ik

foutloos bleef

Ik won mijn tweede wedstrijd in het prille jaar, één uur later deed Laudelino mij na en zegevierde ook

Na zijn dipje werkten we specifiek om snel terug op topniveau te komen, en of hij top is !!!

Laat het WK in Maldegem maar komen............(28 januari)


                                                              

                                                                     

                                                                     

15-01-2018 om 19:22 geschreven door Mario

Ingooigem, organisatie van familie Baelen, Pedro en  wijlen Carmelino waar ik vroeger nog mee gereden heb. Pedro heb ik zelfs nog in mijn team Pizza Italia

ondergebracht. Een kenner die instaat voor het parcours aldaar en dat was er aan te zien. Zeer mooi, heel veel weg, loopstroken, technische- en recuperatiestroken

Kortom iets om duimen en vingers van af te likken. De dag voordien reed ik in Gullegem met de handrem op om vandaag fris aan de start te komen, maar.......

Na 2 ronden viel ik en bezeerde mijn schouderblad mijn onderbeen en bovenbeen...Ik reed de wedstrijd wel uit maar de pijn was s'avonds niet te harden.

Met een grote knobbel op mijn sleutelbeen en benen die niet om aan te zien waren nam ik de start van dit BK. Uiteraard met hele grote vraagtekens in mn achterhoofd

Appelthans opende zeer sterk maar al snel nam Logier over, ik liet dit rustig gebeuren want had me voorgenomen om op zo'n zware omloop de eerste 2 ronden de kat

uit de boom te kijken. Mijn planneke klopte, Logier verzwakte en ik kwam aansluiten vooraan, terwijl Appelthans moest afhaken. Ik had echter niet het super-gevoel

en voelde me niet hersteld van mijn zware val dag voordien. Na één rondje in het wiel gezeten te hebben van de koploper nam ik over net voor de aanvang van de

lange loopstrook. De kloof maken was niet moeilijk maar het een nog een halve cross uithouden tegen een verbazend sterke Logier was niet zo evident. Mijn maximum

voorsprong was 25", méér kon ik niet bijeen rijden maar dit bleek voldoende voor een 12de tricolore trui. Ik was er uitermate blij mee....

Dit seizoen nog 2 doelen, de vlaamse cyclocrosscup winnen is een makkie ( moet enkel nog starten in laatste manche) en het WK winnen in eigen Maldegem.

Ja, ik ging me geen doelen meer opleggen maar blijkbaar is dit sterker dan mezelf

Na  één weekend in 2018 is jaar nu al geslaagd, terug een jaarke in de Belgische driekleur rondrijden.........ZALIG !!!
                             

08-01-2018 om 20:45 geschreven door Mario

Het was al jaren geleden dat wij nog eens in Moerbeke aan veldrijden gedaan hadden. In een ver verleden legde ik er mannen als Paul Herygers, Wim De Vos

en andere  Peter Willemsens het vuur aan de schenen in de plaatselijke A-cross, tot de laatste ronde streed ik er voor de overwinning maar moest finaal met

een 5de plaats tevreden zijn

Vandaag was het grondgebied Koewacht waar de plaatselijke organistor alles in het werk stelde om er iets moois van te maken

De start was amper 200m lang, ik draaide in het zog van Christophe Logier het maisveld in en merkte al snel dat draaien en keren niet echt de hebbeding zijn

van Logier. Op een parcours die grotendeels bestond uit single-track besliste ik maar om hem zo snel als mogelijk voorbij te steken. Topper Raes zat niet meteen

in het spoor en dus was het gas open.....

Ik was sterk en liep gestaag uit tot 30", dan temporiseerde ik.

Toen de zege voor het grijpen lag reed ik achteraan lek. De tube raakte mn remblokken en ik moest  een halve ronde met een geblokkeerd achterwiel rijden vooralleer

ik kozn wisselen. Tweede renner in koers Eddy Gyselinck volgde plots op 15". Ik moest echter bekomen van de zware inspanning, in de slotronde naderde Eddy nog

tot op 25 meter maar ik hield nog net stand voor een historische overwinning

Historisch ? Inderdaad....door deze 535ste overwinning ben ik nu Belgisch recordhouder aantal zege's allertijden

Roger De Vlaeminck, Eddy Merckx, Ludo Giesberts, Guy Smet, Patrick Cocquyt, Mario Willems om er maar enkele te noemen moeten het onderspit delven

En of ik daar fier op ben.........

Tot slot wil ik al mijn supporters bedanken om me iedere veldrit weer massaal aan te moedigen, jullie zijn kenners !!!!

Ook mijn gezin, mijn ouders die er dagdagelijks voor me zijn mag ik niet vergeten

Ook de vele duizenden volgers van mijn blog.......DANK 

Aan ieder een gezond 2018 toegewenst

31-12-2017 om 00:00 geschreven door Mario

De Nico ( Boghaert) -vrienden richten nu al voor de 5de keer een veldrit in op en rond de weiden van Meetjeslands beroemste cafe ' Het spoor'

Ik verloor er nog geen enkele editie alhoewel het parcours niet mijn ding is.

Vandaag was het net als andere jaren strijden tot de eindmeet om een overwinning te kunnen boeken

Dat Logier de openingsfase voor zijn rekening nam vonden Raes en ikzelf leuk meegenomen want er stond een strakke wind in de polders

die vroeger nog zee-gebied waren. Toen Logier zijn pijlen had verschoten nam een beresterke Patrick Raes het heft in handen. De toeschouwers

kregen voor de zoveelste keer een duel op het scherpst van de snee te zien. Raes was vandaag beter dan mezelf maar ik kon aanklampen en

herstellen in zijn zog waar mogelijk. De laatste ronde nam ik de leiding voor een technische passage aan een trappenheuvel gevolgd door een

zandstrook in dalende lijn. Mijn concurrent maakte een fout en er was een kloof van 25 meter. Doorgaan was het enige wat ik toen nog kon doen

Ik hield  stand en kon mijn 34ste van het jaar boeken.

Daardoor kom ik met 534 overwinningen op gelijke hoogte met topper Ludo Giesberts die tot voor vandaag Belgisch recordhouder qua aantal

overwinningen was. Uiteraard wil ik die titel voor mezelf kunnen vastleggen, nog één te gaan !

27-12-2017 om 00:00 geschreven door Mario

Als je op het trainingsparcours van collega renner Bjorn Rondelez een wedstrijd mag betwisten weet je dat je alle troeven op tafel

mag gooien qua veelvuldigheid. In tegenstelling tot de vorige edities, die ik allen won, was het deze keer een droge ondergrond

We moesten geen enkele keer van onze fiets. Ik had echter last van een mindere dag en zeer veel rugpijn.

Toch kon ik tot mijn grote verbazing reeds na één ronde afscheid nemen van mijn concurrenten. Het leek makkelijk te gaan maar dit

was het allesbehalve. De concurrentie gaf deze keer niet thuis al verraste Erik Myngheer wel vriend en tegenstander met een knappe

3de plaats, zijn eerste podium van het seizoen.

Door deze overwinning kom ik in het spoor van Ludo Giesberts,  de absolute nr 1 in Belgie qua aantal overwinningen ( 534)

Een allerlaatste doel die ik me nog in mijn carriere kan stellen....

Dat ik op de drempel sta om zelf de absolute nr 1 te worden in een wielerland als Belgié doet me toch wel iets...

25-12-2017 om 18:55 geschreven door Mario

Ronse, de veldrit van de plaatselijke wielerschool waar de omloop uitgetekend is door oud renner Ronny Couliez en dat is eraan te zien

Die weet tenminste wat ' veldrijden' betekend......de wedstrijd stond dan ook met een dikke rode stift in mijn agenda aangeduid

In zoverre zelfs dat ik er met plezier de dag voordien in Lichtervelde een gezondheidsuitstap van gemaakt heb. Een 13de eindzege

in de vlaamse cyclocrosscup kan me normalitair  niet meer ontglippen.

De omloop in Ronse was s'morgens nog totaal onbereden, velen dachten dat het voor gewone grifo's zou zijn maar een kenner weet

dat het uur na uur zou veranderen. Ik deed een uitgebreide verkenning  want het moest een topdag worden want daar

had ik mijn redenen toe.

Logier opende als eerste, Raes volgde maar maakte een schuiver in de eerste hindernis, ik zag het

gebeuren en gaf volle gas. Logier moest snel passen.  Raes,  de sterkste renner van de concurrentie kwam nog effe opzetten maar ik had

het goeie gevoel op mijn vehicle. Ik haspelde mijn wedstrijdje af en kon halverwege  40" voorsprong laten noteren. Het sein om te

consolideren want er komt een drukke periode aan waar ik mijn krachten nog genoeg zal kunnen gebruiken.

Ik won tenslotte met 1'08" voorsprong op Raes, De Keerle stond net als vorig jaar terug op het podium voor Canadees Marc Bodreau

Ik droeg de zege op aan mijn overleden schoonpapa uit Zomergem die iedere week vanuit het zorgcentrum Zomerheem met onze

prestaties meeleefde

Laudelino die een dipje kende is op de goede weg en reed naar een knappe derde plaats op een loodzwaar geworden omloop

19-12-2017 om 10:15 geschreven door Mario

In apocalyptische winterse omstandigheden stonden enkel de dappersten aan de start vandaag

Zingem was dan ook een combinatie van ploeteren en techniek, kortom de ideale veldritmix

De organisatoren zorgden ook voor warme kleedkamers en bijhorende douche's zodat we vandaag

geen excuses hadden om niet voluit te gaan.

Patrick Raes (wie anders) nam de kopstart gevolgd door Logier en Appeltans. Toen Appeltans in

de openingsfase ten val kwam en me ophield kreeg de koploper plots een mooie voorsprong cadeau

Ik moest toch twee ronden achtervolgen om hem terug bij te lurven te grijpen. Ik aarzelde niet en nam

de koppositie over. Raes maakte in mijn spoor een uitschuiver en kwam voluit in de natte modder terecht

Voor mij het sein om om dat tandje die ik nog overhad te gebruiken. Ik genoot vooral van de prachtomloop

en maakte mijn wedstrijd makkelijk af als winnaar

Marnik De Waele kwam als tweede over de eindstreep voor een kletsnatte Patrick Raes

Door de zoveelste dubbelslag rond ik de kaap van 31 overwinningen, daarmee kom ik in mijn persoonlijke

top 8 qua topjaren. Mijn record is 46 zege's op een jaar

11-12-2017 om 10:43 geschreven door Mario

Een paar uur voor de wedstrijd voelde ik me plots ziek worden, jammer net nu Varsenare op het programma stond.

Gelukkig krijgen we rond de plaatselijke voetbalterreinen ieder jaar een snelle technische omloop voorgeschoteld waar

je een mindere dag makkelijker kan verdoezelen. Dirk De Keerle, Tom Dhooge en Peter Ballet gingen me in de openings-

fase vooraf. Ik moest op mijn adem komen maar dit lukte maar moeilijk. Ballet haakte vlug af, De Keerle blies zijn motor

snel op zodat ik plots nog enkel Dhooge voor mij uit zag rijden. Gaandeweg de wedstrijd vorderde kwam ik iets beter in

mijn ritme al was het belange niet wat het zou moeten zijn. Tom reed een beresterke wedstrijd en deed me meermaals pijn,

even moest ik hem zelf laten rijden maar meer dan 5" fietste hij nooit bijeen. In de finale probeerde ik hem los te rijden maar

het lukte me niet, Tom kwam telkens terug. De laatste ronde prikte ik nog één keer keihard en het kloofje van 50 meter bleef

deze keer wel.

Het was reeds geleden van 2012 dat ik er nog eens won, het zorgde er wel voor dat Varsenare nu voor de 10de keer op mijn

erelijst staat (één keer bij de B's) 

Tom Dhooge eindigde knap tweede op 10", Marnic De Waele was knap derde op 14"

Foto's: Marc Coghe

10-12-2017 om 09:18 geschreven door Mario

Vorig jaar werd ik wereldkampioen in Langemark, dus de omloop ligt me wel, al was het bang afwachten hoe mijn lichaam vandaag zou

reageren op de laaghangende mistbanken. Eén uur voor de start kwam de lucht een beetje open dit kwam als een geschenk uit de hemel voor mij

Mijn start was goed al nam beresterke Raes snel het commando over, hij dacht waarschijnlijk dat ik het erbarmelijke niveau  van de vorige dag

zou benaderen. Ik vreesde er ook voor maar voelde al na enkele pedaaltrappen dat het de goeie richting uit zou gaan. Raes hield drie ronden gelijke

tred maar haakte plots af na een zware baggerstrook. Toen ik het zag kon ik nog tandje bijsteken en de kloof stelselmatig vergroten.

De voorlaatste ronde had ik 40" voorsprong, althans dat dacht ik.....niets was minder waar want Engelsman Peter Middleton die de dag voordien het

WK reed in Mol kwam als een bezetene aanzetten. Gelukkig verwittigden mijn ouders me tijdig of ik had de aalvlugge Middleton nooit zien komen

Nu moest ik nog twee ronden het uiterste uit mijn lichaam persen om aan de streep nog net enkele tientallen meters over te houden

Missie geslaagde en terug een topweekend met een zoveelste dubbelslag.

03-12-2017 om 22:08 geschreven door Mario

Ik voelde de bui al hangen s'morgens, een dichte mist hing over oost vlaanderen en het verleden heeft me geleerd dat mijn

lichaam dan niet in staat is om een sportprestatie te leveren, ik krijg gewoon onvoldoende zuivere zuurstof binnen waardoor

ik direct in de rode zone moet gaan, iets wat bij veldrijden gewoon onhoudbaar is.

De nieuwe organisatoren van Nazareth tekenden iets heel moois uit, niettegenstaande de overvloedige regenval die er was gevallen

de afgelopen dagen lag het traject er goed bereidbaar bij.

Zoals gebruikelijk openden Logier en Raes zeer sterk, Logier viel vooraan weg na één ronde, Patrick Raes die de kloof dichte met mij in zijn

zog deed me toen al pijn. Tot iets na halfwedstrijd moest ik niets anders doen dan gaten dichtrijden en met de ogen dicht aanklampen

Ik kon niets anders dan hopen dat hij verzwakte, net toen ik hem bijna moest laten rijden verzwakte Patrick, toen waren het nog twee rondjes

te rijden. Ik had toen al lang gemerkt waar mijn kompaan minder sterk was, net daar moest ik in de allerlaatste halve ronde toeslaan, alhoewel

dat ik nooit dacht dat ik zover zou geraakt zijn. En ja, het geplande gebeurde, ik nam de kop net voor een gracht die we al lopend moesten nemen

vanaf daar was het nog 2 minuten knallen, ik slaagde in mijn opzet en won de wedstrijd totaal onverdiend want ik had geen meter aan de leiding

gereden. Nu, dit zijn in mijn ogen ook zeer mooie overwinningen om van te genieten, het is mijn verdienste dat ik mijn wagonnetje kon blijven

aanhaken.

02-12-2017 om 00:00 geschreven door Mario

Vorig jaar organiseerde Julien Pélagie  voor het eerst een veldrit op de site van het wondermooie Arc-Wattripont, wat we daar voor de wielen geschoven kregen

was het toppunt van  cyclo-cross. Techniek, stuurvaardigheid, lopen, powerstukken, snelle stukken en ploeteren op wattage........kortom met een dikke

rode stift was die veldrit al voor het seizoensbegin aangeduid. De hevige regenval maakten het dit jaar nog een tikkeltje zwaarder en dus leuker om rijden.

Sommigen gefrustreerde ego's gaven kritiek op de omloop maar deze mensen kennen niets van cross en blijven beter thuis bij moeder de vrouw.

Ik heb een enorm respect voor alle inrichters die kosten nog moeite sparen om ons onze hobby te laten uitoefenen, een verwarmde kleedruimte en douches ( mijn stokpaardje)

zijn anno 2017 een must, ook de lrc aankomstrechters die een ganse dag in de kou staan verdienen een standbeeld

Enig nadeel waren de vele stenen in de ondergrond, het was onmogelijk om ze allemaal te weten liggen al deed ik mijn uiterste best tijdens mijn verkenning.

De tuben mochten niet veel druk bevatten waardoor het op goed geluk hopen was op geen lek

Ik nam de kopstart en kon na de eerste technische lussen een kloofje slaan van 10" op Patrick Raes, ik dacht dat ik op het andere drassige gedeelte zou verder uitlopen

maar Patrick bleef anderhalve ronde lang druk zetten maar daarna moest hij mij laten rijden. Eenmaal ik dit had opgemerkt kon ik ook wat gas terugnemen want

indelen was wel aan de orde vandaag. Twee ronden voor het einde reed ik lek maar mijn voorsprong bedroeg toen zo'n 49", ik verloor wat tijd voor ik mijn fiets

kon nemen maar ik ben nooit in verlegenheid gebracht. De laatste ronde reed ik op de kleine plateau om de benen al te laten herstellen.

Een 27ste overwinning maar vooral de vooropgestelde 40 overwinningen ten huize Lammens zijn behaald door mezelf en zoon Laudelino, dit met nog één maand te gaan

19u later stond het BK der masters op het programma in Lille waar ik na 5 Belgische titels, 3 tweede plaatsen, vandaag een 9de medaille ( brons) in ontvangst mocht

nemen.

Laudelino verdedigde zijn titel maar werd onderuit gereden in de start en kon nooit nog vooraan aansluiten. Toch vocht hij verder voor zijn vele supporters en werd

nog knap 6de.

Een fiere familie Lammens verliet de Lilse bergen.....

27-11-2017 om 00:00 geschreven door Mario