Dag 1: 15 februari 2006 

Het afscheid verliep redelijk vlot. Ik had het gevoel dat iedereen zich wat meer kon beheersen, omdat we toch met een redelijk grote groep in de luchthaven van Zaventem stonden.

De vlucht was probleemloos en na twee uren vliegen, kwamen we eindelijk op Spaanse bodem.

De luchthaven bleek meteen een weerspiegeling te zijn van de immens grote stad. Groots, redelijk modern en in constante verandering met de daarbij horende werkijver en lawaaihinder.

Onze bagage mochten we ophalen in de pas vernieuwde terminal.
Toen we uiteindelijk de luchthaven verlieten, besloten we toch een taxi richting verblijfplaats te nemen, zodat we zeker niet konden verdwalen.

Het was prachtig om te zien hoe de taxi’s geregeld werden. Signaalgevers met fluo-kledij brachten de mensen naar de wachtende taxi’s en gaven een fluitsignaal wanneer deze mochten opschuiven. Er reden op 2 minuten tijd toch wel gauw 20 taxi’s weg…

Voor €24 (gedeeld door ons drieën) kwamen we aan in ons –zeg maar- hotelletje…
Want – ook al dachten we dat het wat ging tegenvallen – we kunnen niet klagen met ons ‘slaapkamerliving’; ‘keukenkast’ in de hal en badkamer. Wel betalen we véél te véél voor de zaken die er extra bijkomen zoals kuisdienst, wasdienst, internet, …
Ik slaap met David in één kamer, Helen slaapt met twee andere meisjes op een driepersoonskamer.
 Miléna? uit Italië en Nina Perez uit Antwerpen (die vloeiend Spaans spreekt).

Met ons vieren zijn we een eerste voorzichtige stadswandeling gaan maken in een toch wel zeer gevarieerd Madrid. Wij wonen in de rijke en chique buurt met ongelooflijke straten, maar al gauw kom je in de achtergestelde buurten terecht. Het is dus nog een beetje zoeken.
Toch hebben we op een gezellig pleintje een eerste tapas gegeten, bij 16 graden Celsius.

Daarna was het allemaal een beetje overweldigend. De ontmoeting met alle internationale studenten was redelijk druk en overweldigend, omdat de meesten hier al een tijdje zijn en je moet zoveel namen en gezichten en nationaliteiten onthouden. Toch wen je gauw aan het internationaal communiceren. Je gaat gemakkelijk over van het Engels naar het Vlaams; Frans; Duits; en af en toe toch al wat Spaans ;-) Dan hoor je nog Italiaans; Sloveens; en zoveel meer waar ik gauw wel zal achterkomen.

Het ontvangst is meer dan hartelijk – je voelt gewoon dat de mensen hier allemaal met hetzelfde doel komen en zich willen amuseren.
We zijn met een delegatie internationalen naar een pannenkoekenparty geweest in een andere residentie een paar blokken verderop. Daar leerden we weer ongelooflijke mensen uit alle hoeken van Europa kennen in een ongedwongen sfeer (Toch echt wel à la “l’auberge Espagnol”)

Omdat we redelijk moe zijn en morgen een afspraak hebben met Maria José Quintana, de internationale vertegenwoordigster van de universiteit, besloten we het vandaag niet te laat te maken.
Héél moe, maar voldaan. Vol indrukken, en met het gevoel van Alice in wonderland, zijn we via het schitterende metrosysteem terug naar ons hotelletje gegaan

Buenas noches!

Dag 2: 16-02-2006

Een heel goede nacht gehad!
Onze douche is de naam niet echt waardig, maar ik ben blij dat ik me even kon verfrissen.

Daarna zijn we naar de universiteit gegaan. Één uur op de metro + bus om ter plaatse te geraken. In de universiteit zitten 1700 studenten; maar een groot deel ervan leert blijkbaar de cursussen online en komt maar eenmaal per maand naar de school voor overleg met de leerkrachten. Het schoolgebouw is daardoor ook redelijk klein, maar wel modern. De computerzaal is bijvoorbeeld gesponsord door Toshiba en er staan dus ook allemaal nieuwe laptops van Toshiba. En in tegenstelling tot de KHM, niet beveiligd door allerlei sloten!

In de cafétaria van de school, zijn we Maria José Quintana, onze internationale coördinatrice tegengekomen. Zij heeft ons een beetje meer informatie kunnen verschaffen omtrent ons programma in Madrid.

Vanaf volgende week maandag tot en met 24 maart (dus 5 weken) staan we met ons drieën in een tweetalige school (Engels – Spaans) waar we mogen observeren, participeren en nadien waarschijnlijk ook een paar lessen zelf mogen geven. Er zijn evenveel Engelse als Spaanse lessen. De bedoeling is voornamelijk dat we bij de Engelse lessen participeren en zelf les geven; bij de Spaanse lessen observeren en volgens een eigen evolutie kijken en met de mentor bespreken welke lessen we eventueel kunnen leiden (denk maar aan sport; muziek; …)

Het nadeel aan deze toch redelijk positieve stageperiode is de afstand en de tijd. We hebben waarschijnlijk twee uur nodig - met allerlei vervoer - om daar te geraken. De lessen starten hier om negen uur ’s morgens en eindigen om vier of vijf uur (dat hangt af van school tot school en moeten we dus nog bekijken) Dus zijn we toch van zeven tot zeven weg.
Een maandje op de tanden bijten dus en tijdens het weekend genieten van een groots Madrid. We hebben reeds veel gezien, maar ik kan voorlopig nog niet aan mijn ‘mental mapping’ beginnen, omdat het gewoon te groots is en op elke plaats helemaal anders. Grote pleinen; kleine straatjes; druk; verlaten; …

Na de maand stage beginnen we dus aan onze lessen in de universiteit. Het was een hele boel om alles uitgelegd te krijgen. Omdat het systeem hier hélemaal anders is dan in België. Ik veronderstel dat de studenten hier uit verschillende richtingen hun optionele vakken mogen kiezen, en per trimester een paar obligatoire vakken moeten kiezen.

We hebben 25 ECT-punten nodig om tijdens deze buitenlandse ervaring de punten bijeen te sprokkelen om in het derde jaar te slagen. We hebben ons programma zo kunnen samenstellen dat we 11 punten aan optionele vakken hebben gekozen (twee vakken; waarvan elk vak twee keer per week van 13H00 tot 15H00 valt); de stage van negen punten (die deze 5 weken dus zal doorgaan) en dan nog een verplicht vak (waarschijnlijk plastische kunst bij kinderen?); dat elke dag zal doorgaan. Ofwel ’s morgens vanaf negen uur; ofwel ’s avonds. Hier zullen we ons ook moeten splitsen omdat de groepen anders met te veel internationale studenten te maken hebben.

Na een overschot aan informatie, zijn we met de Metro naar Goya geweest, een wijk een kilometer verder dan ons hotelletje. Daar is een goedkope Champion, waar we een aantal inkopen hebben gedaan voor deze week.

Overal in Madrid vind je Cortes Ingles; een majestueus groot warenhuis van 7 verdiepingen. (kelder = supermarkt; gelijkvloers = inno-achtig; eerste verdiep; electronica; enz. tot verdiep 6) Heel leuk allemaal maar toch wel duur.

We zijn ook onze Spaanse SIM-kaart gaan halen; dus al wie mij nu een smsje wil sturen:

+34680223592

Omdat we morgen zowel in de stageschool als in de universiteit verwacht worden, en we allemaal toch nog moe zijn, hebben we  besloten om vanavond rustig samen te eten en naar bed te gaan.

Morgen zijn we uitgenodigd om naar een Erasmusbar te gaan, en waren er twee verjaardagsfeestjes en daarnaast de honderden mogelijkheden tot uitgaan, dus amuseren zullen we ons wel!

Hasta la proxima! 

17-02-2006 om 15:34 geschreven door Koen Schiepers