Na de 2 recente nederlagen tegen ploegen achter ons in de stand vertrokken we met een klein hartje naar het net voor ons geklasseerde Aalst. Vooral omdat de ziekenboeg nog uitgebreid werd en we slechts 10 fitte spelers op het wedstrijdblad konden schrijven. Met U11 Branco in de ploeg en een half fitte Matthias op de bank begonnen we aan deze wedstrijd.
Gelukkig leken we de ons zo kenmerkende strijdlust teruggevonden te hebben en er werd geknokt voor elke bal. Aalst leek wat verrast en onze wat vertimmerde verdediging bleek goed in elkaar te zitten. We kwamen wel goed weg bij een bal op de doellat, en onze doelman moest een zeer knappe redding uit de mouwen schudden bij een grondscherend schot. Tussendoor waren we verdiend op voorsprong gekomen nadat op hoekschop naar doel werd gekopt, de bal gered werd door de doelman maar bij de 2e kopbal was hij kansloos. We bleven goed controle houden over de match maar een dekkingsfoutje centraal in de verdediging liet een Aalstenaar alleen op onze doelman afgaan en de bordjes stonden gelijk. Aalst kon evenwel niet lang genieten van de gelijkmaker want na een mooie uitbraak over links kwam de bal centraal voor doel waar hij eenvoudig werd binnengetrapt: 1-2.
Na de pauze ging Aalst logischerwijze op zoek naar de gelijkmaker maar het was KSVO dat scoorde. Een voorzet/schot vanop rechts werd door de doelman verkeerd beoordeeld en een binnentikker zorgde voor 1-3. KSVO op weg naar een stunt maar helaas konden we deze bonus slechts een minuutje vasthouden. Opnieuw mocht een Aalstenaar alleen op doel af en hij miste opnieuw niet. Dit gaf de thuisploeg nieuwe moed en het onvermijdelijke gebeurde dan ook: balverlies op ons middenveld en te slap verdedigen gaf Aalst de mogelijkheid om gelijk te stellen: 3-3. Van dan af werd het knokken om te overleven. Grote opschudding op en naast het veld toen onze spits neerging na een (licht) contact met de doelman en iedereen dacht dat er strafschop gefloten werd (de doelman raakte in elk geval de bal van geen kanten). Maar het bleek slechts om een doeltrap te gaan. Aalst bleef op zoek gaan naar de zege en het spel werd steeds bitsiger. We kenden geluk toen een schot van ver op de paal stierf. Onze laatste man moest ook nog eens de hakbijl bovenhalen en ontsnapte aan rood. De scheids verloor lichtjes de pedalen en het laatste fluitsignaal kwam geen moment te vroeg.
Verdiend gelijkspel voor het goede spel in de eerste helft en de vechtlust in de tweede tegen een Aalst dat vooral in de tweede helft bij momenten sterk speelde. Deze mentaliteit zouden we elke week op de mat moeten proberen te brengen want het talent is aanwezig voor topvijf. Volgende week komt leider Peruwelz naar de Rodelos dus we moeten opnieuw vol aan de bak.
Doelpunten: Tibo, Branco en Alexander Van Lancker
Categorie:Verslagen
|