OCMW:

1. Kinderen in kansarme gezinnen hebben meer ondersteuning nodig, zodat ze in hun eerste levensjaren geen onoverbrugbare achterstand oplopen. Zo willen we vermijden dat ze uiteindelijk opnieuw in de (kans)armoede terechtkomen. Hiertoe kunnen we nieuwe instrumenten ontwikkelen. Hulpverlening aan kansarme jongeren en kinderen mag niet stoppen waar het gezin begint. Een belangrijke investering, die in de eerste plaats gericht is op gezinsondersteuning, ‘achter de voordeur’ is noodzakelijk.

2. Het steunpunt Vakantieparticipatie bereikt via OCMW’s en verenigingen voor kansarmen ongeveer 60.000 mensen die via Toerisme voor Allen op een goedkope manier kwaliteitsvol op vakantie kunnen gaan. De vraag naar goedkope vakanties is duidelijk groter dan het aanbod. Hier dienen we meer in te investeren. Kleinschalige organisaties die groepsvakanties voor maatschappelijk achtergestelde gezinnen aanbieden krijgen structurele ondersteuning.

3. Het plaatsen van zonnepanelen, zonneboilers, warmtekrachtkoppeling enz. moet tijdens de volgende legislatuur de standaard worden in de sociale huisvestingssector. Op deze manier pakken we bij een deel van de bevolking ook het probleem van de energiearmoede aan. Inzake energiezuinigheid in het algemeen moeten de sociale huisvestingsmaatschappijen in staat gesteld worden het voortouw te nemen. Hiervoor zal de overheid een apart budget voorzien, los van de gebruikelijke financiering van sociale huisvestingsmaatschappijen. Boven de renteloze leningen zoals voorzien in het financieringsbesluit, zal een subsidie verleend worden aan de huisvestingsmaatschappijen, in verhouding met het ecologisch beter presteren van een sociale woning, met een EPB (energieprestatie en binnenklimaat) van 70 als nulpunt, dit vormt een unieke investering van het gewest om energie te besparen zonder de investering via huurverhoging te verhalen op de huurder.

4. Huisjesmelkerij, leegstand en verkrotting bestrijden. Het sociaal beheersrecht is een vorm van eigendomsreglementering waarbij aan bepaalde instanties (sociale huisvestingsmaatschappijen, OCMW’s en sociale verhuurkantoren) de mogelijkheid wordt geboden gedurende een bepaalde periode de woning van een derde in zijn plaats te beheren, met inbegrip van het uitvoeren van werken en de derde slechts een beperkt recht op vergoeding heeft. Het sociaal beheer dient tot het bestrijden van leegstand en tot de verbetering van het woonaanbod. We stellen vast dat deze reglementering in de praktijk niet werkt. Wij zullen alles in het werk stellen om dergelijke huizen verbeurd te verklaren, zodat ze gesloopt of gerenoveerd kunnen worden en er ruimte komt voor een sociaal woonaanbod en ruimte voor nieuwe woningen. OCMW’s, sociale huisvestingsmaatschappijen en sociale verhuurkantoren en de gemeenten moeten meer vertrouwd gemaakt worden met het gebruik van sociaal beheersrecht.

sp.a voerde in de Vlaamse Regering het systeem van ‘energiesnoeiers’ in. Langdurig werklozen krijgen zo allerlei technieken aangeleerd en worden vervolgens ingezet om eenvoudige energiebesparende maatregelen (zoals dakisolatie, het plaatsen radiatorfolie, het vervangen van lamparmaturen, …) te nemen bij mensen die daar het meeste behoefte aan hebben (in sociale woningblokken, bij bejaarden, …)

02-04-2009 om 14:15 geschreven door kelly van tendeloo  

Het verkiezingsprogramma bestaat uit 167 p voor de gemotiveerde lezer zeker eens de moeite om door te worstelen  maar voor de enkeling die zich daar niet toe geroepen voelt, wil ik zelf even vertellen welke punten nauw aan mijn hart liggen en waar ik me volledig achterschaar. 

Jongeren en Onderwijs:

1. Vrije schoolkeuze van elke leerling. Het weigeren door scholen van inschrijvingen van bepaalde leerlingen moet streng gesanctioneerd worden.

2. We zorgen ervoor dat de overheid schooltoelagen automatisch toekent. Al te vaak blijkt dat mensen die er het meest afhankelijk van zijn, ze niet aanvragen

3. We willen dat er meer jongeren succesvol studeren en hun talenten ontwikkelen. Daarom moeten we langer, met voorkeur tot 14 jaar, een algemene brede basisvorming realiseren. Nadien zal elke jongere verder kiezen.

4. Jongeren moeten de kans krijgen om hun talenten tijdens hun schoolloopbaan te

ontdekken en al naargelang hun interesse, voorkeur en talent een goede en geïnformeerde keuze te maken voor de studie of het beroep dat ze later willen aanvatten. Stages in een bedrijf of organisatie kunnen daarbij helpen. Het is belangrijk dat er een blijvende samenwerking tussen de scholen en de bedrijfswereld is, via ‘leren op de werkvloer’ (stages in een bedrijf of organisatie) en inleefprojecten (in rusthuizen, kinderdagverblijven)

5. We ijveren voor (verdere) ondersteuning van nieuwe initiatieven zoals het buddyproject, waarbij jongeren uit het secundair onderwijs die nood hebben aan extra ondersteuning die ondersteuning krijgen via creatieve methoden en nieuwe projecten die uitgaan van de specifieke noden van leerlingen. Op die manier krijgen ook zij alle doorstromingskansen. Bovendien kunnen studenten lerarenopleiding via zo’n buddyproject tijdens hun opleiding al studiebegeleiding geven, wat ook voor hen de nodige ervaring betekent

6. Met het decreet hoger beroepsonderwijs hebben we een ontbrekende en belangrijke sport op onze onderwijsladder gecreëerd. Een opleiding die gesitueerd is tussen het secundair onderwijs en de professionele bachelor.

Het hoger beroepsonderwijs dient jongeren uit het kwalificerend secundair onderwijs een echte mogelijkheid te geven om verder te studeren. Op die manier zorgen we ervoor dat elk talent zich kan ontwikkelen. Jongeren hebben best de mogelijkheid om te kiezen voor beloftevolle opleidingen. We willen in overleg met onze sociale partners nieuwe richtingen organiseren die beter inspelen op de arbeidsmarkt

7. Voor talentvolle studenten, afkomstig uit minder begunstigde milieus, wordt het

inschrijvingsgeld voor dure manama’s en banaba’s gedeeltelijk terugbetaald.

8. We willen verder werken aan een échte Europese hogeronderwijsruimte, waarin objectief aantoonbare kwaliteit van instellingen en opleidingen voorop staat, en waarin meer studenten, onderzoekers, docenten en afgestudeerden zonder obstakels mobiel kunnen zijn in Europa. Dat betekent het wegwerken van financiële drempels, maar bijvoorbeeld ook het vereenvoudigen van procedures voor de erkenning van diploma's, verblijf in het buitenland, enzovoort.

9.De studentenhuisvesting neemt een alsmaar grotere hap uit het studiebudget. Studenten hebben recht op een betaalbare, veilige en gezonde studentenkamer. De nood aan een goede kamer mag de student niet hinderen in zijn studiekeuze.

Wij willen kwaliteitslabels invoeren voor de studentenkoten, op basis van de aanwezige voorzieningen en energieprestaties. Elk kot krijgt een certificaat, en wordt om de vijf jaar opnieuw gecontroleerd. Voor elke kwaliteitscategorie worden er richtprijzen gepubliceerd. De huurprijs, alle bijkomende kosten en het kwaliteitslabel moeten worden vermeld op de affiches. De gemeenten moeten hier streng op toezien.

De student moet het recht krijgen om de huur van zijn kot te verlengen, en dit gedurende vijf jaar. De huurprijs mag aan het begin van elk academiejaar slechts verhoogd worden met de stijging van de index. Studenten mogen hun kot opzeggen als ze stoppen met studeren in de regio. De opzegtijd loopt maximaal tot het einde van de volgende maand.

De huurwaarborgen moeten worden beperkt tot één maand. Deze waarborg moet worden gestort op een geblokkeerde rekening, en de intresten gaan naar de student. Op die manier is de student er zeker van dat er geen waarborg onterecht wordt achtergehouden.

02-04-2009 om 00:00 geschreven door kelly van tendeloo  

Ongelijkheid, motor van alle politieke actie

Rik Coolsaet

Leidraad: er is een sterke correlatie tussen binnen en buitenland.

De titel kunnen we vergelijken met een oude 19^de eeuwse slagzin: klassenstrijd, motor van de geschiedenis (Karel Marx).

Waarom zouden wij ons zorgen maken over ongelijkheid? Dat heeft toch altijd bestaan?

Citaat: ‘Er bestaan maar twee soorten mensen in de wereld,’hebbers en nikshebbers’ (Sancho Panza aan Don Quichot, 1615)

Hoe wordt dit politiek relevant?

Citaat: ‘ In een gemeenschap mag geen schrijnende armoede of overmatige rijkdom voorkomen. De wetgever moet paal en perk stellen aan zowel rijkdom als armoede. Anders dreigt het ergste kwaad dat er is in de gemeenschap: burgeroorlog.’

                                                                                                  Ongelijkheid

                                                                                                  /               

Binnenland    Internationaal

I

Onrechtvaardig, vernederend, arrogant, ‘expectancy gap’

I

 Gevarenzone

                                                                                                       /              

Sociaal contract><polarisering

Bea Canton beweert dat we in ons land in de gevarenzone zitten. Op een bepaald moment kan een samenleving de ongelijkheid niet meer aan en dan ontstaat er polarisering.

Binnenlandse ongelijkheid:

Tussen midden jaren ’80 en midden 2008 stijgt het Gini coëfficiënt binnen de OESO lidstaten, enkel Turkije ontsnapt een beetje aan dit fenomeen. De ongelijkheid in de niet industriële landen stijgt nog sterker. Dus de wereld wordt gekenmerkt door een groeiende ongelijkheid “wetenschappelijke consensus”.

Verklaringen:

1. Mondialisering: 1,5 Miljard nieuwe arbeidskrachten die ingeschakeld worden in de wereldeconomie, dit heeft er toe geleid dat het armoedecijfer naar beneden is gehaald (absolute armoede) maar tegelijkertijd heeft het wel de kloof tussen rijk en arm vergroot.
2. Technologische mutatie: Hoog -versus laagopgeleiden. Door het bevoordelen van de hoogopgeleiden verhoogt de druk op de samenleving.
3. Beleid: A) Minder progressief belastingsstelsel. Daling van directe belastingen (rijken betalen meer), door de stijging van de indirecte belastingen wordt de druk op de armste verhoogd. B) Verlaging bedrijfsbelastingen: als ondernemingen minder betalen heeft de staat minder inkomsten.
4. Fatsoennorm (Paul Krugman): Peter Druckers schreef de 20:1 regel uit. De meest verdienende mogen nooit meer dan 20 keer meer verdienen dan de minst verdienende in een bedrijf. De kloof tussen de rijkste en de armste mag niet te groot zijn. De man stelde vast dat  midden jaren ’90  in V.S.  400:1 geworden was. Deze verandering werd duidelijk in de jaren ’80. Op dat moment werden de grote bedrijfsleiders en de bankiers terug de grote helden zoals in de jaren ’20. De mentale rem van de 20:1 regel werd hierdoor compleet weggenomen. Ten dele was hij al terug weg door de technologische mutatie, het beleid en de mondialisering.

Waar ligt nu het probleem?

Tijdperk arme meerderheid, rijke minderheid is achterhaald. De tijd van Marx is voorbij want de democratie heeft aan iedereen een stem gegeven.

Citaat: ‘Kan onze samenleving twintig procent uitgestotenen, een middenklasse van zeventig procent en tien procent geprivilegieerden accepteren?’ (Delors)

Citaat: ‘The unhappy few, the happy many and the super happy’

Ook mentaal is er een driedeling. Dit zijn “groepen” geen “klasse” want daarvoor moet je het gevoel hebben dat je tot een klasse behoort. Dat bestaat in deze tijd niet meer, want er is geen solidariteit meer tussen de hoogste en laagste middenklasse.

Toch zijn er verschillende kenmerken in de drie groepen. Ze hebben andere verwachtingen van de staat. Hier wordt ongelijkheid pas een politiek probleem.

2005 als keerpunt: ‘Ongelijke verdeling van de vruchten van de welvaart en mondialisering’

V.N, W.B, IMF.

Als al deze organisaties, met verschillende ideologische achtergronden, te gelijkertijd dezelfde boodschap naar voor brengen,  is er een probleem.

De ecofin schreef in 2008 dat de superbonussen een maatschappelijke plaag worden.

Er ontstaat maatschappelijke onrust in heel de wereld: Vb. Vorig jaar voedselrellen in Azië. Dit waren niet de armste die protesteerden, maar de armen die een sociale opwaartse beweging zien en dan plots gestopt worden in hun groei. Dit voorbeeld doet zich voor over gans de wereld.

Er zijn weinig regeringen die dit zo goed begrepen hebben als de huidige regering in de V.S. De democraten zijn op de ‘middenklasse angst’ gesprongen. Wie van de 20 jarige kan nog een huis in Brussel betalen? Wie van de ouderen is nog zeker dat hun pensioen uitbetaald zal worden?

In België is 14,7% structureel arm = 1,5 miljoen Belgen. Structureel arm: generatie op generatie.

Wat verwachten de groepen nu van de overheid?

Superrijken: dat de overheid met rust laat. Ze hebben de rest van de samenleving niet nodig en willen op eigen krachten verder gaan. Het enige wat ze willen is zo weinig mogelijk belastingen betalen.

Middenklasse: Wil georganiseerde solidariteit. De middengroep protesteert tegen de ongerustheid die nieuw is. Voor de W.OII waren de mensen zeker van pensioen en sociale zekerheid. Vandaag is dit niet meer het geval.

Vierde wereld: Staat en vierde wereld zijn vreemden voor elkaar. Hier houdt niemand zich mee bezig. Begin jaren ’80 stond België aan de kop van de welvaartsvaste inkomens, tegenwoordig zijn we op die lijst zeer snel aan het dalen. Kijk maar naar de welvaartsgraad van de bejaarden in België. Die is beschamend als ze vergeleken wordt met de rest van de E.U. Hetzelfde geldt voor de werkloosheidsgraad bij jonge allochtonen. Het is voor deze groep praktisch onmogelijk om een baan vast te krijgen.

De drie groepen hebben dus een zeer verschillend verwachtingspatroon t.a.v. staat en maatschappij.

Wie maakt de maatschappij?

De middenklasse maakt de keuze (electoraal). Ze hebben de keuze tussen een nieuw sociaal contract of polarisering.

Spijtig genoeg is de middenklasse gevoelig voor individuele oplossingen… maar ook voor georganiseerde solidariteit.

Vorig jaar werd er door de christelijke mutualiteiten een enquête gehouden met de vraag of rijke regio’s moeten bijdragen voor arme regio’s. 70% van de Vlamingen waren hiermee akkoord. De middenklasse heeft dus een tweespalt in het hart.

Om een nieuw sociaal contract te creëren moet de staat:

a)      Ongerustheid van de middenklasse opvangen

b)      Perspectieven creëren voor de vierde wereld

c)      Multiculturele samenleving uitleggen

24-03-2009 om 15:21 geschreven door kelly van tendeloo  

Bijlagen:
http://http://www.globalissues.org/article/768/global-financial-crisis