Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog eens een bericht heb achtergelaten, maar beter laat dan nooit! Mijn leesactiviteiten hebben dan ook op een laag pitje te staan wegens: TE DRUK! Ik heb toch nog ergens een gaatje gevonden om in een nieuw boek te beginnen, zij het onder lichte dwang want de stapel boeken die ik nog moet lezen wordt er zonder inspanning zeker niet kleiner op! Zo komt het dus dat ik een week of twee geleden in About A Boy van Nick Hornby begonnen ben, een boek dat we voor het vak Engels moeten lezen. En ik moet zeggen dat het me zeker niet tegenvalt! Ondanks het feit dat het een Engels boek is, is het zeer vlot leesbaar. Het verhaal op zich heeft niet veel om het lijf, maar voor een keer vind ik dat niet zo erg. Het gaat over de tiener Marcus, die al veel te volwassen is voor zijn leeftijd en bevriend wordt met Will, een man die niet wil opgroeien. Dit zorgt voor allerlei problemen, onder andere tussen Marcus en zijn moeder, die niet akkoord gaat met de vriendschap tussen Will en haar zoon. Hoe het verhaal afloopt kan ik echter nog niet vertellen, want ik moet het zelf ook nog ontdekken! En als je het toch wil weten houdt niets of niemand je tegen om het verhaal ook te lezen J.
Nog even een kleine bemerking: tijdens het lezen van dit boek kon ik meer dan eens een lach niet onderdrukken. Een voorbeeld hiervan is wanneer Will aan Marcus uitlegt waarom hij een vrouw liet geloven dat hij een zoon heeft (wat echter niet waar is!). Hij verklaart dit door het te vergelijken met wanneer je iemand ontmoet die je naam denkt te kennen. Zo zegt hij: stel je voor dat die persoon je Mark noemt in plaats van Marcus en je dat misverstand niet meteen kan rechtzetten. Als je hem later nog eens tegenkomt en hij blijft je Mark noemen, zal je hem ook niet meer onderbreken om die vergissing recht te zetten! En wat vind ik daar nu zo grappig aan? Wel, ik heb dat onlangs nog eens gelezen in een boekje dat wij in onze klas de laatste weken helemaal binnenstebuiten gekeerd hebben. Ik heb het dan over Het Dwaallicht van Willem Elsschot. Wanneer het hoofdpersonage Laarmans naar een krantenwinkel gaat om een krant te kopen, noemt de vrouw achter de toonbank hem zoals altijd Meneer Verbruggen. Op dat moment maakt hij net dezelfde bedenking als Will uit About a Boy: omdat zij hem al jarenlang zo noemt, vindt hij het de moeite niet meer om haar erop te wijzen dat hij eigenlijk Laarmans heet!
