Van vrijdagmiddag, 13 juli tot
zondagmiddag, 15 juli, verblijven we in Charette. Onderweg van Baie St.-Paul
bespeuren we de kaart van Québec, maar geen Charette te vinden. Geen probleem,
natuurlijk, de Beast wijst ons feilloos de weg. Bij het naderen van onze
volgende stopplaats, begrijpen we enigszins waarom men niet de moeite heeft
genomen Charette op de kaart te zetten. Er is geen lap te beleven. Althans, zo
lijkt het op het eerste zicht. Rue de la Station en Rue de lEglise, cest
tout. Maar wat een pareltje blijkt onze gite te zijn. We worden hartelijk
ontvangen door Daniel, Johanne, dochter Mélodie en hondje, Filou. Een vrolijk
gezelschap. Mats is direct zot van Filou, de liefde is in het begin wederzijds,
maar nadat Mats een paar keer flink aan Filous oren en staart heeft getrokken,
blijft Filou toch wat uit de buurt. De kamers zijn smaakvol ingericht, de onze
heeft zelfs een mooi, groot vrijstaand bad, waar Mats en ik direct na aankomst
in duiken. Het plan om te gaan picnicen aan Lac Bell bergen we terug op als
blijkt dat we ondanks de halve bus anti-muggen spray die we op hebben
binnen de kortse keren onder de muggenbeten zitten. We ruilen het meer in voor
de tuin van onze gite, installeren ons op de schuifstoel en genieten van de
lekkerste broodjes kip ooit, met veel liefde en toewijding door mijn lieve
schat klaargemaakt. Ann-Sofie, Sarah en Mats gaan slapen, Kurt en ik blijven
nog even genieten van de mooie, warme zomeravond (waar de vuurkorf nog en
schepje bovenop doet) en kletsen nog wat met de gastheer en een Frans koppel
dat hier ook verblijft. En dan onder de wol, voor een onderbroken nacht,
dankzij de ventilator die veel te hard staat, de trein die met veeeel gebulder
zichzelf aankondigt, Mats die een nare droom heeft, de airco op de gang die van
katoen geeft, . Maar verder alles dik in orde ;-).
Mats maakt ons op tijd wakker (lees half
7). Kurt neemt ons ventje mee naar beneden, zodat ik nog wat verder kan slapen,
maar dat lukt niet echt. Het is een prachtige ochtend, lekker fris, we
installeren ons op de porch, aahhhhh, zalig. Vandaag is uitslaapdag, en de
ladies komen rond 9 uur boven water. Wat er ons dan te wachten staat is een
ontbijt hors catégorie. Niet te doen. Het is het paradepaardje van de gite.
Pindakoekjes met sesamzaadsmaak, cakejes met chocolade en bosbessen, scrumble
van frambozen, een oeuf caché (toast met omelet en brie in de oven), een hyper
lekker, fijn toastje met een zachte paté en geconfijte ui, vers fruitsap voor
Anso en een smoothy van rode vruchten voor de rest. Johanne staat om 5 uur om alles
kraakvers klaar te maken. Yummie !! Met zon ontbijt scoor je wel bij de
Ryelandtjes.
Voor de activiteiten van vandaag splitst de
familie zich op. Papa, Sarah en Ann-Sofie trekken naar het Parc de la Mauricie
for some action, Mats en ik blijven in Charette om van een luie, luie dag te
genieten. Zo heeft Mats ook eens de kans om een normale dag door te brengen,
met een dutje in de voormiddag en eentje in de namiddag. Hij verkiest toch een
bedje boven de autostoel. Het wordt heet vandaag, heel heet, tot 34 graden. Details
van het Parc kan ik niet geven, maar rond 18h00 zie ik 3 rode gezichtjes en nog
meer rode schouders. Het meer was prachtig en de tocht met de kajak heel leuk.
En 2 keer gekapzijsd ! Wiens schuld was het weer de eerste keer? En wie is er
toen met haar en in het water terecht gekomen? ik schrijf straks verder,nu gaan we vertrekken richting Montréal om
Anso op het vliegtuig naar Belgie te zetten . Toedels.
Oef - nog eens tijd om een update te schrijven. De dagen zitten hier dan ook goed vol. Na het ritje rond Quebec en de overheerlijke spaghetti (!) zijn Kathleen en ik nog een wandeling gaan maken in vieux Quebec. Een prachtige stad, heel Frans (volgens mij) op een prachtige zomeravond. Overal waren er concertjes aan de gang en straatartiesten toonden hun kunsten op elke pleintje. Op de citadel hoorden we terug een concert, maar ditmaal was het toch wat luider en ruiger dan anders. En het klonk ook vaag bekend in de oren ... Toch eens dichter gaan luisteren dachten we. Is dat nu AC/DC? Nee... Metallica? Nee! Aerosmith? Tot we opeens het bekende 'you give love a bad name' hoorden. Bleek dat Jon Bon Jovi ook in town was en een concertje gaf Tijdens onze wandeling werden we ook nog op een gans ander soort concert getrakteerd toen we in Chateau de Frontenac rondliepen. De man die er verantwoordelijk voor was, was zich blijkbaar niet van onze aanwezigheid bewust. Het maakte mijn opmerking over het parfum van de lobby des te ironischer
Gisteren dan de rit door het park de la Jacques Cartier, zo'n 250 km autosnelweg met honderden aanwijzingen over rondlopende elanden. Helaas of gelukkig geen gezien. Dan langs de Saguenayfjord tot in Tadoussac gereden met stop in het prachtige Sainte-Rose du Fjord en obligaat ijsje. Rond 5 uur waren we uiteindelijk in onze B&B waar we vriendelijk ontvangen werden. Na een verkwikkende nachtrust was het vandaag dan tijd voor één van de hoogtepunten van de reis: de walviscruise op de St-Lawrence. Allemaal goed ingesmeerd en hup de boot op. Waw - op enkele uren hebben we vinvissen van 20 m , dwergvinvissen (nog altijd 10 m lang), beluga's en een bultrug die spectaculair onderdoken gezien. De girls waren zwaar impressed, Mats wat minder
Vandaag was een dagje reizen. Na het ontbijt hebben we alles
bij elkaar geschraapt en zijn we in the Beast gesprongen. De reis leidde
voornamelijk langs Le Chemin de Roy die parallel loopt aan de St-Lawrence
rivier. Deze weg toont enkele mooie plekjes van Canada en we hebben dan ook
heel gezellig gepicknickt onderweg. Toen we tegen vier uur alweer een hongertje
kregen zijn we gezwicht voor een Sundae-ijsje in Trois-Rivières. Tegen de
vroege avond zijn we dan eindelijk aangekomen in le vieux centre du Québec
.Het was wel even zoeken aangezien hier
(ook al!) een festivalletje aan de gang is. De loft die we hier hebben is ook
echt dik de moeite. Alles is zeer stijlvol ingericht en we hebben alles wat we
maar kunnen wensen. Onderweg hadden we nog een wandelingetje gemaakt door de
supermarkten dus hadden we alles in
huis om een lekker biefstukje klaar te maken. Matsie was ondertussen al op
verkenning doorheen heel het appartement en had al snel zijn bedje gevonden.
Kleine broer had immers niet te veel geslapen in de auto hoewel hij wel héél
erg flink is geweest! Na dit heerlijke diner zijn zijn zussen dan ook moe maar
de weg naar het bedje gevolgd. Ciao!
09 juli
Bonjour! Deze ochtend was Mats al vroeg wakker en dan heeft
met zijn mamsie wat tv gekeken. Na nog een klein dutje is hij dan in bad gegaan
en dat vond hij zo geweldig dat hij gelijk zijn zusjes wakker maakte! Zo erg
was dat gelukkig niet want papa stond al aan de deur met een heerlijk
ontbijtje. Na nog een dutje van Mats en enkele douche-beurten zijn we dan
vertrokken. Voor vandaag waren er fietsen voorzien en we hebben een prachtige
tocht gemaakt langs de Sint-Lawrence rivier. Ons Matske deed ook flink mee en
was vaste supporter voor papa terwijl hij achterop zat. Toen we eindelijk iets
tegen kwamen om te eten zijn we meteen gestopt; en dat was geen slechte keuze!
Iedereen zat goed te smullen en met een vol buikje konden we er weer helemaal
tegenaan. Aangezien we ook een brug (heel erg eng trouwens, die brug was
megahoog!) waren overgestoken om aan de andere kant van de rivier te fietsen
moesten we nu terug geraken. Gelukkig was daar de ferryboot! Kathleen en Mats
zijn daar meteen overgestoken want ons klein vriendje lag al te slapen in zijn
kinderstoeltje. De twee zussen en paps zijn nog wat verder gefietst om
prachtige watervallen te zien. Dan zijn ook zij teruggekeerd met de ferry en
niet veel later waren we allemaal terug in onze coole loft. Nu wordt de tafel
gedekt voor eerst een kaaskroketje en dan een (hoop ik!) heerlijke spaghetti.
Mats is ondertussen al ver weg in dromenland en na zon actieve en leuke dag
denk ik dat wij allemaal niet al te ver achterwege zullen blijven. Zoals de
echte Québecois zeggen; Auw Revwoir!
 "Very Happy"){kind=icon}
