Vele hebben er reeds van gehoord maar pas nu heb ik (een beetje) tijd gevonden om het via deze "officiele" weg aan te kondigen waarop we al zo lang wachten:
ONZE DOCHTER HEET LOUISE (aka kleintfeltje) ze werd geboren op dinsdag 7 november 2006, weegt 4.200 g en meet 53 cm.
Dinsdag morgen om 7 u zijn we volle moed aangekomen in het ziekenhuis om de bevalling in te leiden maar dat verliep wel iets trager dan verwacht. Om een lang verhaal van veel pijn en smarten kort te maken: Karen heeft tot 21u 20 in de arbeidskamer gelegen toen ze eindelijk naar de verloskamer kon en mocht. Het resultaat mag er wel zijn: een flinke dochter die heel allert is en een hoofdje dat voorzien is van een flinke bos pikzwart haar.
We zijn nog steeds in blijde verwachting... Ondanks een 'stevig' onderzoek van de gynaecoloog en de volle maan van deze nacht laat ons klein Tfeltje nog steeds op zich wachten. Karen heeft wel meer en meer 'harde buiken' en voelt 'vanalles' maar we moeten dus nog even geduld uitoefenen tot dinsdag. De gynaecoloog heeft beslist dat de bevalling ten laatste op dinsdag 7 november 2006 zal plaatsvinden. Deze morgen zijn we druk in de weer geweest om alle telefoontjes en SMS'en te beantwoorden van familie en vrienden die met ons meeleven. Merci voor de steun maar we hadden graag al kunnen bevestigen dat we met drie waren. Tot binnenkort allemaal want ten laatste dinsdag is het groot feest!
Niet dat ik het beu begin te worden om jullie via deze blog op de hoogte te houden maar hopelijk is dit de laatste keer dat ik jullie toespreek in de voorwaardelijke wijs. We zijn namelijk druk aan het aftellen en kijken vol ongeduld (en dat is zacht gezegd) uit naar de geboorte. Volgens de gynaecoloog is alles nog steeds in orde en zou onze spruit nu al ongeveer 3,600 kg wegen. Karen mag er niet te lang aan denken of ze voelt nu al de pijn ... Het doet ons wel deugd dat zo veel mensen met ons meeleven (zelfs de 'senioren' vragen bij het opstappen van de bus of ik nog geen papa ben geworden). Neen dus, maar hoe rapper hoe liever!
We zijn nog maar eens naar de gynaecoloog geweest voor een goed-nieuws-show. Alles verloopt dus gelukkig zoals het hoort. Hoed af voor Karen die ondertussen nog steeds aan het werken is. De kans dat ze eens vast komt te zitten tussen zetel en stuur wordt wel steeds waarschijnlijker. Ze houdt zich sterk maar heeft wel meer en meer last van pijn in de rug. Die was deze middag echter plots helemaal verdwenen toen we bericht kregen dat de kinderkamer maandag zal worden geleverd. Het moeilijkst tot nu toe is de keuze van de juiste naam. Vorige maand was de keuze vastgelegd maar de hormonen van Karen hebben beslist dat er nog enkele stemrondes nodig zijn om (hopelijk) tot een uiteindelijke beslissing. Karen sprak zelfs de voor haar zeeeeer uitzonderlijke woorden "we hebben toch nog tijd". Ons kindje heeft nu al zoveel namen gehad dat ik goed ga moeten opletten dat ik op het gemeentehuis geen verkeerde naam opgeef bij de registratie.
Groeten van een fiere papa in spé
PS proficiat aan Els en Bruno met de geboorte van Rietje
Zoals velen onder jullie vorige week konden vaststellen op het familiefeest is Karen ondertussen al mooi rond geworden. Om hieraan een tastbare herinnering te bewaren, hebben we er een 3D afdruk in plaaster van gemaakt. Voor de doe-het-zelvers: zelfs met 2 linker handen (zoals die van mij) kan je een aanvaardbaar resultaat behalen. Het moeilijkste is het 'model' stil te houden en haar niet laten lachen. Veel moeilijker dan het lijkt ...
We zijn nog maar eens naar 'onze vriend' de gynaecoloog geweest voor één van de laatste onderzoeken. Deze keer uitsluitend goed nieuws: Karen heeft zich fatsoenlijk gedragen en dus voldoende gerust, waardoor de kans op een (veel) te vroege geboorte een beetje geweken is. Dit neemt niet weg dat de bevalling toch iets vroeger zou kunnen zijn dan 9 maanden geleden eerst gedacht. Volgens de meting van het hoofd(je) zou de bevalling al op 16 oktober kunnen plaatsvinden. Volgens de meeting van het dijbeen verwachten we het kindje tussen 22 en 29 oktober.
Ondertussen loopt Karen nog steeds te stralen maar slaapt ze de laatste tijd nogal onrustig. Dit heeft natuurlijk ook een invloed op mijn nachtrust; Karen is van het gedacht: slapen doen we samen dus (meerdere keren) wakker worden ook... Maar we zien het als een voorbereiding voor de komende borstvoeding.
Deze avond mogen/moeten we nog eens naar een infoavond in het ziekenhuis: vorige week stond de voeding op het programma,nu krijgen we een rondleiding in het ziekenhuis. Ik zal dus extra moeten opletten vanavond om Karen binnen enkele weken rechtstreeks naar de juiste dienst te voeren. De zenuwen van het moment zullen dan geen navigatiefouten toelaten denk ik. Karen is er wel al op voorbereid: de valies staat al vertrekkensklaar...(incl. troetelbeer)
Onze vakantie heeft enorm deugd gedaan en ik hoop voor jullie hetzelfde. Sommigen onder jullie zijn waarschijnlijk zelfs nog aan het genieten of moeten nog vertrekken (het is er het weer voor...). Sorry van het vorige bericht maar de foto wil echt niet op de site. Hij stond erop maar is plots niet meer te openen. Als amateur kan ik daar voorlopig niet veel aan doen. Daarom deze week 2 foto's voor dezelfde prijs. Een kwestie van het goed te maken van vorige keer.
En dan nu het enige echte belangrijke nieuws: de gynaecoloog. Ons kindje stelt het nog altijd heel goed en groeit nog steeds zoals het hoort. Het is wel zo dat ons kindje een actieve mama heeft die niet kan stilzitten, behalve in de Provence aan het zwembad in een ligzetel (en dan nog). Daar zal nu verandering in moeten komen aangezien ons kindje anders misschien iets te vroeg op deze aardkloot komt. Niets ergs maar toch iets om rekening mee te houden.
Ondertussen is de babykamer afgewerkt en de meubeltjes besteld. Wij en ons huisje zijn er dus klaar voor en wachten vol ongeduld op de geboorte.
Groeten van de fiere papa
PS: Proficiat Karen met de eerste verjaardag van ons huwelijk
Voor we op een (verdiende) vakantie vertrekken willen we jullie niet onthouden van de laatste nieuwtjes.
Om te beginnen met het allerbelangrijkste nieuws: volgens de gynaecoloog is ons kindje kerngezond en groeit het zoals het hoort. Sinds een week of twee kan ik ons kindje ook al voelen bewegen. Karen ziet het soms zelf bewegen. Ondertussen hebben we besloten om zelf het geslacht nog niet te weten. Zo blijft het spannend voor iedereen en moeten we niet liegen tegen al onze vrienden en kennissen.
Voor Karen is het nu haar favoriete periode in de zwangerschap: er moet vanalles geregeld en gekocht worden. Ze heeft mij dan ook half België rondgesleurd op zoek naar een 'geschikte' kinderkamer.De inrichting mag gebeuren tijdens augustus. Dan is de verf zeker droog tegen de geboorte... Ook aan de geboortelijst zijn al enkele uren besteed: we hebben er namelijk... TWEE!! Onze favorite winkel is baby's-corner (www.babys-corner.be) maar we wonen naast een Premaman, vandaar de twee lijsten.
Voor de liefhebbers van ronde buiken nog een fotootje.
Aangezien we geen foto's meer hebben van de binnenkant van mama's buik tonen we vanaf nu enkel nog de buitenkant. Wie zo kan zien of het een jongen of een meisje wordt die mag zichzelf een expert noemen...
Sorry dat we zo laat zijn met het bericht maar er moet hard gewerkt worden deze tijd van het jaar.
Soit, we zijn dus nog eens naar de gynaecoloog geweest voor een uitgebreide foto en filmsessie. Alles verloopt nog steeds naar wens. Om het met de woorden van de dokter te zeggen : "het heeft zelfs 2 handen en 2 benen" (subtiel hé). Ons sloeberke is ondertussen ongeveer 15 cm groot en dat is steeds beter te zien bij de mama. Voor het eerst in mijn leven neemt ze het mij niet kwalijk als ik zeg dat haar buikje weer iets groter is geworden. Ondertussen heeft ons schatje al een speelkameraadje bij. Pascale is bevallen van een flinke zoon Maxime.
Waarschijnlijk zal het wel de laatse foto zijn want vanaf volgende maand zouden we het geslacht kunnen weten/zien. We zullen jullie natuurlijk NIET vertellen wat het is.Blijven gokken dus...
Karen stelt het ondertussen nog steeds goed al heeft ze wel soms wat last van krampen in de kuit. Ofwel zegt ze dat allleen maar om nog eens een massage te krijgen. (het is en blijft een echte vrouw hé).
Zoals je kan zien is er nu de mogelijkheid om te gokken op de juiste datum van de geboorte. De uitslag wordt dan doorgemaild naar onze kleine spruit zodat hij/zij ook weet wanneer hij/zij verwacht wordt. Als hij/zij niet op tijd komt heeft hij/zij het karakter van de mama... Ondertussen kregen we het goede nieuws van de gynaecoloog dat we er van mogen uitgaan dat het een gezonde baby wordt.
Eindelijk is 'La Mama' voor de tweede keer naar de gyneacoloog mogen gaan. Ons kleintje stelt het goed en is ondertussen al 4 keer zo groot als bij de vorige fotoreportage. Het is nu toch al een behoorlijke 5 cm. Karen is gelukkig nog niet 4 keer zo groot maar de kenners zien toch al een beginnend buikje. Ze voelt zich goed maar heeft wel iets meer last van ochtendmisselijkheid. Gisteren heeft ze ook ondervonden dat een appeltje niet graag lang blijft zitten in een nuchtere maag... Op de videobeelden (niet digitaal beschikbaar; enkel te bekijken op het gekende adres) zijn de handjes en voetjes al duidelijk zichtbaar. Het doet iedereen wel raar om hun (klein)kind/neef/nichtje nu al zo duidelijke te zien. De foto is helaas iets minder duidelijk. Voor de slimmerikken: het geslacht is NIET te zien
Het is eindelijk Paasvakantie en dan heeft een mens al eens wat meer tijd om voor de computer te gaan zitten. Daarom de langverwachte 'eerste foto' van onze kleine spruit. Gokken naar het geslacht kan vanaf vandaag in de erkende gokkantoren of bij de chinees om de hoek... De volgende fotosessie heeft plaats op 19 april op een sfeervolle plaats in het Gentse. Ondertussen stelt de mama het goed. De gebruikelijke ochtendmisselijkheid overwint ze (meestal) met de glimlach. Als neveneffect van de zwangerschap heeft ze nu wel last van een onweerstaanbare drang naar een vliegtuig dat haar nar Sevillia (bedankt Hilde ...), Barcelona, Athene, New York ... of ergens anders ver weg van Sleidinge brengt. Ondertussen wens ik Sadia en Muriel ook een dikke proficiat met hun zwangerschap.
Vandaag ben ik 9 weken ver, dus al 2 maanden gepasseerd, dus maar 7 maandenmeer te gaan. Amai dat gaat snel!
Ik kan niet wachten om onzen baby-outset te gaan kiezen, maar den papa remt datwijselijk nog een beetje af. Ik zie de babykamer al voor mij, het zal een sprookjesnestje worden.
De voorbije dagen heb ik soms last gehad van enkele kwaaltjes, zoals ochtendmisselijkheid,het benauwd krijgen in kleine ruimtes met veel volk, flauwte gevoel,... Maar zwanger zijn is toch zalig! Je voelt je lichaam veranderen dag na dag, er groeit iets in je. Ik raad het iedereen aan.
Groetjes aan alle lezers.
XKX
P.S.: We wensen Mieke & Kurt een dikke proficiat met hun derde dochtertje Nina. Ik heb wel heimwee naar de volleybal, maar dit wordt gecompenseerd door de goede zorgen van den papa!
Na een telefoontje met de gynaecoloog hebben we een nieuwe datum voor de geboorte: 3 november !!!
De voorbije 2 dagen zijn heel speciaal geweest. Eindelijk kunnen we aan iedereen vertellen wat we al 2 weken verzwegen hadden... of toch ons best gedaan om te verzwijgen. Blijkbaar hadden bepaalde vrienden al een lichtbruin vermoeden omdat Karen geen alcohol meer dronk (en dat valt echt wel op ;)). Maar blijkbaar was het ook duidelijk af te lezen op mij gezicht.
Al de positieve reacties doen ons natuurlijk heel veel plezier, waarvoor dank.
Vandaag 22/03 zijn Karen en Ik eindelijk naar de gynaecoloog mogen gaan. Deze heeft bevestigd wat wij eigenlijk al 2 weken weten: Karen is zwanger. En het is blijkbaar een kind van zijn tijd; hij/zij heeft al meteen de show gestolen op de 'TV'. We vinden het nog steeds ongelofelijk dat we papa en mama worden maar zijn uiteraard heel erg gelukkig en kijken vol spanning uit naar 20 oktober. Ons kleintje heeft die datum gekozen om voor de rest van zijn/haar leven die dat zijn/haar verjaardag te vieren. Veel meer nieuws, foto's enz. komen volgende dagen zeker nog op deze site. Suggesties voor namen zijn altijd welkom. Al hebben we wel al zo onze voorkeuren...
