Een kern van 18 spelers, maar door blessueres en ziektes waren we maar met 6 fitte blauwhemden. We stonden zelf met een veteranenteam tussen de lijnen, want we haalden een gemiddelde leeftijd van bijna 35 bij de start. We maakten ons vooraf niet te veel illusies tegen de ongeslagen leider. Voor het startsignaal van ref Geert Van Bocxlaer maakten we enkele afspraken. De thuisploeg vloog er direct in, maar we plooiden goed in en vingen de eerste golf op. De leider bleef zoeken, maar speelde te slordig om ons ervaren team te ontwrichten. Het waren zelf wij die eerst konden scoren. Op onze eerste counter mikte Koen naast, maar bij de tweede ramde hij de bal binnen, 0-1. Een zo goed als onbekend gevoel voor de Lokeraars. Ze schakelden een versnelling hoger. De spelers vingen op en als er toch een gat was, dan was Piet even veranderd in een muur. Af en toe konden we er uit komen en iets na het kwartier was het weer bingo. Deze keer was het Kristof die de netten deed trillen, 0-2. De leider panikeerde en trok nog steviger in de aanval. We kraakten net niet en loerden op de counter. Kort voor rust konden we er nog eens uitkomen. Keeper uitgespeeld, balletje achteruit, harde knal van Steven Vp maar de spits van de thuisploeg haalde de bal met de arm uit het doelvlak. Ref Van Bocxlaer twijfelde niet... penalty en rood! De combinatie van de stand en de dubbele beslissing van de ref werkte als een lap op een stier. De scheids blies direct de wedstrijd definitief af! Of het nu 0-2 blijft of 0-5 of 0-10 wordt, dik verdiende driepunter voor een strijdend La Doce! Good job van ons kranig zestal!

La Doce: Piet, Tom, Koen, Steven Vp, Timo en Kristof

coach/deleguer: Thomas en Matthias

doelpunten: Koen en Kristof

strafbal: /