Vorige keer konden we het nummer 3 klissen en dat was nu ook het plan. We hielden de boel toe en hadden zelf enkele kansen. Na tien minuten was er even slechte communicatie, hup 1-0. Niet veel later nog wat laksheid erbij... 2-0, zonde! We herpakten ons en Steven VP kon waar andere faalden... scoren! 2-1, meteen de ruststand!

Na de break geloofden we in onze kansen, maar na 1 minuut alweer een kleine vlaag van laksheid... 3-1. We waren even het noorden kwijt en ineens stond het 5-1. Captain Tom werd dan echt goed wakker en bracht ons terug naar 5-2 en 5-3 met nog 10 minuten op de klok. Jammergenoeg werd het meteen 6-3, na foutje Piet, en 7-3. Onze captain trok ons weer op sleeptouw en hup... 7-4 en 7-5, de toekomstige vader knalde alles binnen! We hadden nog enkele kansen, maar de thuisdoelman was te sterk en het doelhout te stijf... op het einde werd het nog 8-5. Goeie match, maar zoals het hele seizoen, net niet! Nog 1 match te gaan!