Druk, druk… Al enkele dagen heeft onze baas het druk met Drentenzaken, logés, vergaderingen, Drentenblaadje, late vergaderingen en zo verder. Gisteren avond was het weer laat geworden want het was dan ook een flink stuk Nederland in. In Woudenberg ergens tussen Utrecht en Arnhem was een info avond ingericht door de Nederlandse Drentenvereniging. Het onderwerp was het gezondheidsbeleid voor de volgende jaren voorbrengen en de DNA methode van onderzoeken uitlichten. Uiteraard bij zulke onderwerpen kwam dan ook inteelt en verwantschap ten berde. Het was een leerrijke infovergadering waar na afloop ook nog de nodige vragen konden gesteld worden. Het was laat, of vroeg, ‘t is hoe je het bekijkt, toen onze baas terug de oprit opreed. Maar hij heeft er vandaag al heel wat antwoorden op moeten geven. Tevreden was hij wel over de info avond, en met hem nog enkele fokkers die aanwezig waren. Het ganse DNA gebeuren en onderzoek bied zoveel mogelijkheden mits het goed opgevolgd en geregistreerd wordt dat het volgens ons baasje een verantwoord fokken veel makkelijker moet maken. Voor ons baasje was het een aanvulling van de info vergadering waar hij begin oktober naartoe was geweest en waar Dr. geneticus Frank Coopman de uiteenzetting deed. Nu de ganse uiteenzettingen nog in de praktijk brengen is de volgende uitdaging. En ook dat zal weer wel met het nodige vallen en opstaan en tegenkantingen gepaard gaan. We houden jullie alvast op de hoogte… Belle & co
Het is
Lucy die zich blijkbaar niet prettig voelt . Ze loopt rusteloos door het huis,
wil in de hall, gaat zoeken in de bureau en wil dan weer de tuin in.
Het is
duidelijk, ze mist Kibbels, haar speelmaatje van het voorbije weekend .
Gans
anders is het met de drie andere roedelleden, Belle, Hera & Heros hebben
zich nog niet veel vertoond vandaag. Zij slapen de slaap der gelukzaligen in
hun bench.
Even komen
ze uit hun bench om de postbode te verjagen met veel lawaai, en om op hetzelfde
moment naar hun voeten te krijgen van het hoofdbestuur , omdat ze dat lawaai maken
doen vanuit de grote zetel die voor hen verboden terrein is.
Zo
verloopt the morning after na het bezoek van Kibbels.
Voor ons
hoofdbestuur was dat vertrek even een gênant moment omdat Kibbels eigenlijk
liever hier was gebleven Toen Annemie Kibbels kwam halen ging deze laatste gans
achteraan in haar bench zitten en wilde er alleen maar uit komen toen ons
baasje haar leiband te voorschijn haalde.
Nu tilt
ons baasje daar niet aan want hij weet dat Kibbels een super baasje heeft, maar
die verdomd slimme Kibbels weet ook dat ze hier in huis de ganse dag aandacht
heeft en met vier andere Drenten kan spelen.
Thuis in
Pulle is ze dan weer een deel van de dag alleen en dat weet die Kibbelaar maar al
te best.
Maar het
is een plezant en fijn hondje die zich in alle omstandigheden weet te gedragen.
Zoals gisteren bvb toen ze met ons baasje mee mocht naar de Maxizoo om verse
brokken te gaan kopen.
Onze baas
wilde weten wat haar gewicht was en hij keek toch even op toen de digitale
cijfertjes van de weegschaal halt hielden op 30,70 kg. ! ! !
Tot half
december kan Lucy blijven zoeken naar Kibbels, dan komt ze nog eens enkele
dagen onze roedel moe maken Lucy en de roedel hebben alweer iets om naar uit
te kijken
Of toch
bijna. Vier jaar en een half zijn verstreken tussen het maken van beide fotos.
Op de
eerste foto zijn er twee pups te zien, de toen nog piepjonge Hera en haar broer
Heros. Het was hun eerste lente en die konden ze voor het overgrote deel
beleven in de Franse Charente.
Op de
onderste fot zien we de jonge, maar niet meer zo piepjonge Lucy bij oma Belle,
moeder Hera en nonkel Heros. Een roedeltje Drentsche Patrijshonden om fier op
te zijn.
Oma Belle
is nog altijd de Alpha teef terwijl hera een strenge maar rechtvaardige moeder
is voor Lucy. Als er al eens een grom valt moet je goed luisteren. Meestal gaat
het initiatief dan uit van Belle naar Lucy toe. Het is een heel zachte , bijna
niet hoorbare verwittiging bij het eten. Lucy is zonder te schrokken de snelste
eter van de vier. Belle is de langzaamste eter, die geniet van haar eten.
Wanneer
Lucy klaar is met haar portie gaat ze lijnrecht naar Belle die dan nog niet
half klaar is met haar portie.
Lucy gaat
dan met haar snoet tegen of onder de eetkom van Belle liggen en dat is nog naar
de normen van Belle. Komt ze echter over de rand van de kom kijken dan hoor je
soms de verwittiging, tot hier meisje niet verder. En Lucy heeft niet meer
nodig dan dat.
Zo ging
het ten tijde van de eerste foto, en zo gaat het nog altijd met de roedel van
de tweede foto
Gisterenavond
moest ons hoofdbestuur nog opblijven omdat de steriliseerketel nog aan het werk
was om courgettesoep in te maken. Het baasje is dan maar in de archieven op de
computer gaan snuffelen.
Zo komt
het dat hij in de periode vanaf november 2008 terecht kwam.
Mails en fotos van kandidaat pupeigenaars die op het blog de toestand van
Belle volgden, die nadat de pups geboren waren afspraken maakten om naar de
pups te komen kijken, en vragen naar fotos van de opgroeiende pups.
Het was
ons allereerste nestje, het H-nestje en we hebben toen alles heel intens
beleefd.
Zo de
geboorte van Hercule, de allereerste pup hier bij os geboren. Die was haast in
de grote zetel, de sofa of de bank zoals de Nederlanders zeggen geboren. De
hoogzwangere Belle, zij zou volgens het temperaturen binnen de 24 uur haar
jongen moeten werpen, vond het nog nodig met veel kabaal de gazettenman van
de reclameblaadjes te moeten wegjagen. Dat deed ze met zoveel verve dat Hercule
al kwam kijken wat er zo belangrijk was
Hercule
hing half uit Belle toen we het opmerkten ! En de bevalling was begonnen. Netjes
op tijd en Hercule was de eerste van zes, nummer twee, onze Heros kwam even later.
Dan kwamen de twee teefjes Hera en Hadise en nadien ook nog twee reutjes,
Harrhy en Harko.
We hebben
nog wat fotos uit die tijd geselecteerd zoals ze door de eigenaars ons
toegezonden werden vanaf de pups naar hun definitieve thuis vertrokken waren. Zo
ook de fotos van Harrhy en den bol de eend in huis bij Jos en Dymphna. Dat
was de reden waarom Harrhy als laatste naar hen vertrokken is. Dymphna en Jos
hadden nog nooit een hond gehad en zij dachten dat Harrhy de aan haar poot
gehandicapte eend in twee slokken ging opeten !
Harrhy is
dan op proef met Jos meegegaan en had er vaaf dag één zijn vaste stek gevonden,
broederlijk naast zijn vriend den bol
Nu Kibbels
dit weekeinde hier bij ons op vakantie is zijn het ware gezondheidsdagen voor t
baasje. Hij gaat normaaldagelijks tweemaal een wandeling maken met ons.
Normaal is
dat een keer met Hera en heros en dan de tweede wandeling met Belle en Lucy.
Nu met Kibbels
er bij komt er ook nog een derde wandeling bij. Maar ook de combinaties
wisselen nu dezer dagen.Zo was er vandaag de eerste toer met het klassieke duo
Hera en Heros , waarna de jongskes Kibbels en Lucy aan de beurt waren. Maar
daar was ons baasje nog niet dadelijk mee klaar want die twee maakten elkaar zo
zot als Leuven foor.
Die twee
vlogen alle kanten uit, moesten telkens aan twee zaken snuffelen die dan wel
meters uit elkaar lagen en hadden als het ware dubbel brede voetpaden nodig
voor we aan het bos waren.
Daarna
kwam oma Belle alleen aan de beurt. En Belle genoot er zichtbaar van dat ze nu
eens helemaal alleen met de baas naar het bos kon. Ook de baas genoot ervan hoe
Belle zich terug twee jaar oud voelde. Net een jong veulen in de weide.
Dat gaan
we meer doen zegt het baasje. En als we haar niet alleen meenemen dan gaan we
het eens combineren met Hera. De twee moeders mogen dan morgen nog eens samen
mee. Nadien dan Heros met Kibbels, ook een prima combinatie. De derde ronde
doen we dan met Lucy alleen, die ook weer eens een lesje orde en tucht kan gebruiken
en dat combineren we dan gelijk !
Het
behoeft wel een beetje organisatie en regeltjes als je zo vijf tornados in
huis hebt.
We kregen
daarjuist een smsje uit Amsterdam waar Kibbels vrouwtje momenteel verblijft. Die
vroeg of het nog wel ging met de kostganger?.
We hebben
Annemie kunnen geruststellen, met Kibbels alles OK, ze ligt hier uitgeteld bij
onze baas aan zijn voeten moe te zijn van, de wandeling !
Totaal
geen last met Kibbels, het is niet voor niks een zus van Kiki, waar ze trouwens
ook sterk op lijkt. Zelfde snuitje, zelfde kleur van lijf, ook mantel maar met
een vrij brede witte kraag.
Het was
een totaal nieuwe ervaring voor mij, Hera, gisteren. Nog nooit in mijn vijfjarig
leven had ik soortgelijks gedaan.
Ik mocht
met het baasje mee met de auto en aanvankelijk dacht ik dat wij tweetjes naar
Frankrijk reden want we reden wel een uur lang in dezelfde richting.
Na een uur
rijden stopten we midden in een stad aan een groot plein waar een bonte
verzameling honden van alle rassen, kleuren, grootte en formaat al op ons
stonden te wachten. Zoveel honden had ik nog nooit bij elkaar gezien !
Er waren
ook honden bij die een T-shirt aan hadden met daar iets opgeschreven met
viltstift. Het had iets met eten en met fokken te maken waar die honden tegen
waren, "BROODFOK " stond daar telkens bij ! Ook die baasjes liepen vervaarlijk te
zwaaien met borden op stokken met slogans tegen BROODFOK.
Ons baasje
en ik waren op de grote manifestatie tegen het malafide fokken van honden aan
het Sint Pietersstation te Gent. Plots stond er nog een Drentenbaasje, Daniël naast ons
die we goed kennen maar die had zijn Djona thuis gelaten. Ook Renate en Rossano
met hun Jarre zagen we naar ons toe komen toen zij het station verlieten. Die
Jarre had ook nog een ervaring die ik ook nog niet ken, met de trein rijden !
Eventjes
nadien zetten een lang gerekte sliert baasjes en honden zich in beweging om
door grote straten in Gent, een twee uren durende tocht aan te vatten. Onderweg
maakte ik nog kennis met Mechelaars en Duitsers, herders wel te verstaan, geen
mensen. Maar ook chiwawadinges, bordercollies, Boxers zoals den Yndhi van ozze
Dré en ook zo n heel grote grijze hond, nen Duits of een Deense dog. Zo een
als den Baron waar onze Heros zo graag mee speelt in t bos.
Het was een bont
gezelschap dat rustig, en onder politie begeleiding door de grote stad stapte.
Na twee
uren kwamen we weer op een heel groot plein. Daar gingen een paar mensen
(organisatoren noemt ons baasje die mensen) door zon lawaaiding praten en een
toespraak houden waar we weinig van verstonden maar het was weer tegen de
broodfok. Ons baasje is daar samen met mij op een verhoog gaan staan waar we
een overzicht hadden over het plein en heeft daar ook fotos van de betoging
genomen, vlak naast de officiële fotograaf van de organisatie.
Omdat het
baasje moeilijk kon schatten hoeveel deelnemers er waren aan de optocht heeft
hij dat aan een begeleidend politieagent gevraagd en die schatte het aantal
deelnemers tussen de 1000 en 1100.
Wij vonden
het al een grote hoop maar zo n groot getal hadden we niet verwacht. De
organisatie mag dus terecht van een groot succes spreken. Alles was trouwens
perfect georganiseerd en ook onder de honden verliep alles in peis en vree.
En ik, ik
heb er een mooie stadswandeling aan gehad, weeral een ervaring meer. Het is
toch eens wat anders dan achter konijnen en vogels jagen in ons bos
Na het
klassieke gekibbel tussen Lucy en de nieuwkomer voor een weekend Kibbels is
het hier heel rustig in huis.
Waarschijnlijk
zijn Belle en nakomelingen nog steeds een beetje moe van de druktemakerij van
gisteren.
Straks
gaan Hera en het baasje naar Gent om mee te betogen tegen broodfok. Volgens de
berichten zouden er heel wat deelnemers zijn. Drentsche Patrijshonden gaan er
zeker twee zijn. Renate en Rossano, de mensen die vorig jaar met Kerstmis hun
hondje verloren hebben door vergiftiging zullen er ook zijn hebben ze ons
gemaild. We zijn benieuwd om kennis te maken met hun nieuwe Drentje.
Ons
vrouwtje blijft thuis met de rest van de uitgebreide roedel. Met twee baasjes
en vijf Drenten is wat veel voor een stadswandeling in gezelschap van een paar
honderd andere honden. Zo gewend zijn onze honden nu ook weer niet aan de
grootstad zoals Gent om te gaan wandelen.
Een bos of
wandeling in de velden zou hun veel beter liggen. Het zijnnu eenmaal jachthonden die af en toe wel een
terrasje in het dorp willen meepikken, maar een stadswandeling zit er niet in
met gans de roedel
Straks
verslag over de betoging, voor Hera haar eerste , voor t baasje de eerste
sinds mei 68, ondertussen ook al 45 jaar geleden !
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.