|
Van vrijdagmiddag, 13 juli tot
zondagmiddag, 15 juli, verblijven we in Charette. Onderweg van Baie St.-Paul
bespeuren we de kaart van Québec, maar geen Charette te vinden. Geen probleem,
natuurlijk, de Beast wijst ons feilloos de weg. Bij het naderen van onze
volgende stopplaats, begrijpen we enigszins waarom men niet de moeite heeft
genomen Charette op de kaart te zetten. Er is geen lap te beleven. Althans, zo
lijkt het op het eerste zicht. Rue de la Station en Rue de lEglise, cest
tout. Maar wat een pareltje blijkt onze gite te zijn. We worden hartelijk
ontvangen door Daniel, Johanne, dochter Mélodie en hondje, Filou. Een vrolijk
gezelschap. Mats is direct zot van Filou, de liefde is in het begin wederzijds,
maar nadat Mats een paar keer flink aan Filous oren en staart heeft getrokken,
blijft Filou toch wat uit de buurt. De kamers zijn smaakvol ingericht, de onze
heeft zelfs een mooi, groot vrijstaand bad, waar Mats en ik direct na aankomst
in duiken. Het plan om te gaan picnicen aan Lac Bell bergen we terug op als
blijkt dat we ondanks de halve bus anti-muggen spray die we op hebben
binnen de kortse keren onder de muggenbeten zitten. We ruilen het meer in voor
de tuin van onze gite, installeren ons op de schuifstoel en genieten van de
lekkerste broodjes kip ooit, met veel liefde en toewijding door mijn lieve
schat klaargemaakt. Ann-Sofie, Sarah en Mats gaan slapen, Kurt en ik blijven
nog even genieten van de mooie, warme zomeravond (waar de vuurkorf nog en
schepje bovenop doet) en kletsen nog wat met de gastheer en een Frans koppel
dat hier ook verblijft. En dan onder de wol, voor een onderbroken nacht,
dankzij de ventilator die veel te hard staat, de trein die met veeeel gebulder
zichzelf aankondigt, Mats die een nare droom heeft, de airco op de gang die van
katoen geeft,
. Maar verder alles dik in orde ;-).
Mats maakt ons op tijd wakker (lees half
7). Kurt neemt ons ventje mee naar beneden, zodat ik nog wat verder kan slapen,
maar dat lukt niet echt. Het is een prachtige ochtend, lekker fris, we
installeren ons op de porch, aahhhhh, zalig. Vandaag is uitslaapdag, en de
ladies komen rond 9 uur boven water. Wat er ons dan te wachten staat is een
ontbijt hors catégorie. Niet te doen. Het is het paradepaardje van de gite.
Pindakoekjes met sesamzaadsmaak, cakejes met chocolade en bosbessen, scrumble
van frambozen, een oeuf caché (toast met omelet en brie in de oven), een hyper
lekker, fijn toastje met een zachte paté en geconfijte ui, vers fruitsap voor
Anso en een smoothy van rode vruchten voor de rest. Johanne staat om 5 uur om alles
kraakvers klaar te maken. Yummie !! Met zon ontbijt scoor je wel bij de
Ryelandtjes.
Voor de activiteiten van vandaag splitst de
familie zich op. Papa, Sarah en Ann-Sofie trekken naar het Parc de la Mauricie
for some action, Mats en ik blijven in Charette om van een luie, luie dag te
genieten. Zo heeft Mats ook eens de kans om een normale dag door te brengen,
met een dutje in de voormiddag en eentje in de namiddag. Hij verkiest toch een
bedje boven de autostoel. Het wordt heet vandaag, heel heet, tot 34 graden. Details
van het Parc kan ik niet geven, maar rond 18h00 zie ik 3 rode gezichtjes en nog
meer rode schouders. Het meer was prachtig en de tocht met de kajak heel leuk.
En 2 keer gekapzijsd ! Wiens schuld was het weer de eerste keer? En wie is er
toen met haar en in het water terecht gekomen?
ik schrijf straks verder, nu gaan we vertrekken richting Montréal om
Anso op het vliegtuig naar Belgie te zetten
. Toedels.
|
