'Verwante stemmen' van Seth Vikram is het eerste boek dat ik lees voor mijn leesportfolio. Nadat ik het in de bibliotheek van Leuven gevonden had, ben ik er direct in beginnen te lezen, en daar heb ik zeker geen spijt van.
Het verhaal gaat over Michael, een jongeman die in Londen woont. Jaren geleden is hij de liefde van zijn leven kwijtgeraakt maar wanneer zij plots terug opduikt in Londen, doet hij er alles aan om 'zijn' Julia terug te krijgen. Verwante stemmen is echter geen gewoon liefdesverhaal zoals er zoveel zijn. Michael is niet alleen verliefd op Julia zelf, maar ook op haar muziek. Hij leerde haar kennen toen zij hem als pianiste begeleidde en was meteen betoverd door de klanken die zij uit een piano kon voortbrengen. Hij is sinds hun breuk steeds blijven zoeken naar die klank, naar die manier van spelen, naar zijn Julia, en nu hij dat alles eindelijk teruggevonden heeft, wil hij het niet zomaar terug loslaten. Zo worden in dit verhaal liefde en muziek op een prachtige wijze één.
Ik zit ongeveer in de helft van het verhaal, en ik vindt het echt een leuk boek. Seth Vikram kan muziekstukken op een prachtige manier beschrijven, hij laat ze als het ware horen op papier. Ik heb ook nog maar zelden zo een mooi verhaal gelezen, dat ook zo herkenbaar is voor mij. Aangezien ik zelf al 9 jaar piano speel zijn de muziektermen en zelfs bepaalde stukken die in het boek voorkomen niet vreemd voor mij. En ook het samenspel tussen viool en piano en al de problemen die daarbij te pas komen zijn niet vreemd voor mij, omdat ik mijn zus Elke, een violiste, ook al begeleid heb. Het is dan ook eens zo leuk om het boek te lezen aangezien ik me in een aantal situaties perfect kan inleven.
Volgens mij is dit boek een echte aanrader, maar wanneer klassieke muziek niet echt je ding is, denk ik dat je toch best iets anders leest.
