Een ervaren tegenstander, dan is er één ding dat je niet mag doen... achterkomen. Maar aangezien er nu één ding echt onze clubtraditie is, dan is het wel op achterstand komen. Nadat we in het begin het overwicht hadden, lukte het niet om te scoren. De scherpe tegenprikken van de bezoekers werden ons fataal. Op het kwartier stond het ineens 0-2. Enkele minuten later lukte het dan toch, Glenn bracht ons terug in de match, 1-2. We wouden meer, maar kort nadien slikte we alweer een tegengoal, 1-3, met iets meer vechtlust was dit niet gebeurd. Voor de rust hadden we nog enkele kansen, maar jammergenoeg kwamen we niet dichter.

We kwamen goed uit de pauze en speelden enkele kansen bij elkaar, maar het wou maar niet lukken, we namen risico's en maakten fouten in de opstelling, en dan weet je wat er gebeurd... van 1-3 naar 1-6 op een dikke vijf minuten. Toen Glenn en Tom ons terug brachten naar 3-6 en nog tien minuten op de klok laaide het vuur weer op. Maar weer kregen we er direct eentje om de oren, 3-7. Glenn liet zich nog eens opmerken en maakte 4-7... dan toch een stunt met nog 8 minuten te gaan? Enkele minuten later bracht Tom ons naar 5-7... we namen risico's het was nu of nooit... maar na de 5-8, een gemiste penalty door onze kapitein en de 5-9 was het boeken toe en alweer geen punten.... winst volgende week moet echt voor met een goed gevoel de winter in te gaan, want de voeling met de kop zijn we nu echt wel kwijt.

La Doce: Piet, Steven D, Joeri, Koen, Bjorn, Thomas, Tom en Glenn

Ploegverantwoordelijke: Freek

Doelpunten: Glenn (3) en Tom (2)