Salaam! De Najibullah heeft zich overgegeven. Mammie lijkt wel herboren. Na de vijf jaar sinds Ahmad en Noor shaheed, gesneuvelden, zijn is ze terug vrolijk. Ze gaf vorige week een feest, voor de hele straat. Tariq was er ook. Van Mammie mag ik niet meer zo veel omgaan met hem, de mensen praten over ons zegt ze. Tijdens het feest glipte Tariq naar buiten en ik ben heb achterna gegaan. Hij stond te roken in een steegje. We stonden wat te praten toen hij opeens begon over ons. Vandaag vertelde hij mij dat hij een pistool had gekocht. Ik was erg van streek, ik vroeg hem of hij er iemand mee zou kunnen doden. Voor jou zou ik iemand kunnen doden, Laila jo, zei hij. Toen kwam hij dichter bij en zijn handen streken langs mijn lichaam en ik liet hem begaan. Plotseling boog hij naar voor en drukte zijn lippen op de mijne. Mijn knieën werden helemaal week en ik liet hem weer begaan. Mijn hart bonsde in mijn keer en mijn hele gezicht tintelde. Zijn lippen waren nog zachter dan ik had gedroomd. Wooy, lieve help, ik ben zo verliefd. Maar Mammie zegt dat de mensen praten, waarom vraagt hij niet gewoon mijn hand? Dan zou alles veel makkelijker zijn.
