Steek ginderachter de kachels maar aan. Bedankt iedereen die onze zaken ginder wat in t oog houdt. Wie zei daar iets over vermoeiend; is sneeuwruimen niet vermoeiend dan!!!!!!!
Ondertussen zitten we in Chiang Mai, een drukke stad waar ook het een en ander te zien is. Zo hebben we het national museum bezocht en dat was echt wel de moeite waard. We logeren in een klein guest house dicht bij de vroegere stadswallen. Daar was gisterenavond grote commotie ontstaan. We lieten ons eerst vertellen dat iemand gezien had dat er een etalagepop in het water was gegooid maar dat bleek niet de juiste versie van het verhaal. Er bleek inderdaad een drenkeling in het water te liggen. De ganse stad en alle toeristen stonden langs de kant te kijken wat er nu zou gebeuren. Een uur later kwam er dan toch een rescue team langs maar die wisten precies niet goed wat te doen. Ondertussen was het al bijna donker en moesten ze de plaats waar het lichaam lag belichten met een pillamp. Uiteindelijk, na twee uur en onder applaus van het volk ging er toch een dappere kerel het water in om het lichaam aan de kant te trekken. Onze bedenkingen: Je kan hier maar beter geen rescue team nodig hebben!!!! Vandaag ging hier een grote bloemenstoet door de stad. Echt prachtig. Voor morgen hebben we een daguitstap geregeld naar de bergdorpen (de langnekken, de langoren en nog zo van die dingen) Na onze uitstap laten we jullie meer weten
Steek ginderachter de kachels maar aan. Bedankt iedereen die onze zaken ginder wat in t oog houdt. Wie zei daar iets over vermoeiend; is sneeuwruimen niet vermoeiend dan!!!!!!!
Ondertussen is het al een tijdje geleden dat we nog hebben geblogd. We hebben verschillende dagen treinen, bussen, songthaews (plaatselijke bus) en tuktukken achter de rug. Nooit op tijd natuurlijk!!!!! t Is niet gemakkelijk maar je geraakt er wel.
Zo zijn we aanbeland in Khong Chiam waar we twee nationale parken hebben bezocht die echt de moeite waard waren. We hebben in een ervan een wandeling gemaakt van een viertal km die een beetje te vergelijken was met de Colca Canyon. Goed dat je het op voorhand allemaal niet weet, anders zou je er nooit aan beginnen.
Daarna naar een hangbrug over de Moonriver (eerlijk gezegd, ik ben halverwege teruggedraaid) Ik vertrouwde het echt niet.
Daarna zijn we doorgereisd naar Nong Khai. Daar hebben we een dagje fietsen gehuurd en hebben we het park "Wat Kaeck" bezocht waar een hoop rare beelden staan van de plaatselijke kunstenaar. Een dag later, nog moe van het fietsen, hebben we dan maar ieder een brommerke gehuurd. Niks zo plezant als dat in deze temperaturen!! We gingen de moerassen en de bloemenvelden bezoeken maar we hebben ze nog altijd niet gevonden.
Nu zitten we in Khong Kaen waar we in het consulaat onze visa voor Laos hebben geregeld. Dat heeft in totaal nog geen 10 minuten geduurd en wij hadden ons al een paar dagen wachttijd voorgesteld. t Zijn soms rappe mannen hier zenne.(vooral in het verkeer. Voor de rest is het eerder zeldzaam)
De voorbije weken zaten we nogal in afgelegen gebied maar nu komen we stilaan terug in de bewoonde wereld met meer toeristen en ook met meer internetcafe s dus tot binnenkort.
