|
%%%FOTO1%%%
Deze ochtend was het al snel
regenschauer-achtig en dus niet echt een bergachtig parcours kunnen
afwerken. De donkere wolken verspreiden zich al snel. Dus in het dal
mijn trainingsprogramma afgewerkt en proberen de natte druppels te
vermijden wat aardig gelukt is. Alleen was het wel voorzichtig zijn
voor het soms natte wegdek. Telkens richting klare 'himmel' gereden
op de 'inntalradweg' tussen landeck en Imst. Slechts één keer
moeten schuilen onder de spoorwegbrug in Schönwies. Deels is dit
toch een heuvelachtigachtig parcours, dus toch beetje klimtraining
met als uitschieter de 2km lange calvariebeklimming (zeer steil dus!)
naar het kleine dorpje 'Kronburg'. Er staat een kerk, er is een
gasthof met mooi terras en een klooster, maar er is vooral heel veel
rust met een prachtig uitzicht op de omgeving.
De teller stond kort na de middag
uiteindelijk op 85km bij aankomst en het was stralend blauw weer. De
2km lange en nijdige slotklim naar Imsterberg gaat steeds beter en de
benen voelden goed aan.
Morgen hoop ik toch nog een lange klim
te doen, 17km lang vanuit Imst met een hoogteverschil van 1200m, de
hahntennjoch dus en niet veraf om vanuit Imsterberg te vertrekken.
Zeker vergelijkbaar met de moeilijkheid van de eerste klim in de
radmarathon naar Kuhtai.
s avonds in het gasthof Kronburg
gaan eten, op het menu uiteraard pasta en deze keer met vis. Mijn
broertje had schweinemedaillons mit pilzen und pommes en een stevige
halbe liter starkenberg. Ik hield het bij ice tea :-). Wel niet op
het terras kunnen eten want de stevige 'regenschauer' waren terug
opgedoken.
Slaapwel...
|
