Ik heb afgelopen week heel hard gewerkt. Niet voor mijn werknemer, maar tegen hem.
Even een korte uitleg vanaf het begin.
Eind 2005 had ik een berichtje achtergelaten op een Tsjechische website
voor buitenlanders, vooral gericht op Praag. Mijn boodschap was
dat ik op zoek was naar een job. Kort daarop werd ik
gecontacteerd door Robin Moriarty van O'Hsin Technology. Ik mocht
op sollicitatie in het Hilton Hotel. Ik werd aangenomen en op 5
januari 2006 begon ik bij hun, samen met een heel team.
Het was een Canadees bedrijf dat al een tijd actief was vanuit Toronto,
Ontario en dat nu ook in Praag een kantoor opende. Ze zijn
gespecialiseerd in advertering op televisieschermen tijdens grote
evenementen. (zie www.ohsintechnology.com)
Met een heel team zijn ze hier aangekomen: de grote bazen, zijn
medewerkers, managers en mensen die mee aan de telefoon zouden gaan,
net zoals het Tsjechische team. Iedereen had wel vragen vanaf het
begin, maar er werd door iedereen beloofd dat er veel geld te verdienen
viel.
De projecten waarvoor wij aan de slag moesten was het WK voetbal
2006. Er zouden schermen zijn in Portugal, Zweden, Schiphol,
Turkije en Duitsland. Op die schermen werden de hoogtepunten en
up-dates van het WK uitgezonden, net zoals alle scores. Voor de
eerste 2 landen gingen we in 2 teams eerst aan de slag.
We moesten thuis research doen naar verschillende bedrijven die zouden
geinteresseerd zijn om in deze landen te adverteren, O'Hsin zou
exclusieve rechten hebben op deze schermen van 9 juni t.e.m. 9
juli. Al het werk om de juiste contactgegevens van het bedrijf te
vinden, moesten we thuis doen. Indien mogelijk ook de naam van de
directeur van de marketing of de algemene directeur, anders moest dat
via de telefoon gebeuren. Elk bedrijf had een apart blad (lead
sheet), daarop werd alle informatie zorgvuldig door ons opgeschreven.
Het team dat voor een korte tijd aan Zweden had gewerkt, moest plots
zonder uitleg zich bij het Portugese team voegen. Ongeveer een
maand later moest een deel van de collega's voor Nederland beginnen te
bellen.
Ik heb toevallig op een concertje de eigenaar van de appartementen waar
de Canadese managers verbleven, Eric, leren kennen. Hij wist mij
te zeggen dat de huur nooit betaald werd.
3 weken geleden (dinsdag) werd iedereen naar huis gestuurd omdat de
telefoons niet werkten. De toestellen deden het wel, maar de lijn
was er niet meer. Elke avond of nacht werden we gecontacteerd dat
we ook de volgende dag niet moesten komen, omdat de telefoons het nog
steeds niet deden. Soms gebeurde het dat er een werknemer werd
vergeten, die stond dan de volgende dag voor een gesloten deur.
Maandag: tijdens het
weekend werd er niemand gebeld, dus maandag verscheen iedereen op
kantoor. Vals alarm: de telefoons deden het nog steeds
niet. Iedereen werd met veel geklaag weer naar huis gestuurd.
Dinsdag: Als het team
Nederland dat om 9.00 begint aankomt binnenkomt, wordt dat volledig
door de managers genegeerd. Slecht teken! Pas als het
Portugese team binnenkomt, praten ze eindelijk tegen ons en wordt
iedereen in een kleinere kamer bijeengeroepen. We krijgen
te horen dat het bedrag dat we tot dan toe netto verdienden, vanaf de
volgende week het brutobedrag zou worden. De betaling zou ook
niet meer op de 10e van elke maand zijn, maar de 18e. Zo zouden
we gemotiveerder moeten zijn om onze aanbieding te verkopen, want die
levert 10% commissie op, wat ongeveer 3.500 EUR is.
We krijgen een brief met de nieuwe regeling en hadden tot de daarop volgende vrijdag tijd om dat te tekenen.
Omdat iedereen natuurlijk tijd moest krijgen om hierover na te denken
en omdat we na zo een nieuws het toch niet goed zouden doen aan de
telefoon, werden we weer naar huis gestuurd. Op de vragen die we
hadden, kregen we geen antwoord.
Ik heb die dag persoonlijk de telefoon getest, de lijn was er nog
steeds niet. Als we daarna met collega's bij elkaar zitten in een
bar dicht bij het kantoor, bevestigt iemand uit de groep onze
overtuigde vermoegen. Een van de collega's had Cesky Telecom
gecontacteerd en daar hadden ze hem gezegd dat O'Hsin nog geen enkele
rekening had betaald en de lijn dus was afgesloten, de rekening was
ongeveer voor 50.000 EUR.
2 collega's zijn die namiddag naar uitleg gaan vragen. Ze kregen
echter geen fatsoenlijke antwoorden en dreigden er mee dingen te gaan
onderzoeken.
Woensdag: iedereen kan
terug aan de slag. De 2 collega's die de vorige dag vroegen wat
er juist aan de hand was, worden geschorst, 2 dagen later, op vrijdag,
besluiten ze ontslag te nemen, wat de mensen die een andere job hadden
gevonden eerder ook hadden gedaan.
De rest van de week gebeurt in een hele rare sfeer en de managers
gedragen zich heel vreemd. Er is duidelijk veel aan de hand
waarvan de werknemers niets mogen weten. We vernemen ook via via dat de
huur van het kantoor nooit betaald was.
Blijkbaar waren wij de enigen die dus steeds ons geld hadden ontvangen, maar dat werd steeds cash uitbetaald.
En dan is het maandag 3 april. Ik kom aan op kantoor en heel
ongebruikelijk is de deur nog dicht. Enkele van mijn collega's
zitten in de gang te wachten en we kunnen pas binnen als de
secretaresse met de sleutel aankomt, zij is Tsjechisch.
Het kantoor is een puinhoop en er is veel verdwenen! Alle
papieren die er waren; lead sheets, contracten, officiële papieren zijn
weg. Sommige computers zijn verdwenen, diegene die er nog staan
zijn opengebroken en is de harde schijf uit weg. Alles dat er op
wees dat O'Hsin daar ooit was geweest is verdwenen!
Er ontstaat een grote chaos en sommige mensen reageren
aggressief. Die hadden we misschien kunnen verwachten, maar we
hoopten dat we verkeerd waren. Mensen beginnen bij wijze van
spreke te plunderen en verlichting wordt tegen de grond geslagen.
De politie en de televisie worden er bij gehaald.
3 vrouwelijke collega's richten zich tegen een Russische collega en
beschuldigen hem van diefstal, over de anderen die met waardevol
materiaal waren gaan lopen, houden ze hun mond. De Rus word
gearresteerd samen met zijn flatgenoot die een ex-collega is.
Nu wordt mijn verhaal echt lang, dus
ik schrijf later wat er daarna nog allemaal gebeurd is. Hopelijk
lukt dat dit weekend nog. En geloof mij; ik heb nog veel te
vertellen!
skusim sa pisat po Slovensky, ale viem ze to bude tazky. Moji
kamerady tu povedaju ze to je velmi 'hezky' ked hovorim po Slovensky.
Bola som v Varsave minuli vikend. Super bolo! Boli sme 8
ludi, uz 6 v vlake do Polska. Mala som super lehatka! ;)
Varsava neje tak pekny a vsetko je tam daleko. Aj bary! Ale
to nebolo problem, lebo boli sme smedny cez noc. Ist vonku je tam
fakt velmi dobry. Bary su tam ihne ako v Prahe, mozno mozem
povedat ze su tam lepsie.
Varsava ma krasny stare mesto! Ale myslim ze poznate ten
dejine? Ked to nevidis, nemozes to vymyslat si, tak som rada ze
som to vidila.
Dufam ze mate vsetko poriatko y ze ras pridete do Prahy!
Eindelijk wat meer
info op mijn blog. Als mensen iets tegen elkaar zeggen omdat ze
zich daar verplicht toe voelen, dan beginnen ze meestal over het
weer. Maar om die reden hoef ik helemaal geen eigen blog te
hebben, dus zullen we het weerpraatje voorlopig maar achter wegen
laten.
Ik woon hier in een super mooi appartement waar ik echt fier op
ben. De ligging is ook fantastisch, naast het grootste park van
Praag in een deel van het centrum waar er geen toeristen zijn. In
deze buurt is alles te vinden wat we nodig hebben (supermarkt,
caféetjes, ...) en wat we niet nodig hebben (veel winkels om keukens te
kopen en sexshops).
Maar laat ik vooral mijn fantastische flatgenoten niet vergeten:
Marine, Jessie en Jennie. Marine woont al van in het begin bij
mij en we hebben samen de historie van de drugsverslaafden
meegemaakt. Echt een lief meisje dat altijd als eerste de mensen
wil helpen. En zoals het hoort voor een Franse houdt ze van wijn
en kaas.
Jennie en Jessie komen alle 2 uit de VS en waren al vriendinnen voor ze
naar hier kwamen. Altijd maar babbelen, babbelen, babbelen en
alle onderwerpen komen aan bod bij hun.
Om het heel kort te houden, het is hier altijd een leuk boeltje.
En laat ik vooral Olga niet vergeten: mijn konijn. Een klein
rondspringend wezentje met flaporen die tot op de grond hangen. Ze
ziet er zo schattig uit dat je niet kwaad kan zijn als ze voor de
zoveelste keer iets kapot bijt; kabels, muren, planten (echte en
plastieke), ...
OK, tot hier heel kort mijn eerste up-date. Ik probeer zo snel
mogelijk iets nieuw achter te laten, wanneer ik weer een gaatje vind tussen
het werken door.
Motion pictures on my TV screen a home away fom home livin' in between. But I hear some people have got their dream. I've got mine.
I hear the mountains are doin' fine. Mornin' glory is on the vine. And the dew is fallin', the ducks are callin'. Yes, I've got mine.
Well, all those people, they think they got it made. But I wouldn't buy, sell, borrow or trade anything I have to be like one of them. I'd rather start all over again.
Well, all those headlines, they just bore me now. I'm deep inside myself, but I'll get out somehow. And I'll stand before you, and I'll bring a smile to your eyes. Motion pictures, motion pictures.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
