Heeft weer een tijdje geduurd maar ik heb het hier natuurlijk ook ontzettend naar mijn zin en weinig tijd om eens uitgebreid te schrijven. Bij deze dus....ik denk dat jullie vooral geïnteresseerd zijn in mijn foto's en die zal kk zeker hier wel opzetten, toch enkele hiervan.

Update van mijn  verblijf....veel natuurlijk gebeurd in tussentijd. Korte samenvatting:

Frans Guyana geweest .... verblijf ok dus ik kan langer blijven. Deze verlenging kan ik tot 4 maal doen en telkens 3 maanden. Ik ben dus gerust nu. Ik kan kiezen wanneer ik terug naar België  kom. Niet te snel denk ik maar we zien wel. In augustus kom ik zeker voor de trouw van mijn  beste vriendinneke natuurlijk en voor iedereen nog eens te zien want daartegen zal k' iedereen al wel heel hard gemist hebben.

Naar White beach ... klein plaske waar de plaatselijke bevolking in het weekend gaat relaxen, gezellig wel. Ik was rr ook op zondag dus heb genoten vd zon en de mensen. Leuke vrouwen ontmoet die van Nederland met Surinaamse afkomst nu hier terug een plaatsje willen hebben. Ze hebben een stichting en proberen hier de kindjes te steunen en verkopen kleedjes aan zeer goedkope tarieven. Ze hebben verschillende ideeën en zien het zeker zitten om hier te verblijven voor een langere periode. Ze waren Nederland ook een beetje beu. Ze moeten hier alleen de mentaliteit nog gewoon worden. Wij gaan altijd gehaast door het leven en alles moet snel in orde zijn, hier leven ze gewoon iets meer relaxter en is het vandaag niet dan is het morgen wel. Wie heeft er gelijk?

Maar de humor vd vrouwen kwam zeker id buurt van die van mij dus we gaan zeker mekaar wat meer zien dus eindelijk heb ik Surinaamse vriendinnen. Stond ook op mijn lijstje. 

Dan natuurlijk, kon er niet aan ontbreken, een grellige buikgriep die nu eigenlijk al wel lang aansleept. Vooral s avonds opkomt. Tja...water uit een kreek drinken is voor onze westerlingen niet het beste medicijn.

Ik heb enkele city tripjes gedaan waaronder nieuw nickerie en coronie, deze zijn gelegen in de rijstvelden.

Ben ook weer naar Brocopondo geweest en nu echt wel ver id jungle met een korjaal, eten gezocht en garnalen en krabben gevangen en die dan door een boscreool laten maken. Een zeer gezellige dag en wel spannend om in de pikkendonker terug te varen en met weer veel boomstammen in het water die je dan zeker niet ziet. Tweemaal vastgezeten maar de Zep heeft goed gevaren en we zijn toch aan land geraakt en geen piranha dat ons heeft gebeten. Mijn handjes bleven dan toch mooi id boot. Ik moest wel want Zep werd anders zeer boos op me. Hehe!!!

Tja, ik kan blijven vertellen hoor maar is voor jullie ook saai. Nu nog foto's en jullie zijn weer op de hoogte.

Grtjs xxx

Eindelijk nog eens een berichtje van mij hier uit Paramaribo.  Ja, nog steeds in de hoofdstad. Nu het zeker is dat ik langer ga blijven in Suriname kan ik echt wel op mijn gemak alles gaan zien. Ten eerste ben ik echt al aan het werk hier in een zeer mooi hotel. Greenheart hotel. Het is pas geopend, samen met Tineke,Fer en Joris runnen we nu het hostel en hotel hier in de Costerstraat. Het hotel wordt nog helemaal op punt gezet door Fer en Tineke. De eigenaars zijn er een jaartje tussenuit en reizen nu door Azië.  Leuk voor hen na al het harde werk. Jayo en Fabienne en de kindjes hebben tien jaar gewerkt aan het mooie hotel. Dus kom een keertje af aub. Echt prachtig. 

Nu zijn we dus drie weken verder en heb al enorm veel leuke mensen ontmoet. In het hostel komen mensen die op doortocht zijn, dus echt wel leuk om hun reisverhalen te horen en bevindingen.

Ook heb ik natuurlijk al leuke plaatselijke mensen ontmoet, die dan weer veel te vertellen hebben over Suriname. Ik heb zoveel te vertellen dat ik niet waar te beginnen. Allemaal positieve dingen.

 Ik kan mss beter wat wist je datjes maken:

Wist je dat:

In het surinaams is kong ...komen, mi e gwe....ik ga weg, waka.... lopen, atribung....boos, brasa...knuffel etc...

Dat ik elke dag 5 woordjes Surinaams leer

Dat we nu een muggen plaag hebben met het chikungunya virus.

Dat ik nu als receptioniste werk.

Dat ik supercontent ben dat ik hier ben.

Dat ik binnenkort naar het binnenland ga.

Dat Bouterse de president hier is en veel geheimen heeft.

Dat ik al Surinaams gekookt heb en het zelfs lekker was.

Dat we hier id stad een leuke plaats hebben en die heet de Waterkant.

Dat de mensen hier altijd een goed humeur hebben.

Dat Tineke en Fer echt leuke Hollanders en collega's zijn,

Dat ik dit er moet inzetten omdat ze mijn blog ook lezen.

Dat Joris van Vosselaar is en toevallig nu mijn collega is geworden.

Dat ik me hier super amuseer en zeker niet het gevoel heb ik dat ik werk....vakantiegevoel blijft nog.

Dat ik veel kan vertellen en dit voor een ander keertje is!!!!!

Groetjes daar xxx

Mijn plan was om elke week iets typisch te leren van een Surinaamse of Surinamer met talent om zo ook een nieuw talent te creëren na twaalf weken.

Om te beginnen kan ik al afwassen op Surinaamse wijze; dit gaat als volgt, je laat geen water in je gootsteen lopen....je verdunt in een apart busje dreft met water....dit doe je op een sponsje en je zeept alles supergoed in. Je legt het in de tweede afwasbak en je spoelt af. Gewoon alles laten afdruipen op een afdruiprek. Ik vind het persoonlijk niet een te beste wijze en wil dit dus niet als mijn nieuw talent.

Tussen haakjes....ik was dus van plan om drie maanden te reizen, dit is nog niet goed gelukt. Ik logeerde de erste twee dagen in een hostel. Een Nederlands koppel Tineke en Fer zijn hier gerant sinds een maand, supertof koppel die ook een ommezwaai gaven aan hun leventje in Nederland.  Eigenaars willen voor een jaar de wereld intrekken. Ze laten hier een hostel achter en een splintnieuw hotel in koloniale stijl dat de eigenaar 10 jaar aan gewerkt heeft. Het is zooooo enorm prachtig gebouw in prachtig hout. Dit heet greenheart Hotel. Tineke en Fer hebben de opdracht gekregen om er iets leuk van te maken en het uit td baten samen met het hostel un pied `a terre. Nu hebben ze hier personeel en medewerkers voor nodig, jullie zullen me al horen aankomen....jaja....ik ben aan het werk. Ik ga hen dus meehelpen om er een fantastisch iets van te maken. Dus ik ga hier langr blijven dan drie maanden. Ik voel me hier na een klein weekje al zo goed, iedereen is hier zo vriendelijk, het gaat er hier zo gemoedelijk aan toe. Ik leer elke dag nieuwe mensen kennen. Het blijft volgens mij een uitdaging omdat er hier mensen komen van overal id wereld. 

Nu ben ik wel mijn Frans terug aan het ophalen, ze willen me aan de receptie of in de keuken. Jajo wil er een europese keuken van  maken  en zoals de meeste onder jullie weten kook ik ontzettend graag. Tijd brengt hier nog raad. Dus zit nu nog steeds in de hoofdstad.

PARAMARIBO heeft op zichzelf ook al veel te bieden, er is een centrale markt, er is een oud stadsgedeelte, er zijn parken, een zoo. Nu moet ik ook nog al de uitstappen meedoen die ik ook moet gaan aankaarten aan de gasten. Vanaf 20 ste ga ik twee weken het binnenland in zodat ik toch al ee beetje verder kom als Paramaribo. Ook wil iedereen met me rondrijden en hun land laten zien, zo vriendelijk hier.

Ik denk dat ik op mijn plaats zit en ja is misschien snel om te zeggen maar ik voel me super! En wil dit2 gevoel nog lang aanhouden, zo niet, dan zie je me terug in België. 

Ik weet niet juist waar ik gebleven ben maar ik zal jullie al vertellen dat dit weer een super beslissing is geweest om naar hier te komen...nog eens met veel dank aan mijn zusje en schoonbroer die mijn ticket gesponsord hebben. 

Eerste avond ben ik na een lange maar zeer mooie weg ,waar ik toch lichtjes emotioneel van werd ,toegekomen in mijn guesthouse. (Pied a terre). 

Om van 4u 's morgens wakker te zijn en 'savonds om 19u30 te arriveren waar we dan een tijdverschil hebben van 5 uren....dus bij jullie over middernacht, was ik toch blij dat ik er was. Het Nederlands koppel dat me welkom heette was super aardig. Echt wel mensen waar je je direct op je gemak voelt. Tineke gaf me de rondleiding en zei me waar ik alles kon vinden en leidde me naar mijn  kamer. Goed echt wel super warm en vochtig buiten dus was blij dat ik een douche kon nemen. Hier moet ik weer wel aan wennen.

Op tijd te bed en ik sliep vrij snel. Niet de beste nachtrust maar het ging zeker wel. Muggen zaten er dus ook al veel! Effe wennen met een muskietennet slapen.

Vroeg op en Paramaribo verkennen of toch wat praktische zaken in orde brengen. Een lekkere ochtend en het viel,me op dat er weinig mensen over straat liepen....blijkbaar was het nog verlofperiode. Dit was op 1 okt dus vandaag voorbij en dat was te merken. Winkels waren wel open of toch zeker de meesten. Eerste indruk was zeker niet onaardig...mooie oude huizen waarvan ik later nog wel foto's zal posten. Het is zeker ook geen echt vuile stad...oke bij ons is het wel properder maar toch nog net. De mensen die ik tegenkwam inderdaad zeer vriendelijk. Een blije goedemorgen kon er zeker af en voor mij natuurlijk ook. 35 graden en zonneschijn. 

Ik ha toch niet het gevoel dat ik zeer snel uit de stad moet zijn en dat heb ik meestal wel dus wel een goed teken.

Ja...het werd warmer en warmer dus zocht wat afkoeling en ik mocht omdat ik bij tineke en ferre logeerden in het hostel erover dat ze nog verder aant afwerken zijn gaan zwemmen....wow wat een mooi gebouw. Man uit Gent die al 35 jaar in Zuid Amerika woonde en 10 jaar in Suriname was dit aan het bouwen en hij wzs nu met de afwerking bezig. Amai...echt knap!!! Niet goedkoop om er te slapen maar ik was blij dat ik er kon gaan zwemmen. Hier enkele foto's....moest er iemand zin hebben om af te komen....zal jullie wat laten meegenieten.

Hier een kort mailtje van mijn aankomst in Suriname. Na een lange maar gezellige vlucht eindelijk veilig aan land. Eerst en vooral had ik een zeer gezellige vlucht. Ik zat naast een iets ouder koppel waarvan ik de leeftijd niet hardop ga zeggen omdat er dan mensen mss beledigd gaan zijn. Hehe. In ieder geval, zij gingen hun pientere moeder bezoeken hier , die vandaag 102 wordt. Echt leuke mensen die me al een beetje kennis laten maken over Suriname door hun mooie verhalen. Na een tijdje werden we door een enthousiast Indonesisch meisje Sylvie uitgenodigd op haar bruiloft op 11 oktober hier in Paramaribo. Para is dus de hoofdstad van Suriname  voor degene die het misschien niet moesten weten. 

Sylvie was zo content dat ze ging trouwen en verbleef dan ook zes weken hier in Suriname bij haar familie. We hebben samen nog in zanderij de luchthaven een beetje nog rondgehangen omdat het echt wel lang duurde eer we onze valiezen hadden. Maar niet dat ik me er druk in maakte want ik heb natuurlijk 3 maanden he....haha!

Om 18u zaten we dan op een busje richting Paramaribo. Asruf busje. De rest komt later hoor! Te weinig tijd...