Op de laatste speeldag van de heenronde moesten we langs bij de Eendracht Wervik. Een ploeg die volgens insiders de best voetballende was van de reeks. Dus kwam het er op aan van ook “eendrachtig” aan de start te komen. En dat deden we eigenlijk wel. De openingsfase was weliswaar voor de thuisploeg maar Siebe redde toch een viertal keer de meubelen. Maar na een minuut of 10 kwamen we toch piepen aan het venster. Louis kopte een bal op hun keeper en dat was dan ook onmiddellijk onze eerste kans. Aan de andere kant trof Wervik de lat maar we lieten ons niet doen. We werden zelfs licht de betere ploeg. Arne kreeg een kans of twee en gaf ook de beslissende voorzet die werd binnengekopt door een tabaksman, in eigen doel. Net voor het half uur kreeg Wervik dan ook –weliswaar verdiend- hun gelijkmaker. Nog voor de pauze troffen ze nog de paal maar Kevin redde de rebound.

Na de pauze kregen we een paar kansjes maar het was toch Wervik die nog de beste kans kreeg door net naast te mikken. Een stunt was stilaan in de maak vooral omdat onze verdediging stand hield of omdat Siebe voor de zoveelste keer gepast tussen kwam. Pas toen we met een paar blessures bleken af te rekenen gingen we fysiek onder door en kregen we in de laatste 7 min nog 2 tegentreffers. De laatste bleek overigens na het bekijken van de camerabeelden  een loepzuivere off-side. Adriaan had nog de 3-2 aan de voet in de slotfase maar het was te vergeefs. 3-1 verlies maar deftig voetbal was de slotconclusie.