|
Het heeft lang geduurd, het is niet de eerste poging, het vervult me met angst, maar
ik ben officieel gestopt met roken. Ter voorbereiding heb ik zowat elk boek gelezen dat mogelijk te vinden is rond dit onderwerp. Heb het hele net afgesurft voor informatie betreffende mogelijke hulpmiddelen. Aan de hand van mijn kruidenboeken heb ik kilo's mengelingen gemaakt om antirokers thee mee te zetten. Mijn huis is gevuld met de heerlijke geuren van mijn rookstop aromatherapie en ik dreun de hele tijd spreuken af. Soms in mijn hoofd en op de zware momenten luidop.
Omdat stoppen met roken natuurlijk geen kleintje is voor mij, heb ik besloten ook gebruik te maken van modernere hulpmiddelen. En de keuze is op nicotinepleisters gevallen. Gisteren ben ik deze dus gaan halen en vanochtend heb ik de eerste op mijn borst gekleefd.
Het eerste half uur liep alles nog op rolletjes. Ik denk relatief veel aan sigaretten, maar heb er nog geen opgestoken. Ik loop scheef van de stress, maar besef dat dit een psychosomatische klacht is. En ik heb nog niemand uitgescholden, maar ik ben alleen thuis dus dat scheelt wel.
Na een half uur echter is het volledig verkeerd beginnen lopen. Mijn borst ziet vuurrood en jeukt ontzettend fel. Ik heb razende hoofdpijn, kan geen twee seconden stilzitten, ben misselijk en loop de muren op. Zelden heb ik me zo rottig gevoeld en als dit blijft duren, weet ik nu al dat stoppen niets voor mij is.
In mijn wanhoop bel ik mijn neef. Wanneer ik mijn beklag heb gedaan, vraagt hij of ik nog stiekem een sigaret heb gerookt. Hij is de eerste die ik uitscheld sinds mijn stoppen. Natuurlijk heb ik niet gerookt, denkt hij nu echt dat ik nog geen halve dag kan stoppen!!! Ik weet dat ik verslaafd ben, maar zo erg is het nu ook weer niet met mij gesteld.
Kwaad gooi ik de hoorn op de haak. Mijn hel blijft duren.
Wanneer er rond drie uur in de namiddag nog steeds geen teken van beterschap is, bel ik mijn huisarts voor een afspraak. Ofwel heb ik de ergste nicotine-afkick ooit, ofwel heb ik een zware griep te pakken. Ik heb geluk en kan dadelijk langskomen.
Mijn dokter luistert rustig naar mijn verhaal. Hij vraagt hoeveel sigaretten ik ongeveer rookte op een dag. Volledig naar waarheid zeg ik dat het ongeveer een half pakje moet zijn. Ik moet mijn T-shirt uitdoen zodat hij mijn rode borst kan zien. Na één blik weet hij genoeg. Ik moet de pleister dadelijk verwijderen.
Bang wacht ik op zijn prognose. Vraag me af of ik ooit van het roken verlost zal zijn.
"Juffrouw De Cupere" zegt hij "De pleister waar u mee rondloopt, bedraagt de hoeveelheid nicotine van drie pakjes sigaretten. De symptomen die u heeft wijzen op een zware overdosis nicotine in uw gestel. Het lijkt me dus verstandig om pleisters met een lichtere dosis te halen en diegene die u hebt niet langer te gebruiken. De bedoeling van de pleisters is namelijk dat u minder nicotine opneemt en niet meer."
23-04-2008, 00:00
Geschreven door katrien 
|
