Heeft er misschien iemand het GSM nummer van Magda (volleybal). Wij hebben al een paar keer een mailtje gekregen van hun maar ons antwoord komt altijd terug met een foutmelding. Misschien kan ik haar eens een berichtje sturen. Bedankt op voorhand
Zoals we al vertelden hebben we een prachtige bloemenstoet gezien. Nadien op de bloemenmarkt hebben we massa s prachtige orchideeen gezien en nog een hoop andere bloemen en planten. Ook onze uitstap naar de langnekken was de moeite waard. De fotos zullen veel meer vertellen dan wij nu kunnen doen. We zijn al twee dagen aan t rondrijden in Chiang Rai met een brommerke en zo zijn we de witte tempel gaan bezoeken. Dat was ongelooflijk prachtig en anders dan alle andere tempels. Daarna zijn we naar de waterval gereden. De laatste kilometers moesten we te voet afleggen. Berg op, berg af en van die trappen om U tegen te zeggen! We moeten toegeven; het was de moeite waard, een prachtig stukje natuur!!!! Vandaag weer weg met ons brommerke. Deze keer naar de bergdorpjes. Komen we daar ergens in een godverlaten dorp met een paar van die kleine mannen die in het zand zitten te spelen. Denken we bij ons zelf; we zullen maar even afstappen en die kinderen wat ballonnen en puzzeltjes geven. We worden direct uitgenodigd door de moeders van die kinderen om even mee te komen naar hun huis (of wat er moet voor doorgaan). Daar krijgen we een mooie voorstelling van die vrouwen in hun traditionele klederdracht en met verschillende muziekinstrumenten. Alles heel hilarisch natuurlijk met die vreemdelingen in hun dorp. (Veel toeristen zullen ze hier nog niet gezien hebben denk ik) Morgenvroeg worden we in ons hotel opgehaald voor ons vertrek naar Laos. Met de slowboat over de Mekong zijn we dan twee dagen onderweg en komen we in Laos aan in Luang Prabang. Van Luc en Helly hebben we tot hiertoe niks gehoord. Die zitten misschien aan de andere kant van het land. Is ondertussen ons huis droog gebleven? Volgend bericht volgt naargelang de snelheid van de slowboat. Tot dan
Steek ginderachter de kachels maar aan. Bedankt iedereen die onze zaken ginder wat in t oog houdt. Wie zei daar iets over vermoeiend; is sneeuwruimen niet vermoeiend dan!!!!!!!
Ondertussen zitten we in Chiang Mai, een drukke stad waar ook het een en ander te zien is. Zo hebben we het national museum bezocht en dat was echt wel de moeite waard. We logeren in een klein guest house dicht bij de vroegere stadswallen. Daar was gisterenavond grote commotie ontstaan. We lieten ons eerst vertellen dat iemand gezien had dat er een etalagepop in het water was gegooid maar dat bleek niet de juiste versie van het verhaal. Er bleek inderdaad een drenkeling in het water te liggen. De ganse stad en alle toeristen stonden langs de kant te kijken wat er nu zou gebeuren. Een uur later kwam er dan toch een rescue team langs maar die wisten precies niet goed wat te doen. Ondertussen was het al bijna donker en moesten ze de plaats waar het lichaam lag belichten met een pillamp. Uiteindelijk, na twee uur en onder applaus van het volk ging er toch een dappere kerel het water in om het lichaam aan de kant te trekken. Onze bedenkingen: Je kan hier maar beter geen rescue team nodig hebben!!!! Vandaag ging hier een grote bloemenstoet door de stad. Echt prachtig. Voor morgen hebben we een daguitstap geregeld naar de bergdorpen (de langnekken, de langoren en nog zo van die dingen) Na onze uitstap laten we jullie meer weten
Steek ginderachter de kachels maar aan. Bedankt iedereen die onze zaken ginder wat in t oog houdt. Wie zei daar iets over vermoeiend; is sneeuwruimen niet vermoeiend dan!!!!!!!
Ondertussen is het al een tijdje geleden dat we nog hebben geblogd. We hebben verschillende dagen treinen, bussen, songthaews (plaatselijke bus) en tuktukken achter de rug. Nooit op tijd natuurlijk!!!!! t Is niet gemakkelijk maar je geraakt er wel.
Zo zijn we aanbeland in Khong Chiam waar we twee nationale parken hebben bezocht die echt de moeite waard waren. We hebben in een ervan een wandeling gemaakt van een viertal km die een beetje te vergelijken was met de Colca Canyon. Goed dat je het op voorhand allemaal niet weet, anders zou je er nooit aan beginnen.
Daarna naar een hangbrug over de Moonriver (eerlijk gezegd, ik ben halverwege teruggedraaid) Ik vertrouwde het echt niet.
Daarna zijn we doorgereisd naar Nong Khai. Daar hebben we een dagje fietsen gehuurd en hebben we het park "Wat Kaeck" bezocht waar een hoop rare beelden staan van de plaatselijke kunstenaar. Een dag later, nog moe van het fietsen, hebben we dan maar ieder een brommerke gehuurd. Niks zo plezant als dat in deze temperaturen!! We gingen de moerassen en de bloemenvelden bezoeken maar we hebben ze nog altijd niet gevonden.
Nu zitten we in Khong Kaen waar we in het consulaat onze visa voor Laos hebben geregeld. Dat heeft in totaal nog geen 10 minuten geduurd en wij hadden ons al een paar dagen wachttijd voorgesteld. t Zijn soms rappe mannen hier zenne.(vooral in het verkeer. Voor de rest is het eerder zeldzaam)
De voorbije weken zaten we nogal in afgelegen gebied maar nu komen we stilaan terug in de bewoonde wereld met meer toeristen en ook met meer internetcafe s dus tot binnenkort.
We wijken hoe langer hoe verder af van de toeristische plaatsen. Dat heeft voor en nadelen natuurlijk. t is hier veel rustiger dan in BKK maar ze verstaan hier enkel thai en dat is soms wel lachen geblazen. Zo wilden we weten op welk perron onze bus zou vertrekken. De dame in kwestie zegt enkele malen nadrukkelijk "four, four" en laat ons ondertussen drie vingers zien. We worden uiteindelijk meegeloodst naat perron 11. We komen hoe langer hoe minder toeristen tegen en onze kamers worden alsmaar goedkoper. Van 580 baht in BKK tot 300 baht (7,5 euro) in phimai. Ook eten en drinken wordt goedkoper. We hebben een fiets gehuurd aan 20 baht (0,45 eurocent) In de loop van de dag is het behoorlijk warm maar s nachts heeft het hier al serieus geregend. Op dit ogenblik zitten we in Surin na een busrit van een zestal uur. Hier zijn olifantendorpen, weversdorpen en een khmerburcht die te vergelijken is met Angkor Wat maar dan veel kleiner. Tot zover. Aan de nieuwbakken ouders en grootouders (niet zo nieuwbakken meer) van harte proficiat met de geboorte van het zoveelste kind en kleinkind. groetjes aan iedereen en tot binnen een paar dagen.
Na vier helse, drukke, lawaaierige, hectische dagen in BKK hebben we rustigere oorden opgezocht. We zijn in Lop Buri beland. Een stad bekend voor zijn apenkolonie (echte he). Daar kan je je een ganse dag mee amuseren. Die beesten hangen in de electriciteitskabels, kruipen in auto s en als je niet oplet zijn ze met je eten weg. Lop Buri is een stadje waar niet echt veel toeristen komen dus als we iets willen moeten we het uitleggen met handen en voeten en dan wordt er een beetje gelachen omdat we elkaar niet begrijpen. We hebben vandaag een ritje gemaakt met een riksja om een aantal tempels te bezoeken. Ze laten je zelfs betalen voor musea die gesloten zijn. We worden waarschijnlijk voordurend afgezet maar zolang we het niet weten.... t Is hier wel altijd zomer, zo n 35 graden! Morgen vertrekken we weer. Deze keer naar Nakhon Ratchasima. (we hopen er toch te geraken) Verder nieuws een van de volgende dagen. Maria, dat adres in Java mag je ons altijd doorsturen. We weten nog niet of we er geraken maar je weet nooit. Kathleen, welke maat van t shirt dan?? Jeannine, goed oefenen en rap genezen he!! PS. Francois zijn GSM doet het niet goed dus sms jes naar mij aub. tot binnenkort
Na een goeie comfortabele vlucht zijn we goed aangekomen in Bangkok met bagage en al!!!! Na een eerste wandeling door de stad zijn we een eerste terrasje gaan doen. Daar zijn we een halve nacht aan de waterpijp blijven hangen. Ons hotel valt al bij al ook goed mee tot we de eerste nacht, nadat we eindelijk in slaap waren gesukkeld, om half zes werden gewekt door ne clown die daar wat stond te zingen dat de stukken er af vlogen. Blijkbaar zijn we verzeild geraakt in de moslimwijk van Bangkok. Het leek of we in de moskee zelf zaten. Zaterdag met de lokale bus naar Chatuchak markt, blijkbaar de grootste van BKK. en t was inderdaad de moeite. s avonds doodmoe terug in ons bed. Vandaag gaan we informeren naar de vluchten naar Bali en bussen of treinen richting noorden. Pol, ne gelukkige verjaardag, wij zullen er eentje op drinken. Tot binnenkort
Nu is het echt bijna zover! Onze visa voor Thailand zijn in orde en we hebben een hoop medicatie ingeslagen. Vooral immodium is belangrijk (dat hebben we vorige keer ondervonden) die eet ik zoals snoepjes. We hebben nog geen kamer geboekt in Bangkok maar we gaan er van uit dat dat geen probleem zal opleveren. We willen vanuit Bangkok naar Bali vliegen maar als je die vlucht vanuit Belgie regelt is dat veel duurder dan vanuit Thailand dus daar wachten we ook nog even mee. Nu nog een paar feestdagen overleven, een tripje met "De Kei" naar Valkenburg, een nieuwjaarsfeestje hier en daar en dan.....
Op 12 januari vertrekken we weer richting Azië. Ook deze keer voor drie maanden. We hopen Thailand, Laos en Bali te bezoeken. Jullie kunnen altijd een berichtje op onze blog achterlaten of, als je ons per mail wil bereiken, mail ons dan op volgend adres: manny421@hotmail.com (alleen in de periode dat we weg zijn) Wij hopen in ieder geval dat het waterpeil snel zakt in Thailand want voor het ogenblik ziet het er niet zo goed uit.
