We mogen van de club herbeginnen met trainen op 6/1
Hopelijk is iedereen woensdag aanwezig en kunnen we (voor mij toch) de grote ontgoocheling van de laatste wedstrijd doorspoelen. Het was qua niveau onze groep onwaardig. Op inzet kun je ook punten halen. Dit was bijna niet aanwezig gisteren.
Laatste match voor de winterstop en eerste van de terugronde. Een winterzonnetje scheen ons op de bank recht in de ogen maar het was weliswaar niet de zon maar ons spelniveau dat pijn deed aan de ogen. We konden het spel niet maken en het was Kortrijk dat veeleer voor ons doel kwam. Siebe kwam dan ook een paar keer gepast tussen. Ook ontsnapten we minstens aan één penalty en ook Yoni moest eens de bal van de lijn redden op het kwartier. In het slotkwartier kregen we eerst een kans via Maxim en uit de corner die daarop volgde kon Adriaan in de rebound scoren. Even later maakte Kortrijk gelijk. In de tweede helft starten we iets beter maar gevaarlijk waren we niet. We trapten een paar te zwak op doel met onder meer een bedrijvige Jasper. In het laatste kwartier maakte Kortrijk ons dan volledig af met nog 3 extra goals.
Op de laatste speeldag van de heenronde moesten we langs bij
de Eendracht Wervik. Een ploeg die volgens insiders de best voetballende was
van de reeks. Dus kwam het er op aan van ook eendrachtig aan de start te
komen. En dat deden we eigenlijk wel. De openingsfase was weliswaar voor de
thuisploeg maar Siebe redde toch een viertal keer de meubelen. Maar na een
minuut of 10 kwamen we toch piepen aan het venster. Louis kopte een bal op hun
keeper en dat was dan ook onmiddellijk onze eerste kans. Aan de andere kant
trof Wervik de lat maar we lieten ons niet doen. We werden zelfs licht de
betere ploeg. Arne kreeg een kans of twee en gaf ook de beslissende voorzet die
werd binnengekopt door een tabaksman, in eigen doel. Net voor het half uur
kreeg Wervik dan ook weliswaar verdiend- hun gelijkmaker. Nog voor de pauze
troffen ze nog de paal maar Kevin redde de rebound.
Na de pauze kregen we een paar kansjes maar het was toch
Wervik die nog de beste kans kreeg door net naast te mikken. Een stunt was
stilaan in de maak vooral omdat onze verdediging stand hield of omdat Siebe
voor de zoveelste keer gepast tussen kwam. Pas toen we met een paar blessures
bleken af te rekenen gingen we fysiek onder door en kregen we in de laatste 7
min nog 2 tegentreffers. De laatste bleek overigens na het bekijken van de
camerabeelden een loepzuivere off-side.
Adriaan had nog de 3-2 aan de voet in de slotfase maar het was te vergeefs. 3-1
verlies maar deftig voetbal was de slotconclusie.
Op papier was Kuurne niet de sterkste van de reeks maar er
waren al tegenstanders die we thuis ontvingen en waartegen we toch verloren.
Wakker zijn vanaf de eerste minuut was de boodschap en dat waren we niet.
Kuurne had in de aanvangsfase het meeste balbezit en kampeerde meer op onze
helft dan wij op de hunne. Niettemin kregen wij de eerste goeie kans via Robbe
maar hij stuitte op een knappe safe van de keeper. Maar dan plots keerde het
spel. Louis wrikte zich als een duivel uit een doosje tussen laatste man en
keeper, mspeelde hem en legde de 1-0 binnen (13). Een minuut later kwam er
schot van Maxim. Halverwege de eerste helft, als we het meestal moeilijk
krijgen, lukte dit keer bij alles. Eerst schilderde Maxim een voorzet op het
hoofd van Adriaan, die zorgde voor de 2-0. In de 26e min plaatste
Jorim een bal net naast de paal binnen. 3-0. Aan de andere kant tikte Siebe
knap een bal over. Louis stond op het half uur weer op de juiste plek om de 4-0
te scoren. Kuurne kon net in de blessuretijd van helft 1nog wat milderen.
De rust was nog maar pas verstreken toen Louis een corner
binnentikte. Na vijf minuten stond Victor mooi vrij kreeg de bal en maakte
genadeloos de 6-1. De pletwals ging onverminderd voor. Jorim kapte zich in de 8e
minuut mooi vrij, kon voorzetten naar Louis die de 7-1 op zn naam schreef. Ook
Arne deed mee aan de doelpuntenkermis met een strak schot net voor het kwartier. Aan de andere kant,
rond minuut 17 mocht de bordjes man de 2 uithalen voor de bezoekers. Met nog
een kwartier te gaan bediende Arne Jorim met een hakje en kon zo makkelijk de
9-2 markeren in de 24e min. Maxim was dan nog een van de weinige
aanvallende spelers die niet scoorden maar deed dat wel op een koele manier in
de 35. Misschien wel de spectaculairste actie werd bewaard tot het laatste.
Arne knalde op de kruising. De bal kwam weer in het spel maar finaal kon
Adriaan de 11-2 bezegelen in de 37e min.
Na een sterke tegenstander vorige week, gaf het klassement
aan dat De Ruiter eerder het tegenovergestelde was. Maar waakzaamheid zijn
altijd geboden in voetbal. We startten met Joeri op de 5 en die liet zich
meteen opmerken door ten aanval te trekken. Het leverde een voorzet op van zijn
voet en het was al bij al makkelijk voor Maxim om binnen te duwen na 53
seconden. Een vijftal minuten later ontwaakten we uit onze droom al zou dit een
walk-over worden. De Ruiter maakte gelijk en onze verdediging had het daarbij
niet moeilijk gemaakt. Gelukkig kon kapitein Arne onze enkele minuten later
weer op voorsprong brengen. Het viel toen even stil. Enkel -minstens één- Els in
het publiek kon wat animo brengen met een luide kreet. Halverwege de eerste
helft ging Arne als 11 nog eens aan de haal. Eerst mikte hij over maar in de 21e
minuut kon hij voorzetten voor Adriaan maar een blauwe verdediger was hem voor
om te scoren. We bleven drukken. Zo zorgde Robbe voor een mooie cross naar Arne
die knap plaatste maar de keeper redde al even mooi. De hoekschop die erop
volgde was spek voor de bek van Jorim. Hij knikte mooi de ruststand binnen.
1-4. Net voor de rust kreeg Robbe wel nog een kans op aangeven van Robbe.
Na de rust het spelniveau tot op een niveau dat bijzondere
onwaardig was. Passes en acties kwamen er amper. Schoten evenmin. Er was nog
een schot van Adriaan en Maxim diep in de tweede helft maar echt gevaar kwam er
niet meer. Inpakken en wegwezen was het devies.
Speeldag 12 van de competitie stond geprogrammeerd tegen de
leider, zijnde KVK Avelgem. Het is een ploeg die we de laatste jaren al meermaals
troffen en gekend stond als een goeie, stevige, voetballende ploeg.
Van dit laatste feit kregen we onmiddellijk na de start
bevestiging maar lieten ons niet doen. We deden een aantal pogingen om er uit
te komen en konden regelmatig op bezoek bij hun keeper. Anderzijds had hij wel
een antwoord op ons bezoek. Dat had onze verdediging ook op hun
aanvalspogingen. Enkel in de 6e minuut even niet. Vanop rechts werd
een voorzet binnen getikt. Dat gebeurde in de eerste helft nog 2 keer wat
leidde tot een 0-3 stand die later nog werd aangedikt tot 0-4.
In de tweede helft ging de ploeg uit de taalgrensgemeente op
hun elan door. Het werd zelfs 0-5. Daarna werd het even stiller tot 10 minuten
voor affluiten. Ze potten nog de 0-6 maar wij slaagden er nog in de eer te
redden via een penalty omgezet door Berre (of was het deze keer Berry?) en een
tweede treffer door Adriaan. Eerlijkheidshalve moet ik nog hun 7e
treffer vermelden. 2-7 was de einduitslag.
Speeldag 10 en vijfde thuispartij van het
seizoen. Vijfde thuismatch en deze wilden we echt wel eens winnen. Het was
enkel de allereerste waarin dit lukte. Tegenstander was Langemark en aan de
stand te zien moest dat lukken.
Hoog en snel drukken zetten was de opdracht
van trainer Wannes maar dat lukte amper. Enkel hier en daar een combinatie, dat
was het enige wat lukte in de openingsfase. Jasper en Adriaan lukten een schot op doel maar
te zwak om de keeper te verschalken. Aan de overkant lukte het wel voor de
roodhemden. De 0-1 was inderdaad voor hen. op 23 minuut. Net na het halfuur
kregen we zelf een terechte penalty tegen. Siebe stopte half maar de rebound ging
er wel in. 0-2 aan de pauze. Net voor de rust kon Maxime nog even dreigen maar
ook zonder gevaar.
Na de rust drong de boodschap van Wannes wel
door en we konden via Adriaan snel milderen tot
2-2. Eerst (2e min) toen hij in de diepte snel door ging en
nadien op voorzet van Robbe (9e min). Op het kwartier kregen we een
unieke kans om Langemark misschien monddood te maken maar hun keeper had een
antwoord op de penalty van Jorim. In minuut 20 van helft 2 kreeg Langemark weer
eens een kans en wij dus een waarschuwing maar hun goal afgekeurd. Ondanks hun
waarschuwing lieten we hen toch weer op voorsprong komen in minuut 21. Veel
aanspraak op de gelijkmaker hadden we daarna niet meer. Schoten van Jorim en
Arne gingen echter (net) naast. We blijven thuis staan met een schamele 3 op 15
en inmiddels een rits gele kaarten wegens protest...
Na een 1 op twaalf werd het stilaan tijd om ons puntenaantal
weer wat aan te vullen. De tegenstander
die daarvoor voor de bijl zou moeten gaan was KSK Geluwe. Enkele plaatsen
voor ons in het klassement en dus geen hapklare brok.
Tijdens de eerste 10 minuten ging de bal wat heen en weer.
Niet alle passes kwamen aan, zowel bij de rood-gelen als bij de withemden. Maar
na de studieronde was het welletjes en werden we duidelijk beter. Wat eerst
resulteerde in halve kans, werd in de 12e minuut toch een doelpunt.
De keeper van Geluwe loste zodat Adriaan de bal kreeg en beheerst onder hem
binnenschoof. We hielden er een goed spel op na zodat Geluwe er niet al te
veel aan te pas kwam. Arne, Jasper en Jorim waren in een bedrijvige bui maar
ook tal van ander zorgden voor het nodige aanvalswerk. Er vielen kansen te noteren van Adriaan (net naast
en een paar kopballen), Arne (plaatsbal) en Robbe (lobbal), maar aan de rust
bleef het 0-1. De onuitgegeven verdediging met Yoni, Berre, Jordi en Joeri
(laten ook Thibaut en Noom) samen met Siebe verrichtte ook knap werk door de netten
schoon te houden. Berre diende zn geblesseerd maatje Kevin te vervoegen op de
bank met een haperende spier.
In de tweede helft was het wachten op de tweede goal die er
sowieso zou vallen. De vraag was alleen wanneer. In de 10e min
kregen we het antwoord. Adriaan ging door op links, probeerde de keeper te
verschalken maar die kon eerst nog ontzetten. Weliswaar belandde deze bal in de
voeten Victor die als een volleerd killer de bal droog binnenschoot. Een klein kwartiertje later was het aan Louis
om zn goaltje mee te pikken. Ook hij profiteerde van een afvallende bal die
hij in een tijd over de keeper binnen krulde. 0-3. Arne kende pech bij zn
poging op 0-4 maar die kwam er toch toen Adriaan een vrije trap van op 30m laag
hield en zo de keeper verraste.
Voor de tweede week op rij, treffen we een ploeg met
evenveel punten. Deze week was het de beurt aan Noord Star Heule om ons partij
te geven. Trainer Wannes koos ervoor om eens wat minder hoog te starten als
de vorige weken en dat was onmiddellijk zichtbaar. Heule kampeerde de eerste 6
minuten op onze helf. Daarna kregen wij via Adriaan, die net naast de kruising
kopte, onze eerst kans. Er net werd er op de onuitgegeven linkerflank met Yoni
en Victor een nieuwe actie opgezet. De bal kwam uiteindelijk bij Robbe op
rechts maar net naast besloot. Tot daar het goeie voetbal. We verslapten en
lieten Heule komen. Net als vorige week kregen we er 3 tegen in korte tijd. Ook
net als vorige week toen we in de eerste en tweede helft een doelpunt slikten
in de 29e minuut was het ook deze week weer van dat. Jasper kon op
voorzet van Adriaan nog milderen voor de rust.
Na de rust lukte het evenmin. Na een kwartier werd het 1-4
en toen Maxim zn tweede geel kreeg voor commentaar werd het nog moeilijker. In
de 19e minuut kreeg Adriaan nog een kans op aangeven van Robbe en
rukte Yoni een paar keer mee op. In de 37e minuut kon hij Jasper
bedienen die knap zn 2e van de match maakte.
Arne Jorim Maxim Robbe Adriaan Jasper Siebe Victor Joeri Matthijs Lander Berre Kevin Jordi Louis (vervangen door Thibaut wegens blessure)
Dit was een afspraak die al een tijdje met stip stond
genoteerd in de agenda van velen. Met het voetbal dat we de laatste weken brachten, moest
daar een en ander te rapen zijn. Trainer
Wannes was duidelijk in zn bewoordingen. Winnen was een must.
Onze start mocht zeker gezien worden en die start duurde 20
minuten. 20 minuten goed voetbal met mooie combinaties en frisse acties. Jasper
en Robbe dweilden om beurt de flank af om mooi voor te zetten. In de 6e
minuut kopte Robbe de eerste binnen. Robbe die in super doen was, sprong zelfs
even Lander bij in de verdediging. Zette de tegenaanval mee op en scoorde
uiteindelijk op aangeven van Adriaan. Er volgde nog een vluchtschot van Robbe
dat werd gepakt door de keeper. Maar dan vielen we stil. Sterker zelfs, in 8
minuten kregen we 3 tegentreffers om de oren zonder dat ze daarvoor een enkele
kans kregen. We gingen rusten met gezien de tegenwind- een nog haalbare
score.
Na de rust genoten we dus windvoordeel en zetten we weer
snel druk. Het resulteerde in de elfde minuut in de gelijkmaker van Maxim die
een voorzet kreeg van -alweer- Robbe. Op het kwartier had Adriaan een kopbal in
petto maar hun keeper redde. Maar daarna gingen we weer wat minder voetballen.
Op het halfuur kreeg Westhoek een vrije trap. Siebe tikte de bal op de lat maar
een wit-hemd kon binnen tikken in de rebound. We waren daarna niet meer bij machte om de
situatie recht te zetten.
We kregen niet wat we verdienden maar toonden wel wat we
konden.