Na een uitgebreid weekend is het weer tijd om is ne post te posten.

Zoals eerder gezegd zijn we dinsdag 29 april naar de Olympische vlam gaan kijken. Een half uur staan wachten om vervolgens de Vietnamezen uit hun dak zien gaan en de vlam een 10 seconden te zien.  Heel leuk hoor. Om deze hoogstaande dag af te sluiten zijn we nadien Pho gaan eten, een Vietnameese soep met noedles, vlees, ui, sojabonen,...

Woensdag

Woensdagmorgen moesten we er al om 4 u uit om ons vliegtuig te halen. Ons vliegtuig richting Hanoi vertrok om 6u30. Aangezien het voor de meesten Vietnamezen een verlengd weekend ging worden was het al vrij druk op de luchthaven. Na onze koffers ingechekt te hebben (Julie had 18 kg bij voor 5 dagen) gingen we wachten tot de vlieger vertrok. We vlogen met pacific airlines en het vliegtuig viel heel goed mee. Na 2 u vliegen en een vertraging van ongeveer 15 minuten zijn we aangekomen in Hanoi. We moesten vevolgens onze tickets halen om dezelfde avond nog op de nachttrein te gaan. We gingen onze tickets halen bij een lokale agent dewelke veel samenwerkt met de Belg waar we onze tickets geboekt hadden. Na overhandiging van 90 dollar per persoon hadden we onze tickets voor onze trein, een man zou ons vervolgens in het station opwachten om ons naar Sapa te brengen. Na het eten van een lunch in Hanoi zijn we de stad gaan bezoeken, we hebben een tempel bezocht en hebben onze ticketen voor het waterpoppentheather gaan halen. Nadien zijn we nog de tempel van literatuur gaan bezoeken,... Tempels tempels tempels tot ze u oren uitkomen. Tegen de avond zijn we nog iets gaan eten om vervolgens naar het station te vertrekken. Hier begint het toffe verhaal, nadat we een taxi genomen hebben reden we richting station. Onderweg duwde de man al een papier onder mijn neus waarop stond 60 000 dong, natuurlijk zijn we niet de stomme toerist en pakt dit trukje niet bij ons. Aangekomen aan het treinstation stond de meter op 20 000 dong. Bijgevolg wouden we maar 20 000 dong betalen, maar u kan het al raden, daar was de taxichauffeur niet mee tevreden. Voet bij stuk houdend begon het spelletje met schelden en roepen en tieren. Na een tijdje wouden de dames de politie gaan bellen en wouden ze het station binnengaan, dit wou de taxichauffeur echter verhinderen door julie haar hand en vallies vast te pakken. Natuurlijk kon ik dit niet laten gebeuren en heb ik de chauffeur is laten weten wat NO TOUCHING betekent en hem ook is goed vastgepakt met zijn hand om hem dat is duidelijk te maken. Nadat er na 10 minuten al verschillende toeschouwers de kant van de taxichauffeur gekozen had en Kerstin al naar het hotel gebeld had om de taxibedrijf te contacteren hebben we doordat we onze trein moesten halen 30 000 dong betaald, die 10 000 kon hij in zijn gat stekken voor mijn part. Onze coupe bestond uit 6 slaapplaatsen, aan elke kant 3 op elkaar gestapeld en in het midden een gangske van 50 cm of zoiets, maja het is een slaapplaats zullen we maar zeggen. In slaap geraken was wel wat moeilijk maar uiteindelijk hebben we toch een paar uur geslapen.

Donderdag

Om 5 u zijn we uiteindelijk aangekomen in Lao cai, wat ook ons eindstation was. Een buske stond ons reeds op te wachten met onze namen op een papierke. Om naar sapa te geraken moesten we nog een ritje van 40 km ondergaan helemaal de bergen in. Doordat het nog niet echt licht was konden we nog nie veel zien maar stilaan werd het landschap toch duidelijker en mooier. Tegen half 7 waren we dan uiteindelijk bij ons hotel aangekomen. Er was nog nie veel beweging maar we konden onze koffers al achterlaten en vanaf 9 u konden we in de kamers. We zijn bijgevolg maar Sapa een beetje gaan bezoeken, we zijn naar een meertje geweest dat mooi van ver was maar verre van mooi kunt ge zeggen niet echt speciaal dus. Nadien zijn we een goed ontbijt gaan eten om ons vervolgens goed te doen aan een douche en een wc, de wc op de trein was echt walgelijk daarmee moest alles ingehouden worden ;). Vervolgens zijn we een uitstap gaan boeken voor 2 dagen. Aangezien we niet echt veel km konden doen te voet (joris had blaren en line hare voet is nog onzeker) hebben we de eerste dag gekozen voor een rit met het buske. We gingen een dorpke bezoeken in het noorden van Sapa. Eerst iets licht eten en daarna vertreken. Na een ritje van een 20 tal minuten door het mooie landschap en de vele rijstvelden, kwamen we in een dorpke aan. De grote menigte stond ons al op te wachten, nog nooit gezien. Wel 20 vrouwen stormden op de bus af om ons te begroeten en onze portefeuille zo leeg mogelijk terug mee te laten gaan denken. Wat ze allemaal wouden verkopen dat weet ik niet maar ik weet wel dat ze allemaal bobby noemden aangezien ze als een schoothondje ons de hele weg achterna liepen. We hebben het dorp doorgewandeld en er werd ons vanalles uitgelegd over hun leven en hoe ze de rijst nu verbouwen en al. We zijn ook een huisje binnengeweest om vast te stellen dat de mannen en vrouwen apart slapen tenzij ze getrouwd zijn en dan blijkt het ook alleen maar te zijn om kinderen te maken. Voor de rest was het nie veel soeps, gewoon het leven eventjes bekijken en van het landschap genieten. Na terugkomst naar ons hotel begon de miserie (weeral).

Ons mooi kamertje waar we bovendien veel geld voor betaald hadden, 30 dollar per kamer terwijl dat het ergens anders 10 dollar of 15 dollar per kamer kost, was gewoon helemaal vochtig. De vloer voelde ge dat het vochtig was, de laken en de matrassen. Wij natuurlijk gaan klagen maja meneerke achter de receptie was meer met zijn gsm bezig dan met ons, het enigste wat hij zei was: no it’s good room, what can i do, i don’t know,... en blablabla. Uiteidenlijk naar Kris gebeld die alles geregeld had en hij zou de engelse contactpersoon contacteren. We moesten een uurtje op haar wachten. Nu kan ik u zeggen dat de klok hier een beetje anders is, een uurtje hier blijkt 3 u te zijn en zelfs meer. Na veel gezever en gezaag, allemaal teveel om hier te schrijven hebben we uiteindelijk 450 000 dong(18 euro) moeten laten vallen en mochten we vertrekken. Een heel goed hotel gevonden aan de andere kant van de straat voor maar 15 dollar per kamer en 10 keer beter. Tegen de avond zijn we nog gaan eten in ons hotel en zijn we naar de karaoke geweest. Ik ga u het verhaal van de karaoke besparen want ik was wat zat en we hebben toch wel het varken een beetje uitgehangen en het was wel plezant.

Vrijdag

Na een korte nachtrust stond ik op met wat gebonk in mijne kop. Eventjes ontbijt genomen (een droog broodje met water want meer kon ik niet binnenhouden denk ik). Om 9 u vertrokken we voor onze 2^de trip naar het zuiden van sapa. Bij deze trip moesten we wel veel wandelen een 7tal km, nadien bleek het wel de moeite te zijn. We bezochten weer een een dorpje van een andere stam wat ongeveer hetzelfde was als de dag ervoor. Wat hier wel opvalt is dat er hier veel beesten rondlopen, wij gaan gewoon naar de supermarkt en kopen een kip, een biefstuk, ... Hier is het nog zo dat de meesten mensen zelf voor hun vlees en de rest moeten zorgen wat het wel speciaal maakt aangezien er bij ons nog maar weinig mensen voor hun eigen vleesvoorziening zorgen. Het wandelen was wel keizwaar vondt ik zeker als ge zo ne zware kop hebt. We moesten een paar keer een brugske oversteken over een nogal wilde bergrivier, wat wel chique was. Tijdens de middag hebben we een picknick gekregen met brood, kaas, groenten en ananas. De bestel picknick die ik tot nu toe hier gehad heb, is ook nie moeilijk het is ook de eerste hihih. Na de middag zijn we nog een waterval gaan bezoeken. We moesten 1 km wandelen maar dan wel stijl naar beneden. Er was niet veel water bij de waterval aangezien het regenseizoen nog niet echt begonnen is maar toch was het prachtig om te zien. De terugweg was minder prachtig, 1 km stijl omhoog da kruipt wel in u benen zenne. Terug naar sapa om nog iets te eten en te pakken om naar Lai Cao te vertrekken om de nachtrein van 10 u te halen. We zijn vrij vroeg aangekomen in lai cao, rond een u of 6. Nadat julie effe wat gaan vragen was wat we konden doen bleek dat we maar 3 km van china afzaten. Wij vervolgens met de brommerkes met 5 man naar daar (iedereen wel op een apart brommerke). Was wel ne keer chique om te zien maar voor de rest was het nie veel soeps, er stond een pogoda waar we foto’s van hebben getrokken en kerstin wou zo graag in china ne foto gaan trekken, dit was echter wel buiten de grenswachters gerekend dewelke van een zittende beweging tot een staande beweging geraakte in minder dan 1 seconde, ik kan u zeggen dat ziet ge nie veel bij de Vietnamezen :) Dan maar terug naar lai cao om nog iets licht te eten en dan de trein op. De coupe leek nog wel iets kleiner dan de eerste en we hadden ook een extra gast aangezien er 6 bedden zijn en we maar met 5 waren. Ne nederlander als dat niet toevallig is. Deze was bezig aan een reis in Azie van ongeveer 1 jaar, iets te lang voor mij. De hollander had bovendien een invloed op Joris zijn taalgebruik dewelke ineens in het Hollands veranderde, op ene gegeven moment vroegen we ons zelf af of er 2 hollanders beneden lagen en volgens mij was de hollander ook aan het twijfelen zenne. Uiteindelijk goed geslapen ook al stonken we heel hard van de ganse dag geen douche te kunnen pakken.

Zaterdag

Tegen 7 u zijn we aangekomen in Hanoi. We gingen naar ons hotel dewelke we woensdag al geboekt hadden samen met een reis naar halong bay. We hadden eerst 1 kamer gekregen om ons te douchen aangezien de andere nog niet klaar was. Ik had de eer om als eerste te gaan en ik moest zeggen HEERLIJK, het water dat van mij afkwam was wel zwart maja da hoort er nu eenmaal bij. Na een tijdje hebben we 2 kamers gekregen waardoor we iets sneller klaar konden zijn (normaal gezien). Maar Julie is iemand die graag een uigebreide douche neemt en daarmee waren we ook te laat voor ons reisje naar Halong bay. Uiteindelijk toch nog allemaal in het buske geraakt en doordat het verkeer niet echt druk was en we een kortere tussenstop genomen hadden hebben we niet echt veel tijd verloren. In halong bay de boot op en maar varen op de zee richting de rotsen. We hebben vervolgens de surprise cave bezocht wat wel speciaal was maar nu ook niet om te zeggen dat moet ge zien, nadien nog een half uurke gaan kajakken, ik was samen met mijn ervaren stuurvrouw en slaafje line hihi. Een beetje rond de rotsen gedoberd om vervolgens terug te gaan naar halong bay en terug het buske in richting hanoi. Op de boot hebben we bovendien een Frans meisje leren kennen, Vanessa. Zij vertrok zondag terug naar Frankrijk om woensdag naar spanje te gaan om 6 maanden op een cruise schip te gaan werken als receptioniste. Julie was bovendien blij dat ze ne keer Frans kon praten met haar. Tegen de avond niet echt speciale dingen gedaan, iets gaan eten, markt bezocht en Vanessa naar huis gewandeld aangezien zei in de donkere niet echt veel ziet.

Zondag

Laatste dag van onze trip

Vandaag staat een bezichtiging van Hanoi op het programma, niet veel spek voor mijne bek zenne. We zijn naar het mausoleum geweest, dit is het graf van Ho chi min dewelke een oud presdident is van Vietnam, dan zijn we naar zijn museum geweest waar alles aan hem gewijd is. Dit is de pen waarmee hij geschreven heeft, dit is de stoel waarin hij gezeten heeft, en blablabla geeuw geeuw geeuw. Hierna iets gaan eten op een boot om vervolgens naar het presidentieel paleis te gaan wat ook niet veel soeps was vondt ik. Tegen 4 u naar het waterpoppentheather, dit was wel iets speciaal maar na ene keer hebt ge het ook gezien zenne, mij krijgen ze daar in geen 100 jaar meer binnen. Na dit toneelstuk zijn we naar het hoogtepunt van de reis geweest. Restaurant le petit bruxelles. Aangezien het niet meer mogelijk was om mosselen te bestellen want het is om de 2 weken en we zaten juist in de week dat er geen waren, heb ik maar een soepje genomen, friet biefstuk met een leffe en een chimay (grote dorst) en als dessert ging er nog een chocomousse binnen. In totaal heb ik 530 000 dong (20 euro) betaald. Dit valt nog goed mee naar onze normen maar hier eet je daar 8 of meer dagen middag van, maja voor ne keer mag het en het heeft mij goed gedaan. Na dit terug naar het hotel om naar de luchthaven te gaan en op weg terug naar saigon. Het weer was wel heel slecht en onze vlucht had ook door allerlei redenen een ruime vertraging. Uiteidelijk was het zo dat in plaats van tegen half 1 terug in mijn bed te liggen, het al goed na 2 u was eer dat ik aan een goede nachtrust kon beginnen.

Maandag

Doordat we zo laat terug waren had ik al laten weten dat ik later op het werk ging zijn. Ben pas om 10 u gaan werken. Op het werk was het weer direct voetjes op de grond en erin vliegen. Aangezien we 25 mei ons stagerapport moeten binnen doen begint de tijd goed te dringen en zijn we volle bak aan het werken geslagen. Het weer was weeral om u onderbroek mee uit te wringen, zo warm. Bovendien is het hier al goed beginnen regenen bijna elke dag, dit maakt dat het misschien iets cooler is maar de luchtvochtigheid maakt u gewoon mottig. Na het werk naar de fitness gegaan en daarna Pho gaan eten. Dan naar het hotel om is vroeg in mijn bed te duiken.

Dinsdag

Een gewone werkdag, niet veel speciaal gedaan eigenlijk

Woensdag

Vandaag is het weer zo mottig weer, de zon schijnt nie meer zoveel maar het is wel warm en de regen valt met bakken uit de lucht waardoor het echt mottig is. Straks gaan we naar een feestje bij harry zijn thuis aangezien de 2 belgische meisjes die we ontmoet hadden hun laatste week daar doorbrengen. Zij vertrekken bovendien vrijdag terug naar Belgie. We gaan als ik mij nie vergis een bbq houden aan het zwembad. Voor de rest is het een doodnormale werkdag met weinig speciaals te melden.

Conclusie van de trip: het was een hele fijne trip met sommige intressante dingen die we gezien hebben en andere dingen die minder intressant waren, maar dit is een kwestie van smaak en goesting. Uiteindelijk was het wel een hele vermoeiende trip met veel reizen en al, maar toch de moeite waart. Het totale prijskaartje is rond de 300 euro voor alles wat in principe veel en weinig is. Als toerist valt het goed mee maar als student die hier woont is het toch iets meer dan we gedacht hadden.

De foto’s en films ga ik vandaag of morgen op space en youtube zetten.

Bovendien kan ik zeggen dat we bijna halfweg zitten

Groeten

kristof