We zijn nog maar eens naar de gynaecoloog geweest voor een goed-nieuws-show. Alles verloopt dus gelukkig zoals het hoort. Hoed af voor Karen die ondertussen nog steeds aan het werken is. De kans dat ze eens vast komt te zitten tussen zetel en stuur wordt wel steeds waarschijnlijker. Ze houdt zich sterk maar heeft wel meer en meer last van pijn in de rug. Die was deze middag echter plots helemaal verdwenen toen we bericht kregen dat de kinderkamer maandag zal worden geleverd. Het moeilijkst tot nu toe is de keuze van de juiste naam. Vorige maand was de keuze vastgelegd maar de hormonen van Karen hebben beslist dat er nog enkele stemrondes nodig zijn om (hopelijk) tot een uiteindelijke beslissing. Karen sprak zelfs de voor haar zeeeeer uitzonderlijke woorden "we hebben toch nog tijd". Ons kindje heeft nu al zoveel namen gehad dat ik goed ga moeten opletten dat ik op het gemeentehuis geen verkeerde naam opgeef bij de registratie.