Ik ben Kiet, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kieter wieter.
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is jager.
Ik ben geboren op 27/02/2011 en ben nu dus 14 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: knuffelen, spelen, wandelen en jagen.
We hadden er al lange tijd naar uitgekeken en vandaag was
het dan eindelijk zover. Vandaag was the
place to be de Krikskensstraat in Beerse bij Jan en Simonne. Zij organiseerden daar een terugkomdag voor
alle Faes-drenten en daar wilden wij natuurlijk ook absoluut bij zijn. Het
terugzien van onze Drentenfamilie was ook dit keer weer heel plezant. En wat is
onze familie al groot geworden zeg .Ook
deze keer was het weer genieten voor zowel honden als baasjes. Eerst een hele mooie
wandeling door de sneeuw. Daarna een zeer interessante uitéénzetting over EHBO
voor honden door dierendokter Nelly en dan lekkere frietjes a volonté. Al die tijd konden de baasjes bijpraten over
de dolle fratsen en ervaringen van hun Drent uit de Faes-nest. Al die kuren zitten echt wel in de familie, we konden dat al
wel vermoeden maar nu weten we het wel heel zeker. Jan en Simonne bedankt en
wij kijken al uit naar de volgende familiereünie.
Kiet en papa gaan
elke zondagmorgen op jachtles in Veltem Beisem. Ondertussen zitten ze weeral aan les 5,
In de helft dus , en het gaat prima.
Al van bij het opstaan weet Kiet dat er iets te gebeuren staat. Hij ziet immers dat papa zijn hondenkleren aandoet en dat betekent Actie.
Eerst een stevig ontbijt, meestal zijn dat twee zachtgekookte eitjes, en die worden netjes verdeeld tussen baasje en hond.
Daarna, zo iets na achten, vertrekken die twee makkers, naar de oefenterreinen.
Bijna ter plaatse, in het laatste stuk, kan je merken dat Kiet weet dat ze er bijna zijn. Hij begint dan te keffen en is onrustig. Alsof hij wil zeggen dat hij er helemaal klaar voor is. Slim hé, zon Drent
Tijdens de les is Kiet één en al aandacht. Alle zintuigen staan op zeer scherp. Alles, maar dan ook alles heeft mijnheer gezien. En dit zowel in zijn eigen groep, in de andere groep als bij de bezoekers.
Hij beleeft alles zeer intens.
Vorige les hadden de lesgevers papa gezegd van vooral rustig te blijven als Kiet weer eens kuren had.
Wel vandaag, in het gedeelte voor de pauze, is dit prima gelukt. Met wisselend succes weliswaar werden de oefeningen tot een goed einde gebracht.
Maar dan, na de koffiepauze, vond Kietje dat het tijd was voor de Grote Mijnheer Kietshow.
Het apporteren wordt dan een spel waarbij je het baasje gaat uitdagen. Je vergeet dan ook wat steadyness is,
Als macho-reu ga je dan overal tegenaan plassen en ga zo maar door.
Als papa hem dan tot de orde roept, blijkt ineens dat Kieter over een zeer klein hartje beschikt. Als correctie pakt papa hem dan bij zn nekvel en wordt Kiet berispt.
En dan volgt natuurlijk de alleronschuldigste Drentenblik.En diene pippo die weet heel goed dat zijn gedrag fout zat. Je zou ze soms achter het behang plakken, wordt er dan gezegd. Hihihi.
Als Kiet dan merkt dat het toch wel ernst is bij papa doet hij terug zn best en wordt er terug goed gewerkt.
Ondertussen zijn onze twee weer terug thuis. Beide zijn, ieder op zijn manier, van wat rust aant genieten.
Voor Kiet zijn verjaardag heb ik een knuffeltje gegeven.
Vanaf het moment dat hij het zag vond hij het geweldig.
Hij komt er mee grollen om te spelen en hij gaat er mee
slapen .
Vandaag was het weer zo ver meneertje Kieter Wieter kwam ons
weer vragen om samen met hem met de knuffel te spelen. Een hondje met zon
lieve blik die kan je toch geen spelletje weigeren hé
