Mijn plan was om elke week iets typisch te leren van een Surinaamse of Surinamer met talent om zo ook een nieuw talent te creëren na twaalf weken.

Om te beginnen kan ik al afwassen op Surinaamse wijze; dit gaat als volgt, je laat geen water in je gootsteen lopen....je verdunt in een apart busje dreft met water....dit doe je op een sponsje en je zeept alles supergoed in. Je legt het in de tweede afwasbak en je spoelt af. Gewoon alles laten afdruipen op een afdruiprek. Ik vind het persoonlijk niet een te beste wijze en wil dit dus niet als mijn nieuw talent.

Tussen haakjes....ik was dus van plan om drie maanden te reizen, dit is nog niet goed gelukt. Ik logeerde de erste twee dagen in een hostel. Een Nederlands koppel Tineke en Fer zijn hier gerant sinds een maand, supertof koppel die ook een ommezwaai gaven aan hun leventje in Nederland.  Eigenaars willen voor een jaar de wereld intrekken. Ze laten hier een hostel achter en een splintnieuw hotel in koloniale stijl dat de eigenaar 10 jaar aan gewerkt heeft. Het is zooooo enorm prachtig gebouw in prachtig hout. Dit heet greenheart Hotel. Tineke en Fer hebben de opdracht gekregen om er iets leuk van te maken en het uit td baten samen met het hostel un pied `a terre. Nu hebben ze hier personeel en medewerkers voor nodig, jullie zullen me al horen aankomen....jaja....ik ben aan het werk. Ik ga hen dus meehelpen om er een fantastisch iets van te maken. Dus ik ga hier langr blijven dan drie maanden. Ik voel me hier na een klein weekje al zo goed, iedereen is hier zo vriendelijk, het gaat er hier zo gemoedelijk aan toe. Ik leer elke dag nieuwe mensen kennen. Het blijft volgens mij een uitdaging omdat er hier mensen komen van overal id wereld. 

Nu ben ik wel mijn Frans terug aan het ophalen, ze willen me aan de receptie of in de keuken. Jajo wil er een europese keuken van  maken  en zoals de meeste onder jullie weten kook ik ontzettend graag. Tijd brengt hier nog raad. Dus zit nu nog steeds in de hoofdstad.

PARAMARIBO heeft op zichzelf ook al veel te bieden, er is een centrale markt, er is een oud stadsgedeelte, er zijn parken, een zoo. Nu moet ik ook nog al de uitstappen meedoen die ik ook moet gaan aankaarten aan de gasten. Vanaf 20 ste ga ik twee weken het binnenland in zodat ik toch al ee beetje verder kom als Paramaribo. Ook wil iedereen met me rondrijden en hun land laten zien, zo vriendelijk hier.

Ik denk dat ik op mijn plaats zit en ja is misschien snel om te zeggen maar ik voel me super! En wil dit2 gevoel nog lang aanhouden, zo niet, dan zie je me terug in België. 

Ik weet niet juist waar ik gebleven ben maar ik zal jullie al vertellen dat dit weer een super beslissing is geweest om naar hier te komen...nog eens met veel dank aan mijn zusje en schoonbroer die mijn ticket gesponsord hebben. 

Eerste avond ben ik na een lange maar zeer mooie weg ,waar ik toch lichtjes emotioneel van werd ,toegekomen in mijn guesthouse. (Pied a terre). 

Om van 4u 's morgens wakker te zijn en 'savonds om 19u30 te arriveren waar we dan een tijdverschil hebben van 5 uren....dus bij jullie over middernacht, was ik toch blij dat ik er was. Het Nederlands koppel dat me welkom heette was super aardig. Echt wel mensen waar je je direct op je gemak voelt. Tineke gaf me de rondleiding en zei me waar ik alles kon vinden en leidde me naar mijn  kamer. Goed echt wel super warm en vochtig buiten dus was blij dat ik een douche kon nemen. Hier moet ik weer wel aan wennen.

Op tijd te bed en ik sliep vrij snel. Niet de beste nachtrust maar het ging zeker wel. Muggen zaten er dus ook al veel! Effe wennen met een muskietennet slapen.

Vroeg op en Paramaribo verkennen of toch wat praktische zaken in orde brengen. Een lekkere ochtend en het viel,me op dat er weinig mensen over straat liepen....blijkbaar was het nog verlofperiode. Dit was op 1 okt dus vandaag voorbij en dat was te merken. Winkels waren wel open of toch zeker de meesten. Eerste indruk was zeker niet onaardig...mooie oude huizen waarvan ik later nog wel foto's zal posten. Het is zeker ook geen echt vuile stad...oke bij ons is het wel properder maar toch nog net. De mensen die ik tegenkwam inderdaad zeer vriendelijk. Een blije goedemorgen kon er zeker af en voor mij natuurlijk ook. 35 graden en zonneschijn. 

Ik ha toch niet het gevoel dat ik zeer snel uit de stad moet zijn en dat heb ik meestal wel dus wel een goed teken.

Ja...het werd warmer en warmer dus zocht wat afkoeling en ik mocht omdat ik bij tineke en ferre logeerden in het hostel erover dat ze nog verder aant afwerken zijn gaan zwemmen....wow wat een mooi gebouw. Man uit Gent die al 35 jaar in Zuid Amerika woonde en 10 jaar in Suriname was dit aan het bouwen en hij wzs nu met de afwerking bezig. Amai...echt knap!!! Niet goedkoop om er te slapen maar ik was blij dat ik er kon gaan zwemmen. Hier enkele foto's....moest er iemand zin hebben om af te komen....zal jullie wat laten meegenieten.

Hier een kort mailtje van mijn aankomst in Suriname. Na een lange maar gezellige vlucht eindelijk veilig aan land. Eerst en vooral had ik een zeer gezellige vlucht. Ik zat naast een iets ouder koppel waarvan ik de leeftijd niet hardop ga zeggen omdat er dan mensen mss beledigd gaan zijn. Hehe. In ieder geval, zij gingen hun pientere moeder bezoeken hier , die vandaag 102 wordt. Echt leuke mensen die me al een beetje kennis laten maken over Suriname door hun mooie verhalen. Na een tijdje werden we door een enthousiast Indonesisch meisje Sylvie uitgenodigd op haar bruiloft op 11 oktober hier in Paramaribo. Para is dus de hoofdstad van Suriname  voor degene die het misschien niet moesten weten. 

Sylvie was zo content dat ze ging trouwen en verbleef dan ook zes weken hier in Suriname bij haar familie. We hebben samen nog in zanderij de luchthaven een beetje nog rondgehangen omdat het echt wel lang duurde eer we onze valiezen hadden. Maar niet dat ik me er druk in maakte want ik heb natuurlijk 3 maanden he....haha!

Om 18u zaten we dan op een busje richting Paramaribo. Asruf busje. De rest komt later hoor! Te weinig tijd...