Sudety Polen 27 juli tot 1 augustus 2014

Donderdagavond en alles inladen in Mario zijn camionette, uitgewuifd door Tanja, Geert en Kristel. Ik heb een nr overgenomen van een geblesseerde RABC deelnemer en dan misschien toch klaar voor deelname aan mijn eerste meerdaagse?

De rit door Duitsland vlot goed en om 1u vinden we een zeer rustige parking in een dorpje. Na een verkwikkende nachtrust open ik de deur en zie dat we op de parking van een kerkhof hebben geslapen.

Vlotjes en af en toe hotsend bollen we Polen binnen en bereiken we het eerste hotel in Stronie Slaskie (Sienna). Modern en zelfs met vier ski liften, terrasje, vriendelijke mensen en een park. Vlug alles uitladen en in de kamer dumpen terwijl de rest vd. bikers ook toekomt.

De vrijdag verkennen we de klimtijdrit, eerst een 5km over asfalt, grindpaden, boven rijd je over wortels naast een afspanning, nog wat extra wortels want dat is gezond en dan een technische rotsige afdaling. Mario rijd deze volledig af en ik neem de verkeerde zijde en heb effe mijn voet los geklikt. Dat ziet er goed uit zo en deze heeft niveau 2 terwijl het tot 6 gaat in het road boek.

Zaterdag, de prologue en in de ochtend monteer ik de Thunder Burt achteraan, super snel bandje… maar op de middag een onweer… en Mario helpt om terug de Racing Ralph er ook te leggen. De marc rijd ook met een RoRo daar zijn band reeds gesneuveld is. Later heeft hij ook het reserve zadel nodig. Om 15.03 mag ik starten en schijnt de zon reeds volop terwijl er om de 30 sec. Eentje mag starten. Ik houd me echt in en rijd op hr omslagpunt 150 als er meerdere me steeds inhalen. Soms pik ik aan maar zie ik de hr stijgen naar 160 en laat ik deze terug rijden. De ketting valt twee keer van het buitenblad in het modderige gedeelte en ik kom op het plattere beton platen stuk en dat met hr 160. Ik kan het niet laten en rijd tegen de afsluiting bijna tot boven en wandel dan laatste deel om energie te sparen. Door de regen is de afdaling moeilijker geworden. Dan volgt een stukje op en neer, een oog op de hr meter en zo rijd ik verder. Ik kom aan als 40^ste MA2 op 52 min, in totaal een 66 in deze categorie. Mario is ook voldaan, vlug nog effe naar twee poolse masseuses voor de massage.  De klim vanuit het dorp terug naar het hotel is toch niet zo fijn. Marc en Jos zijn 5 min sneller en staan op plaats 2 vd. 9 teams.  Johan/roald staan ook vooraan en renaat rond plaats 20.

Zondag, race 1: 70km 2434hm

Goed geslapen dankzij de matras uit de auto ;-), alles klaar voor de eerste dag als ik mezelf nog eens inprent dat het vijf dagen is!

Vandaag begint het echte werk en vanin de start in de eerste blok mee opgeschoven en nadien in marc/pol hun wiel mee gegleden en tijdens de  eerste klim op shotter een beetje erbij gebleven.

Daarna verder in hun wiel gebleven en me 'ingehouden' weer steeds naar de hr kijken tot eerste afdaling daar deze technisch over wortels/stenen ging maar wel heel breed was zodat je een pad kon zoeken. Een paar keer echt op randje langs rotsen gegleden waar rest stapte maar tot brugje beneden geraakt en daar afgestapt om drop te mijden alwaar de jos (team marc) door de beek kwam. Terug vertrokken en ik zag ze niet meer...voor rest vd. dag. Later bleek de jos een slechte dag te hebben en heeft de Marc hem moed moeten inspreken.

Renaat en kurt komen aan eerste bevoorrading voorbij = bananen en bananen. verdomme dan heb ik te weinig eten bij. Dan komt de Ludwig een belg bij mij die mij blijkbaar kent en rijden we 'samen' de langste tweede klim op, deze blijft duren over shotter en het is warm. Mp3 op en Arsenal mag mee naar boven. Het word koeler en meer wind = regen op komst en de iphone verdwijnt in zijn zakje. Dan begint de afdaling en ligt er een biker die zijn vinger heeft gebroken. Beetje regen en dan word het technisch en rijd je op een smaller spoor met dropjes. Ik verspeel de Ludwig omdat en meisje tss ons komt en ik deze niet direct voorbij kan.

Terug klimmen en afzien terwijl de regen en het onweer los barst. Verder klimmen en dan naast de afsluiting = prologue klim gaat het nu links via bessenstruiken waar ik afstap. De italiaan die reeds tijdje bij mij rijd stapt ook... de rest ook als ik omkijk.

Verderop lukt het terug te glijden door modderstromen en dan terug zelfde afdaling als prologue. amai... ontevreden over mijn plaats in de uitslag.

Nadien een massage wat eten en Marc zijn fiets herstellen met remblokken en mijn reserve zadel.

115 38ma2 DE VYLDER LUC BELGIUM SOLO M2 05:16:20,38   snelheid:12,4

sara van peer komt direct na mij binnen.

 7 7 SARA VAN PEER FUJI MEDISTA MTB TEAM BELGIUM SOLO W 05:19:10,54 12,3

in totaal 160 deelnemers solo.

Rit 2: 74,5 km, 2103hm

Terug gezellig in het startvak en ondertss kennen we de Langdorp bikers ook al. Weer een lange startklim en ik rijd mee met team Marc/Jos, in het plattere gedeelte rijd ik effe wat van hun weg en laat ze verderop voorbij want ik heb een bloedneus terwijl Ludwig weer bij mij komt. Samen over veel shotterwegen als het dirk/dirk team plat is gereden. Aan de bevoorrading stop ik aan technische assistentie om de vervelige tik eruit te laten halen, de remschijf was wat geplooid. De daarop volgende lange klim gaat ver in een moeilijke wortel en modder passage, zwaar ;-)…. Shotter afdaling en de Kurt haalt me plots in (platte band) en sleurt me mee tot de finish: DANK U KURT!

122-ste plaats algemeen nu en de hr ging moeilijk tot 130…140 slecht gevoel.

Rit 3: 68,7km 2172km niveau 5

En we verlaten Sienna en krijgen nu een technische rit. Lusje rond het parkje en rechtdoor, Concap ingenomen en de korte kousen ipv de lange recupkousen. Deze keer 5 gels en 2 repen want aan de bevoorrading is het alleen bananen. Elke dag ook het regenjasje mee. Ik moet verdorie diep gaan om de aansluiting bij de rest niet te verliezen in de 11,5km lange klim maar hela de hr reageert vandaag als een toerentellerke, das héél goed. We rijden weer wat samen, Renaat, Johan, Roald, Marc en Jos. Asfalt gaat over in shotter en bospaden. De eerste afdaling tss bomen en rotsen met drops als Dirk Rambo even gaat liggen. De Jos daalt ook snel af met zijn fully. Korte knikjes en ik kan volgen want dit is weer ‘Ardennen’…en ik geraak bij Johan/Roald als Dirk zijn body kapot trapt. Links op de klim en Johan raad me aan wat te kalmeren om me niet op te blazen. Iedereen weer samen en we rijden over wortels, stenen terwijl Johan stukken op rijd waar ik niet boven geraak! Renaat halen we terug in, deze is gevallen en heeft pijn aan de schouder. Later laat hij deze intapen en bij thuiskomst blijft het sleutelbeen gebroken te zijn. Let op, die rijd de Sudety uit en nog voor mij, RESPECT!

Marc en Jos zijn ook terug en in de technische afdalingen houd ik een beetje afstand en kan het steeds terug dichtrijden omdat ik dan zie waar de anderen haperen en ik het betere spoor kan nemen. Ik kom als eerste aan de bevoorrading, vlug een banaan en sportdrank en ik rijd verder. Roald/Johan sluiten aan en vragen om bij hun te blijven. Tuurlijk als het lukt! Verderop zijn de ondertss bekende witte/rode grenspaaltjes er weer terwijl we steeds op en van een soort wal rijden vol keien. Een meisje in Romac pakje rijd verdorie véél te traag in de weg. Johan rijd overal op, ik en Roald moeten steeds stukjes wandelen in de steile korte klimmen. Enkele super technische afdalingen laten me achter het zadel hangen, yes fun! Ik rijd soms even weg van het team en komen dan weer samen. Tss de 24 en 35km is een stuk met verschrikkelijk veel wortels in de afdaling, dit heb ik nog nooit gehad als er steeds meer bikers de decor in tuimelen, de fox vork doet zijn best maar mijn handen doen pijn en op het laatste is mijn zicht wazig door de schokken als ik terug bij Johan geraak die op Roald wacht. We komen via asfalt aan een bevoorrading, verderop wijzen we naar links om een mooi uitzicht over weide en heuvels te zien. Johan rijd veel voorop en sleept ons steeds mee. Ook in de laatste klim sleurt hij en gaat het hard terwijl ik afzie en blij ben als Roald vraagt om iets trager te rijden. Oef! Dan een snelle afdaling waar ik effe bijna de decor in ga, Ja Johan dat heb je juist gezien. Een klim naar een kerkje rijd Johan op terwijl ik en Roald deze te voet doen, een zeer technische afdaling brengt ons naar de aankomst.

81 22 DE VYLDER LUC BELGIUM SOLO M2 33 13:08:04,48 05:11:47,97 13,2 0

ik ben 81 ste algemeen en we hebben heel goed gereden dus het niveau is toch wel heel hoog , 22e in Master2.

We douchen met koud water in voetbal kantine, bus in en een uurtje verderop in een groot ‘kasteel’. Marc geraakt uiteindelijk ook aan een 1 persoons kamer dankzij zijn helder moment.

Rit 4, 44,2 km  1603hm Walim

De korte rit maar niveau 5 en het regent gans de dag, slechte benen en hr is… traktormode. De asfalt klim gaat over in shotter en ik laveer tss de plassen. In de eerste afdaling laat ik de rest gaan en achter mij hoor ik Mario roepen. Die leeft zich vandaag uit in deze glij partij. We rijden onder een oude aquaduct als ik de rest af en toe voor mij zie. Een heel lange klim passage in de bos, open vlaktes brrr, wind. Ik stop voor de ketting te smeren als Jimmy en Mario passeren. Verderop stop ik aan technische dienst om de modder te verwijderen en rijd ik terug naar Mario en Jimmy. De laatste klim is door een beek vol keien waar het water over gutst en je door de beek / water moet klimmen. Jimmy gaat me voorbij en in de afdaling passeert Mario terwijl ik mijn zadel terug recht zet. Fiets afspuiten en weer een koude douche en dat werkt op mijn systeem. De fiets binnen geven in technische dienst voor herstelling achterrem. Bibberend de bagage zoeken en de bus op na de massage.  Hotel Borys met een strenge dame: NUR DEUTCH!

De Mario is voor mij, knap!

95 34 VAN DER CRUYSSEN MARIO BELGIUM SOLO M2 171 11:18:08,40 03:51:31,45 11,4 01:12:25,59

97 35 DE VYLDER LUC BELGIUM SOLO M2 33 11:18:33,55 03:52:48,65 11,3

Rit 5, 79,1km 2267hm

Ik heb op de grond geslapen daar het bed waardeloos was in het nochtans chique hotel. Steeds de stress met de bagage en in sluit me aan bij Marc die zei: deze meerdaagse is het steeds stress en kun je niet rustig effe bekomen.

De fiets opgehaald in technische zone en daar blijkt dat ik bijna geen achterrem  heb. De polen lossen dit heel vakkundig op: Magura en je hebt nog een voorrem. L

Nieuwe blokjes er vlug op maar dat doet weinig en ik smijt me in de groep (startbox).

Ik heb het moeilijk in de klim maar sluit toch aan bij Marc en Jos. Op een breder bospad gaat Marc plots naar rechts en kan ik nog juist over een boompje springen. Verderop verontschuldigd hij zich, geen probleem kopman. Jos rijd steeds sterker van dag tot dag en Marc volgt hem. In een afdaling die een soort holle weg is met in het midden een geul uitgesleten daar het water rijd Jos langs links bikers voorbij als Marc naar rechts gaat en mijn voorwiel raakt. Ik beland in die watergeul en ga los over de fiets. Beetje groggy raap ik mijn drinkbus op en wring mijn stuur wat recht. Verderop merk ik dat mijn onderarm bloed omdat mijn horloge deze heeft ontvelt en mijn linkse bil gloeit. Amai, schoon dikke bloeduitstorting van een ei’tje groot verschijnt boven mijn knie. Op mijn gat komt er ook een ei’tje. Verdomme ik rij daar terug naar toe en sleep een Langdorp biker ook mee. Ik geraak er terug bij.. pfff de afdalingen gingen snel!

Ik probeer nu steeds voor Marc te blijven die ook een slechte dag heeft en ik durf hem zelfs niet aanspreken zo diep gaat hij op puur karakter.

Hr 130..140 = op dus en tractor mode. Op een lange steile modder klim schakel ik over in chemin de soleil mode en met de fiets in de nek geraak ik tweede boven en kan ik bij de Renaat aansluiten. Die daalt heel goed met zijn schouder vol tape om die op haar plaats te houden. Verdorie dat een keiharde!

De witte/rode grenspaaltjes zijn er ook weer, dirk Rambo gaat weer effe liggen, we rijden weer allen samen. Verderop rijden we in een modderpassage waar ik tot aan mijn kuiten in de modder ploeter, verderop draait het achterwiel niet meer van de modder die mijn fiets transformeert in een fatboy fiets. Aan de volgende bevoorrading neem ik ruim de tijd om de bidon 3x met water te vullen en de fiets terug herkenbaar te spoelen. Als laatste vertrek ik en zo geraak ik terug bij Jos/Marc, de Marc ziet heel hard af. We komen op een lange asfalt strook en ik kruip mee in de Jos ‘de beest’ zijn wiel, we denken zelfs effe dat de rit is ingekort als we vervolgens opnieuw een klim oprijden en we de dirken terug ingehaald hebben. Posities wisselen maar Renaat is weg. In de volgende klimmen passeert de Jos me steeds en wacht hij boven op Marc. Ok, ik wil best samen de laatste km’s rijden. Aan de laatste bevoorrading vraagt de Marc een gelleke, ik neem effe plaspauze. Helaas is er nu een asfalt stuk en ik loop terug in op het team als er een bus tss ons komt rijden, verdomme…. Ik ben ze kwijt. Terug de bos in als de dirken terug bij mij aansluiten, op en neer knikjes die nu wel veel pijn doen. Er staat een pijltje gevaar, raar…. Plots zie ik het we rijden op soort heuvelrug en links en rechts is het diep. Verderop bochtje rechts en de laatste afdaling, hier gaat het verkeerd met alleen de voorrem (al gans de dag) over de wortels ga ik voor mijn fiets naar beneden, weer gevallen. Pfff de veer breekt en ik bol over de finish. Ik strompel naar de eerste hulp voor ijs om op de bloed uitstorting te leggen maar dat hebben ze niet! In een cafe dan toch wat ijsblokjes gevonden en ook Mario komt al binnen. Hij gaat de busrit doen naar stronie slaskie en ik spuit de fietsen af terwijl mijn inwendig competitiebeest heel hevig tekeer gaat ;-)

Aan de bagage truck ga ik op een, bankje zitten en Jimmy passeert ook op weg naar de douche. Later krijg ik nog het charmant gezelschap van Sara Van Peer. Haar vriend Tom rijd hier ook voor top 20. Logistiek is er een probleem maar we hebben het beiden goed op het park bankje als Koen er ook bij komt en we nog ‘verbeteren’ met behulp van Wadra bier. Enkele liters bier later arriveert de Mario en heb ik twee toffe mensen leren kennen terwijl we de alcoolhydraten aanvulden. Hotel, douche en met Mario en Jimmy terug naar het park voor de afsluitende bbq en drank. De rest zit in een pizzeria en team Marc/jos is derde evenals Johan/roald in ma1!

’s Avonds met een twintigtal belgen op de gazon nog wat pintelieren met Sara en Koen. Ook het massage team met Katarina is er.

Zaterdag staan we vroeg op en bollen terug in één ruk naar belgie.

Besluit:

De organisatie was ‘ok’.

Hotels en bussen van start / aankomst, dat is niet goed.

Technische dienst voor de ene wel goed maar voor mij slecht!

Eten was ok maar af en toe liep het toch fout

Bevoorradingen met bananen…. Slecht

Hotels zelf:     goed!

Heel vermoeiend want ik ben nu een week verder en nog steeds moe terwijl de ‘ei-tjes’ mooi verkleuren. Wist niet dat ik zolang moest herstellen. Met veel moeite slechts de dertigste plaats (op 66). Mijn innerlijk competitiebeest is heel boos.