Vandaag vertrok ik rond het middaguur naar Bevere, deelgemeente van Oudenaarde. Het had een hele week geregend en ik verwachtte dus wel een slijkparcours. Maar bij aankomst zag ik dat het allemaal nog best meeviel.
Bij de verkenning was het duidelijk, nog wat extra druk in de banden straks want het was enorm goed bereidbaar. Eén zware strook telde het parcours, meer niet. Na het het bos draaiden we linksop richting 'de put'. Een put van ongeveer 50cm diep gevuld met modder en zandzakjes over een lengte van maximum anderhalve meter. Daarna lag er een strookje modder gevolgd door een chicane en dan bergop richting aankomst. Aan de put stond er heel veel volk! Ik hield er ook even halt om te zien hoe de andere renners het er vanaf brachtten. Nog geen 5 minuten stond ik er en ik had er al 2 zien vallen. Even dichterbij gaan kijken om te zien welke lijn ik het best zou nemen. Kort daarna brak iemand zijn kader bij het induiken van de put, 2 anderen moesten ook hun wedstrijd staken want hun derailleur plofte in hun achterwiel. Ik had genoeg gezien.
Twee rondjes losrijden op het parcours en geen schrik hebben van de put. Aangekomen bij de put, goed naar achter gaan leunen, me door de modder laten glijden en dan alle kracht dat ik in mijn benen heb gebruiken om die slijkerige passage niet te voet te moeten afleggen. De eerste maal verliep het goed, voorzichtig maar goed. Bij de 2e ronde van mijn opwarming ging het nog vlotter want ik koos voor een andere lijn, een lijn die niet veel deelnemers namen. Snel naar de auto nu om mijn trainingsjas en lange broek uit te doen, nog enkele keren goed doortrekken op de weg en dan naar de start.
De start zou vanaf nu anders verlopen. Op basis van het regelmatigheidscriterium moest je nu aan de start verschijnen. Voor mij zou dit weinig verschil uitmaken want vorige crossen nam ik sportief al plaats achteraan en dat zou nu ook het geval zijn. Het was een lange start op zo'n 300 meter asfalt en dan pas het veld in. Ik hield nog 1 renner achter me maar kon wel goed de aansluiting met de staart van het deelnemersveld houden. De eerste passage aan de put verliep vlekkeloos en kon 2 deelnemers voorbijsteken. Deze renners liet ik nooit ver wegrijden en als ze dan wat meters voorsprong konden nemen hield ik het hoofd koel want ik wist dat ik aan de put het verschil terug kon goedmaken. Het moeiijke zat erin dat ik met voorsprong moest beginnen aan de put want na dit obstakel volgde 300 meter asfalt en het liep behoorlijk bergop. Ik had nog 2 ronden af te leggen en ik hoorde de bel van de laatste ronden luiden voor de leiders. Heel snel maar goed nadenken nu ... als ik de leiders laat passeren en ik neem afstand van mijn 2 concurrenten dan kom ik aan de finish met de leiders en dus word ik ook afgevlagd. OK, nu nog enkel in daden omzetten! Het technische gedeelte, het bos en de put, hier moest ik het verschil maken zodat ik met voldoende voorsprong op het asfalt kwam. Op het technische stuk telde ik al 1 concurrent minder, de andere bleef ook na het bos in mijn wiel zitten. Maar na het bos bleef ik doorgaan en in de put zag ik dat hij voorgoed moest lossen. De leiders waren me al voorbij en dus was ik zeker dat ik zou afgevlagd worden. Zo hield ik 3 renners achter me en er waren ook nog 3 opgaves te noteren.
Er zullen er heel veel gevloekt hebben in of op of aan de put maar ik was blij dat ik met mij MTB er telkens een gaatje kon dichtrijden of wat afstand kon nemen.
Volgende week zaterdag is het Belgisch Kampioenschap in Deinze - Astene! Op zondag cross in Wulvergem.
