Grijze hemel, maar veel lachende en optimistische gezichten, voorspelt dat veel goeds? Alvast het ontbijt wordt ingezet door 18 hongerige wolven die zich volproppen met het gekende Frans brood, hesp, eitjes, confituur, koffie en natuurlijk het niet te vergeten fruitsapje. Het oorspronkelijke schema van vertrek 8 uur wordt iets verlaat naar 8.30uur, dit door feest organisatorische redenen van de hotelbaas. Maar bon, geen probleem, wij klieksken renners zijn klaar om te battle aan te gaan van 143km.  

Vooraf was ons voorspeld dat  de wind ons ging helpen om vooruit te vliegen, wat blijkt, de eerste trappen die we moeten zetten, volle tegenwind. Denken we dat dat maar voor even is, en de goden ons goed gezind zijn??? Vergeet het, op het einde van de dag zal blijken dat slechts 0,00005km met de wind mee was, de rest moet getrotseerd worden door onze getrainde pajotse wielermonumenten. De sterkste beren nemen vanaf het begin de volle verantwoordelijkheid en malen met veel goede moed de eerste 30km af, aan een gezapig tempo waarbij iedereen hem zeer goed voelt. 

Ondertussen worden we steeds goed geruggensteund door onze 2 begeleiders die op ieder moment klaar staan om te helpen, te steunen, onze 2 “Mama’s”. Nadat we mekaar goed aflossen en blijven voortrappen komen we op de toppen van “Dieppe” terecht na 95km. Tijd om te eten, te drinken, met de nodige achtergrondverhalen van onze gids David omtrent het WOII gebeuren. A propos, verse aanvoer van de nodige proviand om de overige 50km te overbruggen is zeer welkom. Terug de trappers op, nieuwe benzine getankt in de beentjes, en hop de bende is weg voor de laatste slag richting eindbasis van dag 2. Zonder één enkel probleem, kleerscheuren of mechanische pech bereiken we de eindstreep rond 17uur en arriveren we aan onze nieuwe thuisbasis. 

En lieve vrouwtjes en kindjes, dan zijn we al 330km weg van onze thuisbasis. Even bezinnen, napraten, lachen en zelfs wat leuke ambiance muziek zingen, geeft de aanstoot naar de voorbijgangers om ons te bewonderen en zelfs met een bretoens lachje de goedkeuring te geven. Morgen een nieuwe dag, nieuwe moed, nieuwe monumenten die de volgende battle willen aangaan. Laat maar komen die ruige normandische wind, en overige 550KM, wij gaan jullie zeer graag te lijf.

Voor diegenen die graag wat sfeerbeelden opsnuiven, Klik Hier voor een opname aan de aankomst in Veullettes Sur Mer deze namiddag.

6.30uur, de wekker loopt af, het zonnetje schijnt, begin van een mooie zondag, en afspraak van het klieksken aan Maes aan de dender. Enkel gelukkige vrouwen die hun fietshelden komen uitwuiven.

Normandie, “Here we come”. Om de fietsdag goed te starten starten en ons vrouwen en kinderen goed te stemmen, wordt alles in goede banen geleid met lekkere ontbijtkoeken, en wordt er al deftig voorgekaart wat ons te wachten staat. Niet enkel het weer is ons goed gestemd, maar zelfs de wind waait rustig met ons mee, en zo halen we een gezapig tempo van gemiddeld 30km/u na de eerste 70km. De eerste fietsstop wordt ingelast na Doornik.

Na een paar lekkere wafels, bananen, en wat cola, starten we terug met de volle moed richting Frankrijk. De middag brengen we door in la douce France,lekker genietend van het gekend Frans brood, enkel  lachende gezichten, veel vrienden en geen zorgen, wat kan het nog mooier maken. De wind blijft rustig doorblazen, en omstreeks 16.30uur halen we zonder één enkel probleem onze bestemming. Wat als een mooie dag is begonnen hebben we kunnen eindigen als nog mooier.

Eveneens staan we reeds op Likert TV, Klik Hier