Ik word wakker gemaakt met het happy Birthday lied. Het komt van een meter verder; Mireille haar bed. Toch is dit het uitbundigst dat mijn verjaardag dit jaar gevierd wordt. Op de dag zelf althans.

Het lichaam van Mr Khurana wordt met een lijkwagen voor de laatste maal naar het Ruchika gebouw gebracht. Iedereen kan op deze manier een laatste groet brengen en bloemen offeren aan het voeteinde van zijn lichaam. Mireille en ik ook. Hoewel we in principe buitenstaanders zijn en Mr. Khurana nooit ontmoet hebben, worden we betrokken in het gebeuren. Een surrealistische ervaring. Leven en dood krijgt plots een heel andere betekenis.

Gisterenvoormiddag heb ik van Ratnamala een paar enkelbandjes en een taart gekregen. Hoewel ik dit laatste graag zou delen, lijkt met me alles behalve gepast! Daarom hebben Mireille en ik deze al voor een deel opgegeten. Ik weet niet hoe ik me hierbij mag of kan voelen.