Het awereness programma rond HIV zet zich in om vier doelgroepen bewust te maken van dit thema in al zijn facetten. Men richt zich hierbij op truckchauffeurs, Rikja- en taxichauffeurs, straatkinderen en commercial sexworkers. Ik was zeer benieuwd naar de specifieke werking van Ruchika hier omtrent. Daarom heb ik vandaag met Prasanto zijn doelgroep bezocht; de riksja- en taxichauffeurs. Hij gaat verschillende staanplaatsen af om te praten met de chauffeurs, waar hij over het algemeen goed ontvangen wordt. Dit hangt af van hetgeen de chaufferus die dag al verdiend hebben. Indien ze bij wijze van spreken geen volledig avondmaal in het vooruitzicht hebben, staan hun oren niet naar HIV preventie. Nu hadden we geluk.

De mannen zijn wel heel verlegen. In een conservatieve gemeenschap als deze wordt er niet makkelijk over dit thema gepraat, zeker niet wanneer iemand van het vrouwelijk geslacht deel uitmaakt van het gesprek. Het werk dat Ruchika hier levert heeft al voor een enorme vooruitgang gezorgd in de voorlichting van de bevolking rond HIV.

Wanneer ik de situatie tussen beide culturen oppervlakkig bekijk merk ik een serieus mentaliteitsverschil. Dit heeft totaal geen wetenschappelijke basis en is gebaseerd op eigen ervaring en mening.

De Indiaase bevolking is over het algemeen niet op de hoogte van juiste feiten rond HIV. Laat staan preventie. Vaak bestaan er mythes over die doorbroken moeten worden. Zo is er bijvoorbeeld de illusie dat men van het virus bevrijdt kan worden door sex te hebben met een maagd. In België is deze situatie helemaal anders. Iedereen is op de hoogte van de manieren waarop men HIV kan krijgen. Er bestaan campagnes genoeg en iedereen heeft toegang tot de juiste preventiemiddelen. Toch komen er dagelijks geïnfecteerden bij. Er bestaat naar mijn mening een serieuze 'ver-van-mijn-bed mentaliteit', waardoor men veel te laks omspringt met risicofactoren. Effectief, het risico ligt lager in het Westen dan hier, maar dat neemt niet weg dat het er is!

Wanneer ik de chauffeur vragen stel over hun kennis naar HIV en hoe ze hieraan komen, speelt Ruchika een grote rol. Naast een vorming worden ze (en andere doelgroepen) ook bevoorraadt van condooms. Ruchika krijgt ze ter beschikking van de Indische overheid. Momenteel is de toevoer tijdelijk stopgezet. Prasanto kreeg vaak de vraag wanneer ze terug uitgedeeld worden. Een teken dat men ze gebruikt. En effectief, van de moment dat men ingelicht is over het virus in al zijn facetten, neemt men geen risico. Dit is uiteraard geen waterdichte stelling die voor iedereen geldt. Maar ik heb zo het idee dat men hier anders omspringt met de risicofactoren.