De verantwoordelijke stafleden van Ruchika hebben besloten de wereld aids dag een dag vroeger dan gewoonlijk te houden vermits de gebruikelijke 1^ste december een vrije dag is voor de medewerkers. Dit jaar is geopteerd voor een carnavalstoet die twee kilometer zal afleggen.

Om 8 uur in de ochtend werden de meisjes en vrouwen van de slum verwacht, alsook andere personen die meeliepen in de stoet zoals dansers en muzikanten.

Na een toespraak van verschillende genodigden kon de stoet starten. Tijdens de laatste voorbereidingen kwam er een slumvrouw naar me toe, ze was aanwezig bij één van de vergaderingen die ik in de slum had gehouden. Heel lief en vriendelijk vroeg ze me plots om 10 roepies. Even uit mn lood geslagen! (hoewel het niet zo onwaarschijnlijk is..maar ik bekijk hen niet als bedelaars). Ik heb ze niets gegeven, dat doe ik nooit..als er bedelaars me om gunsten vragen geef ik, indien ik het bij de hand heb, steeds eten.
Toen ik dit voorval meedeelde aan collega’s zeiden ze in koor “don’t give them money!” en werd hun bezorgdheid voor mij weer serieus aangewakkerd.

Met veel muziek, dans, pamfletten en een goede sfeer trokken we van Rashj Mahal tot Ram Mandir. De vrouwen en adolescenten meisjes hadden elk een bord vast met allerhande teksten, voornamelijk in Oriya. Daarnaast ook borden met tekeningen en tekst zoals bv; “je mag handen schudden met een hiv patiënt”. Verschillende dansgroepen en muzikanten maakten het geheel compleet. Ze werden helemaal gek van enthousiasme toen ik begon mee te dansen. Ik ook :)

Om de stoet te kunnen houden is uiteraard toestemming van de politie nodig. Deze wordt op voorhand aangevraagd, maar de bevestiging wordt pas 24 of 12uur voordien gegeven. Wanneer er bijvoorbeeld op het laatste moment een demonstratie van boze arbeiders gepland wordt op dezelfde dag en plaats, krijgt deze voorrang.

Er was zeer veel politiebegeleiding. De politiechef herkende me van een paar dagen eerder. Hij was langsgekomen om mijn visa te checken en er zeker van te zijn dat met mij alles goed gaat. “Je bent immers onze gast”, zei hij.
"No problems sir!"
"So you live here in peace"
"reken maar van yes!"