Ik hoef niet te vertellen dat mijn huwelijk toen wel definitief voorbij was hé.

Dus daar sta je dan, alléén. 

Een klein loontje waar je keihard voor moet werken, nog vrij jong en reeds gescheiden of toch bijna, een auto lening af te betalen en geen auto meer.

Als er me nu nog iemand zegt dat het leven mooi is, die draai ik de nek om.

Maar het leven gaat verder en de tijd staat niet stil omdat het mij even tegen zit dus je leeft van dag tot dag.

En aangezien wij niet gemaakt zijn om alleen te zijn, leer je vroeg of laat toch weer iemand kennen en schijnt plots de zon weer en kan je weer lachen en genieten van het leven. En zeg je tegen je vrienden en familieleden, wat is het leven toch mooi !

Eindelijk terug een beetje geluk..............................maar niet voor lang. De volgende tsunami was op komst.