Mag ik even in je schoot liggen een teder lichamelijke beweging, zoals jouw hand in mijn hand, vingers als schelpjes, passend in elkaar,
zoals jij helemaal als een passend puzzelstuk, in mijn driedimensionale diepte, rustig glijdend, het uiteinde in de uitsnijding, zijn weg zou vinden.
Mag ik even?
|