|
Maandag (27.02) na de eerste stagedag van de tweede week met de ouders van Helen iets gaan eten en daarna in ons Belgisch café een biertje gaan drinken. Je kan hier met een grote groep fondue eten voor negen euro de man, dus misschien een tof ideetje voor binnenkort.
De stageweek verliep heel vlot, ik begin er mijn weg wel te vinden en ben enorm blij dat de kinderen zo goed hun best doen om met mij te communiceren. Want dikwijls ontbreekt het geduld van de kinderen bij de volwassenen om naar het semi-Spaans van een Vlaming te luisteren.
Woensdag en vrijdag zijn we naar de universiteit gegaan, waar Maria José eindelijk onze vakken heeft kunnen bevestigen. Ik begin volgende week dinsdag en vrijdag . Dus twee dagen stage minder in een week.
We hebben meteen contact gemaakt met onze lector die ons hartelijk ontving met drie kussen. Het lijkt me een strenge doch rechtvaardige vrouw te zijn. Ze deed wel geen moeite om iets trager Spaans te spreken dan normaal. Maar met een beetje hulp van ‘la Nina’ kon ik het meeste wel verstaan. Het vak lijkt me eigenlijk redelijk zwaar. We moeten in het Spaans een boek lezen en een presentatie van onze bevindingen met powerpointpresentatie voorbereiden en voordragen aan onze Spaanse medestudenten. Daarnaast eventueel nog een examen, een taak en een theoretische werkstukje, maar we zullen deze zaken allemaal eerst even met de school in Mechelen bespreken. Omdat het taalprobleem misschien toch een moeilijkheid vormt.
In elk geval een uitdaging waar we ons werk wel mee zullen hebben!
Buiten het schoolleven heb ik deze week niet echt veel gedaan. Tijdens de vrije dag heb ik echter wel de leuke winkelstraat van Madrid gevonden. Met allemaal leuke kleine winkeltjes, alternatieve kledingshops, natuurwinkels en tweedehandswinkeltjes (je zou het moeten zien, Christophe) Al die winkels hebben zich in één straat gecentreerd, een beetje uit de richting van de andere winkelstraten. Ze hebben er zelfs een soort winkelcentrum van drie verdiepingen met alleen maar alternatieve kledijwinkels, decoratie- en interieurdesignwinkels, muziekwinkels, en ga zo maar door. Echt de moeite waard!
Het weekend is begonnen met een – voor mij – experimentje. We zijn met een delegatie van Erasmussers naar een discotheek geweest. Jullie kennen me, niet echt iets voor mij. Maar volgens alle boekjes en enthousiaste mensen een echte aanrader. Een soort moderne discotheek met zeven verdiepingen waar je op elk verdiep een andere muzieksoort kan vinden. Een soort discotheek dus à la ‘de nachten’ tijdens oudejaar.
Het is in elk geval een héle dure avond geweest. Alleen de inkom was al vijftien euro, de vestiaire twee, en een pintje kostte er 7 euro, je moet niet vragen…
Ik vond het de moeite waard om het eens gedaan te hebben. De muziekstijlen waren meestal Spaans, dus niet echt mijn ding. Het was wel echt knap qua verlichting, de optredens van dansers en danseressen, de belletjes in de lucht, de rookmachines, een heuse windmachine die je om het half uur bijna van je sokken blies, enz. Een beetje wauw allemaal, maar veel te duur en absoluut niet mijn ding.
Zaterdag was het dan de verjaardag van ons aller David. Samen met Helen en Pieter heb ik dan een spel in elkaar gestoken. David moest aan de hand van cryptische omschrijvingen van plaatsen zijn weg doorheen de Madrileense wegen vinden. Op elke plaats kreeg hij dan een opdracht en een klein cadeautje. Als hij de opdracht goed volbracht had, kreeg hij een letter. Met die letters kon hij dan FAMA vormen. De musical die hij hier zo graag wou zien en waar wij hem bij hebben geholpen ;-)
Daarna lekker gaan eten en op onze kamer andere Erasmussers uitgenodigd voor een hapje en een drankje.
Maandag (06-03-06) kreeg ik een uitnodiging om de kinderen van mijn klas mee te begeleiden naar een museum.
‘La mujer gigante’ is een museum waar je letterlijk een reuzenvrouw binnenstapt en van de hersenen naar de andere kant van het lichaam loopt. Ik vond het een mooi museum, heel interactief met bewegende elementen zoals tong; darmen; hart; … Alleen een beetje teveel uitleg (typisch) dat dan nog een werd verstoord door de uitleg van de gids omdat de oorspronkelijke uitleg precies toch wat te moeilijk was voor kinderen van het vierde leerjaar.
Daarna gegeten om half vier. Middageten.
Ik begin het uur hier trouwens al gewoon te worden en ga waarschijnlijk moeilijkheden hebben met de uren van het eten in België.
Ik eet ’s morgens heel weinig, omdat ik er nu tijdens de stageperiode niet echt veel tijd voor heb wegens het vroeg opstaan. En dat is abnormaal voor mijn doen, maar ik heb er niet echt veel last van.
Middageten rond twee uur (wat vroeg is naar Spaanse normen). Iets kleins tussen vijf en zeven; de tapas zoals ze hier genoemd worden. Maar soep of iets dergelijks plaats ik ook maar onder die noemerJ en rond tien uur s’ avonds het avondeten.
Ik hoor sommigen al zeggen. Dat zal toch niet het geval zijn bij elke Spanjaard? Wel, de scholen eten in elk geval rond twee uur s’middags en de restaurants gaan s’ avonds pas open rond negen uur, tien uur…
De dagindeling is gewoon totaal anders. De dag hier bestaat eigenlijk uit twee shiften.
Een gewone winkel is open van negen tot twee en van vijf tot tien s’avonds. Die twee shiften zijn dan ook voor twee werknemers. Tussen twee en vijf in de middag is alles, buiten de supermarkten en de tapasbars, hier dus ook gesloten. Vandaar ook de twee-en-half-durende speeltijd bij de scholen. Het heeft zijn voor- en nadelen. En je went er aan. Je kan nooit echt genieten van een rustige avond thuis, want om zeven uur kan je als werkende mens hier pas naar huis en moet je dikwijl nog naar de winkel, huis opruimen, eten maken en voor je het weet is het bedtijd. Langs de andere kant kun je s’avonds om tien uur nog in de winkelstraat tussen honderden andere mensen kuieren. Wat natuurlijk ook zijn charmes heeft, zeker als het lekker warm is.
En om jullie even jaloers te maken bij het afsluiten van dit stukje tekst.
Vandaag (8maart) was het hier in de schaduw 19° Celcius. ;-) Slaap ze!
Donderdag (10.03.2006) na de stageschool, op aanwijzing van onze leerkracht Engels, naar een straat geweest met allemaal verborgen rommelwinkeltjes en tweedehandswinkeltjes. Ik kijk graag in tweedehandswinkeltjes, maar zou er nooit echt iets kopen. Buiten een leren jas. Dat heb ik al een paar jaar gezegd, dat ik goedkoop een mooie, degelijke leren jas zou willen hebben. En het orakel had het verloop in de toekomst niet beter kunnen voorspellen. Mijn eerste leren jas is een feit. En ik ben er best fier op.
De avond met alle Erasmussers en een hele boel onbekende internationale studenten die hier zijn voor een week, naar een flamencoshow gaan kijken.
Best een leuke avond, een mooie show, een gezellige dag in de bruisende stad Madrid.
10-03-2006 om 15:07
geschreven door Koen Schiepers 
|
