Wij, die dachten dat alles wel wat overdreven was, kwamen bedrogen uit. We mochten zelfs geen foto nemen van de lege straten uit schrik voor problemen met de locale security. Het was dus griezelig stil gisteren.Het enige geluid dat we hoorden was donder en het geluid van tropisch onweer een hele namiddag en nacht. In het restaurant was alles beperkt tot twee gerechten. Nasi goreng of bami goreng. We hebben de dag dus door gebracht met lezen en puzzelen. (Erna; zoenoffer van Karin Slaughter moet je zeker lezen) De rest van het verhaal horen jullie later wel. groetjes
Nyepi, Balinees nieuwjaar, valt dit jaar op 23 maart. Nyepi betekent: stilte. Dat blijkt een dag die door toeristen gehaat wordt, jullie zullen direct snappen waarom. Op 21 maart, 2 dagen voor nieuwjaar is er een heel ritueel langs het strand. Men offert de goden en er wordt alom gegokt voor geld. Iedereen is op zijn zondags gekleed en er wordt gegeten, gedronken en muziek gemaakt. Alles heel kleurrijk en heel lawaaierig! Op 22 maart, de dag voor nieuwjaar, noemen ze "Mecaru" dit betekent dat de aarde moet gezuiverd (van de boze geesten) en gevoed worden. Zwartgevederde kippen worden geslacht en het bloed wordt over de aarde uitgegoten. Er wordt heel veel lawaai gemaakt op potten en pannen om de boze geesten weg te jagen. Op 23 maart, nieuwjaar, is het "Sipeng" dit blijkt de climax van de viering. We hebben in ons hotel een brief gekregen waarin men ons de "NOs" laat weten voor die dag: no traffic, no fire, no traveling, no entertainment, no fire, no light, no walking around. Stay at the hotel, dinner before sunset (no Light). The menu might be very limited. Er wordt enkel een uitzondering gemaakt voor de moslims die op vrijdag naar de moskee gaan bidden. En blijkbaar worden er nog serieus wat controles uitgevoerd om te zien of iedereen zich aan de regels houdt. Op 24 maart zeggen ze: you are free to do any kind of activities, have fun! We hebben nog geluk dat we in een hotel zitten waar wat bewegingsvrijheid is met een tuin en een zwembad!!!
Voor 24 maart hebben we een ticket geboekt voor Surabaya. Eens kijken of daar iets te zien is. Hoe alles verloopt laten we jullie nog weten. tot zover....
De trip terug naar Bangkok was weer een hele ervaring. Terwijl we op de bus wachten begint het te regenen. Tegen alle verwachtingen in vertrekt ze nog op tijd ook maar ondertussen is het beginnen te gieten. telkens de chauffeur remt gutst het water naar binnen. Iedereen zit een beetje te schuifelen om niet nat te worden maar ondertussen vloeit het water al door het gangpad. Onze voeten uitgezonderd blijven wij nog droog maar wanneer ter plaatse onze rugzakken worden uitgeladen zijn we niet meer zo gelukkig. Alles is doorweekt. Bij Swa loopt het water echt uit zijn rugzak. Bij mij blijkt alle vocht opgeslorpt door mijn kleding dat in de rugzak zit. Om de vlucht naar Bali te nemen mogen we per persoon maar 15kg bagage meenemen. Daar zitten we natuurlijk al een deel over dus laten we in Bkk een gedeelte in bewaring achter. Tijdens de vlucht worden we verschillende keren gemaand om onze veiligheidsriemen vast te maken. Turbulentie alom!!!! Jakkes. Kuta, waar we aankomen, is een echte heksenketel. t is zelfs een probleem om de straat over te steken. Heel veel toeristen en niks anders dan winkels en restaurants en zodoende natuurlijk ook duur. We zoeken een restaurantje uit dat er vrij goed uitziet en waar de prijzen nog iets of wat schappelijk zijn maar het is er wel nogal donker. We krijgen allebei een menukaart maar doordat het zo donker is kunnen we die niet lezen en dat zeggen we dan ook. Geen probleem, is de reactie, we hebben zaklampen! Die mogen we zelfs bijhouden tot ze ons de rekening hebben gepresenteerd. En inderdaad, iedereen die binnenkomt krijgt een zaklamp om het menu te lezen. (zo zot als een achterdeur!!!!!) Via Sanur, waar we de dansers hebben bezig gezien, zijn we verder gereisd naar Candi Dasa. Als we van hier uit naar Lombok willen vertrekken zullen we rekening moeten houden met het weer want onderweg zien we een kilometerslange file van trucks die staan te wachten tot de ferry uitvaart. En blijkbaar is dit niet uitzonderlijk. We hebben hier een auto met chauffeur gehuurd en die heeft ons de ganse dag rondgereden om de plaatselijke bezienswaardigheden te bewonderen. Morgen vertrekken we naar Lovinabeach.
Leuk om nu en dan toch ook eens een beetje goed nieuws te krijgen. Snotteren en niezen is uiteindelijk allemaal niet zo erg he. We sturen regelmatig eens een beetje zon naar ginder maar dat wil niet zeggen dat jullie regen naar hier moeten sturen he (t heeft hier al een aantal nachten serieus gegoten)
