We (de baby & ik) zijn maandag op controle geweest bij de gynaecoloog. Ik was redelijk zenuwachtig, hoe dichter we bij de datum komen van de controle hoe zenuwachtiger ik word! Ik denk steeds dat er iets niet goed zal zijn, maar het onderzoek heeft het tegendeel bewezen, gelukkig!
De gynaecoloog heeft een echografie uitgevoerd en van het gelaat een 3D-foto genomen, echt prachtig om te zien. Alles is zo duidelijk op die foto, je kan het neusje, oortje en oogje zien in profiel, eigelijk lijkt hij of zij al een beetje op Louise.
De baby ligt momenteel wel nog met het hoofdje naar boven, dus hij of zij zal zijn best mogen doen om binnen enkele weken in goede positie te liggen om natuurlijk te kunnen bevallen, maar daar ga ik me nog geen zorgen om maken (dank ik) want we hebben nog 10 à 12 weken te gaan.
Ook Louise begint van mijn buikje te genieten, als we haar vragen waar de dikke buik is van mama kruipt ze bij mij in de zetel en wrijft ze zachtjes over mijn buik. Wat er in de buik zit beseft ze nog niet, misschien binnen enkele weken...
Tot binnen enkele weken voor het verslag van het volgende onderzoek.
Eerst en vooral wens ik jullie allemaal een prettig 2008 en een goede gezondheid voor iedereen.
Het is weer een tijdje geleden is dat we iets van ons lieten horen. Daarom deze update van de zwangerschap.
Karen stelt het heel goed maar heeft het natuurlijk veel drukker dan tijdens de eerste zwangerschap. Onze kleine Louise die nu leert lopen en heeft veel aandacht nodig. Het is een echt schatje en ze zal zeker een flinke zus zijn voor haar broer/zus.
Vandaag is Karen nog eens naar de gynaecoloog geweest. Alles was in orde maar de 3D beelden waar Karen al een maand naar uitkeek konden niet worden opgenomen. Ook ons volgend kindje zal blijkbaar een actief kind zijn want tijdens de echo heeft het zich volledig gedraaid. De 3D beelden zullen dus voor de volgende keer zijn.
Tijdens de kerstvakantie hebben we de kinderkamer herschilderd en zijn de meubeltjes geleverd. Alles was maar nipt droog maar we hebben het gehaald. We hebben nu wel geen bureau meer waardoor de computer een tijdje buiten gebruik was. Daarom konden we dus een tijdje geen berichtjes schrijven.
We zijn zopas terug naar de gynaecoloog geweest en kregen er geruststellend nieuws. Dat was nodig want Karen liep al een week of 2 op de toppen van haar tenen. Ze had enorm schrik dat we geen goed nieuws zouden krijgen. Karen vergelijkt zodanig met haar eerste zwangerschap (waar ze eigenlijk veel details niet meer van weet) dat ze zichzelf, en na een tijdje ook mij, zenuwachtig maakt. Zo had Karen eigenlijk al verwacht dat ze ons kleintje nu al zou moeten voelen bewegen in haar buik. Volgens de gynaecoloog is het daar minstens een maand te vroeg voor.
Ondertussen zijn we druk in de weer met de voorbereiding van de eerste verjaardag van Louise. Ze begint graag (aan ons hand) rond te lopen en ontwikkelt meer en meer 'een eigen karaktertje'... Louise zoekt nu meer contact met de mensen rond om haar, oefent veel op brabbelen en lopen maar laat ook duidelijk weten wat niet naar haar zin is. Heel erg leuke periode periode maar af en toe gevaarlijk omdat ze alles wil ontdekken, ook wat niet mag.
Groeten van de fiere mama en papa van Louise en ???
Hallo iedereen, Gisteren zijn we op controle geweest bij de gynaecoloog. We waren eigenlijk een beetje proefkonijn want hij teste een nieuw toestel. We kregen een schitterend beeld van onze kleine spruit, je kon alles zo gedetailleerd zien (hersenen, ruggemerg, ribben,...) onvoorstelbaar hoe mooi! Onze kleine spruit is nu reeds 5,3 cm en 12 weken oud. Ik was zo ondersteboven van de echo dat ik enkele minuten later flauw viel in de winkel. Daar lag ik dan met de benen omhoog en de nodige aandacht. Na enige tijd was ik er weer bovenop, maar het deed toch maar raar. Ik kijk al uit naar de volgende controle, we houden jullie op de hoogte.
Het is alweer een tijdje geleden dat we actief waren op deze blog. We hadden dan ook onze handen vol om Louise (Klein Tfeltje n° 1) te verzorgen, eten te geven, te entertainen enz.
Ondanks deze drukke (maar uitzonderlijk leuke) periode hebben we toch nog even tijd gehad voor elkaar. Gevolg: We verwachten een tweede klein Tfeltje. Gezien het feit dat Louise zo'n schat van een kind is konden we niet langer wachten. Ons klein schatje (beter gekend bij de familie als Erwtje (nu al 2 cm)) verwachten we op deze wereld rond 18 april.
Morgen komen mijn 2 vrouwen eindelijk naar huis. Nadat Louise 450 g aan gewicht had verloren is ze nu al terug bijgekomen. De flesvoeding smaakt haar blijkbaar goed en ze weegt terug 4 kg. We willen bij deze nogmaals iedereen bedanken voor de steun, bezoeken en bijhorende cadeaus. Voor de 'gokkers' onder jullie: er is dus 1 iemand die de geboortedatum juist heeft ingeschat.
Vele hebben er reeds van gehoord maar pas nu heb ik (een beetje) tijd gevonden om het via deze "officiele" weg aan te kondigen waarop we al zo lang wachten:
ONZE DOCHTER HEET LOUISE (aka kleintfeltje) ze werd geboren op dinsdag 7 november 2006, weegt 4.200 g en meet 53 cm.
Dinsdag morgen om 7 u zijn we volle moed aangekomen in het ziekenhuis om de bevalling in te leiden maar dat verliep wel iets trager dan verwacht. Om een lang verhaal van veel pijn en smarten kort te maken: Karen heeft tot 21u 20 in de arbeidskamer gelegen toen ze eindelijk naar de verloskamer kon en mocht. Het resultaat mag er wel zijn: een flinke dochter die heel allert is en een hoofdje dat voorzien is van een flinke bos pikzwart haar.
We zijn nog steeds in blijde verwachting... Ondanks een 'stevig' onderzoek van de gynaecoloog en de volle maan van deze nacht laat ons klein Tfeltje nog steeds op zich wachten. Karen heeft wel meer en meer 'harde buiken' en voelt 'vanalles' maar we moeten dus nog even geduld uitoefenen tot dinsdag. De gynaecoloog heeft beslist dat de bevalling ten laatste op dinsdag 7 november 2006 zal plaatsvinden. Deze morgen zijn we druk in de weer geweest om alle telefoontjes en SMS'en te beantwoorden van familie en vrienden die met ons meeleven. Merci voor de steun maar we hadden graag al kunnen bevestigen dat we met drie waren. Tot binnenkort allemaal want ten laatste dinsdag is het groot feest!
Niet dat ik het beu begin te worden om jullie via deze blog op de hoogte te houden maar hopelijk is dit de laatste keer dat ik jullie toespreek in de voorwaardelijke wijs. We zijn namelijk druk aan het aftellen en kijken vol ongeduld (en dat is zacht gezegd) uit naar de geboorte. Volgens de gynaecoloog is alles nog steeds in orde en zou onze spruit nu al ongeveer 3,600 kg wegen. Karen mag er niet te lang aan denken of ze voelt nu al de pijn ... Het doet ons wel deugd dat zo veel mensen met ons meeleven (zelfs de 'senioren' vragen bij het opstappen van de bus of ik nog geen papa ben geworden). Neen dus, maar hoe rapper hoe liever!
We zijn nog maar eens naar de gynaecoloog geweest voor een goed-nieuws-show. Alles verloopt dus gelukkig zoals het hoort. Hoed af voor Karen die ondertussen nog steeds aan het werken is. De kans dat ze eens vast komt te zitten tussen zetel en stuur wordt wel steeds waarschijnlijker. Ze houdt zich sterk maar heeft wel meer en meer last van pijn in de rug. Die was deze middag echter plots helemaal verdwenen toen we bericht kregen dat de kinderkamer maandag zal worden geleverd. Het moeilijkst tot nu toe is de keuze van de juiste naam. Vorige maand was de keuze vastgelegd maar de hormonen van Karen hebben beslist dat er nog enkele stemrondes nodig zijn om (hopelijk) tot een uiteindelijke beslissing. Karen sprak zelfs de voor haar zeeeeer uitzonderlijke woorden "we hebben toch nog tijd". Ons kindje heeft nu al zoveel namen gehad dat ik goed ga moeten opletten dat ik op het gemeentehuis geen verkeerde naam opgeef bij de registratie.
Groeten van een fiere papa in spé
PS proficiat aan Els en Bruno met de geboorte van Rietje
Zoals velen onder jullie vorige week konden vaststellen op het familiefeest is Karen ondertussen al mooi rond geworden. Om hieraan een tastbare herinnering te bewaren, hebben we er een 3D afdruk in plaaster van gemaakt. Voor de doe-het-zelvers: zelfs met 2 linker handen (zoals die van mij) kan je een aanvaardbaar resultaat behalen. Het moeilijkste is het 'model' stil te houden en haar niet laten lachen. Veel moeilijker dan het lijkt ...
We zijn nog maar eens naar 'onze vriend' de gynaecoloog geweest voor één van de laatste onderzoeken. Deze keer uitsluitend goed nieuws: Karen heeft zich fatsoenlijk gedragen en dus voldoende gerust, waardoor de kans op een (veel) te vroege geboorte een beetje geweken is. Dit neemt niet weg dat de bevalling toch iets vroeger zou kunnen zijn dan 9 maanden geleden eerst gedacht. Volgens de meting van het hoofd(je) zou de bevalling al op 16 oktober kunnen plaatsvinden. Volgens de meeting van het dijbeen verwachten we het kindje tussen 22 en 29 oktober.
Ondertussen loopt Karen nog steeds te stralen maar slaapt ze de laatste tijd nogal onrustig. Dit heeft natuurlijk ook een invloed op mijn nachtrust; Karen is van het gedacht: slapen doen we samen dus (meerdere keren) wakker worden ook... Maar we zien het als een voorbereiding voor de komende borstvoeding.
Deze avond mogen/moeten we nog eens naar een infoavond in het ziekenhuis: vorige week stond de voeding op het programma,nu krijgen we een rondleiding in het ziekenhuis. Ik zal dus extra moeten opletten vanavond om Karen binnen enkele weken rechtstreeks naar de juiste dienst te voeren. De zenuwen van het moment zullen dan geen navigatiefouten toelaten denk ik. Karen is er wel al op voorbereid: de valies staat al vertrekkensklaar...(incl. troetelbeer)
Onze vakantie heeft enorm deugd gedaan en ik hoop voor jullie hetzelfde. Sommigen onder jullie zijn waarschijnlijk zelfs nog aan het genieten of moeten nog vertrekken (het is er het weer voor...). Sorry van het vorige bericht maar de foto wil echt niet op de site. Hij stond erop maar is plots niet meer te openen. Als amateur kan ik daar voorlopig niet veel aan doen. Daarom deze week 2 foto's voor dezelfde prijs. Een kwestie van het goed te maken van vorige keer.
En dan nu het enige echte belangrijke nieuws: de gynaecoloog. Ons kindje stelt het nog altijd heel goed en groeit nog steeds zoals het hoort. Het is wel zo dat ons kindje een actieve mama heeft die niet kan stilzitten, behalve in de Provence aan het zwembad in een ligzetel (en dan nog). Daar zal nu verandering in moeten komen aangezien ons kindje anders misschien iets te vroeg op deze aardkloot komt. Niets ergs maar toch iets om rekening mee te houden.
Ondertussen is de babykamer afgewerkt en de meubeltjes besteld. Wij en ons huisje zijn er dus klaar voor en wachten vol ongeduld op de geboorte.
Groeten van de fiere papa
PS: Proficiat Karen met de eerste verjaardag van ons huwelijk
Voor we op een (verdiende) vakantie vertrekken willen we jullie niet onthouden van de laatste nieuwtjes.
Om te beginnen met het allerbelangrijkste nieuws: volgens de gynaecoloog is ons kindje kerngezond en groeit het zoals het hoort. Sinds een week of twee kan ik ons kindje ook al voelen bewegen. Karen ziet het soms zelf bewegen. Ondertussen hebben we besloten om zelf het geslacht nog niet te weten. Zo blijft het spannend voor iedereen en moeten we niet liegen tegen al onze vrienden en kennissen.
Voor Karen is het nu haar favoriete periode in de zwangerschap: er moet vanalles geregeld en gekocht worden. Ze heeft mij dan ook half België rondgesleurd op zoek naar een 'geschikte' kinderkamer.De inrichting mag gebeuren tijdens augustus. Dan is de verf zeker droog tegen de geboorte... Ook aan de geboortelijst zijn al enkele uren besteed: we hebben er namelijk... TWEE!! Onze favorite winkel is baby's-corner (www.babys-corner.be) maar we wonen naast een Premaman, vandaar de twee lijsten.
Voor de liefhebbers van ronde buiken nog een fotootje.
Aangezien we geen foto's meer hebben van de binnenkant van mama's buik tonen we vanaf nu enkel nog de buitenkant. Wie zo kan zien of het een jongen of een meisje wordt die mag zichzelf een expert noemen...
