Ik ben Kiet, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kieter wieter.
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is jager.
Ik ben geboren op 27/02/2011 en ben nu dus 14 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: knuffelen, spelen, wandelen en jagen.
kieter_wieter
de belevenissen van een drentsche patrijshond
17-04-2013
Stinker
Nu de paasvakantie weer voorbij is gaan we terug s avonds met
Kiet wandelen.
Het is nu al veel langer licht buiten en dan ook nog eens met
dit lekker weer is dat even ontspannen. En genieten van de buitenlucht
natuurlijk.
Dit duurt dan net zolang totdat Kiet het tijd vindt voor een
plons.
Voor we het wisten zat mijnheer vandaag in een enorm
stinkende beek te ploeteren.
Vandaag moesten we terug naar school, gedaan met de vakantie. Dat vindt Kiet
natuurlijk ook niet leuk, want een hele vakantie lang heeft hij samen met ons in
de tuin gewerkt en met papa naar de jachttraining geweest, en nu moet hij op ons
huis passen terwijl wij terug naar school waren en mama en papa zijn gaan
werken. Hij moet nu wachten tot 's avonds om zijn wandeling te krijgen.
Wij hebben er alvast met volle teugen van genoten. We hebben
wat geklust in de tuin en met
Kiet gespeeld. Ook hebben we vanmiddag voor de eerste keer
buiten kunnen eten. Zalig zo lekker in
het zonnetje buiten kunnen zitten.
In onze tuin zijn de vogels druk in de weer met het nesten
bouwen. We ontdekten al een duivennest, twee merelnesten en ook onze
mezenkasten hebben weer bewoners. Al dat leven in de tuin vinden wij
superplezant.
Zo hebben we de afgelopen week dikwijls bezoek gekregen van
een bonte specht.
Papa wou van die specht graag een foto maken, maar wanneer er ook maar
iets beweegt is de specht weg.
Na enkele pogingen is het ons vandaag gelukt om enkele fotos
te nemen.
Die specht komt mee eten van de vetbolletjes die in onze
tuin hangen.
Normaal komen de mezen en de roodborst hiervan eten maar
blijkbaar zijn er nog vogels die wel vetbolletjesen pindas lusten.
En zon speciale gast in de tuin vinden wij super, dan kan
onze dag niet meer stuk.
We hadden er al lange tijd naar uitgekeken en vandaag was
het dan eindelijk zover. Vandaag was the
place to be de Krikskensstraat in Beerse bij Jan en Simonne. Zij organiseerden daar een terugkomdag voor
alle Faes-drenten en daar wilden wij natuurlijk ook absoluut bij zijn. Het
terugzien van onze Drentenfamilie was ook dit keer weer heel plezant. En wat is
onze familie al groot geworden zeg .Ook
deze keer was het weer genieten voor zowel honden als baasjes. Eerst een hele mooie
wandeling door de sneeuw. Daarna een zeer interessante uitéénzetting over EHBO
voor honden door dierendokter Nelly en dan lekkere frietjes a volonté. Al die tijd konden de baasjes bijpraten over
de dolle fratsen en ervaringen van hun Drent uit de Faes-nest. Al die kuren zitten echt wel in de familie, we konden dat al
wel vermoeden maar nu weten we het wel heel zeker. Jan en Simonne bedankt en
wij kijken al uit naar de volgende familiereünie.
Kiet en papa gaan
elke zondagmorgen op jachtles in Veltem Beisem. Ondertussen zitten ze weeral aan les 5,
In de helft dus , en het gaat prima.
Al van bij het opstaan weet Kiet dat er iets te gebeuren staat. Hij ziet immers dat papa zijn hondenkleren aandoet en dat betekent Actie.
Eerst een stevig ontbijt, meestal zijn dat twee zachtgekookte eitjes, en die worden netjes verdeeld tussen baasje en hond.
Daarna, zo iets na achten, vertrekken die twee makkers, naar de oefenterreinen.
Bijna ter plaatse, in het laatste stuk, kan je merken dat Kiet weet dat ze er bijna zijn. Hij begint dan te keffen en is onrustig. Alsof hij wil zeggen dat hij er helemaal klaar voor is. Slim hé, zon Drent
Tijdens de les is Kiet één en al aandacht. Alle zintuigen staan op zeer scherp. Alles, maar dan ook alles heeft mijnheer gezien. En dit zowel in zijn eigen groep, in de andere groep als bij de bezoekers.
Hij beleeft alles zeer intens.
Vorige les hadden de lesgevers papa gezegd van vooral rustig te blijven als Kiet weer eens kuren had.
Wel vandaag, in het gedeelte voor de pauze, is dit prima gelukt. Met wisselend succes weliswaar werden de oefeningen tot een goed einde gebracht.
Maar dan, na de koffiepauze, vond Kietje dat het tijd was voor de Grote Mijnheer Kietshow.
Het apporteren wordt dan een spel waarbij je het baasje gaat uitdagen. Je vergeet dan ook wat steadyness is,
Als macho-reu ga je dan overal tegenaan plassen en ga zo maar door.
Als papa hem dan tot de orde roept, blijkt ineens dat Kieter over een zeer klein hartje beschikt. Als correctie pakt papa hem dan bij zn nekvel en wordt Kiet berispt.
En dan volgt natuurlijk de alleronschuldigste Drentenblik.En diene pippo die weet heel goed dat zijn gedrag fout zat. Je zou ze soms achter het behang plakken, wordt er dan gezegd. Hihihi.
Als Kiet dan merkt dat het toch wel ernst is bij papa doet hij terug zn best en wordt er terug goed gewerkt.
Ondertussen zijn onze twee weer terug thuis. Beide zijn, ieder op zijn manier, van wat rust aant genieten.
Voor Kiet zijn verjaardag heb ik een knuffeltje gegeven.
Vanaf het moment dat hij het zag vond hij het geweldig.
Hij komt er mee grollen om te spelen en hij gaat er mee
slapen .
Vandaag was het weer zo ver meneertje Kieter Wieter kwam ons
weer vragen om samen met hem met de knuffel te spelen. Een hondje met zon
lieve blik die kan je toch geen spelletje weigeren hé
Vandaag is onze Kiet 2 jaar geworden en daar heeft hij tot nu toe al erg van genoten. Buiten een hele boel knuffels heeft hij een grote kluif, een snackbox, een speeltje en een nieuwe apport gekregen om mee te trainen. Maar wat is een echte verjaardag nu zonder taart, daar heeft mama voor gezorgd. En een stukje taart gaat er ook wel in bij onze jarige. Kiet bedankt al mensen voor de leuke verjaardagswensen en ook een gelukkige verjaardag aan Kiets broers en zussen.
Papa zal het geweten hebben vandaag Vandaag was het de
derde les van Kiets jachtcursus. Vorige keer had Kiet met wisselend succes
gewerkt. Papa had na de les duidelijke afspraken met Kiet gemaakt om de derde
les minder het zotteke uit te hangen, het werd tijd voor het serieuze werk nu.
Tijdens de wandelingen in de week heeft papa nog extra getraind met Kiet,
vanmorgen begonnen papa en Kiet met volle moed aan de nieuwe les , alleen het
sneeuwde en dat vond onze speelvogel Kietfantastisch. Voor het serieuze werk had Kiet weinig tijd, hij wilde veel
liever zijn eigen goesting doen en dat was, tot grote ergernis van papa, spelen
in de sneeuw.
Zelfs aan de oefeningen die hij al goed onder de knie had
veegde hij zonder blikken of blozen zijn voeten. Kiet had opnieuw zijn
puberdrentenkuren . t Is te hopen voor papa dat het volgende les niet opnieuw
sneeuwt
Onze kerel wordt volgende week twee en is opnieuw
beginnen puberen Papa zal het vandaag
geweten hebben en vraagt zich nu vooral af, hoe vaak een Drent eigenlijk zo
opnieuw zn puberdrentenkuren kan krijgen. Tot 3 jaar?
Het weekend is weer voorbij gevlogen. En ook onze hele week
krokusverlof trouwens.
Zaterdag wilden we graag gaan wandelen in Vosselaar, samen
met Jan en Simonne en onze Drentenfamilie natuurlijk. Het is immers al een hele
poos geleden dat we ons moe Belle, tante Hera en nonkel Heros en Lucy nog eens
hadden gezien. Deze wandeling kon spijtig genoeg niet doorgaan omdat Heros ziek
is en de baasjes geen risicos wilden nemen .Niet getreurd, die wandeling komt
later nog wel. Wij kijken er al naar uit.
We zijn dan maar gaan wandelen aan onze Netedijk. Ook hier
hebben we ons geamuseerd. Het is daar immers zeer slijk en dat is nu juist wat
Kiet graag heeft. Dan gaat hij zo hard te keer, dat is echt genieten voor Kiet.
Gelukkig heeft hij een zelfreinigende vacht. Al zegt mama
dan dat ons huis niet zelfreinigend is. Kiet wordt dan nazon slijkwandeling even gewassen of beter gezegd
goed afgespoeld. Maar zo stoer en uitdagend hij tijdens de wandeling is, zo
triestig en sip zit hij dan te kijken als we met de emmer water aankomen.
Om medelijden mee te krijgen toch.
Vandaag, zondag had Kiet weer les. Daar er deze keer eend
geapporteerd mocht worden verliepen de apport-oefeningen zeer goed. De andere
oefeningen verliepen met wisselend succes. De ene al wat beter dan de
andere.Afhankelijk van onze mijnheer
zn kuren en zn goesting. Want kuren die had hij vandaag. Papa heeft hetgeweten.
Nu het jachtseizoen is afgelopen zijn we weer begonnen aan
een nieuwe cursus jachthondenopleiding. Deze bestaat uit 10 lessen en een examen en gaat door in Veltem-Beisem. Kiet zit ondertussen in de groep van de gevorderden, en dat ging best
goed vandaag. Alle oefeningen gingen vrij vlot, alleen heeft Kiet zn
apport wel eens laten vallen voordat papa hem kon aannemen. En dat mag nu juist
niet. Daar moeten we de komende tijd meer op oefenen. Veel zorgen
maken we ons echter niet want de volgende les wordt er geoefend met echt wild
als apport. Kiet mag dan
eend apporteren en dat gaat een heel ander resultaat geven. Daar zijn we nu al
zeker van. Fotos van die eerste les
zijn er niet. Papa heeft immers zijn handen vol met onze Kieterwieter. Maar gisteren hebben we een mooie
wandeling gemaakt en Kiet zat toen vol met kuren en fratsen. En dat kan je
duidelijk zien want daar zijn wél fotos van.
Dat het nu echt winter is hebben we daarstraks gemerkt, het
was terug hard beginnen sneeuwen en de stoep en de oprit lagen weer vol met
sneeuw. Dat moest natuurlijk geruimd worden, en zoiets kan toch niet zonder
Kiet. Samen hebben we alles sneeuwvrij gemaakt. Natuurlijk hebben we ook met
Kiet in de sneeuw gespeeld met de slee, en als hij de kans heeft loopt hij door
de tuin met zijn neus in de sneeuw. Erg veel last heeft hij dan niet van de
kou, maar zijn plaatsje voor de kachel staat hij af aan de kat, hij ligt liever
in zijn bench, want vlak voor de kachel is het veel te warm voor hem.
Gisteren was ik jarig. Ik ben 12 jaar geworden en dat hebben we natuurlijk gevierd. Daar hoort een lekkere taart bij en Kiet heeft er ook een stukje van gekregen. Vandaag hebben we allemaal samen met Kiet een grote wandeling gemaakt. Het was wel een beetje koud maar we hebben er allemaal van genoten. In een beekje tussen het ijs door pootje baden,in het bos grote takken uitzoeken en ravotten op de Netedijk. We kwamen ook andere honden tegen waar Kiet eens mee ging kennismaken. Na heel het avontuur ligt Kiet nu te rusten in zijn bench in de garage. Bij ons in huis brandt de kachel en is het dus lekker warm. Volgens onze Kiet veel te warm. Daarom gaat hij regelmatig naar de frisse garage en kruipt daar in z'n bench. Het is daar prima van temperatuur volgens hem en ook nog eens heel rustig. Straks als we gaan eten zal hij wel vlug terug in de keuken zitten, onze makker. Dan komt hij zien of er geen lekkere stukjes op de vloer gevallen zijn
Alle voorbereidingen zijn getroffen en de inkopen gedaan.
Voor ons kan het aftellen beginnen.
Fien en papa gaan vandaag nieuwjaarzingen en mama staat in
haar potten te roeren. Ik en Kiet
zijnde proevers van dienst.Vanavond feesten we immers gezellig gewoon
thuis.Ook in onze buurt wordt er veel
vuurwerk afgeknald en dan zijn we bij Kiet. Het knallen tijdens de jacht kent
hij wel maar die knallen met lichtflitsen dat valt nog af te wachten.
Gisteren zijn we eens flink gaan uitwaaien tijdens de
wandeling. Wel meer dan twee uur hebben we gewandeld langs de Nete. De dijken
waren heeeeel slijk en vele weides waren overstroomd. Voor een Drent is dit
pure fun. Rennen, modderbaden nemen, zwemmen Wat een pret zeg.
Wij wensen iedereen een prettigen veilig eindejaar en een gelukkig en gezond
Nieuwjaar. Tot in 2013.
YES! Eindelijk,t is vakantie en we hebben die dubbel en dik
verdiend vinden we. Onze examens en onze toetsen zijn goed meegevallen,
iedereen was tevreden. Ook onze Kiet want voor hem was er wat minder aandacht
de laatste 14-dagen. Gelukkig kon hij gaan tracken tijdens de weekends met papa
en het DTT-team . Maar nu zijn we hier allemaal enkele dagen samen thuis en dat
weet Kiet ook wel te appreciëren: lekker bij baas in de zetel liggen, mij en
Fien komen uitdagen met een speeltje en dan door huis rennen, met de poot komen
knuffels vragen, bij mama gaan bedelen want die is het kerstmenu aan het
bereiden, de kat van tussen de cadeautjes onder de kerstboom wegjagen (gelukkig
wankelt de kerstboom dan alleen maar en is hij nog niet omgevallen), en
natuurlijk hoort er ook een dagelijkse wandeling langs de Nete bij. Kiet is zo
graag bij zijn baasjes maar die hebben Kiet ook heel graag hoor want morgen hé,
morgen dan is Kiet ook uitgenodigd op het kerstfeest bij oma en daar krijgt
hij ook zeker en vast een heleboel knuffels en mag hij meesmullen van omas
fameuze kerstbuffet .
Mama, papa, Fien en ik wensen al onze bloglezerseen heel gezellig kerstfeest . Geniet ervan.
Gisteren ging het ganse DTT-team mee jagen in Perk.DTT staat voor Drenten tracking team en de
leden hiervan zijn papa en Kiet, Rudy, Simonne en Ferron en Luc en zijn makker
Harry. Drie Drenten met hun baasjes dus. Samen zijn zij de schrik van het wildbestand
in Vlaams-Brabant. En ook gisteren ging
de jachtweer prima. En als je dan mag
gaan jagen op een schoon kasteeldomein is dit natuurlijk extra plezant. Papa vertelde
dat het kasteel van Perk een echt sprookjeskasteel is, met een slotgracht en mooie
hoge torens. Eigenlijk was dit dus een echt prinsessenkasteel.En omdat ze in Perk geen prinsessen hebben
zal ik de volgende keer ook meegaan. Ik ben dan prinses Fien van Fienemieland amaai
dat gaat plezant worden . Dan maak ik heel veel ritjes met onze Kiet
naast mij in de mini en het DTT mag dan zoveeljagen als ze willen.
Vandaag vieren we Sinterklaas. Wanneer we vanmorgen in de keuken kwamen was Kiet al ijverig rond de tafel aan het snuffelen. Wat rook hij daar toch weer allemaal voor lekkers? Het zijn niet de mandarijntjes want daar is Kiet niet zo op verzot. "Zijn het dan die rare venten op tafel die zo lekker ruiken, mmm chocola ", dacht Kiet. Chocolade is helemaal niet gezond voor Kiet maar we moeten onze deugniet in het oog houden want chocolade is mmmm... toch zo lekker. Dus kreeg onze bedelaar van papa geen chocolade maar wel pudding uit de koffiekoek en dat is minstens even lekker. Bij de bench heeft Sinterklaas ook knabbelbenen en snoepjes gelegd. Onze Kiet moet dit jaar wel héél braaf geweest zijn want hij had niet eens zijn schoen gezet. Zo was het hier dus voor iedereen Sinterklaasfeest.
Gisteren hadden we weer jacht in Houtem. Ook dit keer deed Kiet het weer
prima. Snuffelen en wild opstoten, en
als dat dan ook geschoten wordt apporteren is Kiet zijn werk. Natuurlijkis dat voor hem de grootste beloning als hij
geschoten wild tot bij baasje mag brengen. Zon ganse dag tracken, door weer en wind, door
bos, open veld en door hoge bramen is
natuurlijk hard labeur voor hond en baasje.De dag
erna is het hier dan ook rustdag. Baasje en Kiet zijn dan best moe. Kiet zn poten hebben het hard te
verduren gehad door de bramen. We doen dan speciale kemelzalf aan de
kussentjes onder zn poten. Onze meneer vindt dit niet zo leuk en likt de zalf er direct weer terug
af.Een Drentenbaasje is natuurlijk wel
één en ander gewoon en ook wij hebben daar natuurlijk wat op gevonden. Zie
maar hoe sjiek Kiet is met zijn witte sokjes . En
als extraatje kreeg hij nog pizza , want wie hard moet werken moet ook goed eten.
Om in topvorm te blijven gaan we met Kiet regelmatig bijtrainen. Wij zijn immers lid van het DTT en dat willen we zo houden. Daarom zijn we vandaag weer met Rudy, Simonne en pa Ferron gaan trainen. Apporteren, verloren zoeken, markeren, vooruit en een 8 lopen, Kiet doet het allemaal goed en hij vindt het zeer leuk om te trainen met zijn pa. Maar samen spelen en een mooie boswandeling maken vindt onze speelvogel toch nog altijd het allerleukste.
