Ieeeeeps,

Nog een berichtje vanuit Kigali...

Maandag de eerste keer dat ik op eigenhoutje naar de stageplek ben gegaan.. Hoe doe ik dat dan.. ik ga langs de cartië (een wijkje) naar benenden.. op het einde is dat een trapje.. maar daarvoor is het vrij steil.. en ja ge moet goed uitkijken.. anders lig je er.. het steegje is maar een 80cm breed.. eens beneden moet ik wachten op een motoke.. en dan moet je een veel te grote groene helm opzetten.. Ze reden rustig, en aangenaam.. voor een 80cent trip naar het hospitaal..
Verder is het aangenaam en leuk... al rijden ze soms gevaarlijk..

Ik het hospitaal denkt men blijkbaar ook aan hygiëne.. de ouders moeten een dekentje meenemen.. dit leggen ze op de mat wanneer hun kind wordt behandeld.. de meeste kinderen hebben blijkbaar problemen met het slikken.. dus ja.. da loopt er dus gewoon uit..

nu gisteren... heb ik een aanzoek gekregen..
Der was nen kerel die goedendag kwam zeggen.. hij gaf me een hand.. en zei nog van alles in het Kilyrwanda.. Maar ik verstond er niets van.. Hij wilde me een knuffel geven.. maar ik hield hem op afstand.. de mensen rondom lachten..
Even later kwam hij afscheid nemen.. hij zei weer van alles in het Kilyrwanda.. toen vroeg ik aan Inocent (een fisoitherapeut) wat hij zei.. Blijkbaar was hij zijn liefde voor mij aan het verklaren..
Dan heb k mijn ring laten zien en hem gezegt dat ik een vriendje heb.. (JEF die ik momenteel ongelofelijk hard mis... )
Hij ging gewoon weg.. Maar wanneer ik hem achteraf terug zag vroeg hij naar mijn naam... dus ja..
Volgende keer zeg ik dak getrouwd met Jef.. Dat heeft blijkbaar meer effect..

Verder heb ik het gevoel dat e intieme ruimte bij de Rwandeze kleiner is.. Ze nemen u makkelijk vast, ze porren u in u buik, en willen speels vechten.. Maar ja, ... als het te ver is, hou ik wl afstand hoor.. dit hang van de persoon af..

Verdere woordenschat Kylirwanda..
Bite = Hallo
Mwaramutse = goedemorgen

Verder zijn er gewelig veel kinderen waaraan je ziet dat ze beperkingen hebben, maar ze kunnen ongeloftlijk veel en hard lachen.. Dat maakt ze zo super..

Groetjes tot het volgende bericht..

Bompa.. Nen gelukkige verjaardag morgen..

springers:
Hoi, ik mis jullie..
en hier is het te warm om te springen.. Ik schat dat ik volgende week 's avonds mijn eerste sprongetjes op afrikaanse bodem ga doen..
Verder is het zeer jammer dat alle kindjes in het hospitaal ofwel in een rolstoel zitten ofwel iets aan hun benen hebben..  Dus ropeskipping geven is vrij moeilijk.. Wel jammer... maar ja we zullen wel zien waar we ropeskipping gaan introduceren (beginnen)..
Sofie en Annelien Bedankt..

21-01-2009 om 00:00 geschreven door Kathleen  

17-01-2009 om 18:23 geschreven door Kathleen  

Hoi allemaal, (17/01)

Deze morgen opgestaan met 25°C.. ront 13 uur was het 32°C, dan heeft het flink genweerd en dan daald het tot 20°C.. Ik ben dan zelfs een trui gaan aandoen.. (erg hé).. Het is nu 16.30u en 27°C... dit alles zijn temperaturen in de schaduw hé.. 

Donderdag was mijn eerste dag in het ziekenhuis.. Een vrij zware dag voor mij.. Ik kwam in een lokaal van 4 op 8m ongeveer waar 3 therapeuten aan et werken waren.. Elk behandelde ze een kind waarvan de moeder (of een andere persoon) bij zat… Maar dan waren er nog een 5tal andere kinderen + ouder.. dus DRUK DRUK DRUK.. Ik wist zelfs niet waar te kijken…

Wat het dan nog eens ongelofelijk druk maakte was dat de meeste kinderen weenden..

Maar er werd ook gelachen.. 1 kindje was de hele tijd aan het lachen.. Terwijl het kind zeer spastisch is.. (heel hoge spierspanning..)

Gisteren was ik ook in het hospitaal.. Het was er veel rustiger.. Er waren weinig patiënten.. Héél weinig.. Deze keer heb ik de kindjes die in het hospitaal verblijven leren kennen. (de kinderen van donderdag komen ambulant)

De kinderen van het hospitaal zelf zijn super.. 2 onder hen proberen zelfs Engels te spreken.. Al kennen ze enkel het zinnetje: “How are you?”  Op het achterste bed lag een meisje van ongeveer 1,5jaar.. Ze had schrik van mij.. wanneer ik 2 bedden van haar verwijdert was, schreeuwde ze minder hard..

’s middags ben ik met Dianne (een meisje van de administratie ook 21 jaar) iets gaan drinken.. Onderweg liepen er veel schoolkinderen.. Deze zeiden allemaal ‘Bonjour’.. Ze enken namelijk dat alle muzungus (blanken) Frans spreken..

Enkele onder hen kwamen me zelfs een hand gegeven.. Het leek wel of ik een of ander bekent persoon was… J

Verder heb ik nog enkele kleine dingetjes:

-          ik haat laptops met Afrikaanse Kuren..

-          muggenspray en zonnecrème is niet lekker..

-          ik ben nog niet verbrand J (Jammer hé Lies..)

-          de foto’s zullen eind volgende week op mijn blog staan..

-          AMAKURU = hoe gaat het met u… NI MEZA = het gaat goed met me..

Groetjes

Kathleen

17-01-2009 om 00:00 geschreven door Kathleen  

Ieps,

Mijn eerste blog berichtje, van op het terras met34°C.. (15.10u)

Zaterdag ben ik met een uurtje vertraging richting startbaan getaxied.. (een vliegtuig rijd ni hé.. da taxiede..) Dan ben ik aan een vlucht begonnen van 7 uur en 50 minuten.. Op een hoogte van +/- 11km met een snelheid van 869km/uur..

Het enige enge vond ik toen we geland waren.. We reden nog 250km/uur toen we landen.. Ik dacht echt dat we ni stil gingen staan voor het einde van de startbaan.. GELUKKIG WEL..

Maar verder verliep alles prima. OKE,… Ik zat naast nen ‘aardige’ Spanjaard, dieje kon snuffen, zwaar ademen, en dieje sliep met zijne vinger in z’n neusgat.. Maja..

Aangekomen in Kigali verliep het zoeken van mijn bagage vlot.. Daarna ging ik de deuren uit en stonden er allemaal zwarte mensen en ik vond Manu en Rita eerst niet.. Door het volk heen gegaan en dan zag ik ze..

Gisteren, ben ik samen met Rita iemand gaan afzetten aan het busplein.. Man Man, druk dat het daar is.. Ik zou echt niet weten welke bus er naar waar rijdt.. Maar dat zullen we nog wel leren.. Er rijden mega veel busjes.. Ze rijden kriskras door elkaar (gelukkig is het er enkel richting..) Maar als ge daar moet oversteken of een bus moet nemen, moet je wel 10 ogen hebben en goed uit u doppen kijken.. Druk Druk Druk..

We zijn ook door het stad gereden en daar heb ik dan veel Ambassades gezien, winkelcentra, … Maar het was zoveel dat ik dit niet allemaal kon onthouden..

Vandaag heb ik dit opnieuw gedaan en nu kan ik me al beter oriënteren.. In de winkels zie je veel Westerse dingen.. Nutela, Lipton, pasta’s, Coca Cola, Fanta, sprite, Nivea, …

Je ziet regelmatig een bewaker in uniform met een geweer.. Dat was wel even schrikken..

Maar schieten doen ze enkel als het nodig is.. à iets pikken is dus een slecht plan..

Verder zijn we gisteren ook naar de herdenkingsplaats gegaan waar de10 Belgische soldaten aan het begin van de genocide zijn doodgeschoten. (7april 1994)

In mijn volgende bericht zal ik dan mijn eerste ervaringen vertellen over de ziekenhuizen..

Ook zal ik proberen regelmatig enkele foto’s op het net te plaatsen..

Groetjes Kathleen

12-01-2009 om 00:00 geschreven door Kathleen  

Hoi

Mijn laatste dagen op Belgische bodem zijn aangebroken (voor een tijdje dan toch hè) …dus dit is waarschijnlijk dan ook het laatste blog bericht dat ik thuis zal schrijven.

Het afscheid nemen is begonnen en dat valt me wel zwaar (er zullen nog wel enkele traantjes vloeien)

Deze zaterdag heb ik voor vrienden, familie en kennissen een afscheidsfeestje gehouden. (foto's zie link Rechts)
Ik wil via deze weg ook zeker iedereen bedanken voor zijn aanwezigheid en sponsoring natuurlijk!

En dan hoop ik hier over enkele dagen als alles goed gaat mijn eerste Rwandese berichten te posten.

Groetjes Kathleen

05-01-2009 om 00:00 geschreven door Kathleen  

Nog 14 dagen en ik stap op het vliegtuig..

De schrik begint wat te komen.. en de moment van het afscheid nemen komt naderbij..

De stress wordt groter en groter..

Vandaag begin ik alles te verzamelen dat ik ga meenemen.. 30kilogram.. dat lijkt veel.. maar ik denk dak nog ga verschieten hoe snel ik hieraan kom..

Groetjes van een Kathleen die er zin in heeft met een klein hartje J

27-12-2008 om 13:53 geschreven door Kathleen  

Ieps,

Over 1 maand vertrek ik naar Rwanda..
Dat gaat een hele ervaring worden..
Man man.. ik begin een beetje schrik te krijgen..
Maar toch heb ik er zin in.. ik kijk er echt naaruit..

Via deze blog wil ik jullie laten meegenieten..
Hierop zal ik regelmatig mijn belevenissen en verhalen zetten..

En ja er zullen wel af en toe schrijf en typfouten in staan.. Lees er alstublief gewoon over hé ..

Groetjes en tot het eerste bericht..
Kathleen

10-12-2008 om 00:00 geschreven door Kathleen