3de maand chemo en hoewel ik pas weer dinsdag de laatste pil moet nemen en dan een week rust krijg...is deze maand toch vrij rustig verlopen zonder echte diarree.

Wel oppassen, en ik ben waarschijnlijk best paranoia daarin vanwege mijn besmettingsgevaar, kom ik tot schrikbare ontdekkingen.

De mensen die me kennen weten dat ik alles kan meten. En dat ik er eigenlijk nooit naast zit. Ik heb geen testen nodig om te weten of je besmet bent door een virus of bacterie. Daardoor voel ik mij in mijn "burcht" ook veiliger dan waar dan ook. Sinds mei ben ik weer begonnen om mijn praktijk te openen. Schoorvoetend, mondjesmaat, want tja de schrik zat er na de lockdown wel goed in. Mijn vertrouwen nam toe omdat ik geloof in mijn metingen en de patiënten hebben ook vertrouwen.

Vanaf die tijd tot nu heb ik 18 gevallen gehad van longvirussen. Waaronder de mensen in mijn bubbel. Kijk, ik weet alleen dat het een longvirus is maar of het corona is dat niet. Ik neem dan ook geen risico de mensen stuur ik weg en ze begrijpen dat ook. Ik zeg dan ook, luister een longvirus kan ook gewoon een verkoudheid of griepje zijn. Van al die mensen is er geen enkel besmet geraakt met Corona. Dat geeft ook vertrouwen voor de mensen die komen. Ik heb hier een aantal weduwen en weduw-naren die zichzelf isoleren omwille van covid. Zij komen hier even een half uurtje socialiseren en laten behandelen omdat ze zich veilig voelen. Voor mij is het ook doorbreken van isolement hoor. Er zijn meer gevallen van darmvirussen. Deze stuur ik niet weg aangezien dit alleen overdraagbaar is via speeksel. En als ze een mondmasker ophouden (en handen worden sowieso bij binnen komen ontsmet) kan er niets gebeuren. Het toppunt was afgelopen maandag, van de 12 mensen die ik gehad heb waren er 11 met deze darmvirus. (dit varieert van 1, 2 dagen wat buikpijn , beetje dun tot een week op bed.) 

Maar goed, in huis is het gevaar ook aanwezig. Nogmaals door die chemo ben ik argwanend, maar ik schrok toch wel. Mijn uitdaging is deze chemokuren zonder diarree door te komen en tuurlijk doen die pillen heel wat om het te verstoren. Ik meet mijn eten, ik meet alle eetwaren die gekocht zijn. En toch nog altijd was er iets waardoor ik weer verstoord raakte. Het toppunt was wel dat de mokken en alles wat uit de vaatwasser kwamen niet proper waren!!!!! Ongelooflijk maar waar. Vroeger werd alles met de hand gedaan en tegenwoordig alles machinaal. Zo'n vaatwas blokje is dus NIET proper. Mij maakt het niet of je het geloofd maar door daar op te letten kon ik het laatste probleem oplossen. Ik had zelfs meer een verstopping dan dun.

Er is ook iets veranderd in mij. En dat is mentaal. Sinds mijn depressie ben ik langzaam eruit aan het klimmen. Geluk is al het aardse loslaten. Dat kwam al jaren geleden in mij op en ik begreep het zelf niet.  Hoe kan je alle aardse dingen loslaten. Je moet toch verdienen om dingen te betalen, .....?

Tgv. van mijn ziekte, depressie en lockdown kwam ik in een positie dat het voor mij over was. Ik gaf op, ik liet alles los. Kom me maar halen.

Ik, die altijd positief ingesteld is en dacht dat ik nooit een depressie zou krijgen zat aan de grond. Ik kon mij niet meer motiveren. Mijn lichaam liet mij in de steek. Bij alles wat ik deed had ik pijn, ik hield vocht vast. Naar een dokter gaan dat was er toen niet bij. Niets zo erg als ik niet weet wat er aan de hand is. Ik kan anderen meten maar mijzelf niet. Uiteindelijk na weken kon ik mijn bloed laten onderzoeken. Ik had nierinsufficiëntie. Awel, daar kan ik wat aan doen. Zoutloos eten, vitamine D pakken. Zolang ik maar iets heb wat ik kan doen dan krijg ik weer motivatie. Ik kon ook weer wat gaan werken, mensen ontmoeten. Alles zorgde ervoor dat mijn aandacht verdeeld wordt ipv te tobben...... 

Okee, wat is veranderd. Ik geef inderdaad niet meer om bezit. Ik was zover dat ik er niet wilde zijn en alles opgaf. 

En geloof het of niet, maar ik ben gelukkiger dan ooit. 

Nu begrijp ik wat het betekent. "Geluk is al het aardse loslaten"