Ik ben een geheime blogger, en gebruik soms ook wel de schuilnaam KellyDotna.
Ik ben een vrouw en woon in Spijk () en mijn beroep is geheim.
Ik ben geboren op 01/01/2008 en ben nu dus 17 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Chocoladepasta eten en Rose drinken met Diva's.
Kelly Dotna is een naam die niet bestond voor vandaag. Ik heb haar in het leven geroepen omdat ik graag anoniem schrijf.
17-08-2009
Diva's in Spijk - Knoflook
Het thema van gisteravond was knoflook.
Arthur houdt van knoflook, dat was goed te merken aan zijn paella met knoflook, boter met knoflook en olijven met in elk een teen knoflook.
Strak van zoveel aroma vierden we feest. Ieder op geheel eigen wijze zoals ik van jullie gewend ben. Latoya danste zeer bevlogen op dezelfde maat als Carl Noten ooit deed, Priscilla dronk drank (veel drank), Jolanda maakte fotos van deze taferelen en weer anderen werden opgewonden van oude vrouwen. Jessica smste haar gehele telefoonboek Wil je neuken of seks?
In de vof heb ik een poll gehouden. Mijn oorbellen bleken door 90% van de ondervraagden als leuk te worden ervaren. De overige 10% : Jenny, vond ze te puntig.
Terwijl ik een achtergebleven stuk knoflook tussen mijn kiezen weghaal en begin te herkauwen is shotjes-tijd aangebroken. Geen leuke tijd zonder shotjes-tijd. De ene dropshot volgt de andere op en alles wordt een beetje wazig. Opeens zie ik dat Mikey leukere oorbellen heeft dan ik, shit daar had ik niet op gerekend.
Na de vof naar de Oriënt samen met Latoya, Mikey met zijn leukere oorbellen, Jenny en Saritha. Terwijl ik mijn Turkse pizza naar binnen schuif met, hoe kan het ook anders, knoflooksaus, beginnen Jenny en Saritha ruzie te maken over waar Saritha die nacht gaat slapen. Zelf wil zij een taxi huren en naar Ian maar Jenny roept dat ze niet voor niets het logeerbed heeft opgemaakt. De discussie raakt verhit en hoe kun je die beter blussen dan met knoflooksaus. Eerst spuit Jenny de halve fles leeg in de mond van Saritha die op haar beurt de sambalvariant leeg knijpt over het gezicht van Jenny. En de hals van Jenny. En de haren van Jenny. Maar vooral ook de mond van Jenny. En veel sambal in je mond doet zeer, dat zie ik aan de blik die daarop volgt. Latoya ligt inmiddels onder de tafel van het lachen. Mikey besluit dat hij beter buiten kan wachten tot wij klaar zijn, het is een verstandige jongen.
Ik ben blij dat ik kan zeggen dat het zondag is en ik de avond zonder knoflooksaus in mijn haar heb afgerond. Toch blijft iets mij herinneren aan gister en dat is de smaak in mijn mond. Volgende keer geen olijven voor mij.
Eindelijk hadden we een feestje zonder thema. Ik hoefde dus niet naar Hempel voor een sprookjes of hoerenpak. Dit keer riepen we massaal: Graag normale pakken, laat het doek maar.. ZAKKEN!!! We zagen er dus echt leuk uit, voor de verandering.
Omdat we ons niet als Belle en het Beest of een stel hoeren hoefden te gedragen hebben we elkaar in plaats daarvan verteld welke mankementen we bezitten. Op onze jongste spruit Lizette na gaan wij namelijk allemaal richting de 30 en evenredig met deze leeftijdsstijging krijgen we steeds meer klachten. Zo begint Jolanda haar hele lichaam zon beetje te ontsteken. Miranda heeft 2 vreemde stenen in haar buik die er niet vanzelf weer uitgaan. Latoya heeft zere benen doordat ze 7 dagen in de week werkt. En iedereen die ik niet noem heeft astma.
Op een gegeven moment voelen we zonder thema toch een groot gemis. Dat heeft grotendeels te maken met de muziek. Zo bepaalt normaal gesproken het thema de soort muziek die wordt gedraaid. Vanavond bepaalt gastvrouw Karin waar we naar luisteren. Als resultaat volgen Skihut 1 tot en met Skihut 32 elkaar in rap tempo op. Hoogtepunt mag ik wel zeggen: Weet je wat ik wel zou willen zijn? Een bloemetjesgordijn, een bloemetjesgordijn.
Als alle 320 liedjes zijn gedraaid, vertrekken we richting ons dorp. Ik blijf maar neuriën dat ik een bloemetjesgordijn wil zijn. In de Vof kan ik alleen nog maar denken: Een bloemetjesgordijn, een bloemetjesgordijn, ik wil nog een groot glas droge witte wijn. Door die stomme Skihut CDs heb ik dus teveel gedronken. Ondertussen zie ik Latoya weer als een leipo tekeer gaan op de dansvloer en legt Diaan het aan met een Nieuw-Zeelandse Kiwi-jaan.
Na afloop voffen we uit op de bank bij Karin. Thee is goed als witte wijn het niet meer doet. Een bloemetjesgordijn, een bloemetjesgordijn, ik denk dat mijn kater morgen pijnlijk zal zijn.
Na 1 minuut heb ik, door miscommunicatie tussen mij, de degene met de pot en degene die de muntjes doorgeeft, voor 10 drankjes 30 muntjes betaald.
Na 10 minuten is onze muntjesvoorraad dus al op en wordt de tweede pot in het leven geroepen. Ik ben vanavond op stap met 9 grootgebruikers. In het bijzonder grootgebruikers van rosé en witte wijn, 3 mannen en Guus Meeuwis.
Dus zo komt het dat ik om 20.00 uur op vrijdagavond 11 juni in een afgeladen Philips Stadion sta te wachten op Nederlands' beste zanger.
Geen feestje zonder een goed groepsgevoel. Dat hebben we opgelost door allemaal hetzelfde shirt te dragen met daarop de tekst DIVA G. Wat het betekent weet ik niet meer. Halverwege de avond zijn er alleen nog Ds en Gs over. Die letters blijken niet zo goed te plakken. Vermoedelijk komt dat door de smerende werking van een gistig drankje met de naam BIER dat elke 3 seconden om je oren vliegt en daarmee ook je shirt bevuild.
Opeens begint iedereen af te tellen en komt Guus gewoon door het publiek naar het podium gewandeld. De gekte begint. Ik ben niet verliefd op Guus en heb niet voor de deur van de Free Record Shop gelegen toen zn laatste CD uitkwam maar zodra Guus in tha house is begin ik als een malloot te gillen. Latoya gilt ook, dat hoor ik van een afstand want die komt boven iedereen uit. Anderen zijn weer op zoek naar de dichtstbijzijnde bar.
Nog even over dat bier: misschien ken je de hit het bliksemt en het onweert en het regent liters bier? Stel je dat nu eens letterlijk voor alleen dan zonder bliksem en onweer. Zo ziet de hele vrijdagavond er dus uit. Ik probeer nog een poncho om te doen maar dat lokt een wildvreemde medestander uit tot het plaatsen van een vol glas bier op mijn hoofd. Dat mag kennelijk als je een poncho draagt. Jessica kruip ook onder mn plastic beschermlaagje. Het wordt een beetje warm onder dat ding en inmiddels is hij kletsnat. Oke, geen succes. Zodra ik hem afdoe beginnen 4 jongens keihard te gillen. Blijkbaar ben ik nu weer stoer.
Ondertussen drinken de divas nog wat rosé en witte wijn en mogen er weer 3 mannen bij zijn. Op een bepaald moment kan alleen Karin de teksten van Guus nog meezingen. Dat is wel opmerkelijk want Karin is zo aangeschoten als een garnaal. Waarschijnlijk komt het omdat zij als enige de laatste CD van Guus heeft gekocht.
Omstanders beginnen ons collectief als irritant te ervaren. Dat kan komen doordat Diane zich als een botsauto begint voor te doen en heen en weer springt tegen ons aan waardoor wij op onze beurt omstanders omver duwen. Het kan ook komen omdat Latoya nog steeds zo hard gilt. Of omdat Jessica iedereen meetrekt in de polonaise. Of omdat Jolanda vreemden aanmoedigt fluorescerende staven in hun neus en oren te stoppen. Ik heb dat op haar verzoek voorgedaan, het geeft een speels effect. Volgens mij zijn daar nog fotos van.
Na het concert trekken we zingend richting de stad. Thomas is weer blij om ons te zien. Ruud ook. De rosé blijft komen. Diane leert me goede openingszinnen. Latoya leert Turks.
Ik trek dit feestje niet langer en Karin en ik verdwijnen als eerst. Om 3.00 uur lig ik in coma, in tegenstelling tot de andere divas. Die hebben geen schoonheidsslaap nodig. 7.00 uur gaan ze naar bed en 9.00 uur springen die zwart omlijnde ogen weer open. Misschien een leuk idee om de anderen wakker te bellen bedenkt Jolanda zich? Dank u zegt de rest. Behalve Jenny, die is niet zo blij. Jenny slaapt een goed gat in de dag. Zij heeft dit jaar geen zwart omlijnde ogen. Het wonder is geschied en het is een mooi wonder.
Kaarten voor hetzelfde concert in 2010 zijn inmiddels van het krediet afgeschreven dus het is een feit; Guus wees volgend jaar alstublieft op onze komst voorbereid.
